Ο πραγματικός «American Sniper» -Η τραγική ιστορία του ελεύθερου σκοπευτή που έγινε ταινία [εικόνες]
Εκατομμύρια και υποσχέσεις για Οσκαρ. Από τη στιγμή που άρχισε να προβάλλεται στους κινηματογράφους η ταινία «Αmerican Sniper», η νέα σκηνοθετική δουλειά του Κλιντ Ιστγουντ με πρωταγωνιστή τον Μπράντλεϊ Κούπερ, προκάλεσε αίσθηση. Πίσω της όμως, κρύβει μία πραγματική τραγική ιστορία.
Η ταινία, που ήδη
συγκέντρωσε 90,2 εκατομμύρια δολάρια την πρώτη εβδομάδα προβολής και είναι υποψήφια για έξι Οσκαρ, έφερε ξανά στην επικαιρότητα την ιστορία του πιο θανατηφόρου ελεύθερου σκοπευτή στην ιστορία του αμερικανικού στρατού.
Ο Κρις Κάιλ είχε επιβεβαιωμένα- δηλαδή με μάρτυρες- σκοτώσει 160 στόχους στο Ιράκ, σύμφωνα με το Business Insider. Πιθανόν ο πραγματικός αριθμός να είναι ακόμη μεγαλύτερος. Ο ίδιος μιλούσε για 255 εκτελέσεις. Η ιστορία του Αμερικανού, που σκοτώθηκε το 2013, είναι πιο μπερδεμένη από εκείνη που παρουσιάζεται στην ταινία, η οποία έχει ήδη προκαλέσει συζητήσεις για ηρωοποίηση του Κάιλ και της φρίκης του πολέμου.
Γεννημένος στο Τέξας, γιος ενός διάκονου και μίας δασκάλας, ήταν λογικό να μεγαλώσει σε αυτή την πολιτεία αγαπώντας τα όπλα. Πήγαινε για κυνήγι με τον πατέρα του και τον αδερφό του, ενώ του άρεσε να εξασκείται με ένα πυροβόλο όπλο. Στο γυμνάσιο είχε τη φήμη του τύπου που υπερασπίζεται τους φίλους του, καθώς ήταν έτοιμος να ξεκινήσει καβγά αν έπρεπε να προστατεύσει κάποιον.
Σπούδασε στο Tarleton State University στο Τέξας, για δύο χρόνια, πριν καταταγεί. Λίγο μετά το γάμο του, πήγε στο Ιράκ και έδειξε το ταλέντο του ως ελεύθερος σκοπευτής. Για πρώτη φορά σκότωσε κάποιον στην Νασιρίγια, το 2003. Ηταν μία γυναίκα που ετοιμαζόταν να ρίξει χειροβομβίδα σε πεζοναύτες που πλησίασαν.
«Την πρώτη φορά που σκοτώνεις κάποιον, δεν είσαι καν σίγουρος ότι μπορείς να το κάνεις», είχε πει σε συνέντευξή του στο TIME. «Νομίζεις ότι μπορείς, αλλά ποτέ δεν ξέρεις μέχρι να βρεθείς σε αυτή τη θέση και να το κάνεις». Μία από τις πιο θρυλικές βολές της καριέρας του ήταν όταν χτύπησε ένα στόχο που απήχε 1,2 μίλια, έναν αντάρτη στην οροφή κτιρίου. Ο ίδιος είχε πει ότι ήταν «τυχερή βολή».
Εβλεπε τους σκοτωμούς σαν κάτι απαραίτητο για να προστατεύσει τα αμερικανικά στρατεύματα. Ποτέ δεν μετάνιωσε γιατί τράβηξε τη σκανδάλη, όπως έχει πει, γιατί το έβλεπε ως «αυτοί ή εμείς». «Δεν βλέπεις εκείνους που σκοτώνεις σαν ανθρώπους, αλλά σαν στόχους. Δεν τους σκέφτεσαι σαν κάποιους που έχουν οικογένειες και δουλειές. Είναι κάποιοι που τρομοκρατούν αθώους. Αυτά που θα έκαναν σε μικρά παιδιά και γυναίκες... Αυτό το κομμάτι είναι εύκολο. Σίγουρα ποτέ δεν μετανιώνω για αυτό», έχει πει.
Οι αντάρτες τον αποκαλούσαν «Ο διάβολος του Ραμάντι», μία από τις πιο επικίνδυνες πόλεις του Ιράκ όπου υπηρέτησε το Κάιλ, εξαιτίας της ευστοχίας του, ενώ τον είχαν επικηρύξει. Οι άνδρες της ομάδας του τον αποκαλούσαν «Ο θρύλος». «Ημουν υπερήφανος γιατί έκανα τη δουλειά μου έτσι ώστε αυτοί οι τρομοκράτες να με φοβούνται», είχε δηλώσει.
Επέζησε από έξι επιθέσεις και τρία τραύματα από πυροβολισμό σε τέσσερις θητείες στο Ιράκ, πριν αποσυρθεί το 2009. Είχε προηγηθεί το τελεσίγραφο από τη σύζυγό του. Η Τάγια ήθελε να επιστρέψει στην οικογένεια και τα δύο τους παιδιά, τα οποία γνώριζε ελάχιστα, διαφορετικά θα χώριζαν.
Οπως πολλοί βετεράνοι όμως, δυσκολευόταν να προσαρμοστεί στη ζωή του πολίτη. Το χειρότερο για εκείνον, όπως έλεγε, ήταν ότι του έλειπαν οι άνδρες του και η δράση. «Ακούς κάποιον να γκρινιάζει για κάτι και θες να του πεις ''Πριν από τρεις εβδομάδες με πυροβολούσαν και εσύ παραπονιέσαι;''».
Παράλληλα, διαπίστωσε ότι οι Αμερικανοί δεν συνειδητοποιούσαν την πραγματικότητα του πολέμου. «Ζουν σε έναν ονειρεμένο κόσμο. Δεν έχουν ιδέα τι γίνεται στην άλλη άκρη του κόσμου, τη σκληρή πραγματικότητα που ζουν αυτοί οι άνθρωποι και οι άνδρες μας».
Τελικά βρήκε τον προορισμό του, βοηθώντας βετεράνους, τους οποίους πήγαινε σε σκοπευτήρια σε μία μορφή θεραπείας από το μετατραυματικό στρες. Σε ένα από αυτά έχασε τη ζωή του. Μία γειτόνισσα που είχε ακούσει για τη δράση του, ζήτησε από τον Κάιλ να βοηθήσει το γιο της, που είχε ψυχολογικό πρόβλημα και τάσεις αυτοκτονίας.
Μαζί με τον φίλο του, Τσαντ Λίτλφιλντ, συμφώνησαν να πάρουν τον 25χρονο πεζοναύτη στο σκοπευτήριο για να ξεσκάσει λίγο. Εκεί όμως, σε μία κρίση, ο Εντι Ρέι Ρουθ σκότωσε τόσο τον Κάιλ όσο και τον Λίτλφιλντ.
Ο Μπράντλεϊ Κούπερ ως Κρις Κάιλ
ΠΗΓΗ
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου