O πόλεμος της Ουκρανίας και οι κυρώσεις κατά της Ρωσίας είναι μια καλοστημένη απάτη

 

Ο πόλεμος στην Ουκρανία, οι κυρώσεις

της Δύσης κατά της Ρωσίας ενώ εξαρτάται ενεργειακά από το ρωσικό φυσικό αέριο και πετρέλαιο… δεν είναι τίποτε άλλο από μια καλοστημένη απάτη…
Καλοστημένη απάτη;
Τι ακριβώς συμβαίνει;

Οι ΗΠΑ χρησιμοποιούν ανεπίσημα κανάλια παρασκηνιακώς για να εξασφαλίσουν κρίσιμες προμήθειες από τη Ρωσία, ενώ δημόσια αναφέρονται κατά της Ρωσίας και υπέρ των κυρώσεων…

Από τη μία πλευρά, η Δύση θέλει να φανεί σκληρή με τη Ρωσία επιβάλλοντας κυρώσεις και οικονομικό εμπάργκο και ταυτόχρονα η Ευρώπη ειδικά, εξαρτάται λίγο πολύ από τη Ρωσία για βασικά προϊόντα όπως το πετρέλαιο, το φυσικό αέριο, τα τρόφιμα και τα λιπάσματα.
Δηλαδή η Ευρώπη που εξαρτάται τόσο πολύ από την Ρωσία στην ενέργεια ένα ζωτικό κλάδο της οικονομίας, επιβάλλει οικονομικές κυρώσεις κατά της Ρωσίας… σίγουρα κάτι δεν πάει καλά.

Ως αποτέλεσμα, οι ελλείψεις ενέργειας και τροφίμων και ο αυξανόμενος πληθωρισμός αποτελούν παγκόσμιο φαινόμενο, κάτι που θα μπορούσε να έχει καταστροφικές συνέπειες για τον μέσο άνθρωπο.
Το πιο εντυπωσιακό όλα αυτά δεν έχουν καμία επίδραση στον σχεδιασμό του ρώσου Προέδρου Putin που δεν πρόκειται να αποχωρήσει από την Ουκρανία.
Στην πραγματικότητα, το ρωσικό ρούβλι είναι πλέον το ισχυρότερο των τελευταίων επτά ετών καθώς από τα 152 ρούβλια ανά δολάριο έφθασε στα 55 ρούβλια ανά δολάριο.

Οι απειλές, οι κυρώσεις και τα μέτρα της Δύσης κατά της Ρωσίας έχουν γυρίσει μπούμερανγκ και επιδεινώνουν την κατάσταση.
Η απόφαση περίπου 1.000 εταιρειών να εγκαταλείψουν τις δραστηριότητές τους στη Ρωσία έχει γίνει πλέον εμπόδιο στη διπλωματική επίλυση του προβλήματος.

Οι περισσότεροι πόλεμοι κατά βάση έχουν έναν σκοπό, και αυτός ο σκοπός είναι τα κέρδη.
Η σύγκρουση στην Ουκρανία φαίνεται να είναι απόφαση της Δύσης όχι της Ουκρανίας η οποία έχει εξελιχθεί σε κράτος – μαριονέτα.
Το ΝΑΤΟ προειδοποιεί ότι θα πρέπει να περιμένουμε έναν μακρύ, παρατεταμένο πόλεμο και ότι πρέπει να συνεχίσουμε να προμηθεύουμε την Ουκρανία με όπλα

