Ποίον εξυπηρετεί η εικόνα στην Ειδομένη;

 Σκεφτήκατε ποτέ γιατί -για παράδειγμα- ο στρατός δεν στήνει καμιά 500αριά σκηνές παραλλαγής γιανα στεγάσει τους βρεγμένους και παγωμένους μετανάστες; Αστείο το κόστος (υπάρχουν σίγουρα!), και η εικόνα της Ελληνικής κυβέρνησης θα βελτιωνόταν και στο εσωτερικό και στο εξωτερικό.
Απλό το γιατί. Γιατί η
δυστυχία ΕΞΥΠΗΡΕΤΕΙ. Η λάσπη και η κακουχία εγείρει συμπάθεια. Πρέπει να λυπηθείς τους μετανάστες, για να σου τους κατσικώσουν με λιγότερες αντιδράσεις. Πρέπει να στεναχωρηθείς για να σου περάσει κι εσένα στον εγκέφαλο η γραμμή του αριστερισμού για κλειστά σύνορα προς τη Δύση και ξέφραγα προς την Ανατολή. Πρέπει τη δυστυχία αυτού του κόσμου να τη συγκρίνεις με τη δική σου, που δεν έχεις δουλειά, ή φράγκο να πληρώσεις τους απίστευτους φόρους που συντηρούν τον αριστερίστικο κρατισμό, και πρέπει να πεις «δόξα το Θεό, εμείς τουλάχιστον δεν πεινάμε και δεν κρυώνουμε»…
Αλλά μόλις το συνειδητοποιήσεις αυτό, η δυστυχία θα αρχίσει να απλώνεται. Και να απλώνεται και να απλώνεται και να απλώνεται. Με τέτοια, μικρά αλλά σταθερά βήματα. Με κλείσιμο τραπεζών. Με κλείσιμο επιχειρήσεων. Με κλείσιμο σπιτιών. Με κλείσιμο καναλιών. Με κλείσιμο φωνών. Και τώρα, με κλείσιμο των συνόρων προς τον πολιτισμό, τον πλούτο, τις αρχές, τη νομιμότητα, το νοικοκυριό. Και με άνοιγμα των συνόρων προς τη φτώχεια, τη διαφθορά, τον αυταρχισμό, το θρησκευτικό φονταμενταλισμό, το έγκλημα, το χάος και τη δυστυχία.
ΑΥΤΟ εξυπηρετεί την αριστερά κυβέρνησή μας. ΑΥΤΟΣ είναι ο στόχος της. Γι’αυτό και δεν θα στήσει ούτε καν στρατιωτικές σκηνές. Γιατί το πραγματικό πρόσωπο της αριστεράς είναι η εξάπλωση της δυστυχίας για τους πολλούς, την οποία δήθεν αποστρέφεται, και ενάντια της οποίας δήθεν ενεργεί, προκειμένου να εκπληρώσει την ονείρωξή της για τη δικτατορία ενός όσο το δυνατόν μεγαλύτερου εξαθλιωμένου προλεταριάτου. Η δυστυχία την θρέφει. Την ψηφίζει. Γι’αυτό και την επιδιώκει. Κι ας προσποιείται οτι υπέρ των δυστυχισμένων δήθεν ενεργεί. Τους κοροϊδεύει για να τους κάνει ακόμη πιο δυστυχισμένους. Ακόμη πιο ελεγχόμενους. Ακόμη πιο εξαρτώμενους από το κράτος-Θεό της. Ακόμη πιο πιστούς υποστηρικτές της.





ΠΗΓΗ