Ιράν: Αφού ξεγύμνωσε την άμυνα του Ισραήλ, διαλύει και την οικονομία του – Ο Netanyahu δεν αντέχει πυραυλικό πόλεμο…

 

Με τις εχθροπραξίες μεταξύ Ισραήλ - Hamas/Hezbollah

να κλιμακώνονται, μια νέα έννοια προέκυψε στον στρατιωτικό δημόσιο διάλογο: η πυραυλική οικονομία.
Με άλλα λόγια, δεν αρκεί να έχεις τον καλύτερο πύραυλο ή βόμβα – πρέπει να έχεις αρκετά μεγάλο απόθεμα για να καλύψεις τις όποιες ανάγκες προκύψουν, αλλά και την ικανότητα εκείνη που απαιτείται για την αναπλήρωση των αποθεμάτων σε περίπτωση παρατεταμένου πολέμου.
Ακόμη και αν ένα οπλοστάσιο διαθέτει ανεπτυγμένα όπλα που μπορούν να πετάξουν με ταχύτητα χιλιάδων χιλιομέτρων την ώρα, οπλισμένα με κεφαλές και εξελιγμένους αισθητήρες, για να θεωρείται πετυχημένο πρέπει η χρηματοδότησή του να είναι επαρκής.
Σε αυτό το πλαίσιο, σύμφωνα με την Jerusalem Post, η κρατική εξεταστική επιτροπή του Ισραήλ για τον πόλεμο θα πρέπει να αντιμετωπίσει το ζήτημα της χρηματοδότησης μεγάλου αριθμού εκτοξεύσεων αμυντικών πυραύλων.
Πριν από τις 7 Οκτωβρίου, πέρα από την πολιτική κρίση που μάστιζε τη χώρα, είχε διαπιστωθεί σημαντική αδυναμία σε ό,τι αφορά τα όπλα της ισραηλινής αεροπορίας, των τεθωρακισμένων μονάδων και του πυροβολικού.
Αυτό αφήνει τώρα το Ισραήλ σε μια κάπως επισφαλή θέση.

Η άμυνα είναι πιο ακριβή από την επίθεση…

Ο άγραφος κανόνας είναι ότι το βλήμα αναχαίτισης κοστίζει πάντα περισσότερο από το βλήμα που αναχαιτίζεται - η άμυνα είναι πιο ακριβή από την επίθεση.
Αυτή ήταν η κατάσταση με το σύστημα Patriot κατά των πυραύλων Scud στον Πόλεμο του Κόλπου του 1991, και το ίδιο ισχύει με το σύστημα αναχαίτισης Iron Dome και της ρουκέτες που ρίχνουν Hamas και τη Hezbollah από το 2011.
Το ζήτημα του κόστους οδήγησε την ανάπτυξη του συστήματος παρακολούθησης λέιζερ Iron Beam, το οποίο αναπτύσσεται επί του παρόντος από το Υπουργείο Άμυνας και τον Rafael.
Τα πρώτα επιχειρησιακά συστήματα λέιζερ αναμένεται να παραδοθούν στο IDF μέχρι το τέλος του 2025.
Αντί να χρησιμοποιήσει έναν κρυφό πύραυλο που κοστίζει περίπου 100.000 δολάρια, το λέιζερ μπορεί να καταρρίψει πυραύλους με κόστος μόλις λίγα δολάρια - ουσιαστικά το κόστος της ηλεκτρικής ενέργειας.
Ακόμη και αν προστεθεί το κόστος συντήρησης και φθοράς, αυτό αντιπροσωπεύει μια σημαντική επανάσταση οικονομικής ασφάλειας.