Στρατηγικά λάθη της Δύσης

Το ότι η Δύση έχει κάνει σοβαρά στρατηγικά λάθη στην υποστήριξή της στην Ουκρανία γίνεται πλέον όλο και πιο εμφανές μέρα με τη μέρα.
Σύμφωνα με πρόσφατες αναφορές, οι ΗΠΑ χρησιμοποιούν ανεπίσημα κανάλια στο παρασκήνιο για να εξασφαλίσουν κρίσιμες προμήθειες από τη Ρωσία, ενώ μιλούν δημόσια για σκληρές κυρώσεις.
Αυτή η εξέλιξη αναφέρθηκε από το Bloomberg στις 13 Ιουνίου 2022, το οποίο σημείωσε ότι η κυβέρνηση των ΗΠΑ ενθαρρύνει αθόρυβα τις γεωργικές και ναυτιλιακές εταιρείες να αγοράζουν και να μεταφέρουν περισσότερα ρωσικά λιπάσματα, σύμφωνα με καλές πηγές, καθώς οι κυρώσεις αποτρέπουν την εξαγωγή λιπασμάτων από την Ρωσία, εκτοξεύοντας το κόστος τροφίμων διεθνώς.

Η προσπάθεια είναι μέρος πολύπλοκων και δύσκολων διαπραγματεύσεων που βρίσκονται σε εξέλιξη με τη συμμετοχή των Ηνωμένων Εθνών για επιτάχυνση των εξαγωγών λιπασμάτων, σιτηρών και άλλων αγροτικών προϊόντων από τη Ρωσία και την Ουκρανία.

Οι σκόπιμες εξαιρέσεις

Η ΕΕ και οι ΗΠΑ έχουν αποφασίσει να εξαιρέσουν από τις κυρώσεις τις συναλλαγές με τη Ρωσία για να επιτρέψουν το εμπόριο λιπασμάτων, αφού ως γνωστό η Ρωσία είναι ο μεγαλύτερος παραγωγός διεθνώς.
Ωστόσο, πολλοί ναυλωτές, τράπεζες και ασφαλιστές απέφυγαν να εμπλακούν εμπορικά φοβούμενοι ότι θα μπορούσαν να παραβιάσουν τις κυρώσεις.
Οι εξαγωγές λιπασμάτων από την Ρωσία μειώθηκαν κατά 24% το 2022.

Δεν δαγκώνεις το χέρι που σε ταΐζει…

Όλα αυτά περιγράφονται από την φράση δεν δαγκώνεις το χέρι που σε ταΐζει…
Η Ρωσία ταΐζει την Ευρώπη με ενέργεια, λιπάσματα και σιτηρά…
Από τη μία πλευρά, η Δύση θέλει να φανεί σκληρή με τη Ρωσία επιβάλλοντας εμπορικές κυρώσεις ενώ ταυτόχρονα εξαρτάται σε πολύ μεγάλο βαθμό από την Ρωσία για βασικά αγαθά όπως το πετρέλαιο, το φυσικό αέριο, τα τρόφιμα και τα λιπάσματα.
Ως αποτέλεσμα, το ρωσικό ρούβλι είναι πλέον το ισχυρότερο των τελευταίων επτά ετών.
Είναι τόσο ισχυρό, που η κεντρική τράπεζα της Ρωσίας λαμβάνει πραγματικά μέτρα για να το αποδυναμώσει, καθώς φοβούνται ότι ένα υπερβολικά ισχυρό νόμισμα θα μετατρέψει τις εξαγωγές της Ρωσίας σε λιγότερο ανταγωνιστικές.
Εν τω μεταξύ, το δολάριο ΗΠΑ εξασθενεί μέρα με τη μέρα.

Την ίδια στιγμή η Ρωσία ζητάει από την κυβέρνηση Biden να παρέχει διαβεβαιώσεις σε όσους αγοράζουν λιπάσματα από την Ρωσία και σιτηρά ότι δεν θα έχουν προβλήματα με τις κυρώσεις.
Η Ρωσία το έχει θέσει ως προαπαιτούμενο για να απελευθερώσει τις εξαγωγές της Ουκρανίας…
Ο Ivan Timofeev, ειδικός σε κυρώσεις στο Συμβούλιο Διεθνών Υποθέσεων της Ρωσίας επισήμανε.
«Για τη Ρωσία, είναι πραγματικά σημαντικό οι αρχές των ΗΠΑ να στείλουν ένα σαφές μήνυμα ότι αυτές οι συμφωνίες επιτρέπονται και είναι προς το συμφέρον της παγκόσμιας επισιτιστικής ασφάλειας και δεν πρέπει να αρνηθούν να τις πραγματοποιήσουν».

