ΑΝ Ο ΕΣΚΟΜΠΑΡ ΕΙΧΕ ΜΚΟ

Το παρόν 4ο και όχι τελευταίο μέρος της πολυ-λογίας μας για τα ναρκωτικά, αφιερώνεται σε όσους λένε ότι ο Μητοτάκης τα πάει καλά, σε όσους νομίζουν ότι υπάρχουν πατριώτες μέσα
στη Βουλή και σε όσους πιστεύουν ακόμα σε κόμματα. Όταν ποινικοποιούν σταδιακά μέθη και κάπνισμα, αλλά φτιάχνουν «ασφαλείς ζώνες» για βαριά μαστούρα, κάπου το πάνε.

Για τι παραπομπές μας, χρησιμοποιούμε τα ασφαλή αρχεία archive , γιατί διαπιστώσαμε ότι αλλάζουν τα κείμενα μετά από χρόνια. Κάπως έτσι το φθινόπωρο του 2019 εμφανίστηκε στα ιδρυτικά μέλη του Δικτύου Ομότιμων Χρηστών, το οποίο ιδρύθηκε το 2016, ο σύλλογος θεραπευομένων ΟΚΑΝΑ. Πιθανή αιτία είναι η χρηματοδότηση ενιαίας ιστοσελίδας και η ανάγκη συμμετοχής αυτού του Συλλόγου σε αυτή, από το Ίδρυμα της πολύ Ανοιχτής Κοινωνίας του κ. Σόρος . Για τη μόνιμη και παντός κόμματος Πρόεδρο του ΟΚΑΝΑ, πρώην ευρωβουλευτή του ΠΑΣΟΚ, και τον ρόλο της σε όσα καταμαρτυρούμε, δεν θα πούμε κουβέντα. Περιμένουμε. Οι οπαδοί κομμάτων, που μαλώνουν μεταξύ τους, ας αρχίσουν να προβληματίζονται για το αν αξίζει τον κόπο να ψάχνουν για διαφορές.

Αν ο Εσκομπάρ, αντί για καρτέλ, είχε φτιάξει ΜΚΟ κι αν, αντί να συμμαχήσει με τους αριστερούς αντάρτες, είχε συμμαχήσει με τις φαρμακοβιομηχανίες και τις τράπεζες, θα ζούσε ακόμα.

Αυτός σκοτώθηκε νωρίς, ενώ οι σημερινοί dealers των ΜΚΟ είναι τυχεροί. Οι ΜΚΟ, που προσπαθούν για τη νομιμοποίηση των ναρκωτικών και το «δικαίωμα στη χρήση» έχουν ανάγκη τον εθισμό και την εξάρτηση, που δημιουργούν οι «παράνομοι» έμποροι. Αυτός είναι και ο λόγος, που οι ΜΚΟ ζητούν εγκατάλειψη του αγώνα κατά των ναρκωτικών, τη νομιμοποίηση της εμπορίας και την κατοχύρωση του «δικαιώματος στη χρήση».

Τα υποκατάστατα ναρκωτικών είναι ναρκωτικά και προκαλούν εθισμό και εξάρτηση, όπως κάθε άλλο ναρκωτικό. Η διαφορά τους είναι ότι τα παράγουν οι βιομηχανίες και η δικαιολογία για τη νομιμοποίηση τους είναι ότι, όταν βρίσκονται υπό έλεγχο, δεν προκαλούν τόσους θανάτους. Αποκαλούν «θεραπεία» τη διατήρηση της εξάρτησης. Προς αποφυγή των χειρότερων, εμείς συμφωνούμε ότι καλό είναι να συνίσταται η χορήγηση νέων λιγότερο θανατηφόρων ναρκωτικών, αλλά αποδοχή των λογικών της «μικρότερης ζημιάς» σημαίνει συνέχιση της διακίνησης των ναρκωτικών σε έφηβους.

