Γιατί οι αγρότες έχουν δίκιο...

 

Να το πούμε μια και καλή και να το πούμε καθαρά:
Σήμερα οι αγρότες έχουν δίκιο!
Όχι, δεν μας αρέσει να κλείνουν τους δρόμους…
(Όπως δεν μας άρεσαν κι όλοι εκείνοι οι πολιτικοί που πήγαιναν και τους ενθάρρυναν, βγάζοντας «πύρινους λόγους» πάνω στα τρακτέρ…).
Όχι, δεν μας άρεσε παλιά που
φώναζαν: «όλα τα κιλά, όλα τα λεφτά»...
(Όπως δεν μας άρεσε που κάποιοι πολιτικοί τους έταζαν και τους έδιναν, όλα τα λεφτά για όλα τα κιλά…
Και τώρα τα πληρώνει ολόκληρος ο Ελληνικός λαός, μαζί με τα πρόστιμα που φάγαμε από την Ευρώπη).
Όχι, οι αγρότες μας δεν ήταν πάντα τα «καλύτερα παιδιά».
Να το πούμε κι αυτό:
Και οι συνεταιρισμοί τους ήταν «κέντρα κραιπάλης και διαφθοράς»…
Και οι ίδιοι έτρωγαν χρήματα από «επιδοτήσεις» στα «σκυλάδικα» της εθνικής οδού.
Και μετά την έκλειναν (την εθνική οδό), ζητώντας κι άλλα…
Είπαμε να λέμε αλήθειες, χωρίς μισόλογα. Έτσι;
Ναι, όμως όλα αυτά είναι μόνον η μισή αλήθεια…
Η άλλη μισή είναι ότι την αγροτική παραγωγή στην Ελλάδα την λυμαίνονταν κυκλώματα από λαμόγια, «συνεταιρισμένα» και μη…
Και «κυκλώματα μεσαζόντων», που έδιναν στο εμπόριο τιμές πενταπλάσιες από αυτές που έδιναν στους παραγωγούς!
Και τις περισσότερες φορές, όλα αυτά τα «λαμόγια», όλα αυτά τα «κυκλώματα», ήταν από τον ίδιο τον αγροτικό κόσμο, όπου οι αγρότες ήταν τα θύματα, αλλά ανάμεσά τους υπήρχαν και οι «θύτες».
Κι άντε να τους ξεχωρίσεις…
Κι ακόμα, η αλήθεια είναι πως στην αγροτική παραγωγή και στην εμπορία υπήρχαν τερατώδεις στρεβλώσειςπου καθιστούσαν το κόστος μη ανταγωνιστικό.
Και έλλειψη υποδομών (ιδιαίτερα αρδευτικά δίκτυα, αλλά και στην εμπορία και τη διακίνηση προϊόντων) που επίσης καθιστούσαν την αγροτική παραγωγή μη ανταγωνιστική.
Κι ήλθε η κυβέρνηση Σαμαράκαι έκανε την πρώτη μεγάλη μεταρρύθμιση για τον αγροτικό κόσμο:
Τους έβαλε να καταθέτουν έσοδα-έξοδακαι να πληρώνουν χαμηλό φόρο πάνω στα καθαρά κέρδη τους.
Μόλις 13%!
Κι έτσι διαλύθηκαν τα κυκλώματα των «μεσαζόντων»…
Και εξαφανίστηκε κάθε δυνατότητα υπό-κοστολόγησης στους παραγωγούς και υπέρ-τιμολόγησης στους εμπόρους.
Διέλυσε και τους αμαρτωλούς «συνεταιρισμούς» - που είχαν ήδη χρεοκοπήσει – κι άρχισαν οι αγρότες να τους αντικαθιστούν με πολύ πιο υγιείς «ομάδες παραγωγών».
Ουσιαστικά με αυτή τη μεταρρύθμιση μπήκε για πρώτη φορά η επιχειρηματικότητα στην αγροτική παραγωγή.
Και οι αγρότες πλήρωσαν φόρους, έστω και χαμηλούς,
Αλλά δεν βγήκαν στα μπλόκα!
