Η CIA σε αναζήτηση αεροσκαφών της Ατλαντίδας, σύμφωνα με ισχυρισμούς

 

 

Οι θρύλοι της Ατλαντίδας βρίσκονται και εντοπίζονται μέσα στους μύθους πολλών πολιτισμών που χρονολογούνται από χιλιάδες χρόνια. Ένας σημαντικός παράγοντας που χάρη σε αυτόν δόθηκε μεγάλη προσοχή στο θέμα ήταν ο Πλάτωνας ο οποίος αναφέρθηκε στην πόλη και την χαρακτήρισε ως ένα μεγάλο νησί πέρα ​​από τις Στήλες του Ηρακλή.

Πολλά έχουν γραφτεί για την τεχνολογία της Ατλαντίδας, συμπεριλαμβανομένων ότι η «χαμένη ήπειρος» είχε υποβρύχια πλοία, μηχανοκίνητα ιπτάμενα οχήματα και έναν μυστηριώδη κρύσταλλο ισχύος που τροφοδοτούσε με ηλεκτρική ενέργεια την κεντρική πόλη.

Το πρώτο βιβλίο που αφορούσε τη δυνατότητα της πτήσης σκαφών σχετικά, ήταν του William Scott-Elliot στο “Η ιστορία της Ατλαντίδας και η χαμένη Λεμουρία”, που δημοσιεύθηκε το 1909.

Ο Scott-Elliot περιγράφει την απίστευτη τεχνολογία και τα αεροσκάφη που κατέπλευσαν τον ουρανό με μια σιωπηλή μεγαλοσύνη χρησιμοποιώντας μια δύναμη που χάθηκε στην αρχαιότητα και είναι ακόμα άγνωστη σήμερα.

Ωστόσο, δεν βασίζεται σε αντικείμενα, κείμενα ή φυσικά στοιχεία για να υποστηρίξει τις απίστευτες αξιώσεις του. Ο Scott-Elliot μαντεύει την προηγμένη τεχνολογία της Ατλαντίδας σε περιοδικές ψυχικές συνεδρίες που σήμερα αποκαλούνται «Remote Viewing», δηλαδή απομακρυσμένης προβολής.

Το Remote Viewing, το οποίο ήταν αξιόπιστο από τη CIA και το Πεντάγωνο, σε ένα πρόγραμμα που ονομαζόταν Stargate, προέκυψε από την εργασία που έγινε εδώ και δεκαετίες από αξιόλογους επιστήμονες, όπως ο ιδιοφυής Michael Faraday.

Οι Αμερικανοί φυσικοί Harold E. Puthoff και Russell Targ συνεργάστηκαν με το εργαστήριο ηλεκτρονικής και βιοτεχνολογίας του Ινστιτούτου Ερευνών Stanford.

Καθώς η έρευνά τους άρχισε να παράγει μετρήσιμα αποτελέσματα, το Πεντάγωνο έδειξε αμέσως ενδιαφέρον.

Την ίδια στιγμή, η CIA και οι Μυστικές Υπηρεσίες ακολούθησαν την πορεία των παραφυσικών και ψυχικών πειραμάτων που διεξήγαγαν οι Σοβιετικοί και οι Κινέζοι.

Ο Scott-Elliot χρησιμοποίησε μια τεχνική παρόμοια με την απομακρυσμένη προβολή για να διακρίνει ακριβώς τι έκαναν οι Ατλάντες και πώς δούλευε η κοινωνία τους. Διερεύνησε επίσης τη λειψυδρία της Λεμουρίας.

Στο βιβλίο του για την κατασκευή των αερόπλοιων έγραψε:

“Το υλικό με το οποίο κατασκευάστηκαν τα εναέρια πλοία ήταν από ξύλο ή μέταλλο. Τα προηγούμενα κατασκευάστηκαν από ξύλο – οι πλατφόρμες που χρησιμοποιήθηκαν είναι εξαιρετικά λεπτές, όμως η έγχυση μιας ουσίας που δεν προσέφερε στο βάρος, έδωσε σκληρότητα όπως το δέρμα, με τον απαραίτητο συνδυασμό ελαφράδας και αντοχής».

“Όταν χρησιμοποιήθηκε το μέταλλο, ήταν γενικά κράμα – δύο λευκά και ένα κόκκινο μέταλλο εισήχθησαν στη σύνθεσή του. Το αποτέλεσμα ήταν λευκό, όπως το αλουμίνιο και ελαφρύτερο σε βάρος.”

