Ζούμε για να δουλεύουμε και να χειροκροτάμε τους δημίους μας

 

Με έναν απλό υπολογισμό

όπως θα δείτε παρακάτω, αν κάποιος μπει στον κόπο να σκεφτεί, θα κατανοήσει ότι κάτι δεν πάει καλά στη ζωή μας… Το οποίο αφήνουμε εμείς οι ίδιοι να διαιωνίζεται, διατηρώντας, συντηρώντας μπορούμε να πούμε όλους αυτούς που είναι υπεύθυνοι για αυτό…

Τους συντηρούμε στις θέσεις τους και τους χειροκροτούμε μάλιστα… Όλους αυτούς που έχουν καταντήσει το μεγαλύτερο ποσοστό των ανθρώπων να βρίσκονται στο όριο – και κάτω από το όριο – της φτώχιας.. Εξυπηρετώντας κάποια σκοτεινά εγχώρια και αλλοεθνή συμφέροντα…

Και δεν είναι μόνο ότι πλέον δεν μπορούμε καν να ζήσουμε αξιοπρεπώς.. Είναι και το ότι μας έχουν με αυτόν τον τρόπο περιορίσει μέσα σε μια φυλακή… Για σκεφτείτε λίγο… Η ζωή μας περιορίζεται σε ένα προαύλιο 2 χιλιομέτρων… Εκεί μέσα περνάμε τις ώρες μας… Που να τολμήσουμε να ξανοιχτούμε.. Δεν φτάνουν τα χρήματα… Αυτή είναι η στάνη μας…

400€ ενοίκιο

100€ ρεύμα (500)

100€ θέρμανση (600)

200€ βενζίνη (800)

50€ τηλέφωνα/ίντερνετ (850)

50€ ασφάλεια/service αυτοκινήτου (900)

3 γεύματα των 5€ = 450€ (1350)

100€ σουπερμάρκετ (1450)

Έφτασες περίπου τα 1500€/μήνα απλά για να επιβιώνεις και να πηγαίνεις στην δουλειά. Και δεν έχεις ντυθεί, δεν έχεις πιεί έναν καφέ στο χέρι, δεν έχεις πάει ένα κινηματογράφο ή για ένα ποτό, δεν έχεις αγοράσει ένα βιβλίο, δεν έχεις πάρει ένα δώρο στην σύντροφό/μάνα/φίλο/ ανιψιά/ανιψιό/ βαφτιστήρι, δεν έχεις πάει γιατρό, δεν έχεις πάει στο φαρμακείο, δεν έχεις πάει διακοπές ούτε μια μέρα…

Δεν σου έβαλα να έχεις παιδιά ή κατοικίδια γιατί θα πεινάσουν μαζί σου… Δεν σου έβαλα ένα σπίτι που να βγάζει προβλήματα, δεν σου έβαλα να μαθαίνεις μια ξένη γλώσσα ή να κάνεις μια δραστηριότητα… Τίποτα. Απλά “ζεις για να δουλεύεις”.

Λυπάσαι και χειροκροτάς όσους δεν σε αφήνουν να ζήσεις, όσους δεν ένιωσαν τις δικές σου αγωνίες… Είναι μεγάλη παρακμή να λατρεύεις τον δήμιο σου… Είναι μεγάλη ύβρiς να λατρεύεις τον δήμιο σου.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

ΠΗΓΗ