Πλήρωσαν οι αγρότες και ΕΝΦΙΑ (μόλις 117 εκατομμύρια, στα 2,65 δισεκατομμύρια που ήταν ο ΕΝΦΙΑ συνολικά – ενώ κόμματα της Αριστεράς, η ΔΗΜΑΡ, ζητούσαν τότε να πληρώσουν τα εξαπλάσια οι αγρότες!).
Πλήρωσαν λοιπόν και ΕΝΦΙΑ οι αγρότες, επί κυβέρνησης Σαμαρά, αλλά δενβγήκαν στους δρόμους…
Γιατί; Γιατί ουσιαστικά η κρίση δεν τους είχε αγγίξει, ή τους άγγιζε ελάχιστα…
Και γιατί η μεταρρύθμιση της κυβέρνησης Σαμαρά τους πρόσφερε τα εξής:
-Να καταγράφουν έσοδα-έξοδα και να πληρώνουν χαμηλό φόρο 13% πάνω στα κέρδη τους
-Μαζί με τις ομάδες παραγωγών που άρχισαν να δημιουργούνται παραμερίζοντας του παλαιούς και βουτηγμένους στη «λουμπίνα» συνεταιρισμούς
Όλα αυτά τους άνοιγαν δρόμους για ανάπτυξη και βελτίωση και του προϊόντος τους και του βιοτικού τους επιπέδου.
Προσοχή όμως: Αυτή η μεταρρύθμιση ήταν μόνον η αρχή.
Γιατί το πρόβλημα ανταγωνιστικότητας του αγροτικού τομέα εξακολουθούσε να υπάρχει.
Είπαμε να τα πούμε όλα σήμερα:
--Το κόστος Κεφαλαίου των Ελλήνων αγροτών (δηλαδή τα επιτόκια που πληρώνουν) εξακολουθούσε να είναι τετραπλάσιο απ’ ό,τι των ευρωπαίων συναδέλφων τους.
(Επί διακυβέρνησης Σαμαρά μειώθηκε, αλλά εξακολουθούσε να είναι διπλάσιο).
--Το κόστος (ηλεκτρικής) Ενέργειαςεξακολουθούσε να είναι μιάμιση με δύο φορές παραπάνω από ό,τι των ευρωπαίων συναδέλφων τους.
-- Το κόστος πετρελαίου, εξακολουθούσε να είναι αισθητά παραπάνω από ό,τι των ανταγωνιστών τους, αν και έπαιρναν «επιστροφή φόρου».
Επί Σαμαρά, μάλιστα, έγινε και η προετοιμασία να παίρνουν την έκπτωση επί τόπου, με «ηλεκτρονική κάρτα», όχι μετά από μήνες.
Αλλά δεν πρόλαβε να εφαρμοστεί η «ηλεκτρονική κάρτα», γιατί έπεσε η κυβέρνηση Σαμαρά, κι ήλθε η κυβέρνηση Τσίπρα που τελικά τους… καταργεί την έκπτωση!
--Το κόστος λιπασμάτων, εργαλείων, πρώτων υλών και ζωοτροφών, εξακολουθούσε να βρίσκεται μια και δύο φορές παραπάνω απ’ ό,τι των ευρωπαίων ανταγωνιστών τους.
--Το κόστος διακίνησης επίσης υψηλότερο, λόγω του κακού δικτύου των περιφερειακών δρόμων.
--Το κόστος ύδρευσης επίσης πολύ υψηλό, όπως και η πρόσβαση στο νερό, λόγω έλλειψης αρδευτικών δικτύων.
--Και η πρόσβασή τους στις διεθνείς αγορές, επίσης προβληματική και δαπανηρή, λόγω κακής διάρθρωσης της εμπορίας, αλλά και έλλειψης ηλεκτρονικών μέσων.
Όλα αυτά είχαν μπει στο πρόγραμμα να αλλάξουν.
Άλλα μπορούσαν να αλλάξουν σχετικά σύντομα.
Κι άλλα χρειάζονταν χρόνο.
Αλλά οι αγρότες έβλεπαν ότι κάτι πάει να γίνει.
