50.000 Χιώτες πουλήθηκαν σε σκλαβοπάζαρα από Εβραίους δουλέμπορους.

 


50.000 Χιώτες πουλήθηκαν σε σκλαβοπάζαρα από Εβραίους δουλέμπορους. 
Οι πράκτορες ιστορικοί κατάφεραν να εξαφανίσουν από τα βιβλία Ιστορίας ακόμα μια
άβολη αλήθεια.
Το ίδιο συνέβη και κατά την Μικρασιατική Καταστροφή.  Πολλοί Έλληνες κι Αρμένιοι σφαγιάστηκαν …κι ούτε ένας Εβραίος .
Ο Κεμάλ τιμάται στο Ισραήλ ως προστάτης των Εβραίων της Τουρκίας…εξού κι ο έρωτας του Μπουτάρη για τον Κεμάλ. 
Για αντισημιτισμό προβλέπονται ποινές …για την ανθελληνική απόκρυψη πληροφοριών και την παραπλάνηση των μαθητών δεν προβλέπεται καμία τιμωρία…στην αποικία που λέγεται Ελλάδα.

Χίος 30 Μαρτίου 1822. Ένα πλούσιο νησί του Αρχιπελάγους του Αιγαίου αυτή τη μέρα βιώνει την εισβολή των Οθωμανικών στρατευμάτων και των Εβραίων δουλεμπόρων, εισβολή – σφαγή πολυήμερη του άμαχου πληθυσμού, σφαγή που θα προκαλέσει παγκόσμιο σάλο.
Σύμφωνα με τις πηγές στη λαίλαπα εκείνη της Οθωμανικής χατζάρας σφαγιάστηκαν 42 χιλιάδες Χιώτες, κατάφεραν να διασωθούν με τη φυγή τους στο εξωτερικό και την Ηπειρωτική Ελλάδα περίπου 23.000 άμαχοι, 50.000 οδηγήθηκαν στα σκλαβοπάζαρα ενώ στο καμμένο πλέον γεμάτο αίμα αθώων νησί έμειναν ζωντανοί γύρω στους 2.000 ανθρώπους. Πλήρης ερήμωση και καταστροφή. Το νησί πνίγηκε όχι στα κύματα του Αιγαίου αλλά στο αίμα των αθώων…
Ο αγωνιστής του 1821, γραμματεύς του Κανάρη και μετέπειτα βουλευτής Σύρου Ανδρέας Μάμουκας {1801 – 1884} έχει περιγράψει σαν αυτόπτης μάρτυς τα αίμοσταγή Εβραϊκά εγκλήματα.
Η μανία των Εβραίων κατά των Ελλήνων βεβαιώνει « ήτο απερίγραπτος » παρακάτω λέγει, ότι δεν μπορεί να εκφράσει τον τρόπο με τον όποιο οι Ιουδαίοι μετεχειρίζονται τα νεκρά σώματα των Ελλήνων. Αξιοσημείωτον είναι ότι αποκαλεί τους Εβραίους
« μεμισημένον γένος εις όλον τον κόσμον » και κατόπιν αναφέρει ότι οι Εβραίοι δεν συνεκινούντο πρό των γυμνών κρεμασμένων Ελλήνων, αλλά τους κατεκομμάτιαζαν « ως κρέας έν μακέλλω » {σφαγείον}.
Η περιγραφή είναι πραγματικά ανατριχιαστική και μπορείτε να την διαβάσετε στο « Χιακόν Αρχείον » που έπεμελήθη ο Ίω. Βλαχογιάννης {τόμος 1ος, έκδ. «Αρχείων της Νεωτέρας Ελληνικής Ιστορίας» Αθήναι 1924, σελ. 314-315}.
