Η ΑΛΗΘΕΙΑ ΓΙΑ ΤΗ ΜΕΤΑΜΟΣΧΕΥΣΗ ΟΡΓΑΝΩΝ

 

 Η έννοια

του «εγκεφαλικού θανάτου», που εισήχθη το 1968 για να επιτρέψει τη συγκομιδή οργάνων, δεν έχει αποδειχθεί ποτέ ισοδύναμη με τον πραγματικό θάνατο - απλώς ορίζει ένα μη αναστρέψιμο κώμα.

Υπάρχουν τεκμηριωμένες περιπτώσεις «εγκεφαλικά νεκρών» ασθενών που είχαν τις αισθήσεις τους, συμπεριλαμβανομένων ορισμένων που είπαν «βοηθήστε με» καθώς τα όργανά τους είχαν σχεδόν συλλεχθεί.

Οι παγκόσμιες ελλείψεις οργάνων έχουν τροφοδοτήσει μια μαύρη αγορά, με περίπου το 5-20% των μεταμοσχεύσεων να περιλαμβάνουν παράνομη προμήθεια και πρόσθετη πίεση για χαμηλότερα διαγνωστικά πρότυπα για «εγκεφαλικό θάνατο».

Πρόσφατες ομοσπονδιακές έρευνες διαπίστωσαν σοβαρές αποτυχίες στο σύστημα δωρεάς οργάνων των ΗΠΑ: το 29,3% των περιπτώσεων που εξετάστηκαν εμφάνισαν ανησυχητικά σημάδια και το 20,8% των ασθενών είχαν νευρολογική δραστηριότητα ασυμβίβαστη με την προμήθεια - ωστόσο οι συντονιστές μεταμοσχεύσεων εξακολουθούσαν να πιέζουν να προχωρήσουν.

Οι λήπτες οργάνων αντιμετωπίζουν δια βίου προκλήσεις, συμπεριλαμβανομένου του ελάχιστα γνωστού φαινομένου της υιοθεσίας προσωπικοτήτων και αναμνήσεων από τον δότη.

Υπάρχουν ασφαλέστερες, ηθικές εναλλακτικές λύσεις - όπως φυσικές θεραπείες όπως το DMSO που έχουν αναζωογονήσει τους «εγκεφαλικά νεκρούς» ασθενείς και έχουν αποκαταστήσει τη λειτουργία των οργάνων, αφαιρώντας την ανάγκη για μεταμόσχευση.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

ΠΗΓΗ