Οι ιώσεις ως βιολογικό όπλο θανατου, τι να προσεχουμε

Η μαζική μετακίνηση πληθυσμου, είτε είναι αποικιστική είτε είναι προσφυγική, προσφέροντας στέγη και προστασία σε ανθρώπους που προσπαθούν να ξεφύγουν από την φρίκη του πολέμου, έχει όπως
φαίνεται στην ιστορία, επιπτώσεις στην χώρα υποδοχής, αλλά και στους μετακινούμενους.
Με αφορμή το ξέσπασμα ιώσεων το τελευταίο διάστημα για τους οποίους δεν είχε προβλεφτεί εμβόλιο, λογω του ότι οι ιώσεις αυτές δεν είναι συνήθεις στην περιοχή της Ευρώπης, αφήνοντας απροετοίμαστες τις φαρμακευτικές εταιρίες, πολλοί έσπευσαν να κατηγορήσουν τους ανεμβολιαστους στη χώρα μας.
Όμως, όπως συνηθίζεται παγκόσμια, και πολλοί έχουν ζήσει από προσωπική εμπειρία, το εμβόλιο συνηθίζει να το κάνει ο εισερχόμενος σε ένα ξένο κράτος, και όχι ο κάτοικος του κράτους αυτού. Αυτό ισχύει για τους τουρίστες προς ορισμένες χώρες, και από ορισμένες χώρες.
Όμως δεν έχει προβλεφτεί, ίσως για λόγους «λεπτότητας», να γίνεται απευθείας και για τους εισερχόμενους από εμπόλεμες περιοχές, οι οποίοι διαμένουν στα κέντρα φιλοξενίας. Παράλληλα, δεν έχουν γίνει οι απαραίτητες ενέργειες, για να καθοριστούν το ποιες ιώσεις έχουν περάσει και ποιες όχι, ώστε να οργανωθουν και οι κατάλληλοι εμβολιασμοί για τον εγχώριο πληθυσμό, αλλά και για τους ίδιους.
Αυτό είναι επικίνδυνο, τόσο για τους πρόσφυγες, οι οποίοι δεν διαθέτουν ανοσία στις ενδημικές ιώσεις, όσο και για τους μόνιμους κατοίκους της χώρας μας που δεν έχουν εμβολιαστεί για ιούς που δεν αναμένονταν στην περιοχή, και για τους οποίους ακόμα δεν έχουν διανεμηθεί τα κατάλληλα εμβόλια.
Είναι μια αμφίδρομη περίπτωση, για την εξομάλυνση της οποίας προβλέπεται κύμα εμβολιασμών, και στις δύο ομάδες. Κυρίως όμως, για τις ομάδες κινδύνου, που είναι οι ηλικιωμένοι, και οι ασθενείς με προβλήματα στο ανοσοποιητικό, και του εγχώριου πληθυσμού, και των εισερχόμενων πληθυσμών.
Το πρόβλημα αυτό δεν είναι κάτι που δεν είναι γνωστό στα παγκόσμια ιατρικά δεδομένα, καθώς υπάρχει βιβλιογραφία από αντίστοιχες περιπτώσεις ανά τους αιώνες.
Μια από τις σημαντικότερες αναφορές, είναι η περίοδος του αποικισμού της Αμερικής.
Σύμφωνα με την διεθνή ιατρική βιβλιογραφία, περίπου 25% του ιθαγενούς πληθυσμού της Αμερικής, απεβίωσε από ιώσεις που μετέφεραν οι άποικοι, ενώ σε κάποιες φυλές, το ποσοστό θανάτων από εισερχόμενες ιώσεις έφτασε το 50%. Δηλαδή υπολογίζεται, ότι περίπου ο μισός πληθυσμός των ιθαγενών της Αμερικανικής ηπείρου, πέθανε από ασθένειες που μετάφεραν οι αποικιστές κατακτητές, καθως ο εγχώριος πληθυσμός, δεν ειχε ακόμα αποκτήσει ανοσία. Τονίζεται, πως παρότι κάποιος δεν φέρει εμφανή συμπτώματα, μπορεί να είναι χρόνιος φορέας ιών, όπως η γρίπη, η ανεμοβλογιά, ο έρπης κ.α.
