Ο Αθανασίου είχε την «χαμένη» δικογραφία Μιχελάκη. Ακόμα να παραιτηθεί;
Είναι προφανώς πως ο υπουργός Δικαιοσύνης όχι μόνο έχει μεθοδεύσει μια
επιχείρηση συγκάλυψης ενός πρωτοφανούς σκανδάλου, αλλά παρανομεί. Απομένει στη
Δικαιοσύνη να περιφρουρήσει την ανεξαρτησία της και να αποκαταστήσει το κύρος
της.
Την ώρα που η αποκάλυψη της συνομιλίας Μπαλτάκου -Κασιδιάρη, έθεσε ευθέως θέμα παρεμβάσεων στη Δικαιοσύνη από τον υπουργό Δικαιοσύνης Χαράλαμπο Αθανασίου, η υπόθεση με την απόκρυψη της δικογραφίας για το χρηματισμό του υπουργού Γιάννη Μιχελάκη, αφήνει και πάλι έκθετο τον υπουργό.
Μετά την αποκάλυψη της υπόθεσης από το ΗOT DOC, φαίνεται πλέον πως η χαμένη δικογραφία βρίσκεται στο υπουργείο Δικαιοσύνης για πάνω από δύο μήνες. Ο υπουργός αντί να την διαβιβάσει τυπικά όπως όφειλε, την κράτησε. Αμέσως μετά την αποκάλυψη της υπόθεσης, ο υπουργός εμφανίζεται να στέλνει πίσω τη δικογραφία στον Άρειο Πάγο για τυπικούς λόγους. Δηλαδή για να αναδιατυπωθεί η κατηγορία με βάση άλλο άρθρο του ποινικού κώδικα.
Είναι εμφανές πως πρόκειται για μια προσπάθεια συγκάλυψης επειδή ακριβώς πιάστηκαν στα πράσα. Σύμφωνα με το Σύνταγμα και τον κανονισμό της Βουλής η Εισαγγελία Πρωτοδικών διαβιβάζει την δικογραφία στον Άρειο Πάγο ο οποίος είναι υπεύθυνος για τον έλεγχο νομιμότητας, δηλαδή να ελέγξει αν οι κατηγορίες διατυπώνονται σωστά.
Στη συνέχεια η δικογραφία διαβιβάζεται στο υπουργείο Δικαιοσύνης το οποίο είναι υπεύθυνο τυπικά, ως ενδιάμεσος να την διαβιβάσει στη Βουλή.Συγκεκριμένα όπως ορίζει το άρθρο 83 του κανισμού της Βουλής: «Oι αιτήσεις της εισαγγελικής αρχής για τη χορήγηση άδειας άσκησης ποινικής δίωξης κατά Bουλευτή, σύμφωνα με τα άρθρα 61 παρ.2 και 62 παρ. 1 του Συντάγματος, αφού ελεγχθούν από τον Eισαγγελέα του Aρείου Πάγου, υποβάλλονται στη Bουλή δια του Yπουργού Δικαιοσύνης και καταχωρίζονται σε ιδιαίτερο βιβλίο κατά τη σειρά της υποβολής τους».
Αντί να κάνει αυτό ο υπουργός Χαράλαμπος Αθανασίου και το υπουργείο του εμφανίζονται να αποφαίνονται για τη διατύπωση των κατηγοριών, πράγμα το οποίο δεν έχει δικαίωμα να το κάνει και μάλιστα αφότου αποκαλύπτουμε την υπόθεση . Κανένας δικηγόρος του υπουργείου και πολύ περισσότερο ο υπουργός ο οποίος κάλλιστα μπορεί να είναι καθηγητής μαθηματικών ή τραπεζίτης, δεν μπορεί να αποφανθεί για τις κατηγορίες και μάλιστα θέτοντας τον εαυτό του κριτή αποφάσεων και ελέγχου του Αρείου Πάγου. Μοναδικός υπεύθυνος για τον έλεγχο αυτό είναι ο Άρειος Πάγος.
