Γιατί είναι απολύτως αδύνατη η αντικατάσταση του ρωσικού φυσικού αερίου με LNG στην Ευρώπη

 

Σημαντικότατα εμπόδια αντιμετωπίζει το φιλόδοξο σχέδιο της Ευρώπης

να απεξαρτηθεί από το ρωσικό αέριο με την αντικατάστασή του από LNG.
Ο λόγος είναι οι τεράστιες αποκλίσεις στις τιμές…
Ειδικότερα, παρόλο που τεράστιες ποσότητες υγροποιημένου φυσικού αερίου φτάνουν στις ακτές της Ευρώπης, η έλλειψη διασυνδέσεων από βασικούς τερματικούς σταθμούς εισαγωγής στη Δύση σημαίνει ότι το αέριο δεν μπορεί να φτάσει εύκολα στην Ανατολική και Νοτιοανατολική Ευρώπη, όπου υπάρχουν χώρες οι οποίες εξαρτώνται περισσότερο από τους ρωσικούς αγωγούς.
Ως αποτέλεσμα, σύμφωνα με τη Citigroup Inc, οι τιμές του φυσικού αερίου στη Βρετανία, τη Γαλλία και την Ισπανία έχουν υποχωρήσει ελάχιστα, όπως επίσης στην Ολλανδία και τη Γερμανία.
Τέτοιες αποκλίσεις, ιδιαίτερα στον ολλανδικό κόμβο διαπραγμάτευσης (ΤΤF), που είναι σημείο αναφοράς για την Ευρώπη, καθιστούν δυσκολότερη τη διαπραγμάτευση του καυσίμου και πιθανόν να διατηρήσουν τις τιμές ασταθείς μέχρι να επιλυθούν τα προβλήματα προσφοράς.
«Λείπει υποδομή για τις ροές από τη Δύση προς την Ανατολή», δήλωσε ο Marco Saalfrank, επικεφαλής στην Axpo Solutions AG στο Μπάντεν της Ελβετίας.
«Έτσι, το LNG, εν ολίγοις, δεν αποτελεί λύση για την αντικατάσταση του ρωσικού αερίου λόγω των σημείων συμφόρησης».
Η απόκλιση τιμών και οι περιορισμοί στις υποδομές υπογραμμίζουν ότι ο στόχος της Ευρωπαϊκής Ένωσης να αντικαταστήσει το ένα τρίτο του ρωσικού φυσικού αερίου με LNG βραχυπρόθεσμα δεν θα είναι εύκολος.

FSRU…

Λύση θα μπορούσε να είναι η σύνδεση δεξαμενόπλοιων LNG με τοπικά δίκτυα φυσικού αερίου.
Τουλάχιστον οκτώ πλοία LNG, γνωστά ως πλωτές μονάδες αποθήκευσης και επαναεριοποίησης, ή FSRU, έχουν ανακοινωθεί τους τελευταίους τρεις μήνες από την Ολλανδία στη Γερμανία και την Εσθονία.
Ωστόσο, ενώ ορισμένα μπορούν να εγκατασταθούν το συντομότερο τον επόμενο χειμώνα, είναι καλά μόνο όταν συνδέονται σε υπάρχοντα δίκτυα και υποστηρίζονται από συμφωνίες για 24ωρη παροχή.
«Οι FSRU είναι ένας γρήγορος τρόπος εάν υπάρχει σύνδεση στο δίκτυο, αλλά εξακολουθούν να υπάρχουν σημεία συμφόρησης», δήλωσε ο Gyorgy Vargha, διευθύνων σύμβουλος της MET International AG, μιας εταιρείας εμπορίας ενέργειας με έδρα το Zug της Ελβετίας.
«Τα FSRU από μόνα τους δεν θα λύσουν απαραίτητα το πρόβλημα.
Για να διασφαλιστεί η ασφάλεια του εφοδιασμού πρέπει να συναφθούν μακροχρόνιες συμβάσεις LNG προκειμένου να διασφαλιστούν οι προμήθειες».
Ωστόσο, το ερώτημα είναι πώς να προμηθεύονται έθνη όπως η Ουγγαρία και η Βουλγαρία, όπου δεν υπάρχει πρόσβαση για μεγάλα πλοία LNG.
Μια επιλογή είναι η προσαρμογή της υπάρχουσας υποδομής αγωγών.
Από την πλευρά της, η Ευρώπη εξετάζει πώς να αντιστρέψει τις ροές στον Trans-Adriatic Pipeline ή TAP, έτσι ώστε το φυσικό αέριο να μπορεί να ταξιδέψει από την Ιταλία στην Ελλάδα, δήλωσε ο Saalfrank της Axpo.
Ο TAP φέρνει αέριο ανατολικά προς δυτικά από το Αζερμπαϊτζάν μέσω της νοτιοανατολικής Ευρώπης και στην Ιταλία, και η χωρητικότητα προς την άλλη κατεύθυνση θα βοηθούσε στη διαφοροποίηση των προμηθειών στην Ευρώπη.
Ακόμα κι αν η Ευρώπη ποντάρει πολλά στο LNG, το υγροποιημένο καύσιμο πρέπει να προέρχεται από κάπου.
Τα εργοστάσια παραγωγής δεν θα αρχίσουν να προσφέρουν περισσότερες προμήθειες πριν από το 2025.
Ο ανταγωνισμός για τα διαθέσιμα καύσιμα θα παραμείνει σφιχτός τα επόμενα τρία χρόνια, διατηρώντας τις τιμές υψηλές, δήλωσε η Axpo.
«Η χρήση όλης της χωρητικότητας LNG θα ασκήσει τεράστια πίεση στην παροχή LNG», δήλωσε ο Vargha της MET.
«Δεν υπάρχει αρκετή χωρητικότητα LNG στον κόσμο για να αποφευχθεί η καταστροφή της ζήτησης σε ένα σενάριο χωρίς ρωσικό αέριο».

