ΜΥΡΜΙΔΟΝΕΣ

 

Λίγο έξω από την πόλη των Φαρσάλων στην ηπειρωτική Ελλάδα, στέκεται ένα μοναδικό άγαλμα μυρμηγκιού που κρατά δόρυ και ασπίδα. 

 

Αυτό το άγαλμα συμβολίζει τους Μυρμιδόνες - τους τρομερούς πολεμιστές που συνέθεσαν τον στρατό του Αχιλλέα στον Τρωικό πόλεμο. Σύμφωνα με τον Όμηρο, το βασίλειό τους εκτεινόταν από τα Φάρσαλα μέχρι τη Μελιταία, τη Φθία και την Αλόπη της Θεσσαλίας.

 

Θα μπορούσε κανείς να αναρωτηθεί γιατί ένα μυρμήγκι, και όχι μια πιο παραδοσιακή φιγούρα, αντιπροσωπεύει αυτούς τους θρυλικούς στρατιώτες. Αυτή η εικόνα παραπέμπει σε έναν αρχαίο μύθο: όταν η νύμφη Αίγινα, κόρη του ποταμού θεού Ασωπού και της Μετόπης, γέννησε με τον Δία έναν γιο που ονομαζόταν Αιακός, η ζηλιάρα θεά Ήρα τιμώρησε το νησί της Αίγινας με έντονη ξηρασία και έστειλε φίδια για να αποδεκατίσουν τον πληθυσμό της. 

 

Μόνο ο Αιακός, ο γιος του Δία, επέζησε, έφυγε απομονωμένος και απελπισμένος. Απαντώντας στις εκκλήσεις του Αιακού, ο Δίας μεταμόρφωσε τα μυρμήγκια που κατέβαιναν από μια ιερή βελανιδιά σε ανθρώπινα όντα, παρέχοντας στον γιο του νέους κατοίκους για το νησί. 

 

Οι άνθρωποι που προέκυψαν ήταν γνωστοί ως Μυρμιδόνες, ένα όνομα που προέρχεται από την ελληνική λέξη για «μυρμήγκι» (μύρμηξ).

 

Μια πιο «λογική» ερμηνεία υποδηλώνει ότι αυτοί οι αμείλικτοι πολεμιστές κέρδισαν το όνομά τους λόγω της ομοιότητάς τους με τα μυρμήγκια στη μάχη: όπως τα μυρμήγκια βαδίζουν σε σμήνη, ασταμάτητα, έτσι και οι Μυρμιδόνες πίεζαν ανυποχώρητα, πολεμώντας μέχρι τη νίκη ή τον θάνατο.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

ΠΗΓΗ