Ότι κάτι ήδη αλλάζει. Ότι έχουν μέλλον οι ίδιοι στο χωράφι..
Κι έχουν μέλλον τα προϊόντα τους στις αγορές…
Κι έρχεται ο Τσίπρας και τους τσακίζει!
--Τους πολλαπλασιάζει, τους φόρουςαπό 13% στο 20% και μετά στο 26%!
--Τους πολλαπλασιάζει την προκαταβολή μελλοντικού φόρουαπό 27% στο 100%!
Ενώ θα έπρεπε ειδικά για τους αγρότες να μηδενιστεί η «προκαταβολή», γιατί η παραγωγή τους έχει μεγάλες διακυμάνσεις από χρονιά σε χρονιά…
--Τους τριπλασιάζει τις ασφαλιστικές εισφορές!
--Τους καταργεί την έκπτωση φόρου πετρελαίουγια τα αγροτικά τους μηχανήματα.
--Χώρια που με τα capital controls έχει ουσιαστικά αποκλειστεί η πρόσβασή τους στις διεθνείς αγορές και έχει εκμηδενιστεί η δανειοδότησή τους από τράπεζες.
Να συνεχίσω; Γιατί έχει κι άλλα…
Ή φτάνουν αυτά;
Με δύο λόγια:
Η αγροτική παραγωγή ήταν γεμάτη στρεβλώσεις.
Με την πρώτη φάση της μεταρρύθμισης Σαμαρά άρχισε να μπαίνει μια τάξη.
Αλλά οι αγρότες εξακολουθούσαν να βρίσκονται στα όρια της βιωσιμότητας.
Κι ήλθε ο Τσίπρας και τους αύξησε το κόστος από παντού, σταμάτησε κι όσα άλλα θετικά γίνονταν, ή επρόκειτο να γίνουν
και τους βγάζει έξω από κάθε προοπτική ανταγωνιστικότητας ως κλάδουκαι βιωσιμότητας ως παραγωγών.

Τους διαλύει. Τους συντρίβει. Τους εξαφανίζει…
Κυριολεκτικά, ανεπανόρθωτα και οριστικά!
Κι έτσι οι αγρότες βγήκαν στα μπλόκα…
Για πρώτη φορά αστικοί πληθυσμοί που ως τώρα δυσφορούσαν είναι μαζί τους!
Ή πάντως, δεν δείχνουν ιδιαίτερη ενόχληση όπως παλαιότερα, γιατί και οι ίδιοι συντρίβονται
και νιώθουν αλληλεγγύη για τους αγρότες (δες το «κίνημα της γραβάτας» των μικρομεσαίων και των αυτό-απασχολουμένων).
Καταλαβαίνουν και οι «αστοί», πως αν νικήσουν οι αγρότες με τα τρακτέρ τους, θα γλιτώσουν και οι υπόλοιποι που δεν έχουν τρακτέρ, αλλά κινδυνεύουν κι αυτοί με αφανισμό, από την υπέρ-φορολόγηση και την αύξηση των εισφορών…
Σύμφωνοι – είπαμε να τα λέμε όλα:
η «επέλαση των τρακτέρ» στις πόλεις, δημιουργεί συνθήκες αναρχίας, διάλυσης της κοινωνικής συνοχής και εσωτερικού διχασμού ακόμα.
Σύμφωνοι ανάμεσα στους δίκαια εξεγερμένους αγρότες, κερδίζουν έδαφος και διάφοροι καιροσκόποι, ακραίοι, επικίνδυνοι…
Μπάχαλο γίναμε.
Και καζάνι που βράζει είναι πια η ελληνική κοινωνία…
Ενώ «απ’ έξω» απομονωνόμαστε συνεχώς. Και από παντού...
Αλλά, για να μη λέμε πολλά:
Ο μόνος τρόπος να εκτονωθεί η έκρηξη που πλησιάζει, είναι να φύγει ο Τσίπρας από την Πρωθυπουργία!
Να φύγει ο ΣΥΡΙΖΑ από την διακυβέρνηση.
