Η Ελλάδα, τα Σκόπια και η αλήθεια για το «βέτο» στο Βουκουρέστι

Μεταξύ των κατηγοριών που μας απευθύνουν οι Σκοπιανοί -και ενημερώνουν επ’ αυτού τα διεθνή φόρα- είναι ότι το Δικαστήριο της Χάγης, στο οποίο είχαν προσφύγει, τους δικαίωσε

ως προς την υποτιθέμενη παραβίαση εκ μέρους μας της Ενδιάμεσης Συμφωνίας το 2008, η οποία συνίστατο στην άσκηση βέτο από πλευράς μας, ως προς την ένταξή τους στο ΝΑΤΟ, ενώ η αίτησή τους είχε υποβληθεί ως FYROM.

Τον Δεκέμβριο του 2011, με ψήφους 15 προς 1, το Δικαστήριο έκρινε ότι «η Ελληνική Δημοκρατία ασκώντας βέτο στην εισδοχή της ΠΓΔΜ στο ΝΑΤΟ, παραβίασε την υποχρέωσή της βάσει του άρθρου 11, παρ.1, της Ενδιάμεσης Συμφωνίας». Παράλληλα, με 15 ψήφους έναντι 1 απέρριψε όλα τα αιτήματα των Σκοπιανών για επιβολή μελλοντικών μέτρων από το Δικαστήριο.

Ποια ήταν η δική μας υπερασπιστική γραμμή; Η ελληνική πλευρά είχε ισχυριστεί ότι παραβιάσεις της Ενδιάμεσης Συμφωνίας από την ΠΓΔΜ, δίνουν στην Ελλάδα το δικαίωμα να μην εκπληρώσει και η ίδια την υποχρέωσή της στο πλαίσιο του άρθρου 11 της Ενδιάμεσης Συμφωνίας.

Γιατί μιλώ για ανικανότητα, ίσως δε και για σκοπιμότητα για να μη καταρριφθεί ο μύθος του βέτο, και στην ουσία η υπερασπιστική μας γραμμή ήταν παιδαριώδεις; Για τον απλούστατο λόγο ότι δεν ασκήσαμε κανένα βέτο. Οι Σκοπιανοί, δεν παρουσίασαν κανένα αποδεικτικό έγγραφο από πλευράς του ΝΑΤΟ, παρά στήριξαν την επιχειρηματολογία τους στα δημοσιεύματα μερίδας ελληνικού Τύπου, που είτε σκοπίμως είτε από ασύγγνωστη άγνοια, είχαν κάνει λόγο περί βέτο. Μόνο που δεν ασκήσαμε βέτο, επειδή δεν τέθηκε το θέμα προς συζήτηση.

Στα επίσημα πρακτικά της Συνόδου του ΝΑΤΟ, ρητά και κατηγορηματικά αναφέρεται ότι η FYROM θα προσκληθεί να συμμετάσχει στο ΝΑΤΟ όταν υπάρξει λύση για το όνομα. Εκφράζεται δε η ευχή, όπως οι διαπραγματεύσεις για το όνομα ολοκληρωθούν σύντομα. Στα Πρακτικά μάλιστα σημειώνεται ότι το ΝΑΤΟ λυπάται που οι συνομιλίες αυτές δεν κατέληξαν σε αποτέλεσμα.

Η "ήττα" της Ελλάδας, δεν επιφέρει κάποιο άμεσο αποτέλεσμα. Ούτως ή άλλως, σύμφωνα με την Ενδιάμεση Συμφωνία -όπως πολλές φορές έχουμε γράψει- δεν έχουμε το δικαίωμα να αρνηθούμε στα Σκόπια την ένταξη σε οποιαδήποτε διεθνή Οργανισμό, με το όνομα FYROM. Η χώρα μας όμως, έχει τη δυνατότητα να επικαλεσθεί άλλα άρθρα της Συμφωνίας, αυτά που μιλούν για "σχέσεις καλής γειτονίας" ή αλυτρωτικής πολιτικής εκ μέρους των γειτόνων.

Φοβούμαι δε, πως η υστέρηση στο ΥΠΕΞ περιλαμβάνει και διπλωμάτες, αν όπως λέγεται διορίζονται οι φίλοι του φίλου. Το μεγαλύτερο δυστύχημα ήταν τότε ότι κατά το κρίσιμο διάστημα της εκδίκασης βρέθηκαν στο υπουργείο οι κ.κ. Δρούτσας και Λαμπρινίδης, οι οποίοι έχοντες ως προσόν ότι είναι "φίλοι του Γιώργου" [κηπουρούς, τους αποκαλούσαν τότε] ολοκλήρωσαν το έργο της αποδόμησης του κρισιμότερου υπουργείου.
Πολλές φορές έχω γράψει, γνωρίζοντάς τινα του παρασκηνίου, ότι το ζήτημα είχε διευθετηθεί όταν επρόκειτο να τεθεί η πρόταση εισδοχής τριών μελών, ως "πακέτο", της Ουκρανίας, Γεωργίας και Σκοπίων. Αυτό μας ευνόησε, επειδή προηγουμένως ο Σαρκοζί είχα καταστήσει σαφές ότι είναι απολύτως αρνητικός στην ένταξη Ουκρανίας και Γεωργίας, επειδή οι σχέσεις της Γαλλίας με την Ρωσία ήσαν τότε πολύ θερμές. Ως εκ τούτου, το ΝΑΤΟ δεν προχώρησε την υποβολή της πρότασης.

Βεβαίως στην Ελλάδα, λόγω της επιπολαιότητάς μας, αλλά και για να προβληθεί η Ν.Δ., μιλούσαν όλοι -και μιλούν ακόμη- για άσκηση βέτο, που δεν υπήρξε, αλλά οι Σκοπιανοί με τα δημοσιεύματα του Τύπου μας παρέπεμψαν στην Χάγη.

Υπάρχει και άλλο θέμα. Αμφιβάλλω αν γνωρίζουν πολιτικοί, ίσως και πολλοί διπλωμάτες μας, ότι την Ενδιάμεση Συμφωνία δεν την έχουμε κυρώσει στην ελληνική Βουλή. Δεν δεσμεύει δηλαδή την Ελλάδα νομικά, παρά μόνον πολιτικά. Και καμιά συμφωνία από όσες υπογράψαμε μέχρι τώρα δεν είναι δεσμευτικό κείμενο, εφόσον δεν κυρώθηκε από το Κοινοβούλιο.

Ας ρωτήσουν τον Παπούλια, που ήταν τότε υπουργός Εξωτερικών, και είχε μάλιστα εκφράσει την διαφωνία του στην υπογραφή Ενδιάμεσης Συμφωνίας. Η οποία ίσως, είναι το μόνο διπλωματικό έγγραφο στον κόσμο, που δεν μιλά σε ποια κράτη αναφέρεται! Κάνει λόγο για "δύο μέρη", χωρίς αυτά να κατονομάζονται!










ΠΗΓΗ