Οι σκοτεινές ρίζες του κομμουνισμού και του πολιτικού σατανισμού

 

Σε αυτή την ειδική σειρά της Epoch TV “Οι σκοτεινές ρίζες του κομμουνισμού”, επεισόδιο 1 με τίτλο “Πόλεμος στο

ανθρώπινο πνεύμα”, ο Joshua Philipp, ερευνητής δημοσιογράφος των Epoch Times, προσφέρει μια ανατριχιαστική και εντυπωσιακή ματιά στις ρίζες του κομμουνισμού και στα τρομακτικά αποτελέσματα που ακολούθησαν.

Ο Philipp ξεκινάει μιλώντας για την επιθυμία για ειρήνη, ευημερία και ευτυχία, που είναι φυσικές επιθυμίες της ανθρώπινης φύσης. Ωστόσο, η επιθυμία για το καλό μπορεί να γίνει αντικείμενο εκμετάλλευσης, να χρησιμοποιηθεί από εκείνους που κάνουν το κακό. Ο κομμουνισμός αυτοδιαφημίζεται ως υπόσχεση για έναν ανθρωπογενή επίγειο παράδεισο, αλλά όπως φαίνεται σε όλη την ιστορία, αυτό που παρέδωσε αυτή η ιδεολογία αντί γι’ αυτό ήταν μια ζωντανή κόλαση.

Το βιβλίο του Harvard University Press “The Black Book of Communism” αποδίδει πάνω από 100 εκατομμύρια θανάτους παγκοσμίως στην κομμουνιστική ιδεολογία, αλλά σύμφωνα με πρόσφατες έρευνες, ο αριθμός αυτός είναι ακόμη μεγαλύτερος. Σε κάθε χώρα όπου ο κομμουνισμός κερδίζει την εξουσία, ο αυταρχισμός και ο θάνατος ακολούθησαν στο πέρασμά του. Ο Καρλ Μαρξ και ο Φρίντριχ Ένγκελς διατύπωσαν στο Κομμουνιστικό Μανιφέστο μια ιδεολογία αγώνα, η οποία, σύμφωνα με τα δικά τους λόγια, “καταργεί κάθε θρησκεία και κάθε ηθική”.

Καταστρέψτε την πίστη και σχεδιάστε την καταστροφή.

Αυτοί οι κομμουνιστές ηγέτες της σκέψης πίστευαν ότι η ανάπτυξη συμβαίνει ως αποτέλεσμα του αγώνα και ότι η ζωή δεν είναι τίποτα περισσότερο από την ύλη. Αν η ζωή δεν είναι τίποτα περισσότερο από ύλη, τότε η ζωή γίνεται αναλώσιμη, για να χειραγωγηθεί και να χρησιμοποιηθεί για το λεγόμενο γενικότερο καλό, το οποίο έρχεται σε αντίθεση με αυτό που οι φυσιολογικοί άνθρωποι θεωρούν καλό. Ο Philipp επισημαίνει ότι οι περισσότεροι άνθρωποι δεν θεωρούν την πείνα, τον θάνατο και την καταπίεση ως κάτι καλό, ωστόσο οι κομμουνιστές ηγέτες γιορτάζουν αυτά τα γεγονότα ως επιτυχία.

Για παράδειγμα, ένας τεχνητός λιμός σάρωσε τη Ρωσία το 1921 ως αποτέλεσμα του κομμουνιστικού καθεστώτος που κατάσχεσε τα εργαλεία των αγροτών και συνέλαβε όποιον αντιδρούσε στην κυβέρνηση. Ως αποτέλεσμα, εκτιμάται ότι σκοτώθηκαν 5-10 εκατομμύρια αθώοι άνθρωποι, οικογένειες και παιδιά. Οι ίδιοι οι αγρότες που υποτίθεται ότι θα βοηθούσε ο κομμουνισμός σφαγιάστηκαν υπό την κυριαρχία του. Ο Λένιν ήταν πανευτυχής από αυτό το γεγονός, λέγοντας ότι ο λιμός θα είχε πολλά θετικά αποτελέσματα. “Ο λιμός θα καταστρέψει την πίστη, όχι μόνο στον Τσάρο, αλλά και στον Θεό”.