Οι πολιτικοί καθοδηγητές



Για να δούμε τώρα ποιοι κρύβονται πίσω από τις ολιγομελείς «μη κυβερνητικές οργανώσεις». Πρέπει να αναζητήσουμε τις ροές του χρήματος. Εκτός κι αν κάποιος πιστεύει ότι δεν παίζει κανένα ρόλο η χρηματοδότηση των κρυφών και φανερών σκοπών. Χωρίς τη χρηματοδότηση δεν θα υπήρχαν ΜΚΟ. Ο όγκος των χρημάτων προς τις ΜΚΟ δεν προέρχεται από αφελείς πολίτες.
Όμως και οι πολιτικές διάδοσης της χρήσης των ναρκωτικών είναι βγαλμένες από τους ίδιους ανθρώπους, που χρηματοδοτούν και προωθούν παγκοσμίως τη διακυβέρνηση του πλανήτη από εταιρείες. Όπως θα δούμε πιο κάτω, οι χρηματοδότες είναι οι ίδιοι, που σχεδίασαν και προωθούν την παγκοσμιοποίηση της κυριαρχίας των εταιρειών. Βεβαίως, ποτέ δεν λείπει και ένα επιστημονικοφανές πόρισμα από κάποιο «έγκυρο» πανεπιστήμιο, ερευνητικό κέντρο ή οργανισμό.
Η ανάγκη των Κυρίαρχων να κυριαρχούν υποταγμένους οδηγεί στη διάδοση της χρήσης των ναρκωτικών. Από το 1946, ο Άλντους Χάξλεϋ στον πρόλογο του «Θαυμαστού Καινούργιου Κόσμου», το περιμένει: «Και ο δικτάτορας… καλά θα κάμει να ενθαρρύνει αυτή την ελευθερία (σημ. δική μας εννοεί τη σεξουαλική) σε συνδυασμό με το να ονειρεύεται κανείς ξύπνιος κάτω από την επίδραση των ναρκωτικών, του κινηματογράφου και του ραδιοφώνου, αυτό θα συντελέσει ώστε οι υποτακτικοί του να συμφιλιωθούν με την υποταγή τους, που είναι η μοίρα του».

Ακολούθησαν στη δεκαετία του 50 τα πειράματα «ελέγχου του νου» με ναρκωτικά, που έκανε η CIA σε ανθρώπους, που δεν γνώριζαν τι τους έκαναν, για να έλθει η έκρηξη της σεξουαλικής απελευθέρωσης και των ψυχεδελικών ναρκωτικών της δεκαετία του 60.

Όποιος νομίζει ότι η εποχή της ψυχεδέλειας και του LSD έληξεστη δεκαετία του 60, κάνει μεγάλο λάθος. Η Διεθνής Κοινοπραξία για την Πολιτική στα Ναρκωτικά, IDPC, προπαγανδίζει την ελεύθερη χρήση ψυχεδελικών ουσιών και υποστηρίζει την ισχυρή πρωτοβουλία για μια «Ψυχεδελική Κοινωνία», που εμφανίστηκε στην Πολωνία[i]. (Υπάρχουν παντού και στην Ελλάδα, αλλά είναι ακόμα στα σπάργανα. Σε λίγο, μόλις ολοκληρωθεί το πρώτο βήμα της δήθεν προστασίας των χρηστών από θανάτους, θα τους δούμε και αυτούς χρηματοδοτημένους. Για την ώρα, δεν τους ξέρει ούτε η μάνα τους).

Το 2006 ένας από τους σοφούς σχεδιαστές της παγκοσμιοποίησης, ο Ζακ Ατταλί, γράφει μια σύντομη ιστορία του μέλλοντος και «προβλέπει» σαν βασικό συστατικό της ψυχαγωγίας των νομάδων του μέλλοντος μας τη χρήση ναρκωτικών μαζί με άλλα εθιστικά εικονικά παιχνίδια:



«Μιμητές, ανέκαθεν, των ανώτερων ιεραρχικά νομάδων, μερικοί από τους εν δυνάμει -εικονικούς- νομάδες θα πυκνώσουν τις τάξεις των καταναλωτών ναρκωτικών: αλκοόλ, κάνναβη, μορφίνη, ηρωίνη, κοκαΐνη, συνθετικά προϊόντα (αμφεταμίνες, μεταμφεταμίνες, έκσταση). Ναρκωτικά χημικά, ηλεκτρονικά, που διανέμονται από “αυτοεπισκευαστές” θα αποτελέσουν προϊόντα μαζικής κατανάλωσης, σ’ έναν κόσμο δίχως νόμο και αστυνομία, τα κυριότερα θύματα του οποίου θα είναι οι κατώτεροι ιεραρχικά νομάδες»[ii].

Την «επίσημη» εκκίνηση του «αγώνα» για την ένταξη της χρήσης των ναρκωτικών στα «ατομικά δικαιώματα», όπως τα βλέπει η υπεραυτοκρατορία των εταιρειών, καθώς και την έναρξη της πολιτικής Harm Reduction(Μείωση Βλάβης), που προωθούν σήμερα οι οπαδοί των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, έκαμε ο γνωστός George Soros με άρθρο στους Financial Times στις 5/5/2014 με τίτλο: «Afutilewarondrugsthatwastesmoneyandwreckslives» (Ένας μάταιος πόλεμος κατά των ναρκωτικών, που σπαταλά χρήματα και καταστρέφει ζωές)[iii].

Δύο ακόμα γνωστά για τα φιλάνθρωπα αισθήματα τους ιδρύματα συμμετέχουν στον κοινό αγώνα για τη διάδοση των ναρκωτικών: Το Ίδρυμα Ford και το Ινστιτούτο για τη Διακυβέρνηση Rockfeller .
Το Ίνστιτούτο Ροκφέλλερ επιτίθεται στο Μεξικό, το οποίο έχει επιτυχίες στον πόλεμο κατά των καρτέλ, ενώ αρνείται πεισματικά να παίξει το παιχνίδι της “Μικρότερης Ζημιάς”. Όπως θα δούμε πιο κάτω, ο Τραμπ θέλει να το εντάξει στις χώρες, που υποθάλπτουν την …τρομοκρατία!
Οι ιθαγενείς του Μοράλες στη Βολιβία ήταν υπέρ της καλλιέργειας της κόκας, αλλά κατά της παρασκευής κοκαΐνης. «Coca Yes, Cocaine No», φώναζαν οι ιθαγενείς καλλιεργητές κόκας. Κι έδιναν μάχη για νόμιμο έλεγχο της παραγωγής. Ο ανηψιός όμως της προσωρινής Προέδρου Jeanine Áñez συνελήφθη το 2017 με 480 κιλά κοκαΐνης. Άραγε, ποιος άλλος θα ωφεληθεί από το πραξικόπημα στη Βολιβία;

Λέτε να είναι οι πολιτικοί, που υπαγορεύουν πολιτικές στα Ιδρύματα – Εταιρείες και όχι το αντίστροφο;

Η ολιγομελής παγκόσμια άρχουσα τάξη είναι ενωμένη, συντονισμένη και αδίστακτη.
Το πλήθος είναι διαιρεμένο, αλλά και γι’ αυτό φροντίζουν οι ίδιοι με τις χρηματοδοτήσεις τους. Ο ένας είναι με τους Δημοκρατικούς, ο άλλος με τους Ρεπουμπλικάνους και ο τρίτος φτιάχνει τη νέα ακροδεξιά, αρκεί αυτή να μην είναι ενάντια στο Ισραήλ (Στην Ελλάδα να την ψάξετε ανάμεσα στους Κρανιδιώτη και Βελόπουλο. Ακόμα και η Χ.Α. είχε αρχίσει να ρίχνει νερό στο αντισημιτικό της κρασί. Στην πολιτική, ποτέ δεν είναι αργά).

Και συχνά όλοι είναι με όλους. Ο βασικός χρηματοδότης των Δημοκρατικών Τζωρτζ Σόρος μαζί με την Goldman Sachs διέσωσαν το 2014 τον γαμπρό του Τραμπ, Jared Kushner, από την πτώχευση, βάζοντας κεφάλαια στην real estate επιχείρηση του (Βλέπε βιογραφικό στο Wikipedia).
Εσείς τι ομάδα είστε;

Οι χρηματοδότες

Οργάνωση – ομπρέλα όλων των ΜΚΟ του κόσμου, που ασχολούνται με τη νομιμοποίηση των ναρκωτικών είναι η International Drug Policy Consortium (Διεθνής Κοινοπραξία για την Πολιτική στα Ναρκωτικά, IDPC)[iv]. Τα μέλη των εγχώριων ΜΚΟ απλώς αντιγράφουν πολιτικές και συνθήματα, που προωθούν οι διεθνείς οργανώσεις.

Η διεθνής κοινοπραξία υπέρ των ναρκωtικών IDPC παρουσιάζει ως βασικούς χρηματοδότες τα “Open Society Foundations” και το “Robert Carr Fund”[v]. To πρώτο είναι το πασίγνωστο εργαλείο χρηματοδότησης, το οποίο έχει ιδρύσει ο Τζωρτζ Σόρος. Η μόνη παρατήρηση, που έχουμε να κάνουμε, είναι ότι το Open Society Foundation έχει γίνει πολλά Foundations. Το Robert Carr Fund περιλαμβάνει στους βασικούς χρηματοδότες της περιόδου 2016-2018 την Κυβέρνηση του Ηνωμένου Βασιλείου, την Προεδρία των ΗΠΑ, τα Υπουργεία Εξωτερικών της Γερμανίας, Νορβηγίας και Ολλανδίας, το Ίδρυμα Bill και Melida Gates(Μicrosoft) και τον ΟΗΕ[vi].

Οι κυβερνήσεις αλλάζουν, τα κόμματα έρχονται και παρέρχονται, αλλά οι χρηματοδοτήσεις παραμένουν. Κάποιοι απόρησαν πώς ένα «πατριωτικό» κόμμα, όπως η «Ελληνική(;) Λύση» συνέπλευσε με τον νεοφιλελεύθερο Μητσοτάκη. Απορούν γιατί δεν ξέρουν.

Ο επίσης «πατριώτης» Ντόναλντ Τραμπ, δήθεν μισητός εχθρός των «ανθρωπιστών» και του Σόρος, απελευθέρωσε μεγαλέμπορο, αρχηγό καρτέλ, μετά από τα δάκρυα της ανθρωπίστριας Κιμ Καρντάσιαν [vii]. Κι αυτό, γιατί τούτος ο βαρώνος των ναρκωτικών ήταν γυναίκα και θα ήταν σεξιστική η παραμονή της στη φυλακή, αφού μετανόησε και τώρα αγαπά όλο τον κόσμο. Το υπερσυντηρητικό Cato Institute των αδελφών Cohen, που στη δεκαετία του 70 χρηματοδότησε τα teaparties και πρόσφατα τα “ακροδεξιά”, πλην όμως φιλοσιωνιστικά Alt Rights είναι και αυτό υπέρ του «Harm Reducrtion»[viii]. Στο ίδιο μήκος κύματος με τον Βελόπουλο και τον Κικίλια είναι και ο δήθεν συντηρητικός και ακροδεξιός υπουργός αγροτών κ. Βορίδης και πάει λέγοντας.
Ο υπερσυντηρητισμός είναι η άλλη όψη του ίδιου πολιτικού νομίσματος. Χωρίς την αριστερά δεν μπορεί να υπάρξει δεξιά και αντιστρόφως. Η πραγματική εξουσία βρίσκεται στο χρήμα και κρύβεται πίσω από εικονικές αντιπαραθέσεις.

Οι δικές μας ΜΚΟ και οι χρηματοδότες τους

Αν μη τι άλλο, μπορεί τα κόμματα στην Ελλάδα να μην είναι υποχρεωμένα να αποκαλύπτουν τους χρηματοδότες τους, οι ΜΚΟ, όμως, το κάνουν. Προφανώς το ζητούν οι χρηματοδότες.
Οι υποστηρικτές / χρηματοδότες των ΜΚΟ, που συνέπραξαν ή και υποστηρίζουν τη δημιουργία του ελληνικού δικτύου ομότιμων χρηστών, τη «Μικρότερη Ζημιά» και το «δικαίωμα στη χρήση», παρουσιάζονται πιο κάτω.

Στην οργάνωση «Διογένης» εμφανίζονται σαν υποστηρικτές η Ευρωπαϊκή Επιτροπή και τα Open Society Ιδρύματα[ix].

Στην οργάνωση «Θετική Φωνή», μεταξύ πολλών άλλων, εμφανίζονται το Ίδρυμα Νιάρχος, το Ίδρυμα Μποδοσάκη, η Στέγη Onassis, οι φαρμακοβιομηχανίες Roche, AbbVie, Mylan, ELPEN, MSD, GSK(glaxosmithkline), AHF Europe και GILEAD[x].

Την οργάνωση «Κέντρο Ζωής» υποστηρίζουν τα Ιδρύματα Ιωάννη Λάτση, Στ. Νιάρχου, Μποδοσάκη και Μελίνας Μερκούρη, ΜΜΕ και Εκδοτικοί Οίκοι, 4 Πρεσβείες, 3 ΜΚΟ, μεταξύ αυτών η θυγατρική του Open Society, “Αλληλεγγύη, Solidarity Now”, και αριθμός φαρμακοβιομηχανιών, τις οποίες θα βρείτε στην ιστοσελίδα τους στην υποσημείωση [xi].

Η οργάνωση Praksis έχει για υποστηρικτές την τράπεζα JP Morgan, το Citi Foundation της Citibank, την Υπάτη Αρμοστεία του ΟΗΕ για τους πρόσφυγες, φαρμακοβιομηχανίες, και πολλά άλλα ιδρύματα, οργανισμούς και εταιρείες, τα οποία θα βρείτε στις ιστοσελίδες της[xii].

Η οργάνωση «Προμηθέας», Σύλλογος Ασθενών Ήπατος, μας ενημερώνει ότι υποστηρίζεται από τα Ιδρύματα Νιάρχου, Μποδοσάκη, Open Society, τη ΜΚΟ «Αλληλεγγύη, Solidarity Now» και αρκετές φαρμακοβιομηχανίες[xiii].

Οι ολιγομελείς μη κυβερνητικές οργανώσεις δεν θα είχαν καμία δύναμη και δεν θα επέβαλαν τις απόψεις τους στην πολιτική, αν δεν υπήρχαν οι χρηματοδότες, εταιρείες, ιδρύματα εταιρειών και τράπεζες.

Ο απάνθρωπος ρόλος των ΜΚΟ

Οι εμφανιζόμενοι ως «ανθρωπιστές» και «φιλάνθρωποι» δεν ενοχλούνται από το γεγονός ότι οι χρηματοδότες του εμπλέκονται σε πολέμουwκαι άλλες απάνθρωπες πράξεις. Πρόκειται για ανθρωπιστές ειδικού σκοπού.
Θα άξιζε να ασχοληθούν κάποιοι για την αποκάλυψη όλου αυτού του δικτύου εταιρειών, τραπεζών, ιδρυμάτων, κρατών και διεθνών οργανισμών, ώστε και οι αφελείς άπιστοι να εξάγουν ασφαλές συμπέρασμα για το ποιος κυβερνά τον πλανήτη. Εμείς είμαστε πεισμένοι και από παλαιότερη έρευνα Πανεπιστημίου της Γενεύης ότι ο κόσμος και η πολιτική ελέγχονται από μια χούφτα εταιρείες με επικεφαλής τις τράπεζες[xiv].

Κάποιος που έχει ασχοληθεί με την “ιατρική” Κάνναβη και άλλες φαρμακευτικές εταιρείες έχει βρει ότι πίσω από τους κολοσσούς βρίσκονται πάντα οι ίδιοι θεσμικοί επενδυτές.
Cannabis and Pharmaceuticals. Follow the money. H ανάγνωση του άρθρου έχει πολύ ανθρωπιστική πλάκα.

Φιγουράρουν δεκάδες κολοσσοί μέτοχοι φαρμακευτικών εταιρειών και μεταξύ αυτών η BlackRock των Ρόθτσιλντς, η JP Morgan, η American Bank και λοιπές φιλανθρωπικές συγγενικές εταιρείες. “Είμαστε όλοι μια ωραία ατμόσφαιρα”, όπως έλεγε και ο αείμνηστος Ντίνος Ηλιόπουλος. Υλοποιούν τα προγράμματα και τις επενδύσεις τους για την ιατρική κάνναβη και συνάμα ζητούν την απελυθέρωση και της “ψυχαγωγικής”, η οποία πέραν όλων των άλλων “κάνει καλό στην υγεία”.
Ας το ψάξουν κι άλλοι. Εμείς, πρόχειρα, βρήκαμε ότι ο Donald Rumsfeld, δύο φορές υπουργός Άμυνας των ΗΠΑ, μόνιμος εκπρόσωπος των ΗΠΑ στο ΝΑΤΟ, γερουσιαστής κλπ, έχει διατελέσει μέλος του Δ.Σ. της φαρμακοβιομηχανίας Gilead Services. Στην κεφαλαιακή της σύνθεση θα συναντήσουμε και τον μεγαλοεπενδυτή WarrenBuffet.

Από το ΔΣ της φαρμακευτικής Roche έχει περάσει και ο Christoph Franz, ως μέλος και Πρόεδρος της. Ήταν CEO της Lufthansa, ο οποίος είχε συμβάλει ως βοηθός διευθυντή στην μετατροπή της Lufthansaσε εταιρεία βαρέων φορτίων προς τις αμερικάνικες δυνάμεις στον πρώτο πόλεμο του Κόλπου, το ΄90. Η συνεισφορά του ανταμείφθηκε με την ανάληψη της θέσης CEO.
O Philip Hampton, πρώην πρόεδρος της Royal Bank of Scotland, έχει διατελέσει Πρόεδρος της GSK (GlaxoSmithKline).

H φαρμακευτική Mylan είναι κύριος κατασκευαστής των χημικών που χρησιμοποιούνται ενδοφλέβια για τη θανατική ποινή στις ΗΠΑ.

Πτέραρχοι και λοιπά αποστρατευμένα γεράκια, συμμέτοχοι σε ανθρωπιστικούς βομβαρδισμούς και πολέμους, δεν στενοχωρούν τους ανθρωπιστές των ΜΚΟ, όταν τους βλέπουν να διευθύνουν τους χρηματοδότες τους.

Κανείς από τους χρηματοδοτούμενους δεν στενοχωριέται για την πληθώρα των καταγγελιών και μηνύσεων προς τις φαρμακοβιομηχανίες, για χειραγώγηση φαρμάκων και τιμών, οι οποίες οδήγησαν σε σοβαρές βλάβες και θανάτους ασθενών[xv] .

Ειδικά οι τράπεζες που είναι υπεύθυνες για την τεράστια ανθρωπιστική καταστροφή, μετά το 2008, και έχουν στηρίξει όλους τους πολέμους, που έλαβαν χώρα στο όνομα του ανθρωπισμού, από τη δεκαετία του ΄90, βρίσκονται σε όλα τα μετοχολόγια.

Όταν μιλά το χρήμα, οι ανθρωπιστικές ευαισθησίες παρακάμπτονται.

Τώρα ξέρετε για ποιο λόγο κυβέρνηση και κόμματα εκτελούν εντολές ολιγομελών ΜΚΟ, που έχουν για κεντρικό σύνθημα «Ο Πόλεμος κατά των Ναρκωτικών απέτυχε. Ο αγώνας για τα δικαιώματα των χρηστών άρχισε» .
Η διαπλοκή χρήματος και πολιτικής και ο πραγματικός ρόλος των ΜΚΟ
Από τα λίγα που είδαμε, οι όροι «ανεξάρτητες εθελοντικές», «μη κυβερνητικές» και «μη κερδοσκοπικές» οργανώσεις είναι απολύτως παραπλανητικές.
Πέρα από τον πολιτικό σκοπό, έχουν κερδοσκοπικό χαρακτήρα και στην περίπτωση μας υπηρετούν κυρίως τα κέρδη των φαρμακοβιομηχανιών και των μετόχων τους.
Όταν χρηματοδοτούνται από κράτη, διεθνείς οργανισμούς και πολυεθνικές εταιρείες τι νόημα έχει η έννοια του «μη κυβερνητικού»; Πρόκειται για προωθητές / υποστηρικτές / διαφημιστές εταιρικών προϊόντων.

Αν αυτοί οι πλουσιοπάροχα χρηματοδοτημένοι είναι «ανεξάρτητοι», εμείς πώς πρέπει να ονομαστούμε;
Όσο για τον πολιτικό τους σκοπό, δεν τον κρύβουν: Οι ομάδες των πέντε, δέκα, είκοσι ανθρώπων αυτοαποκαλούνται «Κοινωνία των Πολιτών» κι έχουν για σκοπό να αντικαταστήσουν την κοινωνία, εμφανιζόμενοι ψευδώς ως η οργανωμένη μορφή της. Ο όρο αυτός έχει γίνει αποδεκτός από διεθνείς οργανισμούς, κόμματα και κυβερνήσεις.
Η μεταμοντέρνα θεωρητική τους υπόσταση πρωτοεμφανίστηκε το 1991 στη διακήρυξη της Λέσχης της Ρώμης με τίτλο «Η Πρώτη Παγκόσμια Επανάσταση». Σύμφωνα με αυτή, η δημοκρατία και τα κράτη – έθνη έχουν αποτύχει και χρειάζονται διεθνείς οργανισμοί και παγκόσμια – συντονισμένη διακυβέρνηση (Για εταιρείες και τράπεζες δεν λέει τίποτε). Τη δημοκρατική επίφαση σε αυτή την παγκόσμια δήθεν δημοκρατία θα δίνουν οι «εθελοντικές», «μη κερδοσκοπικές», Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις (NGO’S).