Εκτιμάται ότι 25 εκατομμύρια τόνοι σιτηρών, ηλιέλαιου και άλλων εμπορευμάτων έχουν κολλήσει στην Ουκρανία λόγω φόβων για την ασφάλεια στα λιμάνια.
Οι χώρες που έχουν τα περισσότερα να χάσουν από αυτό, καθώς είναι οι μεγαλύτεροι εισαγωγείς ουκρανικών σιτηρών, είναι η Αίγυπτος, Ινδονησία, Μπαγκλαντές, Πακιστάν και η Τουρκία.

Ποιοι πλήττονται;

Τα ερωτήματα στα οποία οι δυτικοί ηγέτες φαίνονται απρόθυμοι να απαντήσουν είναι «ποιος ωφελείται και ποιος ζημιώνεται;».
Οι ελλείψεις σε ενέργεια και τρόφιμα και ο αυξανόμενος πληθωρισμός είναι πλέον παγκόσμιο πρόβλημα, κάτι που θα μπορούσε να έχει καταστροφικές συνέπειες ενώ ο Putin παραμένει ακλόνητος στην Ρωσία και στην Ουκρανία.
Βασικά, οι Αμερικανοί και οι Ευρωπαίοι πολίτες είναι αυτοί που τιμωρούνται, μέσω των υψηλότερων τιμών στα τρόφιμα και την ενέργεια, ενώ η Ρωσία αποκομίζει εντυπωσιακά κέρδη.
Η Ρωσία έχει «σχεδόν διπλασιάσει τα έσοδά της από τις πωλήσεις ενέργειας στην ΕΕ» από τότε που εισέβαλλε στην Ουκρανία, παρά το γεγονός ότι η ΕΕ μείωσε τις εισαγωγές πετρελαίου της κατά 20% και άνθρακα κατά 40%.

Χαμένες και οι εταιρίες

Μεταξύ των χαμένων και οι εταιρίες που αποχώρησαν από την Ρωσία, όπως η βρετανική BP και η αμερικανική McDonald's
Ο Πρόεδρος της Ουκρανίας Volodymyr Zelensky προέτρεψε τις αμερικανικές επιχειρήσεις να διακόψουν τις δραστηριότητές τους στη Ρωσία, λέγοντας στο Κογκρέσο ότι η ρωσική αγορά ήταν «πλημμυρισμένη από το αίμα των Ουκρανών».
Εδώ όμως υπάρχει ένα βασικό πρόβλημα:
Η απόφαση περίπου 1.000 εταιρειών να εγκαταλείψουν τις δραστηριότητές τους στη Ρωσία έχει γίνει πλέον εμπόδιο στη διπλωματική επίλυση.

Με τόσες πολλές ιδιωτικές εταιρείες που επιλέγουν να κάνουν πολιτικές δηλώσεις αντί απλώς να διευθύνουν μια επιχείρηση, οι διαπραγματεύσεις σε διπλωματικό επίπεδο καθίστανται δύσκολες.
Οι κυρώσεις είναι ένα δημοφιλές εργαλείο επειδή η κυβερνητική πολιτική περνάει στον ιδιωτικό τομέα.
Αλλά με τόσες πολλές ιδιωτικές εταιρείες που επιλέγουν να κάνουν πολιτικές δηλώσεις αντί να διευθύνουν απλώς μια επιχείρηση - πουλώντας χάμπουργκερ σε πεινασμένους Ρώσους ή οτιδήποτε άλλο - οι διαπραγματεύσεις έχουν παγώσει.

Γιατί ο πόλεμος της Ουκρανίας είναι απάτη

Στην Γερμανία πολλοί υποστηρίζουν το εξής.
«Η Ρωσία δεν πρέπει να κερδίσει αυτόν τον πόλεμο, η Ουκρανία πρέπει να κερδίσει», όμως είναι σαφές ότι η Ρωσία έχει ήδη κερδίσει τον πόλεμο και η Ουκρανία δεν έχει καμία ελπίδα.
«Αφού δεν μπορούμε να κερδίσουμε αυτόν τον πόλεμο, πρέπει να τον τερματίσουμε όσο το δυνατόν γρηγορότερα».

