Η Ρωσία με την επιχείρηση Z σύντομα θα ανακοινώσει τη νίκη, στην διεφθαρμένη Ουκρανία… κόντρα στις ελπίδες του ΝΑΤΟ

 

Η Ρωσία με την επιχείρηση Ζ σύντομα θα ανακοινώσει την νίκη της στον σκουπιδότοπο της Ουκρανίας, καθώς

θα καταλάβει πλήρως το Donbass τις περιοχές Luhansk και Donetsk και βεβαίως της Μαριούπολη, την Κριμαία και την Kherson.
Το ΝΑΤΟ θα αποτύχει στην προσπάθεια του να αποτρέψει την μεγάλη νίκη της Ρωσίας και τα ερωτήματα που γεννώνται είναι πολλά…

Στο Νταβός, στο Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ και στο ΝΑΤΟ… αναφέρονται στις δήθεν μεγάλες νίκες της Ουκρανίας παραβλέποντας ότι η Ρωσία συγκεντρώνει νίκες απέναντι όχι μόνο στην Ουκρανία αλλά και σε όλο το ΝΑΤΟ που κρύβεται πίσω από την υποστήριξη της Ουκρανίας…

Από το Νταβός, ο εκτελεστικός πρόεδρος του Παγκόσμιου Οικονομικού Φόρουμ Klaus Schwab παρουσίασε τον Ουκρανό κωμικό-πρόεδρο Volodymyr Zelensky, στο τελευταίο σκέλος της περιοδείας του για όπλα.
Ο Schwab τόνισε ότι ένας ηθοποιός που υποδύεται έναν πρόεδρο υποστηρίζεται από «όλη την Ευρώπη και τη διεθνή τάξη».
Εννοεί, φυσικά, όλους, εκτός από το 88 % του πλανήτη που προσυπογράφει το Κράτος Δικαίου – αντί των ψεύτικων συνθημάτων του ΝΑΤΟ και της Δύσης περί «διεθνούς τάξης βασισμένη σε κανόνες».

Πίσω στον πραγματικό κόσμο, η Ρωσία, αργά αλλά σταθερά ξαναγράφει την Τέχνη του Υβριδικού Πολέμου.
Ωστόσο, στο καρναβάλι του ΝΑΤΟ, της επιθετικής γνωστικής διείσδυσης και της εκπληκτικής φιλοσοφίας των μέσων ενημέρωσης, γίνονται πολλά για το νέο πακέτο «βοήθειας» των ΗΠΑ προς την Ουκρανία 40 δισεκατομμυρίων δολαρίων, που θεωρείται ικανό να αλλάξει το παιχνίδι στον πόλεμο.

Αυτή η αφήγηση που αλλάζει το παιχνίδι προέρχεται από τους ίδιους ανθρώπους που έκαψαν τρισεκατομμύρια δολάρια για να εξασφαλίσουν το Αφγανιστάν και το Ιράκ.
Και είδαμε την κατάληξη… παταγώδης αποτυχία.

Η Ουκρανία είναι το Άγιο Δισκοπότηρο της διεθνούς διαφθοράς...

Αυτά τα 40 δισεκατομμύρια δολάρια μπορούν να αλλάξουν το παιχνίδι μόνο για δύο κατηγορίες ανθρώπων:
Πρώτον το στρατιωτικό-βιομηχανικό συγκρότημα των ΗΠΑ και δεύτερον, ένα σωρό Ουκρανούς ολιγάρχες και Μη Κερδοσκοπικές Οργανώσεις που στριμώχνονται στη μαύρη αγορά όπλων και ανθρωπιστικής βοήθειας και στη συνέχεια ξεπλένουν τα κέρδη στα νησιά Cayman.

Αναλύοντας τα 40 δισεκ. δολάρια των ΗΠΑ προς την Ουκρανία αποκαλύπτεται ότι 8,7 δισεκατομμύρια δολάρια θα διατεθούν για την αναπλήρωση του αποθέματος όπλων των ΗΠΑ (άρα δεν θα καταλήξουν στην Ουκρανία), 3,9 δισεκατομμύρια δολάρια για το USEUCOM (το «γραφείο» που υπαγορεύει στρατιωτικές τακτικές στο Κίεβο) περίπου 5 δισεκατομμύρια δολάρια για μια ασαφή, απροσδιόριστη «παγκόσμια αλυσίδα εφοδιασμού τροφίμων», σχεδόν 6 δισεκατομμύρια δολάρια για πραγματικά όπλα και «εκπαίδευση» στην Ουκρανία.
Επίσης 9 δισεκατομμύρια δολάρια σε «οικονομική βοήθεια» (η οποία θα εξαφανιστεί σε επιλεγμένες τσέπες) και 0,9 δισεκατομμύρια δολάρια για τους πρόσφυγες.