Περί το 1760, κατά την διάρκεια του πολέμου μεταξύ Αγγλίας και Γαλλίας για το ποιος θα πάρει τον έλεγχο των κατακτημένων περιοχών της Βορείου Αμερικής, θέλοντας να εξαλείψουν την αντίσταση των ιθαγενών, ώστε να μην έχουν δυο εχθρικά μέτωπα να αντιμετωπίσουν, με σύσταση του Jeffery Amherst μετά από γραπτή επικοινωνία με τον Henry Bouquet, που ηγούνταν του Βρετανικού στρατού, προτάθηκε να διεισδύσουν φορείς ευλογιάς στις περιοχές των ιθαγενών, ώστε να αποδυναμωθεί η γραμμή άμυνας τους.
Επιπρόσθετα, στο ημερολόγιο του εμπόρου William Trent, το 1763, αναφέρεται πως πληρώθηκε και εξέδωσε μάλιστα και τιμολόγιο, για να δώσει σε ιθαγενείς 2 κουβέρτες και ένα μαντήλι από το Νοσοκομείο Ευλογιάς, στην περιοχή Fort Pitt, στην Πενσυλβανία. Συγκεκριμένα αναφέρει: » Out of our regard to them we gave them two Blankets and an Handkerchief out of the Small Pox Hospital. I hope it will have the desired effect.» William Trent, William Trent’s Journal at Fort Pitt.
Αποτέλεσμα ήταν να πεθάνουν από ευλογιά 10.400 ιθαγενείς.
Στην Νότια Αμερική, στην περιοχή του Μεξικού, πριν τον αποικισμό από τον Cortes στην περιοχή των Αζτέκων, ο πληθυσμός των ιθαγενών ήταν 25 με 30 εκατομμύρια. Πενήντα χρόνια μετά, ο πληθυσμός μειώθηκε στα 3 εκατομμύρια, λόγωτων ασθενειών.
Στην περιοχή του Quebeq στην Βορεία Αμερική, από τις ασθένειες, ο πληθυσμός της φυλής Huron, έπεσε στους 9000, δηλαδή στο μισό, μέσα σε ένα έτος από το 1633 μέχρι το 1634. Αντίστοιχο πλήγμα στην περιοχή, υπέστη και η φυλή Iroquois.
Έχει καταγραφεί πως οι μεταφερόμενοι πληθυσμοί από τις άλλες ηπείρους (Ευρώπη, Αφρική), έφεραν στην περιοχή των ιθαγενών της Αμερικής, κυρίως μη ηθελημένα, ασθένειες όπως : κοινή γρίπη, φυματίωση, κοκκύτη, χολέρα, βουβωνική πανώλη, μαλάρια, διφθερίτιδα, κοινό κρυολόγημα, οστρακιά, τύφο κα. Όμως οι περισσότεροι καταγεγραμμένοι θάνατοι, προήλθαν από την ευλογιά.
Αυτή ήταν η δυσμενής επίπτωση του αποικισμού στην Αμερική. Χωρίς να έχουν αποκτήσει φυσική ανοσία, και ελλείψει βέβαια τότε των εμβολίων, οι ιθαγενείς της Αμερικής, αποδεκατίστηκαν. Ο ιστορικός David Brion Davis του Πανεπιστημίου του Yale, περιγράφει αυτό το συμβάν ως «την μεγαλύτερη γενοκτονία στην ανθρώπινη ιστορία. Όμως, είναι ολοένα και πιο φανερό, ότι οι μεγαλύτερες απώλειες δεν προκλήθηκαν από την Ευρωπαϊκή βαρβαρότητα. Το χειρότερο πλήγμα που υπέφεραν δεν προκλήθηκε από τα σπαθιά ή τα όπλα, αλλά από τα μικρόβια.»
Περισσότερα, μπορεί κανείς να διαβάσει στην Wikipedia , στο λήμμα «Native American disease and epidemics».
Ευτυχώς όμως, στη σημερινή εποχή, η ιατρική επιστήμη, είναι πολύ εξελιγμένη, και νεα εμβόλια εξελίσσονται συνέχεια, όπως και εξετάσεις, με χαμηλό κόστος, για την άμεση ανίχνευση των στελεχών των ιών, και την αποτελεσματική αντιμετώπιση τους.
















ΠΗΓΗ