Μετά τον θάνατο του Λένιν το 1924, η 29χρονη βασιλεία του Στάλιν αιματοκύλισε περαιτέρω τη Ρωσία, όπου θα συνέβαιναν ακόμη περισσότεροι λιμοί και δεινά. Στην Ουκρανία, 7-10 εκατομμύρια άνθρωποι σκοτώθηκαν, σύμφωνα με την εκτίμηση των Ηνωμένων Εθνών που δημοσιεύθηκε τον Νοέμβριο του 2003. Στο Καζακστάν, περίπου 1,5 εκατομμύριο άνθρωποι πέθαναν από την πείνα. Το ντοκιμαντέρ δείχνει τραγικές και φρικιαστικές φωτογραφίες πεινασμένων οικογενειών και βαγόνια θανάτου γεμάτα παιδιά.

Ο Στάλιν, ο οποίος σκότωσε περίπου 60-66 εκατομμύρια αθώους ανθρώπους, υπολόγισε αυτούς τους θανάτους ως επιτυχίες. Οι θάνατοι υπό τον Μάο Τσετούνγκ, τον κομμουνιστή κυβερνήτη στην Κίνα από το 1949 έως το 1976, μπορεί να ήταν ακόμη περισσότεροι. Το Μεγάλο Άλμα προς τα Εμπρός, μια οικονομική και κοινωνική εκστρατεία υπό την ηγεσία του Μάο από το 1958 έως το 1962, δημιούργησε έναν άλλο τεχνητό λιμό που σκότωσε περίπου 45 εκατομμύρια ανθρώπους σε μόλις 4 χρόνια. Προσωπικές ιστορίες ανθρώπων που έζησαν τόσο υπό τον Στάλιν όσο και υπό τον Μάο αποκαλύπτουν ότι οι άνθρωποι κατέφευγαν στον κανιβαλισμό. Οι άνθρωποι αναγκάστηκαν είτε να πεθάνουν είτε να προδώσουν την ίδια τους την ηθική μόνο και μόνο για να επιβιώσουν.

Ο Philipp μιλάει για τις ψυχολογικές επιπτώσεις στους ανθρώπους που πρέπει να προδώσουν την ίδια τους την ηθική. Η αυτοαπόρριψη και η ενοχή που ακολουθεί οδηγεί σε ψυχική ευπάθεια, η οποία έχει ως αποτέλεσμα οι άνθρωποι να σκέφτονται ότι ίσως η ζωή στην πραγματικότητα είναι μόνο θέμα και επομένως η ηθική δεν έχει καμία βαρύτητα. Από τη στιγμή που αυτή η διαδικασία σκέψης είναι σε ισχύ, οι άνθρωποι είναι ευάλωτοι στην πεποίθηση ότι ίσως η κομμουνιστική ιδεολογία είναι σωστή. “Αυτό που κάνει ο συνεχής καταιγισμός δημόσιων εκτελέσεων, πόνου, τραυμάτων και τρέλας είναι να αφήνει τους ανθρώπους τόσο φοβισμένους, σοκαρισμένους ή απαθείς και μουδιασμένους που κανείς δεν μπορεί πλέον να σκεφτεί καθαρά”, εξηγεί ο Philipp.