Το γεγονός ότι η δύση που υποστηρίζει την Ουκρανία δεν έχει ακόμη πιέσει την Ουκρανία να διαπραγματευτεί μια ειρηνευτική συμφωνία με την Ρωσία κάτι σημαίνει.
Τι θα μπορούσε να σημαίνει αυτό;
Οι δυνάμεις που θέλουν τον πόλεμο είναι ισχυρότερες.
Ξανά και ξανά, οι ΗΠΑ έχουν εμπλακεί σε διάφορες συγκρούσεις με ένα και μόνο πραγματικό σκοπό:
Να διοχετεύσουν τα δολάρια των φορολογουμένων στρατιωτική βιομηχανία.
Σχεδόν όλο το πακέτο «βοήθειας της Ουκρανίας» των 40 δισεκατομμυρίων δολαρίων, για παράδειγμα, πήγε κατευθείαν στους κατασκευαστές όπλων.

Σε τελική ανάλυση, αυτό είναι συνήθως το κυρίαρχο θέμα των τελευταίον δεκαετιών, των μακροχρόνιων συγκρούσεων που δεν καταλήγουν πουθενά, και σε αυτή την περίπτωση, φαίνεται ότι το ΝΑΤΟ προσπαθεί να εκμεταλλευτεί την κατάσταση παρατείνοντάς την όσο το δυνατόν περισσότερο τον πόλεμο στην Ουκρανία.
Ας μην ξεχνάμε ότι οι σύμμαχοι του ΝΑΤΟ στην πραγματικότητα παρέκαμψαν το εμπάργκο όπλων κατά της Ρωσίας, προμηθεύοντάς την με όπλα το 2020.

«Η Γαλλία και η Γερμανία εξόπλισαν τη Ρωσία με στρατιωτικό υλικό ύψους 273 εκατομμυρίων ευρώ (230 εκατομμυρίων λιρών) που τώρα πιθανότατα χρησιμοποιείται στην Ουκρανία, αποκάλυψε μια ανάλυση της ΕΕ που δημοσιεύτηκε στην Telegraph.
Έστειλαν εξοπλισμό, ο οποίος περιελάμβανε βόμβες, ρουκέτες, πυραύλους και όπλα, στη Μόσχα παρά το εμπάργκο όπλων στη Ρωσία, που επιβλήθηκε μετά την προσάρτηση της Κριμαίας το 2014.
Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή αναγκάστηκε αυτό το μήνα να πάρει μέτρα, αφού διαπιστώθηκε ότι τουλάχιστον 10 κράτη μέλη εξήγαγαν σχεδόν 350 εκατομμύρια ευρώ (294 εκατομμύρια λίρες) σε πολεμικό υλικό στην Ρωσία.

Παράλληλα με τις βόμβες, τους πυραύλους και τις τορπίλες, οι γαλλικές εταιρείες έστειλαν κάμερες θερμικής απεικόνισης για πάνω από 1.000 ρωσικά άρματα μάχης καθώς και συστήματα πλοήγησης για μαχητικά αεροσκάφη και επιθετικά ελικόπτερα».

Εν τω μεταξύ, τόσο η Γερμανία όσο και η Γαλλία ήταν απρόθυμες να παράσχουν στην Ουκρανία όπλα υψηλής ισχύος.
Πολλά κράτη έχουν στείλει απαρχαιωμένα οπλικά συστήματα στην Ουκρανία, συμπεριλαμβανομένων των παλαιών αρμάτων μάχης της σοβιετικής εποχής.
Το συνονθύλευμα όπλων από διαφορετικές χώρες και εποχές δημιουργεί έναν εφιάλτη διοικητικής μέριμνας, αλλά επιτρέπει στις χώρες να κυματίζουν τη σημαία της αλληλεγγύης και να δικαιολογούν μια νέα αύξηση των στρατιωτικών δαπανών για την ανοικοδόμηση των δικών τους εξοπλισμών.
Τι έχει συμβεί;
Πετούν τα παλιά στην Ουκρανία και προμηθεύονται ξανά με τα πιο πρόσφατα και τα καλύτερα.

