Η Big Pharma, οι Gates, ο Fauci και Βρετανοί Αξιωματούχοι Κατηγορούνται για Εγκλήματα κατά της Ανθρωπότητας σε Μήνυση στο Διεθνές Δικαστήριο

 

Μια ομάδα που περιλαμβάνει τον πρώην αντιπρόεδρο της Pfizer, Δρ. Michael Yeadon, υπέβαλε μήνυση στο Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο (ICC) για λογαριασμό

βρετανών πολιτών κατά του Μπόρις Τζόνσον και βρετανών αξιωματούχων, κατά των Μπιλ και Μελίντα Γκέιτς, κατά διευθυνόντων συμβούλων των εταιρειών της Big Pharma, κατά του εκτελεστικού προέδρου του Παγκόσμιου Οικονομικού Φόρουμ Klaus Schwab και άλλων για εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας.

Η ομάδα του Ηνωμένου Βασιλείου, συμπεριλαμβανομένου ενός αστροφυσικού και ενός εργολάβου κηδειών, κατηγόρησε επιπλέον τον Δρ. Anthony Fauci, τον Tedros Adhanom Ghebreyesus, γενικό διευθυντή του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας (ΠΟΥ), την June Raine, Διευθύνουσα Σύμβουλο της Ρυθμιστικής Υπηρεσίας Φαρμάκων και Προϊόντων Υγείας (MHRA), τον Δρ. Radiv Shah, πρόεδρο του Ιδρύματος Rockefeller και τον Dr. Peter Daszak, πρόεδρο της EcoHealth Alliance, ως “υπευθύνους για πολυάριθμες παραβιάσεις του Κώδικα της Νυρεμβέργης … εγκλήματα πολέμου και εγκλήματα επιθετικών ενεργειών” στο Ηνωμένο Βασίλειο και σε άλλες χώρες.

Μετά από επανειλημμένες ανεπιτυχείς προσπάθειες να εγείρουν υπόθεση στο αγγλικό δικαστικό σύστημα, οι προσφεύγοντες κατέφυγαν στο να ζητήσουν με τον χαρακτηρισμό «του κατεπείγοντος» από το Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο «να σταματήσει την εξάπλωση των εμβολιασμών για τον COVID, την εισαγωγή παράνομων διαβατηρίων εμβολιασμού και κάθε άλλου είδους παράνομου πολέμου… που ασκείται εναντίον του λαού του Ηνωμένου Βασιλείου».

Στη μήνυση της ομάδας που υποβλήθηκε στις 6 Δεκεμβρίου, παρουσιάζονται στοιχεία ότι τα «εμβόλια» για τον COVID-19 είναι στην πραγματικότητα πειραματικές γονιδιακές θεραπείες που έχουν σχεδιαστεί με έρευνα κέρδους-λειτουργίας (ΣτΜ: Η έρευνα κέρδους λειτουργίας ( έρευνα GoF ή GoFR ) είναι ιατρική έρευνα που τροποποιεί γενετικά έναν οργανισμό με τρόπο που μπορεί να ενισχύσει τις βιολογικές λειτουργίες των γονιδιακών προϊόντων) από κορωνοϊούς νυχτερίδων, υποστηρίζοντας ότι αυτά τα «εμβόλια» έχουν προκαλέσει μαζικούς θανάτους και βλάβες και ότι η κυβέρνηση του Ηνωμένου Βασιλείου απέτυχε να διερευνήσει αυτούς τους αναφερόμενους θανάτους και τραυματισμούς, ότι οι αριθμοί κρουσμάτων COVID και θανάτων έχουν διογκωθεί τεχνητά, ότι οι μάσκες προκαλούν βλάβες οφειλόμενες σε υποξία, υπερκαπνία και άλλα αίτια και ότι τα τεστ PCR είναι «εντελώς αναξιόπιστα» και «περιέχουν καρκινογόνο αιθυλενοξείδιο».

Επιπλέον, υποστήριξαν ότι οι αποτελεσματικές θεραπείες για τον COVID-19, όπως η υδροξυχλωροκίνη και η ιβερμεκτίνη, καταργήθηκαν, οδηγώντας σε μεγαλύτερο αριθμό θανάτων από COVID-19 από αυτόν που θα έπρεπε να έχει συμβεί.

Υποστηρίζουν ότι τα lockdowns θεσπίστηκαν με το πρόσχημα της τεχνητά διογκωμένης μόλυνσης και των αριθμών θανάτων από έναν κατασκευασμένο ιό, καθώς και ότι τα πειραματικά «εμβόλια» είχαν ως αποτέλεσμα:

Τεράστια βραχυπρόθεσμη ζημιά και θανάτους, με τουλάχιστον 395.049 αναφερόμενες ανεπιθύμητες ενέργειες στα «εμβόλια» του COVID μόνο στο Ηνωμένο Βασίλειο, μια απότομη αύξηση στις κλήσεις ChildLine από ευάλωτα παιδιά κατά τη διάρκεια του lockdown, «καταστροφή πλούτου και επιχειρήσεων» μέσω επιβληθέντων lockdowns», «σοβαρή στέρηση της σωματικής ελευθερίας κατά παράβαση θεμελιωδών κανόνων του διεθνούς δικαίου», συμπεριλαμβανομένων των απαγορεύσεων ταξιδιών και συγκεντρώσεων και της αναγκαστικής καραντίνας και της αυτοαπομόνωσης, απαρτχάιντ λόγω διαχωρισμού εξ αιτίας της κατοχής διαβατηρίου εμβολιασμού και «αναμενόμενη μείωση της γονιμότητας» μετά τον «εμβολιασμό», μεταξύ άλλων επιβλαβών σωματικών και ψυχολογικών επιπτώσεων.