Ρόλος κλειδί

Κλειδί για την ολική απεξάρτηση της Νοτιοανατολικής Ευρώπης από το ρωσικό φυσικό αέριο αποτελούν οι νέες υποδομές εισαγωγής και διαμετακόμισης φυσικού αερίου που αναπτύσσονται στην Ελλάδα, σύμφωνα με ανακοινώσεις της Ευρωπαϊκής Επιτροπής.
Παράλληλα, πέρα από τα έργα που βρίσκονται στο στάδιο της υλοποίησης, το υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας εξέδωσε την περασμένη εβδομάδα θετική γνωμοδότηση για την κατασκευή του αγωγού EastMed (Κύπρος - Ελλάδα - Ιταλία) προσδιορίζοντας τις προκαταρκτικές περιβαλλοντικές απαιτήσεις το έργου.
Ο ελληνοβουλγαρικός αγωγός φυσικού αερίου, που αναμένεται να τεθεί σε λειτουργία το καλοκαίρι, η νέα δεξαμενή υγροποιημένου φυσικού αερίου στη Ρεβυθούσα που επίσης αναμένεται να λειτουργήσει το καλοκαίρι, η πλωτή δεξαμενή υγροποιημένου φυσικού αερίου στην Αλεξανδρούπολη το 2023 είναι τα πρώτα έργα στα οποία έκανε ονομαστική αναφορά και η Ευρωπαϊκή Επιτροπή στις ανακοινώσεις που έγιναν την περασμένη εβδομάδα για το πρόγραμμα RePower EU που αποσκοπεί στην υποκατάσταση του ρωσικού φυσικού αερίου αλλά και των υδρογονανθράκων συνολικά, ανεξαρτήτως προέλευσης, με περαιτέρω ανάπτυξη των ανανεώσιμων πηγών, διαφοροποίηση των πηγών εφοδιασμού, ενίσχυση της εξοικονόμησης ενέργειας.
"Μόνο το 2022 έχουν τεθεί ή θα τεθούν σε λειτουργία έργα κοινού ενδιαφέροντος (Projects of Common Interest, PCI) με συνολική πρόσθετη ικανότητα μεταφοράς αερίου 20 δισεκατομμυρίων κυβικών μέτρων ετησίως, όπως π.χ. ο αγωγός διασύνδεσης φυσικού αερίου μεταξύ Πολωνίας και Λιθουανίας, ο αγωγός διασύνδεσης Πολωνίας-Σλοβακίας, ο αγωγός Βαλτικής μεταξύ Πολωνίας και Δανίας, ο αγωγός Ελλάδας-Βουλγαρίας (IGB).
Οι τερματικοί σταθμοί LNG στην Κύπρο (2 bcm/έτος) και στην Αλεξανδρούπολη στην Ελλάδα (5 bcm/έτος) πρόκειται να λειτουργήσουν το 2023.
Επιπλέον, αρκετά PCI αερίου αναμένεται να ολοκληρωθούν τα επόμενα χρόνια, τα οποία περιλαμβάνουν πολλά έργα αποθήκευσης στη Νοτιοανατολική Ευρώπη (Ελλάδα, Ρουμανία, Βουλγαρία) καθώς και το LNG Gdansk στην Πολωνία (τουλάχιστον 6 bcm/έτος).
Εξάλλου, η υποστήριξη της επέκτασης του Νότιου Διαδρόμου Φυσικού Αερίου στα 20 bcm ετησίως θα διαδραματίσει σημαντικό ρόλο στην εξασφάλιση του εφοδιασμού με φυσικό αέριο για τη Νοτιοανατολική Ευρώπη (Ελλάδα και Ιταλία στην αρχή) και τα Δυτικά Βαλκάνια", τονίζεται στην ανακοίνωση της Κομισιόν. Τα έργα αυτά, προστίθεται, θα βοηθήσουν την Ευρώπη και τα Βαλκάνια να εξαρτώνται λιγότερο από τις ρωσικές προμήθειες, ενώ επισημαίνεται η ανάγκη επιτάχυνσης των εργασιών για την ολοκλήρωσή τους.
Ο νότιος διάδρομος φυσικού αερίου καταλήγει στον αγωγό ΤΑΡ που διασχίζει τη Β. Ελλάδα από τον Έβρο έως τα σύνορα με την Αλβανία και συνεχίζει με το υποθαλάσσιο τμήμα ως την Ιταλία. Ο ΤΑΡ έχει μεταφορική ικανότητα ύψους 10 δισεκατομμυρίων κυβικών μέτρων ετησίως με δυνατότητα διπλασιασμού στα 20 δισεκατομμύρια.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

ΠΗΓΗ