Οι αμερικανικές εταιρείες διαχείρισης κινδύνων έχουν υποβαθμίσει την Ουκρανία σε σκουπιδότοπο καθώς πολλές εταιρίες δεν θα αποπληρώσουν τα δάνεια, έτσι μεγάλα αμερικανικά επενδυτικά κεφάλαια εγκαταλείπουν την Ουκρανία, αφήνοντας την Ευρωπαϊκή Ένωση (ΕΕ) και τα κράτη μέλη της ως τη μόνη επιλογή της Ουκρανίας.

Λίγες από αυτές τις χώρες, εκτός από ρωσοφοβικά κράτη όπως η Πολωνία, μπορούν να δικαιολογήσουν στους δικούς τους πληθυσμούς την αποστολή τεράστιων ποσών άμεσης βοήθειας σε ένα αποτυχημένο κράτος όπως η Ουκρανία.
Επομένως, η ΕΕ που λαμβάνει αποφάσεις στις Βρυξέλλες πρέπει να κάνει αρκετά για να συντηρήσει την Ουκρανία στο οικονομικό κώμα που βρίσκεται.

Αυτά τα «δάνεια» της ΕΕ – κυρίως με τη μορφή αποστολών όπλων – μπορούν να επιστραφούν έναντι εξαγωγών σιταριού από την Ουκρανία.
Αυτό συμβαίνει ήδη σε μικρή κλίμακα μέσω του λιμανιού της Constanta στη Ρουμανία, όπου το ουκρανικό σιτάρι φτάνει σε φορτηγίδες μέσω του Δούναβη και φορτώνεται σε δεκάδες φορτηγά πλοία καθημερινά.
Επίσης μέσω κομβόι φορτηγών που ανταλλάσσονται με την μορφή «όπλα για σιτάρι».
Ωστόσο, το ουκρανικό σιτάρι θα συνεχίσει να τροφοδοτεί την πλούσια Δύση και όχι τους φτωχούς Ουκρανούς.

Επιπλέον, περιμένουμε το ΝΑΤΟ αυτό το καλοκαίρι να βρει ένα άλλο μηχανισμό για να εισέλθει στη Μαύρη Θάλασσα με πολεμικά πλοία για να συνοδεύσει ουκρανικά εμπορικά πλοία που μεταφέρουν σιτάρι.
Τα ΜΜΕ υπέρ του ΝΑΤΟ θα το περιγράψουν ότι έτσι «σώζεται» η Δύση από την παγκόσμια επισιτιστική κρίση – η οποία έχει προκληθεί από την υστερία της Δύσης.

Ο ρόλος της Πολωνίας

Το ΝΑΤΟ πράγματι εντείνει μαζικά την «στήριξή» του στην Ουκρανία μέσω της Πολωνίας.
Αυτό είναι σε συγχρονισμό με τους δύο πρωταρχικούς στόχους των ΗΠΑ:
Πρώτον, ένας «μακροχρόνιος πόλεμος», τύπου Αφγανιστάν τη δεκαετία του 1980.
Δεύτερον, οι κυρώσεις βοήθησαν να «αποδυναμώσουν» τη Ρωσία, στρατιωτικά και οικονομικά.

Άλλοι στόχοι παραμένουν αμετάβλητοι, αλλά είναι υποδεέστεροι των δύο κορυφαίων στόχων:
Οι Δημοκρατικοί στις ΗΠΑ θα επανεκλεγούν;
Αυτό δεν πρόκειται να συμβεί.
Το βιομηχανικό-στρατιωτικό σύμπλεγμα θέλει κεφάλαια και ανακυκλώνει μίζες.
Ταυτόχρονα οι ΗΠΑ προσπαθούν να διατηρήσουν την ηγεμονία του δολαρίου με κάθε τρόπο.

Πλήγμα για την Γερμανική οικονομία

Το μέλος του διοικητικού συμβουλίου της BMW, Milan Nedeljkovic, ανέφερε πρόσφατα «ότι η αυτοκινητοβιομηχανία αντιπροσωπεύει περίπου το 37% της κατανάλωσης φυσικού αερίου στη Γερμανία», η οποία θα βυθιστεί χωρίς προμήθειες φυσικού αερίου από την Ρωσία.
Το σχέδιο των ΗΠΑ είναι να συντηρήσει τον πόλεμο, επί μακρόν, αλλά όχι σε πλήρη ένταση – σκεφτείτε τη Συρία κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 2010.