Επιπλέον, οι αιτούντες υποστηρίζουν, ότι «η καταστολή ασφαλών και αποτελεσματικών εναλλακτικών θεραπειών για τον Covid-19 ισοδυναμεί με δολοφονία και δικαιολογεί την πλήρη διερεύνηση από το δικαστήριο». Σημείωσαν ότι εκτός από τη λογοκρισία των διαδικτυακών πληροφοριών και την προώθηση αυτών των εναλλακτικών θεραπειών, «ορισμένα ακαδημαϊκά περιοδικά εμποδίζουν τη δημοσίευση μελετών που δείχνουν την αποτελεσματικότητα φαρμάκων όπως η ιβερμεκτίνη και η υδροξυχλωροκίνη».

Οι αιτούντες ανέφεραν επίσης λόγια επιζώντων του Ολοκαυτώματος που περιέχουν «έντονους παραλληλισμούς μεταξύ των περιορισμών του Covid και της έναρξης του Ολοκαυτώματος». Σε ανοιχτή επιστολή τους, οι επιζώντες του Ολοκαυτώματος ζήτησαν από τις ιατρικές ρυθμιστικές αρχές να «σταματήσουν αμέσως αυτό το ασεβές ιατρικό πείραμα στην ανθρωπότητα», το οποίο υποστηρίζουν ότι παραβιάζει τον Κώδικα της Νυρεμβέργης.

Ισχυρίζονται μάλιστα ότι «ένα ακόμη ολοκαύτωμα μεγαλύτερου μεγέθους λαμβάνει χώρα μπροστά στα μάτια μας». Μία επιζήσασα, η Vera Sharav, σημείωσε σε μια συνέντευξη που αναφέρεται στη μήνυση:

«Το σκληρό μάθημα του Ολοκαυτώματος είναι, ότι κάθε φορά που οι γιατροί ενώνουν τις δυνάμεις τους με την κυβέρνηση και παρεκκλίνουν από την προσωπική, επαγγελματική, κλινική δέσμευσή τους να μην κάνουν κακό στο άτομο, η ιατρική μπορεί τότε να μετατραπεί από ένα θεραπευτικό, ανθρωπιστικό επάγγελμα σε ένα δολοφονικό εργαλείο».

«Αυτό που ξεχωρίζει το Ολοκαύτωμα από όλες τις άλλες μαζικές γενοκτονίες είναι ο κεντρικός ρόλος που διαδραμάτισε ολόκληρο το ιατρικό κατεστημένο. Κάθε βήμα της δολοφονικής διαδικασίας επικυρώθηκε από το ακαδημαϊκό, επαγγελματικό ιατρικό κατεστημένο. Γιατροί και αναγνωρισμένοι ιατρικοί σύλλογοι και ιδρύματα φόρεσαν στη βρεφοκτονία και στις μαζικές δολοφονίες αμάχων,το προσωπείο της νομιμότητας ».

Σύμφωνα με τους προσφεύγοντες, όλες οι καταστροφικές συνέπειες των «εμβολίων», του lockdown και του ιού πληρούν τα κριτήρια για γενοκτονία, εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας και εγκλήματα πολέμου κατά του λαού του Ηνωμένου Βασιλείου, επειδή τα ένοχα «μέλη της βρετανικής κυβέρνησης και οι παγκόσμιοι ηγέτες έχουν και γνώση και πρόθεση σε σχέση με αυτά τα εγκλήματα που ισχυρίζονται ότι έχουν συμβεί».

Στην πραγματικότητα, υποστηρίζουν ότι οι καταστροφικές συνέπειες των «εμβολίων», των lockdowns και του κατασκευασμένου ιού είναι σκόπιμες προσπάθειες μείωσης του πληθυσμού αλλά και κοινωνικής αποσταθεροποίησης ως μέρος ενός παγκόσμιου συντονισμένου σχεδίου για την εδραίωση του πλούτου και της εξουσίας στα χέρια της ολιγαρχίας.

Υποστηρίζουν ότι αυτά τα μέτρα συνιστούν επομένως επίσης «έγκλημα επιθετικότητας», δηλαδή προσπάθεια «αποτελεσματικής άσκησης ελέγχου ή καθοδήγησης της πολιτικής ή στρατιωτικής δράσης ενός κράτους». Σε αυτή την περίπτωση, ισχυρίζονται, ο στόχος είναι να «διαλυθούν όλα τα Δημοκρατικά Εθνικά Κράτη, βήμα προς βήμα», και να «καταστραφούν οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις, μεταφέροντας τα μερίδια αγοράς στις μεγαλύτερες εταιρείες», που ανήκουν στους εξαιρετικά πλούσιους, ώστε να δοθεί σε αυτήν την ομάδα της «ελίτ» μεγαλύτερος πολιτικός και νομισματικός έλεγχος.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

ΠΗΓΗ 

ΠΗΓΗ