Το Ιράν χρηματοδοτεί επιθετικές επιθέσεις

Σύμφωνα με αναφορές του IDF, το Ιράν εκτόξευσε 181 βαλλιστικούς πυραύλους στο Ισραήλ την περασμένη Τρίτη και το σύστημα αεράμυνας του IDF αναχαίτισε τους περισσότερους από αυτούς.
Οι Ηνωμένες Πολιτείες, μέσω των αντιτορπιλικών πυραύλων τους, αναχαίτισαν 12 πυραύλους.
Αυτό σημαίνει ότι οι Ιρανοί εκτόξευσαν περίπου 200 πυραύλους, με μερικούς να καταρρίπτονται στο Ιράν και το Ιράκ.
Ένας βαλλιστικός πύραυλος με βεληνεκές από 1.500 έως 2.000 χιλιόμετρα είναι ακριβός.
Οι εκτιμήσεις υποδηλώνουν ότι για την παραγωγή κάθε πυραύλου οι Ιρανοί χρειάστηκαν τουλάχιστον ένα εκατομμύριο δολάρια.
Σημειωτέον, επιστρατεύθηκαν προηγμένα μοντέλα όπως τα Emad και Kheibar, ακόμη και οι υπερηχητικοί Fattah-1, σε μια προσπάθεια να εξαπατηθούν τα συστήματα αεράμυνας του Ισραήλ.
Δεδομένου ότι το Ιράν έριξε 200 βαλλιστικούς πυραύλος, τα 200 εκατομμύρια δολάρια είναι ένα τεράστιο ποσό και σίγουρα δεν αντιστοιχεί σε ασήμαντο μέρος του αποθέματος πυραύλων του Ιράν.
Ωστόσο, από την πλευρά της Τεχεράνης, αντιπροσωπεύει ένα σχετικά ελαφρύ χτύπημα στα οικονομικά τους.
Σύμφωνα με δημοσίευμα του Reuters, το Ιράν καταφέρνει, ακόμη και υπό διεθνείς κυρώσεις, να εξάγει πετρέλαιο αξίας 35 δισεκατομμυρίων δολαρίων ετησίως.
Συνεπώς, η πρόσφατη πυραυλική επίθεση κόστισε το ισοδύναμο μόλις δύο ημερών εξαγωγών – όχι κάτι που θα έκαναν καθημερινά, αλλά ούτε μια δαπάνη που η χώρα θα δυσκολευόταν να διαχειριστεί, δεδομένου ότι τους περισσότερους πόρους τους διοχετεύει στην πυραυλική τεχνολογία.

Η χρήση των συστημάτων αεράμυνας Arrow-2 και Arrow-3 από το Ισραήλ

Σε απάντηση στους ιρανικούς πυραύλους, η ισραηλινή Πολεμική Αεροπορία εκτόξευσε πυραύλους Arrow-2 και Arrow-3 που παράγονται από την Israel Aerospace Industries.
Οι πύραυλοι Arrow δεν εκτοξεύονται εναντίον πυραύλων που αναγνωρίζονται από το σύστημα ότι στοχεύουν ακατοίκητες ή στρατιωτικά ασήμαντες περιοχές.
Ωστόσο, οι Ιρανοί χρησιμοποίησαν πυραύλους μεγαλύτερης ακρίβειας αυτήν τη φορά, κάτι που πιθανότατα βελτίωσε τη στόχευση τους σε σύγκριση με προηγούμενες προσπάθειες – κάτι που απαίτησε περισσότερες αναχαιτίσεις.

Το κόστος της άμυνας

Το IDF δεν έχει αποκαλύψει πόσοι πύραυλοι Arrow χρησιμοποιήθηκαν ή αν χρειάστηκε επίσης η χρήση του David's Sling ή του Iron Dome για την αναχαίτιση μεγαλύτερων θραυσμάτων ή τμημάτων ιρανικών πυραύλων χωρίς κεφαλές, αλλά θα μπορούσαν να προκαλέσουν δευτερεύουσα ζημιά.
Ο παλαιότερος πύραυλος Arrow-2, ο οποίος αναχαιτίζει τον στόχο του σε υψόμετρα δεκάδων χιλιομέτρων στην ατμόσφαιρα, κοστίζει περίπου 3 εκατομμύρια δολάρια.
Ο νεότερος πύραυλος Arrow-3, ο οποίος αναχαιτίζει βαλλιστικούς πυραύλους στο διάστημα σε μεγαλύτερες αποστάσεις από τα ισραηλινά σύνορα, κοστίζει περίπου 2 εκατομμύρια δολάρια.
Ωστόσο, ακόμη κι αν χρησιμοποιήθηκαν περίπου 180 πύραυλοι Arrow, και των δύο τύπων, το κόστος αναχαίτισης θα ήταν περίπου 450 εκατομμύρια δολάρια - υπερδιπλάσιο από το κόστος των ιρανικών πυραύλων που εκτοξεύθηκαν.
Σύμφωνα με την Παγκόσμια Τράπεζα, το κατά κεφαλήν ΑΕΠ του Ισραήλ είναι υπερδιπλάσιο από αυτό του Ιράν: 50.000 δολάρια σε σύγκριση με 20.000 δολάρια το 2022.
Ωστόσο, το Ισραήλ είναι μια χώρα 10 εκατομμυρίων κατοίκων, ενώ το Ιράν έχει 90 εκατομμύρια.
Το μεγαλύτερο μέρος της χρηματοδότησης για το σύστημα Arrow προέρχεται από τις ΗΠΑ, οι οποίες έχουν επενδύσει περίπου 4 δισεκατομμύρια δολάρια στο έργο μέχρι σήμερα.
Εφόσον οι ΗΠΑ είναι πρόθυμες να συνεχίσουν να χρηματοδοτούν τα συστήματα αεράμυνας του Ισραήλ, όπως κάνουν για το Iron Dome και το David's Sling, ο κύριος περιορισμός θα είναι ο ρυθμός παραγωγής στις Israel Aerospace Industries και Rafael, καθώς και η προμήθεια βασικών εξαρτημάτων.
Υπενθυμίζεται πως το Κογκρέσο ενέκρινε έναν ειδικό κονδύλι 14,1 δισεκατομμυρίων δολαρίων, εκ των οποίων περισσότερα από 4 δισεκατομμύρια δολάρια προορίζονται για την αναπλήρωση των πυραυλικών αποθεμάτων και την προώθηση της ανάπτυξης και της προμήθειας του συστήματος λέιζερ.
Ωστόσο, το λέιζερ δεν θα είναι αρκετά ισχυρό για να αναχαιτίσει βαλλιστικούς πυραύλους στο εγγύς μέλλον και οι συνεχείς επενδύσεις των ΗΠΑ εξαρτώνται από τη σχέση μεταξύ των δύο εθνών.
Όσον αφορά την αεράμυνα, χωρίς αμερικανική χρηματοδότηση, θα ήταν μεγάλο βάρος για τον αμυντικό προϋπολογισμό.
Καθώς το Ισραήλ εξετάζει την απάντησή του στην τελευταία ιρανική επίθεση, είναι σημαντικό να θυμόμαστε ότι μπορεί να υπονομεύσει σημαντικά την ικανότητα της Τεχεράνης να αποκτά επιπλέον πυραύλους, είτε μέσω στρατιωτικής δράσης που καταστρέφει τις εγκαταστάσεις παραγωγής της είτε μέσω οικονομικών μέτρων που στοχεύουν την παραγωγή πετρελαίου και τα συστήματα εξαγωγής που χρηματοδοτούν προσπάθειες.