Ο πόλεμος ως πηγή κέρδους θέτει σε κίνδυνο την επίλυση των συγκρούσεων

Είναι καιρός ο κόσμος να αρχίσει να συνειδητοποιεί ότι οι πόλεμοι έχουν ένα κίνητρο το κέρδος.
Όχι πάντα, αλλά αρκετά συχνά.
«Η αντίδραση της κυβέρνησης των Ηνωμένων Πολιτειών στις τρομοκρατικές επιθέσεις της 11ης Σεπτεμβρίου 2001 οδήγησε σε δραματικές αυξήσεις στη χρηματοδότηση του Πενταγώνου και στα έσοδα των πολεμικών βιομηχανιών.
Ενώ το κόστος και οι συνέπειες των πολεμικών πολιτικών της Αμερικής του εικοστού πρώτου αιώνα έχουν αναλυθεί, το ερώτημα για το ποιος επωφελήθηκε από αυτή την εξέλιξη δεν έχει τύχη ιδιαίτερης προσοχής.

Οι μεγάλες και οι μικρές εταιρείες ήταν, μακράν, οι μεγαλύτεροι ωφελούμενοι από την αύξηση των στρατιωτικών δαπανών μετά την 11η Σεπτεμβρίου.
Από την έναρξη του πολέμου στο Αφγανιστάν, οι δαπάνες του Πενταγώνου ξεπέρασαν τα 14 τρισεκατομμύρια δολάρια, από τα οποία το 33% έως το 50% πήγαν σε βιομηχανίες πολεμικού υλικού.
Ορισμένες από αυτές τις εταιρείες κατέγραψαν εντυπωσιακά κέρδη.
Άλλα κέρδη ήταν συνέπεια αμφισβητούμενων ή διεφθαρμένων επιχειρηματικών πρακτικών που ισοδυναμούν με σπατάλη, απάτη, κατάχρηση, αύξηση των τιμών ή κερδοσκοπία.

Η αυξανόμενη εξάρτηση του Πενταγώνου από ιδιωτικές εταιρίες όπλων την περίοδο μετά την 11η Σεπτεμβρίου εγείρει πολλαπλά ερωτήματα λογοδοσίας, διαφάνειας και αποτελεσματικότητας.
Αυτό είναι προβληματικό γιατί η ιδιωτικοποίηση βασικών λειτουργιών μπορεί να μειώσει τον έλεγχο του αμερικανικού στρατού ς ενώ αυξάνει τους κινδύνους σπατάλης, απάτης και κατάχρησης.
Επιπλέον, το ότι η διεξαγωγή πολέμου είναι πηγή κερδών μπορεί να έρχεται σε αντίθεση με τον στόχο να έχουν οι ΗΠΑ ως ηγέτιδα δύναμη που επιδιώκει τις διαπραγματεύσεις.

Οι τραπεζίτες επίσης κερδίζουν από τον πόλεμο

Οι εργολάβοι δεν είναι οι μόνοι που μπορούν να κερδίσουν χρήματα από τον πόλεμο.
Γνωρίζατε, για παράδειγμα, ότι η Goldman Sachs, η επενδυτική τράπεζα με έδρα τη Νέα Υόρκη, επωφελείται από τον πόλεμο στην Ουκρανία πουλώντας ρωσικό χρέος;
«Καθώς ο δυτικός κόσμος προσπαθεί να υπερασπιστεί την Ουκρανία παγώνοντας τα ρωσικά χρήματα, η Goldman Sachs ενεργεί ως μεσίτης μεταξύ των πιστωτών της Μόσχας και των επενδυτών των ΗΠΑ, δίνοντας στους πελάτες την ευκαιρία να επωφεληθούν αγοράζοντας ομόλογα σε χαμηλά επίπεδα και πουλώντας πολύ υψηλότερα.

