Διακήρυξη Μπάλφουρ: Το παιχνίδι εξουσίας του σιωνισμού με τη σφραγίδα των Ρότσιλντ

 Το 1917, ενώ ο κόσμος βρισκόταν εν μέσω του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου, πίσω από τα παρασκήνια μια σύντομη επιστολή ήταν έτοιμη να αναδιαμορφώσει το μέλλον της Μέσης Ανατολής. 

Στο επίκεντρο: η οικογένεια Ρότσιλντ.

Διακήρυξη Μπάλφουρ

Η επιστολή που γράφτηκε στις 2 Νοεμβρίου 1917, η οποία έγινε γνωστή ως Διακήρυξη Μπάλφουρ, περιείχε μια υπόσχεση: «... την ίδρυση στην Παλαιστίνη ενός εθνικού σπιτιού για τον εβραϊκό λαό».

Επιβεβαίωνε την προστασία των «πολιτικών και θρησκευτικών δικαιωμάτων των υφιστάμενων μη εβραