Η ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΙΩΑΝΝΗ ΣΤΟ ΚΟΥΚΑΚΙ ΤΙΜΑ ΤΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ ΣΟΦΟΥΣ

 
Ο Ιερός ναός του Αγίου Ιωάννη στο κουκάκι είναι μια εκκλησία που έχει το θάρρος και τολμά να τοποθετεί στον πρόναο της εικόνες αρχαίων ελλήνων φιλοσόφων που μεγαλούργησαν στην εποχή τους και μεταλαμπάδευσαν τον πολιτισμό σε ολόκληρη την οικουμένη και φυσικά μιλούσαν για τον ένα και μοναδικό τριαδικό Θεό, όπου ορισμένοι απο αυτούς προφήτευσαν ακόμη και την έλευση του πάνω στη γή. 
 Ορισμένοι "μεγαλοθεολόγοι",υψηλόβαθμα πρόσωπα της ιεραρχείας, και μετέπειτα ορισμένοι αναλυτές της Χριστιανικής πίστης, ήταν
άτομα τα οποία έπαιξαν καθοριστικό ρόλο για να καθιερωθεί η νοοτροπία του εβραικού συνονθυλεύματος ιστοριών μέσα στο σύνολο που μας ανάγκασαν να αποκαλούμε Αγία γραφή. Μάλιστα όποιος είχε και έχει αντίθετη άποψη περί αυτού (δηλαδή να αναγνωρίζει ως ιερό βιβλίο μόνο την καινή διαθήκη) εθεωρείτω αιρετικός. 

Αυτά συμβαίνουν μέχρι και σήμερα, ευτυχώς οχι απο το σύνολο των ιερέων αν και κατ΄ ανάγκη το έχουν δεχτεί ως απόφαση της πρώτης συνόδου της Κωνσταντινούπολης, γνωστή ως Β΄ οικουμενική που διενεργήθηκε το 381 μ.Χ. και συγκλήθηκε από τον αυτοκράτορα Θεοδόσιο.

Αμφισβητούν το Θείο χάρισμα που είχαν αυτοί οι προορατικοί ανθρώποι που προέβλεπαν την έλευση του Θεανθρώπου αμφισβητώντας μάλιστα ακόμη και τα ίδια τα λόγια που είπε ο Χριστός για την ελλάδα και τους έλληνες. Τρανό παράδειγμα έιναι όταν πληροφόρησαν τον Χριστό οι μαθητές του ότι τον ζητούν Έλληνες, εκείνος αναφώνησε ευχαριστημένος:

«ελήλυθεν η ώρα ίνα δοξασθεί ο υιός τού άνθρωπου» (Ιωάν.12, 20-23), εννοώντας βέβαια την αναγνώριση και την αξία που θα ’δινε στη διδασκαλία του η ελληνική φιλοσοφία και η πλούσια ελληνική γλώσσα.

Ας δούμε τώρα ορισμένα απο τά δεκάδες αυτά πρόσωπα των αρχαίων σοφών τα οποία μίλησαν για τον τριαδικό Θεό όπου απεικονίζονται στον πρόναο της εκκλησίας του Αγίου Ιωάννη στο Κουκάκι σήμερα, που τιμώνται για ολη αυτή τη γνώση που πρόσφεραν στον ελληνισμό, και δεν ήταν άθεοι και ειδολολάτρες όπως θέλει να προωθήσει το κατεστημένο, αλλά πίστευαν στον Εναν και Μοναδικό Τριαδικό Θεό.


Ο ΕΛΛΗΝ ΣΟΦΟΣ ΠΛΑΤΩΝ

«γυμνωτέος δη πάντων πλην δικαιοσύνης… μηδέ γαρ αδικών, δόξαν εχέτω την μεγίστην αδικίας, ίνα η βεβασανισμένος εις δικαιοσύνην… αλλ’ ίτω αμετάστατος μέχρι θανάτου, δοκών μεν είναι άδικος δια βίου, ων δε δίκαιος… Ούτω διακείμενος ο δίκαιος μαστιγώσεται, στρεβλώσεται, δεδήσεται, εκκαυθήσεται τωφθαλμώ, τελευτών πάντα κακά παθών ανασχινδυλευθήσεται». [Πλάτωνος, Πολιτεία Β΄, IV-V (361 C-361 D)].

Ερμηνεία:

«Καίτοι ο προσδοκώμενος θεόπεμπτος ούτος, όστις θα εγκαινίση εις τον κόσμον περίοδον αφυπνίσεως και εγρηγόρσεως, θα είναι δικαιότατος και άχρι θανάτου αμετάστατος εν τη δικαιοσύνη, όμως θα θεωρηθή υπό των ανθρώπων άδικος και θα υποστή ταπεινώσεις, εξευτελισμούς και μαρτυρικόν θάνατον δι’ ανασκαλοπισμού, ήτοι δια καθηλώσεως επί σκόλοπος, επί υψηλού ξύλου»!..

ΑΠΟΛΛΩΝΙΟΣ Ο ΤΥΑΝΕΑΣ

Ο Απολλώνιος, από όλους τους θεούς, διακρίνει τον ένα και ύψιστο θεό, που τον καταλαβαίνουμε μόνο με τον νου και δεν πρέπει να τον ονομάζουμε με λέξεις, ούτε να του προσφέρουμε θυσίες.

Από το έργο του έφθασαν ως εμάς 197 επιστολές και ένα απόσπασμα από το έργο του «Περί Θυσιών». Έγραψε επίσης «Διαθήκη», «Χρησμοί» και «Πυθαγόρου Βίον» (βιογραφία)

Κατά τον Φιλόστρατο ο Απολλώνιος εμφανίζεται ως κήρυκας με ξεκαθαρισμένες ιδέες περί Θεού και με υψηλότερη ηθική, συγχρόνως δε ως προφήτης και θαυματοποιός.

Ο Απολλώνιος εμφανίζεται ως το ιδανικό του θείου ανθρώπου, ως ο φορέας της θείας σοφίας και ως ο κομιστής νέων αποκαλύψεων.

ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ

«Ακάματος φύσις Θεού γεννήσεται ουκ έχουσα αρχήν. Εξ αυτού δε ο πανσθενής ουσιούται Λόγος»=«Ακατάβλητος φύσις Θεού θα γεννηθεί που δεν έχει αρχήν. Από αυτόν λοιπόν αποκτά ουσία ο παντοδύναμος Λόγος». 

Ο Αριστοτέλης μιλούσε για τον έναν θεό, αιώνιο, δημιουργό και κυβερνήτη του Σύμπαντος κόσμου. Ο φιλόσοφος αυτός θεωρείται και είναι ένας απο τους πρόδρομους και διδάσκαλους τού χριστιανισμού. 


ΣΟΦΟΚΛΗΣ

«Ἔστι θεός ἄναρχος ἀπλοῦς τῇ φύσει· ὅς οὐρανόν ἔτευξεν ἅμα καὶ χθόνα» Μονή Βατοπεδίου. 












atheatignosi