Ο αξιοθρήνητος Josep Borrell

Πρόσφατα, αυτός ο αξιοθρήνητος τύπος που υποδύεται τον Ύπατο Εκπρόσωπο της ΕΕ για θέματα Εξωτερικής Πολιτικής και Πολιτικής Ασφάλειας, Josep Borrell, παραδέχτηκε ότι «η σύγκρουση θα είναι μακρά» και «η προτεραιότητα των κρατών μελών της ΕΕ» στην Ουκρανία «συνίσταται στην προμήθεια βαρέων όπλων».

Στη συνέχεια, ο Πολωνός πρόεδρος Andrzej Duda συναντήθηκε με τον Zelensky στο Κίεβο της Ουκρανίας.
Το πλήθος των συμφωνιών που υπέγραψαν οι δύο δείχνουν ότι η Πολωνία σκοπεύει να επωφεληθεί σημαντικά από τον πόλεμο για να ενισχύσει την πολιτικοστρατιωτική, οικονομική και πολιτιστική επιρροή της στη δυτική Ουκρανία.
Οι Πολωνοί υπήκοοι θα επιτρέπεται να εκλέγονται στα ουκρανικά κυβερνητικά όργανα και θα έχουν ως στόχο να γίνουν συνταγματικοί δικαστές.

Στην πράξη, αυτό σημαίνει ότι η Ουκρανία μεταφέρει τη διαχείριση του αποτυχημένου ουκρανικού κράτους στην Πολωνία.
Η Πολωνία δεν θα χρειαστεί καν να στείλει στρατεύματα.
Αυτό θα μπορούσε να ονομαστεί σαν μια ήπια προσάρτηση.

Η Ρωσική επιχείρηση Ζ είναι επιτυχής

Η ουκρανική άμυνα βρίσκεται στην Poltava μέσω του Dnepropetrovsk, Zaporozhia, Krivoy Rog, και Nikolaev – που τυγχάνει να είναι ασπίδα για την ήδη οχυρωμένη Οδησσό.
Τίποτα από αυτά δεν αποτελούν εγγύηση στην επερχόμενη ρωσική επίθεση.

Είναι σημαντικό να θυμόμαστε ότι η Επιχείρηση Z ξεκίνησε στις 24 Φεβρουαρίου με περίπου 150.000 στρατιώτες – και σίγουρα όχι τις ελίτ στρατιωτικές δυνάμεις της Ρωσίας.
Κι όμως απελευθέρωσαν τη Μαριούπολη και κατέστρεψαν το επίλεκτο τάγμα Azov μέσα σε πενήντα μόνο ημέρες, καθαρίζοντας μια πόλη 400.000 ανθρώπων με ελάχιστες απώλειες.

Ενώ διεξάγουν έναν πραγματικό πόλεμο στο έδαφος –όχι εκείνους τους αδιάκριτους βομβαρδισμούς των ΗΠΑ από αέρος– σε μια τεράστια χώρα ενάντια σε έναν μεγάλο στρατό, που αντιμετωπίζει πολλαπλές τεχνικές, οικονομικές και υλικοτεχνικές προκλήσεις, οι Ρώσοι κατάφεραν επίσης να απελευθερώσουν το Kherson, τη Zaporizhia και σχεδόν ολόκληρη την περιοχή του Luhansk και Donetsk.

Ο διοικητής των χερσαίων δυνάμεων της Ρωσίας, στρατηγός Aleksandr Dvornikov, έχει μεγάλη υποστήριξη πέντε φορές μεγαλύτερη από ότι κατά την πρώτη φάση της επιχείρησης Z, ενώ οι Ουκρανοί, έχουν αποδυναμωθεί.

Αυτό που απλά δεν μπορούν να κατανοήσουν οι Αμερικανοί στρατηγοί της πολυθρόνας και της τηλεόρασης είναι ότι κατά την άποψη της Ρωσίας για αυτόν τον πόλεμο –τον οποίο ο στρατιωτικός εμπειρογνώμονας Andrei Martyanov ορίζει ως «επιχείρηση συνδυασμένων όπλων» – οι δύο κορυφαίοι στόχοι είναι η καταστροφή όλων των στρατιωτικών πόρων των Ουκρανών με τις μικρότερες ρωσικές απώλειες.