O Ζακ Ατταλί, ο οποίος έχει τιμηθεί και στην Ελλάδα με το παράσημο του Ανώτερου Ταξιάρχη του Τάγματος της Τιμής, είναι σαφέστερος, για το ρόλο των ΜΚΟ. Το απόσπασμα, που παραθέτουμε, βρίσκεται στο βιβλίο του 2006, που προαναφέραμε [xvi]:

« …ως αντίδραση στις αντιφάσεις της παγκοσμιοποίησης της αγοράς, εταιρίες μη κερδοσκοπικές αλληλοσχετιζόμενες[xvii] θα ασκήσουν μερικές από τις λειτουργίες που τα κράτη δεν θα είναι σε θέση πλέον να καλύπτουν. Οι Μ.Κ.Ο, τα Ιδρύματα του Νότου και του Βορρά αποτελούν ήδη μέρος αυτής της πραγματικότητας. Με τη δημιουργία αποφοίτων και τον εθελοντισμό θα καταλάβουν μεγάλο μέρος της αγοράς, που θα τους χρηματοδοτεί και θα δημιουργήσει μαζί τους κοινές επιχειρήσεις. Από την ύπαρξη τους και μόνο θα γεννηθεί το τρίτο κύμα του μέλλοντος, η υπερ-δημοκρατία, όπου θα δούμε, δημοκρατικοί παγκόσμιοι θεσμοί θα συμβάλλουν στη εξισορρόπηση της υπερ-αυτοκρατορίας».

Με καινούργιες λέξεις και με λογικές αλχημείες, ο Ατταλί περιγράφει με ακρίβεια το προσεχές μέλλον, το οποίο είναι ήδη παρόν, μια και το βιβλίο του ιστορεί τα ερχόμενα ως το 2060. Δεν πρόκειται για πρόβλεψη, αλλά για περιγραφή της υλοποίησης του σχεδίου, στο οποίο έχει συμμετάσχει.

Εύγλωττος είναι ο τίτλος ενός κεφαλαίου στο βιβλίο του Ατταλί για τον κόσμο που μας περιμένει:
La fin de la liberté, au nom de la liberté

(Θα έρθει) ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΗΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ , ΣΤΟ ΟΝΟΜΑ ΤΗΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ

Κάποιοι δεν φοβούνται πια και λένε την αλήθεια. Θεωρούν μη αναστρέψιμη την κατάσταση, που έχουν φτιάξει. Βασίζονται στο ότι, ελέγχοντας ΟΛΑ τα ΜΜΕ, τέτοιου είδους γραφές δεν θα φτάσουν στους άμεσα ενδιαφερόμενους, που είναι η συντριπτική πλειοψηφία του λαού.
Το ότι οι ΜΚΟ είναι κομμάτι της αγοράς και όχι κάτι φιλανθρωπικό, μας το λένε και υποστηρικτικές προς αυτές ιστοσελίδες. Μας ενημερώνουν ότι οι ΜΚΟ είναι η «όγδοη οικονομία» στον κόσμο με βάση τους προϋπολογισμούς τους. Επίσης μαθαίνουμε ότι :
«Η Παγκόσμια Τράπεζα όχι μόνο ενθαρρύνει τις κυβερνήσεις των κρατών μελών να συνεργαστούν με ΜΚΟ σε αναπτυξιακά έργα αλλά και να χρηματοδοτήσουν άμεσα τα σχέδια των ΜΚΟ Αναφέρεται ότι από το 1973 έως το 1988 οι ΜΚΟ συμμετείχαν σε περίπου 15 έργα της Παγκόσμιας Τράπεζας ετησίως. Το 1990, ο αριθμός αυτός είχε αυξηθεί σε 89, ή το 40% όλων των νέων έργων που εγκρίθηκαν». Και «Το 1997, εγκεκριμένα έργα της Παγκόσμιας Τράπεζας στις χώρες του Τρίτου Κόσμου που αφορούσαν ΜΚΟ ήταν: 84% στη Νότια Ασία, 61% στην Αφρική και 60% στη Λατινική Αμερική και την Καραϊβική»[xviii].

Είναι πολλά τα λεφτά, τόσο για εθελοντές των ΜΚΟ, όσο και για πολιτικούς. Ας μη ξεχνάμε ότι μια χούφτα άνθρωποι, που ελέγχουν τις μεγάλες εταιρείες, κρατούν στα χέρια τους πάνω από τον μισό πλούτο τη ανθρωπότητας. Οι δε τράπεζες, που μπορούν να δημιουργούν χρήμα εκ του μηδενός, χρεώνοντας όλο τον πλανήτη με τόκους του κοπανισμένου αέρα τους, έχουν όσο χρήμα χρειάζονται.
Εσείς μπορείτε να συνεχίσετε να νομίζετε ότι όλοι αυτοί εργάζονται για το καλό μας.

ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΣΥΖΗΤΟΥΝΤΑΙ ΚΑΙ ΥΛΟΠΟΙΟΥΝΤΑΙ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΣΕ ΜΙΑ ΣΤΙΓΜΗ, ΠΟΥ, ΕΠΙΣΗΜΩΣ, ΟΙ ΧΡΗΣΤΕΣ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΕΙΝΑΙ ΣΤΑΣΙΜΟΙ ΕΩΣ ΚΑΙ ΜΕΙΩΝΟΝΤΑΙ, ΕΝΩ ΣΤΟ ΚΥΝΗΓΙ ΤΩΝ ΛΑΘΡΕΜΠΟΡΩΝ ΤΟ ΜΕΞΙΚΟ ΕΧΕΙ ΚΑΤΑΦΕΡΕΙ ΒΑΡΕΙΑ ΠΛΗΓΜΑΤΑ ΣΤΟΥΣ ΒΑΡΩΝΟΥΣ ΤΩΝ ΝΑΡΚΩΤΙΚΩΝ. ΣΤΗ ΔΕ ΟΥΡΟΥΓΟΥΑΗ, ΟΠΟΥ Ο “ΦΤΩΧΟΤΕΡΟΣ ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ” ΝΟΜΙΜΟΠΟΙΗΣΕ ΤΗ ΧΡΗΣΗ ΤΗΣ ΚΑΝΝΑΒΗΣ, ΜΕΤΑ ΑΠΟ 4 ΧΡΟΝΙΑ ΝΟΜΙΜΟΤΗΤΑΣ ΕΜΦΑΝΙΖΕΤΑΙ ΑΥΞΗΣΗ ΤΩΝ ΚΑΤΑΣΧΕΣΕΩΝ ΤΩΝ ΠΑΡΑΝΟΜΩΝ ΝΑΡΚΩΤΙΚΩΝ. (Και δεν ξέρουν γιατί! Η μάχη τώρα στην Ουρουγουάη γίνεται ανάμεσα σε νόμιμους και παράνομους εμπόρους, για τη φορολογία. Κανένα φτωχός, πρώην αντάρτης, δεν γίνεται Πρόεδρος, χωρίς ανταλλάγματα).

Με άλλα λόγια, οι “παλιές” μέθοδοι δεν ήταν και τόσο αποτυχημένες και κανένα πόλεμος δεν χάνεται, αν δεν θέλεις να χαθεί. Την ώρα, που στο Μεξικό σημειώνονται επιτυχίες της δίωξης (σύλληψη του βαρώνου Τσάπο κλπ), ο Τραμπ σκέφτεται να κατατάξει τη χώρα στις “τρομοκρατικές”, για να εισβάλει όποτε θέλει, λόγω των καρτέλ.

ΙΣΩΣ ΚΑΙ ΑΥΤΟΣ ΝΑ ΕΙΝΑΙ Ο ΛΟΓΟΣ, ΠΟΥ ΤΡΕΧΟΥΝ ΝΑ ΠΡΟΛΑΒΟΥΝ ΤΗΝ ΚΑΘΙΕΡΩΣΗ ΤΗΣ ΝΟΜΙΜΟΠΟΙΗΣΗΣ: ΜΕ ΤΗ ΜΕΙΩΣΗ ΤΩΝ ΧΡΗΣΤΩΝ, ΜΕΙΩΝΕΤΑΙ Ο ΚΥΚΛΟΣ ΕΡΓΑΣΙΩΝ ΤΩΝ ΦΑΡΜΑΚΕΥΤΙΚΩΝ ΕΤΑΙΡΕΙΩΝ.

Προστατέψτε τα παιδιά.

Οι “ανθρωπιστικές” ΜΚΟ δεν είναι τίποτε περισσότερο από θυγατρικές των πολυεθνικών.
Αν η κοινωνία δεν οργανωθεί σε κοινότητες, οι ΜΚΟ των εταιρειών θα παριστάνουν τους εκπροσώπους μας σε ένα κόσμο, δίχως ελευθερία και δημοκρατία. Θα πληρώνουμε ακόμα πιο ακριβά απ΄ό,τι σήμερα τις παροχές των μαύρων υπηρεσιών τους.




ΣΥΝΑΔΕΛΦΙΚΗ ΚΟΜΠΑΝΙΑ ΚΕΦΑΛΟΝΙΑΣ











 ΠΗΓΗ