Όταν Αμερικανοί αξιωματούχοι επέβαλαν κυρώσεις σε ρωσικές τράπεζες, κατέστη παράνομο για τις αμερικανικές εταιρείες να συναλλάσσονται απευθείας με μεγάλα ρωσικά χρηματοπιστωτικά ιδρύματα.
Όμως, το Γραφείο Ελέγχου Ξένων Περιουσιακών Στοιχείων του Υπουργείου Οικονομικών, ή OFAC, εξέδωσε μια ανακοίνωση που επιβεβαίωνε τη νομιμότητα διαπραγμάτευσης ρωσικών περιουσιακών στοιχείων σε «δευτερογενείς αγορές».
Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο η Goldman μπορεί να λειτουργήσει ως μεσίτης…

Η προσπάθεια της Goldman να επωφεληθεί από τον πόλεμο υπογραμμίζει την πολυπλοκότητα που αντιμετωπίζει η κυβέρνηση Biden στην προσπάθεια να τιμωρήσει τη Ρωσία χωρίς να βλάψει τη Wall Street και τις οικονομίες των ΗΠΑ και των συμμάχων της.

Υπάρχουν περισσότερα στην ιστορία

Σε αυτή την περίπτωση, η Ρωσία φαίνεται να είχε τουλάχιστον κάποια δικαιολογία για τις ενέργειές της.
Σε ένα άρθρο των Guardian στις 14 Ιουνίου 2022, η Angela Giuffrida συνόψισε τα σχόλια του Πάπα Φραγκίσκου κατά τη διάρκεια μιας συνέντευξης στι περιοδικό La Civiltà Cattolica.

Ενώ ο ποντίφικας καταδίκασε την «θηριωδία και τη σκληρότητα των ρωσικών στρατευμάτων», πρόσθεσε ότι η εισβολή του Putin στην Ουκρανία «ίσως με κάποιο τρόπο είτε προκλήθηκε είτε δεν εμποδίστηκε, και θα πρέπει να αντισταθούμε στον πειρασμό να σκεφτούμε τη σύγκρουση με όρους «καλού εναντίον κακού».

Εξήγησε ότι είχε συναντήσει έναν αρχηγό κράτους μερικούς μήνες νωρίτερα, ο οποίος του είπε ότι «ανησυχούσε πολύ για το πώς κινούνταν το ΝΑΤΟ».
Όταν ο Φραγκίσκος ρώτησε γιατί, ο αρχηγός του κράτους απάντησε: «Γαβγίζουν στις πύλες της Ρωσίας.
Δεν καταλαβαίνουν ότι οι Ρώσοι δεν μπορούν να έχουν καμία ξένη δύναμη δίπλα τους».

Πράγματι, λίγο πριν από την έναρξη της «ειδικής στρατιωτικής επιχείρησης» της Ρωσίας στην Ουκρανία, ο Putin είχε ζητήσει από το ΝΑΤΟ να αποκλείσει το ενδεχόμενο να επιτρέψει στην Ουκρανία —η οποία μοιράζεται σύνορα με τη Ρωσία— να εισέλθει στη συμμαχία.
«Πραγματοποιήσαμε μια ειδική στρατιωτική επιχείρηση γιατί δεν είχαμε κανέναν άλλο τρόπο να εξηγήσουμε στη Δύση ότι η ένταξη της Ουκρανίας στο ΝΑΤΟ ήταν εγκληματική ενέργεια».

Το συμπέρασμα

Η Δύση επιβάλλει κυρώσεις κατά της Ρωσίας από την οποία εξαρτάται ενεργειακά και στα τρόφιμα.
Η Δύση στηρίζει την Ουκρανία στρατιωτικά που ηττάται η Ρωσία προελαύνει ξεκάθαρα.
Τελικά μήπως όλο αυτό είναι μια καλοστημένη απάτη για να κερδίσουν οι αμυντικές βιομηχανίες των ΗΠΑ και της Δύσης;

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

ΠΗΓΗ