Έτσι, ενώ η απώλεια τανκς δεν είναι μεγάλη υπόθεση για τη Ρωσία, η απώλεια ζωών είναι όντως πολύ μεγάλη.
Και αυτή είναι η αιτία για τους μαζικούς ρωσικούς βομβαρδισμούς, κάθε στρατιωτικός στόχος πρέπει να καταστραφεί.
Τα χτυπήματα ακριβείας είναι ζωτικής σημασίας.

Υπάρχει μια έντονη συζήτηση μεταξύ των Ρώσων στρατιωτικών εμπειρογνωμόνων σχετικά με το γιατί το Υπουργείο Άμυνας δεν προβαίνει σε μια γρήγορη στρατηγική νίκη.
Θα μπορούσαν να είχαν μετατρέψει την Ουκρανία σε ερείπια –αμερικάνικο στυλ– σε ελάχιστο χρόνο.
Αυτό δεν πρόκειται να συμβεί.
Οι Ρώσοι προτιμούν να προχωρούν αργά και σταθερά.
Προχωρούν μόνο αφού έχουν ελεγχθεί και καταλάβει πλήρως τα εδάφη.
Το συνολικό μοτίβο είναι αναμφισβήτητο, όποια κι αν είναι η θέση του ΝΑΤΟ.

Εντυπωσιακές οι απώλειες των Ουκρανών

Οι απώλειες της Ουκρανίας έχουν εκτιναχθεί – έως και 1.500 νεκροί ή τραυματίες κάθε μέρα, καθημερινά.
Εάν υπάρχουν 50.000 Ουκρανοί σε πολλά σημεία του Donbass, θα έχουν αποδεκατιστεί μέχρι τα τέλη Ιουνίου.

Μόνο η Ουκρανία πρέπει να έχει χάσει έως και 20.000 στρατιώτες μέσα και γύρω από τη Μαριούπολη.
Αυτή είναι μια τεράστια στρατιωτική ήττα, ξεπερνώντας σε μεγάλο βαθμό το Debaltsevo το 2015 και προηγουμένως το Ilovaisk το 2014.
Οι απώλειες κοντά στο Izyum μπορεί να είναι ακόμη μεγαλύτερες από ότι στη Μαριούπολη.
Και τώρα έρχονται οι απώλειες στο Severodonetsk.

Εδώ μιλάμε για τις καλύτερες ουκρανικές δυνάμεις.
Δεν έχει καν σημασία ότι μόνο το 70% των δυτικών όπλων που στέλνει το ΝΑΤΟ φτάνει στο πεδίο της μάχης:
Το σημαντικότερο πρόβλημα είναι ότι οι καλύτεροι στρατιώτες που σκοτώνονται δεν θα αντικατασταθούν.
Οι μαχητές του Azov η 24η Ταξιαρχία, η 36η Ταξιαρχία, διάφορες ταξιαρχίες αεροπορικής επίθεσης – όλες υπέστησαν απώλειες πάνω από 60% ή έχουν πλήρως διαλυθεί.

Έτσι, το βασικό ερώτημα, όπως τόνισαν αρκετοί Ρώσοι στρατιωτικοί εμπειρογνώμονες, δεν είναι πότε θα «χάσει» η Ουκρανία αλλά πόσους στρατιώτες είναι έτοιμη να χάσει η Ρωσία για να φτάσει στην τελική νίκη που είναι αναπόφευκτη.

Ολόκληρη η ουκρανική άμυνα βασίζεται στο πυροβολικό.
Έτσι, οι βασικές μάχες περιλαμβάνουν πυροβολικό μεγάλου βεληνεκούς.
Θα υπάρξουν προβλήματα, επειδή οι ΗΠΑ πρόκειται να παραδώσουν συστήματα M270 MLRS με πυρομαχικά κατευθυνόμενα ακριβείας, ικανά να πλήξουν στόχους σε απόσταση έως και 70 χιλιομέτρων ή μεγαλύτερη.

Η Ρωσία, ωστόσο, έχει το Επιχειρησιακό - Τακτικό Σύμπλεγμα Ερμής, που χρησιμοποιεί πυρομαχικά υψηλής ακρίβειας, δυνατότητα καθοδήγησης με λέιζερ και εμβέλεια άνω των 100 χιλιομέτρων.
Και μπορούν να λειτουργήσουν σε συνδυασμό με τα μαζικής παραγωγής συστήματα αεράμυνας Pantsir.