Όχι απλώς να αποσυρθεί το «σχέδιό» τους…
Να φύγουν!
Να το καταλάβουν και να φύγουν, για το καλό του τόπου, αλλά και για το δικό τους το καλό.
Και μετά να συζητήσουμε για τον κάθε κλάδο τι μπορεί να γίνει, για να αντιμετωπιστούν τα προβλήματα της οικονομίας συνολικά
αλλά να έχουν κι οι ίδιοι αύριο.
Και πάνω απ’ όλα την πρωτογενή παραγωγή της χρειαζόμαστε:
Να δίνει εισόδημα στους ανθρώπους της.
Να δίνει θέσει εργασίας στην περιφέρεια.
Να δίνει πρώτες ύλες για τη Μεταποίηση σε όλη την Ελλάδα.
Να δίνει εξαγωγές.
Αλλιώς θα φύγουν οι (εναπομείναντες) αγρότες και θα έλθουν στις πόλεις.
Να κάνουν τι;
Να δουλέψουν πού; Σε μαγαζιά που κλείνουν το ένα μετά το άλλο;
Σε εργοστάσια που τα διώχνει ο ΣΥΡΙΖΑ συνεχώς;
Και μαζί θα φύγουν οι κάτοικοι των πόλεων να πάνε στο εξωτερικό.
Όσο είμαστε ακόμα στο ευρώ, πριν μας πετάξουν έξω…
Και θα έλθουν οι λαθρομετανάστες που μας έχουν «ξεμείνει», γιατί κανείς άλλος δεν τους παίρνει, να γεμίσουν άδειες πόλεις, άδεια χωριά κι άδεια χωράφια…
Και στο Αιγαίο θα περιπολούν ξένα καράβια θαλάσσια σύνορα που κατά τον Τσίπρα… δεν υπάρχουν και χωρικά ύδατα που κάποιοι γείτονες τα αμφισβητούν και κανείς πια δεν τα υπερασπίζεται…
Έτσι καταντούν την πατρίδα μας, μέρα με τη μέρα…
Να φύγουν!
Να φύγουν… χθες!
Ούτε μέρα άλλο.
Ούτε στιγμή…
Γιατί όσο μένουν, τόσο ανεβαίνει το κόστος για τη χώρα.
Τόσο ανεβαίνει το ρίσκο για το αύριο…
Και τώρα πια ανεβαίνει με ιλιγγιώδεις ρυθμούς.
Κι όσοι σκέφτονται το «τι» και το «πώς» και το τι θα πει εκείνος, και τις θα μας πουν οι άλλοι,
και μη σπάσει καμιά πορσελάνη από το «σύνθετο»
και μην ιδρώσει το μουτράκι και χαλάσει το μέϊκ-απ
και μη φύγει κανένας πόντος από το καλσόν,
να καταλάβουν πού βρισκόμαστε και που πάμε.
Στα πρόθυρα της Έκρηξης βρισκόμαστε!
Στην πλήρη διάρρηξη της κοινωνικής συνοχής πάμε...
Μη σπάνε το κεφάλι τους στην Αντιπολίτευση, με σύνθετα σενάρια και «ισοδύναμα»…
Ένα πράγμα να κάνουν αρκεί για την ώρα:
Να πουν στον Τσίπρα να φύγει!
Έτσι θα εκφράσουν την αγωνία της κοινωνίας σήμερα.
Έτσι θα εκτονώσουν την έκρηξη που πλησιάζει, πολύ σύντομα, ίσως και αύριο…
Έτσι θα δώσουν «λύση» στο πρόβλημα…
Γιατί μέσα στην απελπισία της κοινωνίας, με την απραξία τους ή τη «χλιαρή» τους στάση, κοντεύουν να γίνουν μέρος του ίδιου του προβλήματος!
Οι άνθρωποι του ΣΥΡΙΖΑ είναι ανίκανοι για ο,τιδήποτε…
Και ταυτόχρονα είναι «ικανοί για όλα»!
Να φύγουν!
Να φύγουν τώρα…
Πριν είναι αργά για την Ελλάδα…






ΠΗΓΗ