Έσβησε η φωνή που «ήπιε» το φεγγάρι

Σε ηλικία 79 ετών και με χρόνια προβλήματα υγείας ο ερμηνευτής του πιο εμπορικού δίσκου όλων των εποχών προδόθηκε από
την καρδιά του

Σε ιδιωτικό θεραπευτήριο λίγο μετά τις έντεκα το βράδυ χθες πέθανε ο Γιάννης Πουλόπουλος, ένας από τους μεγαλύτερους ερμηνευτές της ελληνικής μουσικής και απόλυτα ταυτισμένος με το Νέο Κύμα.

Η καρδιά του σύμφωνα με πληροφορίες δεν άντεξε άλλο, επιβαρυμένη και αυτή από τα χρόνια προβλήματα υγείας που αντιμετώπιζε αυτή η εμβληματική φωνή.

Φωνή που απογείωσε τα τραγούδια του Μίμη Πλέσσα και του Λευτέρη Παπαδόπουλου στον περίφημο «Δρόμο», τον εμπορικότερο δίσκο όλων των εποχών, με πωλήσεις που έχουν ξεπεράσει το1.500.000 αντίτυπα, αν και δημοσιεύματα λένε ότι ο αριθμός είναι διπλάσιος.

Δεν είναι λίγοι αυτοί που υποστηρίζουν ότι αν ο ελληνικός κινηματογράφος είχε φωνή αυτή ήταν σίγουρα η δική του, η φωνή ενός παιδιού που γεννήθηκε στην Χίο και έμελλε να μεγαλουργήσει.
Ήταν ένας καλλιτέχνης προικισμένος με μια φωνή που «σημάδευε» τα τραγούδια, προικισμένη με βαθιά συναισθηματικά ηχοχρώματα, που έμπαινε στο στούντιο και τα έλεγε με την μία.
Ο «Δρόμος» στον οποίο είπε τα δέκα από τα δώδεκα τραγούδια του δίσκου ηχογραφήθηκε όλος μέσα σε δέκα ώρες κι αυτό εν πολλοίς οφείλεται στον Πουλόπουλο.
Έναν άνθρωπο χαμηλών τόνων που τα τελευταία χρόνια είχε αποτραβηχτεί από την δημοσιότητα-δεν ήταν και ποτέ φανατικός της οπαδός-και ζούσε μια ήσυχη ζωή μαζί με την σύζυγό του Μπέτυ και την κόρη του Άντα.





Μίλαγε σπάνια και όταν το έκανε τα έλεγε έξω από τα δόντια για την κατάσταση στον χώρο του τραγουδιού: «Δισκογραφικές εταιρείες δεν υπάρχουν, μαγαζιά δουλεύουν δύο φορές την εβδομάδα. Πως, λοιπόν, να αναδειχθούν οι νέοι καλλιτέχνες; Κατέστρεψαν το τραγούδι, όπως κατέστρεψαν και την Ελλάδα! Είναι δυνατόν να περνούν οι Έλληνες όλα αυτά τα δεινά; Τους έχουν εξοντώσει και δεν ντρέπομαι να το πω και το θέμα δεν είναι οι μεγάλοι, είναι τα νέα παιδιά που δεν τους δίνεται το δικαίωμα να κάνουν πολλά πράγματα για να καταξιωθούν επαγγελματικά!…»
Έχοντας διαπιστώσει ότι η δισκογραφία μεταλλάσσεται και ότι η νύχτα ευτελίζεται αποφασίζει το 1999 να σταματήσει την μουσική του διαδρομή.





Έκτοτε δεν επέστρεψε ποτέ πίσω, ασχολήθηκε με την οικογένειά του και μια ζωή μακριά από φλας και άσκοπες δημόσιες εμφανίσεις.
Ταλαιπωρήθηκε πολύ τα τελευταία χρόνια από ένα τροχαίο ατύχημα και το γλαύκωμα στα μάτια του, αυτά τα μελαγχολικά μάτια που αποτύπωσε η κάμερα του Γιάννη Δαλιανίδη να ερμηνεύουν τραγούδια που έμειναν για πάντα.
Όπως το «Πάμε για ύπνο Κατερίνα» στο οποίο ο Γιάννης Πουλόπουλος με την συγκλονιστική ερμηνεία του αποτυπώνει ανάγλυφα την Ελλάδα που έζησε, την Ελλάδα που ονειρεύεται: «Πάμε για ύπνο Κατερίνα, πάμε να αλλάξουμε ζωή, να βρούμε όνειρα από κείνα που τελειώνουν το πρωί…».






















ΠΗΓΗ