Ο κοκκινομάλης γίγαντας που επιτέθηκε σε Αμερικανούς στρατιώτες στα βουνά Κανταχάρ του Αφγανιστάν

Περίεργες πληροφορίες θέλουν η κυβέρνηση των ΗΠΑ να βρίσκεται σε ένα κυνήγι ενεργών και ζωντανών γιγάντων στα
βουνά Κανταχάρ του Αφγανιστάν.

Κατά πόσο, τέτοιου είδους παράξενες φήμες θα μπορούσαν να είναι αληθινές; Θα μπορούσαν τα βουνά Κανταχάρ του Αφγανιστάν να φιλοξενούν ένα τόσο σκοτεινό μυστικό στα σπλάχνα τους;
Οι γίγαντες, σε πολύ γενικές γραμμές, θεωρούνται μυθικά και ανύπαρκτα πλάσματα, δύο, τρεις ή ακόμα περισσότερες φορές ψηλότερα από τους ανθρώπους, τα οποία βρίσκει κανείς μέσα σε αρχαίες παραδόσεις, αλλά αποδίδονται στην φαντασία των ανθρώπων εκείνης της εποχής.

Ωστόσο, ψάχνοντας μέσα στην ιστορία, έχουν υπάρξει αρκετές δημοσιευμένες ειδήσεις για την ανακάλυψη οστών από γίγαντες. Όμως, για κάποιον άγνωστο λόγο, αυτές οι πληροφορίες γελοιοποιούνται ενώ τα ευρήματα χάνονται.

Άλλες ιστορίες, όπως αυτή που θα δούμε στην συνέχεια, ισχυρίζονται ότι ουσιαστικά κανείς δεν μας ενημέρωσε ποτέ για το τι ήταν από την αρχαιότητα οι ιστορίες των γιγάντων που περιφέρονται στη γη, οι οποίοι υπάρχουν ακόμα και σήμερα να περπατούν κάπου, σε διάφορα σημεία της Γης.
Πάντως, αν πράγματι υπήρξαν, λέγεται ότι οι τελευταίοι γίγαντες που πιστεύεται ότι περπάτησαν σε τούτη τη γη, θεωρείται ότι εξαφανίστηκαν κατά τη διάρκεια του Μεγάλου Κατακλυσμού. Άλλοι ισχυρίζονται ότι κρύφτηκαν σε μεγάλες σπηλιές οι οποίες οδηγούν κάπου πιο βαθιά μέσα στην Γη.
Το 2005 ο Steve Quayle μίλησε για πρώτη φορά σχετικά με την ιστορία του γίγαντα του Κανταχάρ στη δημοφιλή ραδιοφωνική εκπομπή Coast to Coast. Ισχυρίστηκε ότι είχε επικοινωνήσει με έναν συνταξιούχο διοικητή του στρατού που προτιμούσε να παραμείνει ανώνυμος. Εκείνος του είπε ότι το 2002 σε μια απομακρυσμένη περιοχή του Αφγανιστάν, μια ειδική μονάδα έψαχνε για μια άλλη η οποία εξαφανίστηκε μυστηριωδώς στην περιοχή Κανταχάρ των βουνών του Αφγανιστάν.
Κατά την αναζήτηση της περιοχής, εκεί όπου η μονάδα είχε εξαφανιστεί, εντόπισαν μια σπηλιά στην πλευρά ενός βουνού. Εκείνο που αρχικά τους κίνησε την προσοχή ήταν πως υπήρχαν κόκαλα διάσπαρτα γύρω από την είσοδο μαζί με ένα κομμάτι εξοπλισμού επικοινωνίας στρατού. Ξαφνικά ένας τεράστιος άντρας βγήκε από το σπήλαιο.

Είχε ύψος περίπου τρεισήμισι με τέσσερα μέτρα, με μια κόκκινη γενειάδα, μακριά πορφυρένια μαλλιά, λευκή επιδερμίδα και έξι δάχτυλα σε κάθε χέρι και σε κάθε πόδι. Κάποιος πρόσεξε ότι είχε και δύο σειρές δοντιών.