«Τών Εβραίων των πρό χρόνων ευρισκομένων επάνω εις τήν Χίον η μανία ήτον απερίγραπτος. Η επιθυμία ήν είχον άκούοντες και βλέποντες τάς καθ’ ήμέραν σφαγάς των Χριστιανών ήτον αχόρταστος, και ηύχοντο να μην ήθελε διασωθή κανείς, όταν έβλεπον μερικούς Χριστιανούς βαλμένους εις την σκοτεινήν φυλακήν, από την οποίαν ήλπίζετο να γλυτώσουν η κατά των ενεχύρων της χώρας οργή των ούτε διά στόματος είνε δυνατόν να έκφρασθή, ούτε διά γράμματος να έξηγηθή, και μάλιστα κατά του Ίερού Μητροπολίτου ηύχοντο να τοις παραδοθή από την διοίκησιν ζωντανός, διά να τον μεταχειρισθούν καθώς ήθελον εκείνοι, ως ουχί μίαν η δύο φοραίς, αλλά καθ’ ήμέραν τους άκουα να λέγουν. Η φαντασία σου λοιπόν άς κρίνη με ποίον τρόπον έμεταχειρίσθησαν τα των αθώων εκείνων νεκρά σώματα, όταν τοις έσυγχωρήθη από την διοίκησιν να τα κατεβάσουν από την άγχόνην, άλλα την ιδίαν έκείνην ήμέραν και άλλα την έρχομένην.
Ούτ’ εγώ ο ίδιος όπου έγινα αυτόπτης να σ’ εκφρασθώ κατ’άξίαν {δεν} δύνομαι. Δεν είναι ούτε θαύμα, ούτε υπερβολή, όπως αν το φρόνησης. Διότι εάν τον ίδιον Κύριον της δόξης έσταύρωσαν, πόσον περισσοτέραν σκληρότητα έπρεπε να δείξωσιν εις τους αυτόν σεβόμενους, και μάλιστα εις ανθρώπους ενός έθνους, από το όποιον δεν άπελάμβανον παρ’ ύβρεις και ονείδη πάσας τάς ημέρας, ως είναι και μεμισημένον γένος εις όλον τον κόσμον εις ανθρώπους, λέγω, κατά των οποίων πρίν συλληφθή είναι προσεκολλημένον έμφύτως το άσπονδον μίσος του.
Κρίνε σύ με ποίαν σκληρότητα έτραβήχθησαν γυμνά διά να ριφθώσιν εις την θάλασαν, άμοιρα της συμπαθέστατης εις την ανθρωπότητα ταφής και των θρησκευτικών εθίμων. Ώς και οι είς τους οποίους έσώζετο όλίγη συμπάθεια Τούρκοι τα έσυμπόνεσαν, διότι οι έκ του κοινού των λαού, είς όσους δεν υπήρχε το της φύσεως συμπαθητικόν, άλλ’ η κτηνώδης εκδικητική μανία, άφησαν έπί ημέρας ύστερον κρεμάμενα είς έν των εκεί πλησίον της Καινούριας βρύσεως δένδρων σώματα τινα από τα των ιδίων ενεχύρων, ενώ τα λοιπά είχον συγχωρήσει είς τους καταράτους Εβραίους να τα κατεβάσωσι και τα ρίψωσιν εις την θάλασσαν. Ουδέ ούτω δε κρεμάμενα γυμνά έκαμψαν την σκληρότητα των, επειδή ενώ παραπορεύομενοι έβλασφήμουν την θείαν πίστιν και έσατύριζον τον χριστιανισμόν δεν έλειψαν και νά τα κατακομματιάσουν ώς κρέας έν μακέλλω».
Ο ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΣ ΣΙΩΝΙΣΜΟΣ ΕΙΧΕ ΥΠΟ ΤΟΝ ΕΛΕΓΧΟ ΤΟΥ ΟΛΑ ΤΑ ΣΚΛΑΒΟΠΑΖΑΡΑ ΠΑΓΚΟΣΜΙΩΣ..
Εδω βλεπουμε την καταγωγή των ιδιοκτητών των πλοίων που μετέφεραν σκλάβους:

ΠΗΓΗ