DRAG QUEEN STORY HOUR - ΣΤΟΧΟΣ ΕΙΝΑΙ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ

 

ΣΟΚ στο μεταπολιτευτικό καραπουτσιστάν προκάλεσε η είδηση πως παιδόφιλοι που έχωναν μεταλλικές ράβδους

σε πρωκτούς παιδιών επί δεκαετίες, διατηρούν στενότατες σχέσεις με τις ελίτ και τον κιναιδοκρατούμενο κόσμο των "τεχνών".

Κομμάτι του παζλ είναι και σκιώδεις ΜΚΟ, που όσο υπηρετούν την ατζέντα αντικατάστασης πληθυσμών, βρίσκουν ευκαιρία να εξυπηρετούν και το εκλεκτό πελατολόγιό τους. Αυτό το αιμοδιψές καρτέλ εθνοκτόνων και παιδόφιλων σου κάνει κήρυγμα περί ανθρωπισμού.

Αριστερά, το σήμα του "φιλανθρωπικού" project "ΕΛΠΙΔΑ", τ'οποίο λειτουργεί υπό την αιγίδα του ελληνικού Υπ. Μετανάστευσης εδώ και 5 χρόνια στη Θεσσαλονίκη και στεγάζει ανήλικους "πρόσφυγες". Δεξιά, το "επίσημο" σύμβολο που χρησιμοποιούν οι παιδόφιλοι αρσενοκοίτες. Σύμπτωση μάλλον

 

Με αφορμή την απόφαση του διευθύνοντος συμβούλου της τραβεστί δεξιάς περί συστάσεως Επιτροπής Σοδομισμού (γιατί αυτό χρειαζόμαστε τώρα οι Έλληνες), θα δούμε άλλη μία περίπτωση, όπου η ροζ μαφία δείχνει τα δόντια της: το "Drag Queen Story Hour".

 

"Τι στο διάολο είναι το Drag Queen Story Hour;" θα διερωτάσθε ορισμένοι. Πρόκειται για μία τελετουργία όπου παρενδυτικοί σοδομίτες διαβάζουν παραμυθάκια στο παιδί σου, προκειμένου να κάμψουν το φυσικό ένστικτο αηδίας του και να το κάνουν πιο "δεκτικό" στο ροζ μπόλιασμα.

 

 

 Έτσι, ο γιος σου ή η κορούλα σου θα μπορούν να κάθονται στα πόδια κερασφόρων τραβεστί όπως το κάτωθι, που θα τα επιμορφώνουν γύρω από φλέγοντα παιδαγωγικά ζητήματα, που πρέπει να απασχολούν κάθε παιδάκι, όπως η παρά φύσιν ασέλγεια και το πώς να κάνουν "twerk".

 

 Στην Μέκκα του εκφυλισμού, τις ΗΠΑ, αυτή η τραβεστί κατήχηση είναι ήδη εξαιρετικά δημοφιλής και μέρος της νέας κανονικότητος, με εκατοντάδες βιβλιοθήκες, σχολεία και μουσεία να φιλοξενούν τέτοια υπέροχα, αγνά θεάματα, με τα οποία θα γαλουχηθούν και τα παιδιά σου.

 

 

 Σε ουκ ολίγες περιπτώσεις έχει διαπιστωθεί (προς έκπληξιν κανενός νοήμονος ανθρώπου) πως καταδικασμένοι παιδοβιαστές "δίδασκαν" τα παιδάκια, που οι εγκληματικά αφελείς γονείς έσυραν στο στόμα του λύκου. Όσοι μετέχουν σε αυτόν τον θίασο εκφυλισμού δεν είναι άμοιροι ευθυνών.

 

 

 Να, αυτός εδώ ο θαυμάσιος κύριος, άνθρωπος με ίσα δικαιώματα στην δημοκρατία μας, είναι drag queen που παριστάνει ότι κάνει άμβλωση. Δεν πιστεύω να βλέπετε κάτι δαιμονικό σ'αυτό. Βάλε τώρα το παιδί σου να κάτσει στην ποδιά του για να μορφωθεί, φασίστα

 

"Έλα ρε μαλάκα, σιγά μην γίνει κάτι τέτοιο στην Ελλάδα" Σου έχω νέα: έχει γίνει ΗΔΗ και στην Ελλάδα. Και μάλιστα διοργανώθηκε από το Φεστιβάλ Αθηνών και Επιδαύρου, το οποίο επιχορηγείται από τους φόρους που πληρώνεις ΕΣΥ. Πίστεψες στα αλήθεια ότι θα γλιτώναμε; Έλα τώρα...

  

 

Την ιδέα για το Drag Queen Story Hour εμπνεύστηκε αρχικά μία κυρία ονόματι Michelle Tea και την υλοποίησε μέσω της εταιρείας RADAR Productions, που η ίδια ίδρυσε στο San Francisco από το 2003. Πώς όμως μία μικρή, τοπική ΜΚΟ για "καλλιτέχνες", κατέληξε να έχει διεθνή επιρροή;

 

 

Με τους κατάλληλους χρηματοδότες, όλα είναι δυνατά. Την εν λόγω εταιρεία και το Drag Queen Story Hour γενικότερα χρηματοδοτούν (εκτός από το ΚΡΑΤΟΣ) "φιλότεχνοι" ιδιώτες, όπως το Ίδρυμα Zellerbach, το Ίδρυμα Walter and Elise Haas και το Horizons Foundation.

 

 

Κεφαλαιώδη ρόλο στην οργάνωση, επιχορήγηση και προώθηση του Drag Queen Story Hour διαδραμάτισε στις Η.Π.Α. η Ένωση Αμερικανικών Βιβλιοθηκών (A.L.A.), μέσω του "Task Force on Gay Liberation", που ιδρύθηκε το 1970 από έναν κύριο ονόματι Israel David Fishman.

 

 

H συντριπτική πλειοψηφία του κόσμου είναι φυσικά εναντίον αυτού του βδελύγματος. Δεκάδες θρησκευτικές οργανώσεις, σύλλογοι γονέων και σωματεία έχουν κινητοποηθεί έντονα, ζητώντας την άμεση παύση του, χωρίς κανένα αποτέλεσμα. Η ροζ μαφία δεν ζητάει ποτέ την συναίνεσή σου.

 

Αλλά γιατί να περιμένεις μέχρι το παιδί σου να πάει σχολείο; Ξεκίνα το με το που πατήσει στα πόδια του. Όσο φρεσκότερο το κρέας κι όσο πιο εύπλαστος ο νους τόσο το καλύτερο. Εξάλλου αυτοί είναι οι άνθρωποι που σου μιλούν για ηθικό πλεονέκτημα και "μεσαίωνα".

 

 Δεν είναι ούτε η πρώτη ούτε η τελευταία φορά, που βλέπουμε το ροζ καρτέλ να σεξουαλικοποιεί παιδιά, όσο οι λάτρεις της "προόδου" κάνουν τα στραβά μάτια. Οι δικαιωματιστές μαρξιστοσκώληκες, που σου κουνούν το δάχτυλο, έχουν χεσμένη την φωλιά τους.

 

 

Συνηθίζουμε να λέμε πως η μάχη είναι μεταξύ εθνικισμού από τη μία και διεθνισμού/μαρξισμού από την άλλη. Αυτό είναι αλήθεια. Όμως δεν χρειάζεται καν να το πάμε τόσο βαθιά. Είναι κυριολεκτικά μία μάχη μεταξύ καλού και κακού. Βεβαιώσου πως βρίσκεσαι στην σωστή πλευρά.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

ΠΗΓΗ