"Έξω οι Έλληνες από τα νησιά μας!" Εκτός ελέγχου πια η κατάσταση με την επικίνδυνη αλυτρωτική ρητορική της Τουρκίας

Το ενδιαφέρον της Γενικής Γραμματείας Αιγαίου και Νησιωτικής Πολιτικής του υπουργείου Ναυτιλίας και Νησιωτικής Πολιτικής να προσπαθήσει να εγκαταστήσει Έλληνες πολίτες σε 28 μικρές νήσους του Αιγαίου, ώστε
αυτές να αποκτήσουν οικονομική δραστηριότητα σχολιάζουν, σήμερα,  τα τουρκικά μέσα ενημέρωσης.
Τα τουρκικά ΜΜΕ αναφέρονται εκτενώς στο έγγραφο που απέστειλε ο Νεκτάριος Σαντορινιός στο ελληνικό κοινοβούλιο. «Σύμφωνα με τον κύριο Σαντορινιό, το σχέδιο αυτό εντάσσεται στην στρατηγική 2014-2020 που έχουν αναπτύξει Ελλάδα και Κύπρος [στο Αιγαίο] » γράφουν τα τουρκικά ΜΜΕ και συνεχίζουν πως « σύμφωνα με τον κ. Σαντορινιό έχει ήδη εγκριθεί η χρηματοδότηση για το σχέδιο μετεγκατάστασης Ελλήνων πολιτών στα νησιά, ενώ και το υπουργείο Άμυνας της χώρας είναι σύμφωνο με την πράξη αυτή.»
«Αυτή τη στιγμή η ελληνική κυβέρνηση φέρεται να έχει χτίσει νόμιμα φυλάκια στις Οινούσσες, ένα μικρό νησάκι δίπλα στη νήσο Παναγιά» αναφέρουν τα τουρκικά ΜΜΕ, τα οποία απόλυτα ευθυγραμμισμένα με την εθνική τους πολιτικής αμφισβητούν το καθεστώς στα συγκεκριμένα νησιά και ζητούν την παρέμβαση του τουρκικού υπουργείου Εξωτερικών και του υπουργείου Αμύνης, ώστε να διαφυλαχθούν τα τουρκικά συμφέροντα της Τουρκίας στα νησιά του Αιγαίου.
Υπενθυμίζεται πως από τον περασμένο Σεπτέμβριο ο Πρόεδρος της Τουρκίας Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν αμφισβητεί συνεχώς την Συνθήκη της Λωζάννης η οποία ,μεταξύ άλλων, καθορίζει τα σύνορα της Ελλάδας με την Τουρκία και εν μέρει το καθεστώς των νήσων του Αιγαίου.
Δυστυχώς, επιβεβαιώνονται με τον χειρότερο τρόπο οι φόβοι που κατά καιρούς έχει εκφράσει το pentapostagma.gr, μέσα από αλλεπάλληλα και εκτενή ρεπορτάζ, σχετικά με το «κρεσέντο» αλυτρωτισμού και ψευτο-μεγαλοϊδεατισμού που διακατέχει την πολιτική ηγεσία της γείτονος χώρας.
Είναι δε εξίσου φανερό πως η Άγκυρα εφαρμόζει απαρέγκλιτα ένα καλά ενορχηστρωμένο σχέδιο, με το οποίο αμφισβητεί ανοικτά και απροκάλυπτα την εδαφική ακεραιότητα της Ελλάδας, επιμένοντας, αφενός, στη ρητορική του μίσους και της πρόκλησης, αφετέρου επιμένοντας στην θεωρία για τις «γκρίζες ζώνες» στο Αιγαίο, αλλά και στην αναίρεση διεθνών συμφωνιών, όπως η Συνθήκη της Λωζάννης.







ΠΗΓΗ