Είναι προφανώς πως ο υπουργός Δικαιοσύνης όχι μόνο έχει μεθοδεύσει μια επιχείρηση συγκάλυψης ενός πρωτοφανούς σκανδάλου, αλλά παρανομεί. Απομένει στη Δικαιοσύνη να περιφρουρήσει την ανεξαρτησία της και να αποκαταστήσει το κύρος της.
Την ώρα που η αποκάλυψη της συνομιλίας Μπαλτάκου -Κασιδιάρη, έθεσε ευθέως θέμα παρεμβάσεων στη Δικαιοσύνη από τον υπουργό Δικαιοσύνης Χαράλαμπο Αθανασίου, η υπόθεση με την απόκρυψη της δικογραφίας για το χρηματισμό του υπουργού Γιάννη Μιχελάκη, αφήνει και πάλι έκθετο τον υπουργό.
Μετά την αποκάλυψη της υπόθεσης από το ΗOT DOC, φαίνεται πλέον πως η χαμένη δικογραφία βρίσκεται στο υπουργείο Δικαιοσύνης για πάνω από δύο μήνες. Ο υπουργός αντί να την διαβιβάσει τυπικά όπως όφειλε, την κράτησε. Αμέσως μετά την αποκάλυψη της υπόθεσης, ο υπουργός εμφανίζεται να στέλνει πίσω τη δικογραφία στον Άρειο Πάγο για τυπικούς λόγους. Δηλαδή για να αναδιατυπωθεί η κατηγορία με βάση άλλο άρθρο του ποινικού κώδικα.
Είναι εμφανές πως πρόκειται για μια προσπάθεια συγκάλυψης επειδή ακριβώς πιάστηκαν στα πράσα. Σύμφωνα με το Σύνταγμα και τον κανονισμό της Βουλής η Εισαγγελία Πρωτοδικών διαβιβάζει την δικογραφία στον Άρειο Πάγο ο οποίος είναι υπεύθυνος για τον έλεγχο νομιμότητας, δηλαδή να ελέγξει αν οι κατηγορίες διατυπώνονται σωστά.
Στη συνέχεια η δικογραφία διαβιβάζεται στο υπουργείο Δικαιοσύνης το οποίο είναι υπεύθυνο τυπικά, ως ενδιάμεσος να την διαβιβάσει στη Βουλή.Συγκεκριμένα όπως ορίζει το άρθρο 83 του κανισμού της Βουλής: «Oι αιτήσεις της εισαγγελικής αρχής για τη χορήγηση άδειας άσκησης ποινικής δίωξης κατά Bουλευτή, σύμφωνα με τα άρθρα 61 παρ.2 και 62 παρ. 1 του Συντάγματος, αφού ελεγχθούν από τον Eισαγγελέα του Aρείου Πάγου, υποβάλλονται στη Bουλή δια του Yπουργού Δικαιοσύνης και καταχωρίζονται σε ιδιαίτερο βιβλίο κατά τη σειρά της υποβολής τους».
Αντί να κάνει αυτό ο υπουργός Χαράλαμπος Αθανασίου και το υπουργείο του εμφανίζονται να αποφαίνονται για τη διατύπωση των κατηγοριών, πράγμα το οποίο δεν έχει δικαίωμα να το κάνει και μάλιστα αφότου αποκαλύπτουμε την υπόθεση . Κανένας δικηγόρος του υπουργείου και πολύ περισσότερο ο υπουργός ο οποίος κάλλιστα μπορεί να είναι καθηγητής μαθηματικών ή τραπεζίτης, δεν μπορεί να αποφανθεί για τις κατηγορίες και μάλιστα θέτοντας τον εαυτό του κριτή αποφάσεων και ελέγχου του Αρείου Πάγου. Μοναδικός υπεύθυνος για τον έλεγχο αυτό είναι ο Άρειος Πάγος.
Είναι προφανώς πως ο υπουργός Δικαιοσύνης όχι μόνο έχει μεθοδεύσει μια επιχείρηση συγκάλυψης ενός πρωτοφανούς σκανδάλου, αλλά παρανομεί. Απομένει στη Δικαιοσύνη να περιφρουρήσει την ανεξαρτησία της και να αποκαταστήσει το κύρος της.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου