ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΠΕΙΡΑΙΩΣ ΣΕΡΑΦΕΙΜ ΓΙΑ ΤΟ ΣΥΜΦΩΝΟ ΣΥΜΒΙΩΣΗΣ ΟΜΟΦΥΛΟΦΙΛΩΝ: ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΕΧΟΥΜΕ ΜΕΤΟΧΗ ΜΕ ΤΟΝ ΣΩΤΗΡΑ ΧΡΙΣΤΟ ΚΑΙ ΤΟΝ ΔΙΑΒΟΛΟ ΤΑΥΤΟΧΡΟΝΩΣ!

 
Δεν ζούμε σε μια αδιάφορη χώρα της Ευρώπης. Ζούμε σε μια χώρα που έχει ενα νομικό πολιτισμό, έχει ενα σύνταγμα και καθιερώνει με νόμους και διατάξεις το καθεστώς συναλληλίας εκκλησίας και πολιτείας
 Είναι ένας θεσμός δικαίου η εκκλησία μέσα 
στο ελληνικό στάτους, κι εγώ ως μητροπολίτης δεν είμαι ένας απλός θρησκευτικός λειτουργός κάποιας θρησκευτικής παραδοχής έστω
αναγνωρισμένης γνωστής θρησκείας, αλλά είμαι ένας παράγων του κρατικού βίου.

 

Γι αυτό και βγαίνει διάταγμα αναγνωρίσεως μου απο τον πρόεδρο της Δημοκρατίας (διαβεβαιώ ενώπιον αυτού) και οι αρχές εντέλλονται να μου απονέμουν τας δεούσας τιμάς.

Αυτά όλα δεν είναι ιδεολογήματα. Είναι πραγματικότητες. Ολα αυτά σημαίνουν ότι η πολιτεία δεν μπορεί να έρθει να νομοθετήσει χωρίς τη γνώση της εκκλησίας επί θεμάτων κοινού βίου (που ενδιαφέρουν και τις δύο πλευρές). Τού γάμου, της οικογένειας, του προσώπου.

Εδω έχουμε μια θεσμική ανατροπή της ανθρώπινης οντολογίας, φυσιολογίας και ανθρωπολογίας όπως η εκκλησία την πιστεύει επί 2000 χρόνια. Ανατρέπεται το κανονικό μας δίκαιο η θεολογία μας, τα πάντα! Διότι καθιερώνεται ένας νέος τύπος ανθρώπου. Ολο αυτό γίνεται θεσμός δικαίου.

 
Αυτό δεν το καταλαβαίνουν ενδεχομένως όσοι δεν έχουν νομική παιδεία. Δεν είναι δυνατόν να απομειώνεις, να αποδυναμώνεις, να ευτελίζεις τους θεσμούς δικαίου της εκκλησίας. Την ανθρωπολογία, την οντολογία της, την θεολογία της, το δόγμα της, την πίστη της, και την ίδια στιγμή να εμφανίζεσαι ως προστάτης και υπερασπιστής της εκκλησίας στις πανήγυρις και στις πρωτοκαθεδρίες.

Ο αφορισμός προβλέπεται απο τους κανόνες. Αφορισμός σημαίνει αποκοπή απο το σώμα της εκκλησίας. Οταν αντιστρατεύεσε τον 2000 χρόνων Θείο νόμο, την θεολογία , την πίστη, το δόγμα της εκκλησίας για το ανθρώπινο πρόσωπο. Το ανθρώπινο πρόσωπο είναι Παν-άγιο και σημαντικό, για το οποίο πέθανε ο Θεός όπου ήρθε και σταυρώθηκε στον κόσμο.

Αλλο πράγμα είναι να αγκαλιάσεις τον άνθρωπο τον πεσμένο, τον αδύναμο, τον παραπεσόντα που έχει μια αδυναμία, μια αστάθεια σε οποιοδήποτε θέμα, πράγμα που συμβαίνει απο την εκκλησία με τα μυστήρια της και την μετάνοια που είναι προυπόθεση όλης αυτής της ιστορίας, και άλλο πράγμα είναι να κάνεις θεσμό δικαίου την αδυναμία και την έκπτωσή του. 

Απενοχοποιείται το θέμα και γίνεται πλέον καθεστώς. Η ομοφυλοφιλία δεν είναι πραγματικό γεγονός, είναι μια παρέκβαση. Δεν υπάρχει δυνατότητα ομοφυλοφιλίας. Γίνεται μια άτεχνη μίμηση του έτερου φύλλου, και όλα αυτά με την παράχρηση των σωματικών οργάνων όπου εγκυμονούν τεράστιους κινδύνους σωματικής και ψυχικής υγείας. 

Για την εκκλησία η ανατροπή της ανθρώπινης οντολογίας είναι γεγονός που δεν μπορεί να γίνει δεκτό. Οι ιεροί κανόνες προβλέπουν ποινές οι οποίες είναι τρομακτικές. Για την εκκλησία η ομοφυλοφιλία είναι θανάσιμο αμάρτημα. Ο Απόστολος Παύλος το λέει: 

ἢ οὐκ οἴδατε ὅτι ἄδικοι βασιλείαν Θεοῦ οὐ κληρονομήσουσι; μὴ πλανᾶσθε· οὔτε πόρνοι οὔτε εἰδωλολάτραι οὔτε μοιχοὶ οὔτε μαλακοὶ οὔτε ἀρσενοκοῖται οὔτε πλεονέκται οὔτε κλέπται οὔτε μέθυσοι, οὐ λοίδοροι, οὐχ ἅρπαγες βασιλείαν Θεοῦ οὐ κληρονομήσουσι. 

Θα το αλλάξουμε αυτό επειδή βρισκόμαστε στο 2014;

 
Οσον αφορά τις απόψεις πάνω σε τέτοια θέματα απο τον "προοδευτικό" Πάπα, δεν πρέπει να συγχέουμε την μία αγία καθολική αποστολική εκκλησία με αιρέσεις, και παρεμβάσεις. Ο Πάπας δεν είναι ένας κανονικός ιεράρχης, είναι ένας αιρεσιάρχης με πλήθος αιρέσεων και με πλήρη απομείωση του Ευαγγελικού μηνύματος. 

Στο ευρωπαικό δικαστήριο ανθρωπίνων δικαιωμάτων έχουν νομιμοποιήσει την παιδοφιλία και την κτηνοβασία όπως συμβαίνει στην έννομη τάξη της ευρώπης. 

Οταν η Ολλανδία έχει κρίνει ως νόμιμο το κόμμα των παιδόφιλων, και η Γερμανία ασχολείται με νόμους για την κτηνοβασία, πρέπει κι εμείς να φέρουμε αυτή την έννομη τάξη και στην ελλάδα;

Δεν μπορούμε να έχουμε μετοχή με τον Χριστό τον σωτήρα του κόσμου, και με τον διάβολο ταυτοχρόνως.


atheatignosi