Ένα μέλος της μονάδας ειδικής λειτουργίας έτρεξε προς τον γίγαντα και άρχισε να τον πυροβολεί. Ο γίγαντας τον κάρφωσε με ένα υπερμέγεθες ακόντιο, ενώ οι υπόλοιποι εξακολουθούσαν να πυροβολούν, μέχρι που σκότωσαν τον γίγαντα.

Το 2016 ο παραφυσικός ερευνητής L. A. Marzulli επιβεβαίωσε το συμβάν με δύο στρατιώτες, ένας από τους οποίους ήταν εκείνος που πυροβόλησαν και σκότωσαν τον γίγαντα, ενώ έγινε γνωστός ως “ο σκοπευτής”.

“Ο σκοπευτής”, εξήγησε σε μία συνέντευξη πως αφού πυροβόλησαν και σκότωσαν τον γίγαντα άρχισαν να ψάχνουν μέσα στη σπηλιά για τη χαμένη στρατιωτική μονάδα. Στην πραγματικότητα βρήκαν τα λείψανα ανθρώπινων οστών που οδήγησαν στο συμπέρασμα ότι το γιγάντιο πλάσμα ήταν ένα κανίβαλος και πιθανότατα είχε φάει όλη την ομάδα που έψαχναν.

Σύμφωνα με τους ισχυρισμούς που διαδίδονται, έρευνες σε ντόπιους γύρω από τη αμερικάνικη βάση, έδειξαν ότι αυτή η ιστορία δεν ήταν αστείο, ούτε κάποιο δημοφιλές ραδιοφωνικό σόου που πήρε σάρκα και οστά χωρίς να υφίσταται στην πραγματικότητα.

Μάλιστα, λέγεται ότι στην εκπομπή Coast to Coast του George Nori, από το 2017, παίχτηκε μια καταγεγραμμένη μαρτυρία από τον πιλότο της Πολεμικής Αεροπορίας ενός C-130 που είχε μεταφέρει το πτώμα του γίγαντα στην Αμερική το 2002. Σύμφωνα με τα ίδια τα λόγια του πιλότου: το πλάσμα ζύγιζε 1100 κιλά. Είχε δεχτεί πολλές σφαίρες στο κεφάλι και το σώμα που το πρόσωπό του είχε καταστραφεί από αυτές οπότε δεν μπόρεσε να προσδιορίσει τα χαρακτηριστικά του.
“Ο σκοπευτής” δεν μπορούσε να πιστέψει αυτό το πολύ περίεργο θέαμα, καθώς ήταν σαν να βλέπει μια ιστορία κατευθείαν από την Αγία Γραφή. Θεωρούσε ότι θα μπορούσε να είναι ένα πλάσμα γνωστό ως Νεφελίμ. Όμως, θα πρέπει να υποθέσουμε ότι αυτός ο γίγαντας δεν ήταν μόνος του. Δεν μπορεί να ήταν ο μόνος που ζει σε αυτόν τον πλανήτη. Πρέπει να υπάρχουν κι άλλοι κάπου εκεί έξω. Ίσως να είχε μια σύντροφο ή παιδιά. Για το λόγο αυτό, υποτίθεται ότι έχουν αναπτυχθεί κι άλλες ειδικά εκπαιδευμένες ομάδες προς αναζήτηση κι άλλων γιγάντων στην περιοχή.

Αν και υπάρχουν πολλές αμφιβολίες για την ύπαρξη και το συμβάν αυτής της ιστορίας από τους σκεπτικιστές, ενώ κάθε αρμόδια αρχή αρνείται τα πάντα, ο κοκκινομάλλης γίγαντας έγινε η βάση πολλών ιστοριών που αναπτύχθηκαν ως θεωρίες συνωμοσίας.

Εμείς μένουμε να αναρωτιόμαστε: Είναι μια φανταστική ή μια πραγματική ιστορία; Είναι ένας αστικός μύθος της περιοχής; Μπορεί να ήταν μια ιστορία που έλεγαν οι ντόπιοι στα παιδιά τους για να τρώνε το φαΐ τους ή για να μην απομακρύνονται στην έρημο και χαθούν; Αν ήταν μία τέτοια ιστορία, μήπως την πίστεψαν και αργότερα διανθίστηκε με τους Αμερικανούς στρατιώτες που “γάζωσαν” τον γίγαντα;


























ΠΗΓΗ