“Ένα μεγάλο φύλλο αυτού του μετάλλου επεκτάθηκε πάνω από την τραχιά δομή του πλοίου, το οποίο στη συνέχεια σφυρηλατήθηκε στη μορφή και ηλεκτρικά συγκολλήθηκε όπου ήταν απαραίτητο.”

“Ωστόσο, αν ήταν κατασκευασμένο από μέταλλο ή ξύλο, η εξωτερική του επιφάνεια ήταν απόλυτα λεία και προφανώς χωρίς προβλήματα και έλαμπε στο σκοτάδι σαν να ήταν επικαλυμμένο με ελαφριά βαφή”.

“Είχαν σχήμα σαν βάρκα, αλλά ήταν πάντα καλυμμένα, γιατί αν πήγαιναν σε πλήρη ταχύτητα δεν θα μπορούσε να ήταν βολικό, ακόμα και ασφαλές, για οποιονδήποτε που παραμένει στο πάνω κατάστρωμα. Ο έλικας και ο μηχανισμός διεύθυνσης θα μπορούσαν να ξεκινήσουν σε κάθε άκρο. “

Το ότι οι Ατλάντες, ίσως, είχαν αεροπλάνα υποστηρίζεται από ορισμένα στοιχεία πληροφοριών που επέζησαν στην καταστροφή της μεγάλης βιβλιοθήκης της Αλεξάνδρειας.

Τα κομμάτια των κυλίνδρων που έχουν επιβιώσει φαίνεται να δίνουν λεπτομερή μέρος της αρχαίας ιστορίας που έχει χαθεί στη σύγχρονη εποχή.

Πιστεύεται επίσης από μερικούς μελετητές ότι η Ατλαντίδα υπήρχε ταυτόχρονα με το υπερ-κράτος της αρχαίας Ινδίας πριν από 15.000 έως 20.000 χρόνια.

Οι δυο αυτές οι χώρες μπορεί, μάλιστα, να είχαν εμπορικές συμφωνίες και αν η Αυτοκρατορία του Ράμα (η οποία αναφέρεται σήμερα) είχαν πράγματι ιπτάμενα Βιμάνα, τότε οι Άτλαντες πιθανώς είχαν τα δικά τους αεροσκάφη. Όσοι ασχολούνται με παρόμοια παγκόσμια μυστήρια αναφέρονται συχνά στις ινδικές και τις ατλαντικές αυτοκρατορίες:

“Η λεγόμενη αυτοκρατορία Rama της βόρειας Ινδίας και του Πακιστάν αναπτύχθηκε πριν από τουλάχιστον 15 χιλιάδες χρόνια στην ινδική υποήπειρο και ήταν έθνος πολλών μεγάλων και περίπλοκων πόλεων, πολλά από τα οποία μπορούν να βρεθούν ακόμα στις ερήμους του Πακιστάν, βόρεια και δυτικά της Ινδίας. “

“Ο πολιτισμός Ράμα υπήρξε, προφανώς, παράλληλα με τον Ατλαντικό πολιτισμό στον Ατλαντικό Ωκεανό και διέπεται από «φωτισμένους ιερείς-βασιλιάδες» που κυβερνούν τις πόλεις. Οι επτά μεγάλες πρωτεύουσες του Ράμα ήταν γνωστές στα κλασικά ινδουιστικά κείμενα”.

Αλλά οι σκεπτικιστές της ύπαρξης της Ατλαντίδας – πολύ δε περισσότερο της ύπαρξης Ατλάντειων αεροσκαφών – είναι λεγεώνες. Είναι αμφίβολο ότι θα αποδεχτούν ποτέ τα στοιχεία των αρχαίων αεροσκαφών, εκτός αν κάποια αρχαιολογική ανασκαφή τα ανακαλύψει τυχαία στο μέλλον.

Όπως και να έχει όμως, σύμφωνα με τα παραπάνω και σε συνδυασμό με άλλες πληροφορίες αποχαρακτηρισμένων εγγράφων της CIA και άλλων μυστικών υπηρεσιών, διακρίνεται το μεγάλο ενδιαφέρον τους για την Ατλαντίδα, τον Άρη, τον Τέσλα και πολλά άλλα.

Αν ήταν άνευ ουσίας και τόσο υποβαθμισμένα θέματα όσο τα παρουσιάζουν στις μέρες μας, λέτε να έδειχναν τέτοιο ενδιαφέρον;

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

ΠΗΓΗ