Ένας βασικός στόχος του κομμουνισμού είναι να διαγράψει την προϋπάρχουσα ηθική, ώστε η κυβέρνηση να μπορεί να την αντικαταστήσει με τον δικό της κώδικα ηθικής, ο οποίος είναι να υπακούει στο Κομμουνιστικό Κόμμα εις βάρος της ανθρωπότητας. Οι κομμουνιστές οδηγούν την κοινωνία να πιστεύει ότι η ηθική, η πίστη και η δεοντολογία είναι λάθος, αλλά η πείνα, η καταπίεση και ο αγώνας είναι σωστά, όταν εξυπηρετούν το κόμμα. Παραδείγματα της παρακμής της ηθικής υπό τον κομμουνισμό υπάρχουν κατά κόρον στην Πολιτιστική Επανάσταση του Μάο, η οποία είδε παιδιά να χτυπούν τους ίδιους τους γονείς τους, οικογένειες να προδίδουν η μία την άλλη και ριζοσπαστικοποιημένους μαθητές να στρέφονται εναντίον των έμπιστων εκπαιδευτικών τους. Δάσκαλοι, γαιοκτήμονες και δημόσιοι διανοούμενοι κυνηγήθηκαν, ταπεινώθηκαν δημοσίως και συχνά χειρότερα.

Το ντοκιμαντέρ επισημαίνει ότι ο Μάο σκότωσε περίπου 50-70 εκατομμύρια ανθρώπους. Αν και οι θάνατοι δεν έχουν καταμετρηθεί πλήρως παντού, οι εκτιμήσεις σε όλη την Καμπότζη, την Αφρική, το Βιετνάμ, το Αφγανιστάν, την Ανατολική Ευρώπη και τη Λατινική Αμερική έφτασαν πάνω από 7 εκατομμύρια, για να αναφέρουμε μόνο μερικά μέρη όπου άγγιξε ο κομμουνισμός. “Ο κομμουνισμός υπόσχεται έναν κόσμο χωρίς βάσανα, και όμως, στην εκτέλεσή του, κάνει ακριβώς το αντίθετο”, δήλωσε ο Philipp.

Το ντοκιμαντέρ εμβαθύνει στο αν οι προθέσεις του κομμουνισμού ήταν καλές αλλά απλώς λανθασμένες ή αν ήταν κακές από την αρχή; Ο Καρλ Μαρξ, ο ιδρυτής και ηγέτης του μαρξισμού και της κομμουνιστικής ιδεολογίας, έγραψε πολλά για την εκδίκηση στα πρώτα του χρόνια, καθώς και για το μίσος του για τον Θεό και τη δέσμευσή του να καταστρέψει τον Θεό και τους άλλους μαζί του. Στα γραπτά του, μιλούσε συχνά για τον “πρίγκιπα του σκότους” και δεσμεύτηκε στον Σατανά. Ένα πράγμα είναι σαφές: ο Μαρξ είχε μια σκοτεινή εμμονή με τον θάνατο, την καταστροφή και την εκδίκηση. Είναι επόμενο ότι το μανιφέστο του παρήγαγε ακριβώς αυτό.

Ο κομμουνισμός κεφαλαιοποίησε την επιθυμία των ανθρώπων για έναν ανώτερο σκοπό. Κατέστρεψε τη θρησκεία και αντί γι’ αυτό τοποθέτησε τον εαυτό του στο τιμόνι. Σε ένα ιδανικό κομμουνιστικό κράτος, η κυβέρνηση ελέγχει τα πάντα – δημόσια και ιδιωτικά. Όλοι οι άνθρωποι υποβαθμίζονται σε ύλη, σαν γρανάζια σε μια μηχανή. Ο κομμουνισμός είναι μια πεποίθηση που βασίζεται στην καταστροφή της πίστης. Πρώτον, οι κομμουνιστές πρέπει να καταστρέψουν την πίστη. Στη συνέχεια, πρέπει να σχεδιάσουν την καταστροφή, και με αυτόν τον τρόπο, δημιουργούν ένα κενό στην κοινωνία για να το γεμίσουν με τον κομμουνισμό, ο οποίος είναι πάντα αδιέξοδος. Ο Philipp καταλήγει: “Είναι μια αδιέξοδη ιδεολογία που βασίζεται στον αγώνα, το μίσος και την καταστροφή”.

Δείτε το τρέιλερ του ντοκιμαντέρ εδώ.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

ΠΗΓΗ