Το πλοίο βυθίζεται

Η Ουκρανία, εντός των σημερινών της συνόρων, ανήκει ήδη στο παρελθόν.
Ο Georgy Muradov, μόνιμος εκπρόσωπος της Κριμαίας στον Πρόεδρο της Ρωσίας και αναπληρωτής πρωθυπουργός της κυβέρνησης της Κριμαίας, είναι κατηγορηματικός:
«Η Ουκρανία με τη μορφή που ήταν, δεν θα υπάρχει.
Αυτή είναι ήδη η πρώην Ουκρανία».

Η Θάλασσα του Azov έχει γίνει πλέον «θάλασσα της Ρωσίας».
Η Μαριούπολη θα αποκατασταθεί.
Η Ρωσία είχε άφθονη εμπειρία σε αυτήν την επιχείρηση τόσο στο Grozny όσο και στην Κριμαία.
Ο χερσαίος διάδρομος Ρωσίας - Κριμαίας ήδη λειτουργεί.
Τέσσερα νοσοκομεία μεταξύ των πέντε στη Μαριούπολη έχουν ήδη επαναλειτουργήσει και τα μέσα μαζικής μεταφοράς έχουν επιστρέψει, καθώς και βενζινάδικα.

Η επικείμενη απώλεια του Severodonetsk και του Lysichansk θα αποτελέσουν μεγάλο πλήγμα για τις ΗΠΑ και τις Βρυξέλλες, γιατί αυτό θα αντιπροσωπεύει την αρχή του τέλους του τρέχοντος καθεστώτος της Ουκρανίας.
Πλέον το ΝΑΤΟ θα πρέπει να ποντάρει σε ένα πλοίο που βυθίζεται δηλαδή την Ουκρανία και σίγουρα θα αποστασιοποιηθεί τελικά.

Στο μέτωπο των κυρώσεων, η Ρωσία ξέρει ακριβώς τι να περιμένει, όπως διευκρίνισε ο υπουργός Οικονομικής Ανάπτυξης Maxim Reshetnikov:
«Η Ρωσία βασίζεται στο γεγονός ότι οι κυρώσεις εναντίον της είναι μια μάλλον μακροπρόθεσμη τάση καθώς η Ρωσία έχει κάνει στροφή προς την Ασία».

Όσον αφορά τις προσπάθειες «εκφοβισμού της Ρωσίας», οι παίκτες θα ήταν σοφό να ακούσουν τον υπερηχητικό ήχο 50 πυραύλων τελευταίας τεχνολογίας Sarmat έτοιμοι για μάχη αυτό το φθινόπωρο, όπως εξήγησε ο επικεφαλής της Roscosmos, Dmitry Rogozin.

Οι συναντήσεις αυτής της εβδομάδας στο Νταβός φέρνουν στο φως μια άλλη προσέγγιση.
Η Ρωσία, οι περιοχές Luhansk και Donetsk, η Τσετσενία και σύμμαχοι, όπως η Λευκορωσία, βρίσκονται τώρα αντιμέτωποι με τους «ηγέτες του Νταβός» – με άλλα λόγια, τη συνδυασμένη δυτική ελίτ, με λίγες εξαιρέσεις όπως ο πρωθυπουργός της Ουγγαρίας Viktor Orban.

Ο Zelensky θα είναι μια χαρά.
Προστατεύεται από βρετανικές και αμερικανικές ειδικές δυνάμεις.
Σύμφωνα με πληροφορίες, η οικογένεια ζει σε μια έπαυλη 8 εκατομμυρίων δολαρίων στο Ισραήλ.
Έχει μια βίλα 34 εκατομμυρίων δολαρίων στο Μαϊάμι και μια άλλη στην Τοσκάνη.
Οι μέσοι Ουκρανοί εξαπατήθηκαν, από τη συμμορία του Κιέβου στην οποία προεδρεύουν – ολιγάρχες, φανατικοί της υπηρεσίας ασφαλείας (SBU) και άλλοι.
Και όσοι Ουκρανοί παραμένουν (10 εκατομμύρια έχουν ήδη τραπεί σε φυγή) θα συνεχίσουν να αντιμετωπίζονται ως αναλώσιμοι.

Εν τω μεταξύ, ο Ρώσος Πρόεδρος Putin «ο νέος Χίτλερ» δεν βιάζεται καθόλου να τελειώσει τον πόλεμο που φθείρει την Δύση, που σαπίζει ως τον πυρήνα της.
Από το 2007 προειδοποιεί… αλλά το ΝΑΤΟ τον χλεύασε.
Τώρα λοιπόν είναι ώρα να καθίσετε, να χαλαρώσετε και να παρακολουθήσετε την παρακμή της Δύσης.

ΠΗΓΗ