Νέο «χαστούκι» στον Netanyahu - Μετά τη Moody's και η S&P υποβάθμισε το Ισραήλ σε «Α» - Αρνητικό outlook

Μετά τη Moody's ήρθε η σειρά της Standard and Poor’s να υποβαθμίσει το μακροπρόθεσμο αξιόχρεο του κράτους του Ισραήλ, από τη βαθμίδα «A+» στο «A», με αρνητικό outlook, εξαιτίας των αυξανόμενων κινδύνων για την ασφάλειά του που συνδέονται με τους πολέμους εναντίον της Hezbollah στον Λίβανο και της Hamas στη Λωρίδα της Γάζας.
Οι αναλυτές του αμερικανικού οίκου πιστοληπτικής αξιολόγησης κάνουν λόγο για «αυξανόμενη πιθανότητα η σύγκρουση του Ισραήλ με τη Hezbollah , με δεδομένη την πρόσφατη κλιμάκωση των μαχών, να παραταθεί και να ενταθεί, οδηγώντας σε κινδύνους για την ασφάλεια του Ισραήλ».
Ο οίκος εκτίμησε ότι «η στρατιωτική δραστηριότητα στη Γάζα» και η κλιμάκωση των μαχών «στα βόρεια σύνορα του Ισραήλ», συμπεριλαμβανομένων των χερσαίων επιχειρήσεων στο έδαφος του Λιβάνου, «μπορεί να διαρκέσουν ως το 2025», εγείροντας «κινδύνους αντιποίνων εναντίον του Ισραήλ».
Ο S&P επεσήμανε τη χθεσινή επίθεση του Ιράν, που εκτόξευσε κάπου 180 πυραύλους εναντίον της ισραηλινής επικράτειας, για να εκδικηθεί τους θανάτους συμμάχων του στην περιοχή — των ηγετών της λιβανικής Χεζμπολάχ Χασάν Νασράλα και της παλαιστινιακής Χαμάς Ισμαήλ Χανίγια.

Άνοδος του ελλείμματος λόγω στρατιωτικών δαπανών

Κατά συνέπεια, «αναμένουμε ότι η ανάκαμψη της οικονομίας θα καθυστερήσει», συνέχισε ο S&P, προεξοφλώντας άνοδο του δημοσιονομικού ελλείμματος βραχυπρόθεσμα και μεσοπρόθεσμα, λόγω της διαρκούς αύξησης των στρατιωτικών δαπανών.
Αναθεώρησε ακόμη επί τα χείρω την πρόβλεψή του για την ανάπτυξη της ισραηλινής οικονομίας: προβλέπει πλέον στασιμότητα το 2024 και ρυθμό επέκτασης 2,2% του ΑΕΠ το 2025, έναντι 5% ως τώρα.
Το βραχυπρόθεσμο αξιόχρεο πάντως παρέμεινε αμετάβλητο στο «A-1».
Υπενθυμίζεται πως ο οίκος αξιολόγησης Moody’s υποβάθμισε επίσης το αξιόχρεο του δημοσίου του Ισραήλ, για δεύτερη φορά το 2024, από το «A2» στο «Baa1», με αρνητική προοπτική.
«Η ένταση της σύγκρουσης ανάμεσα στο Ισραήλ και τη Χεζμπολάχ αυξήθηκε κατά πολύ τις τελευταίες ημέρες», εξήγησε.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

ΠΗΓΗ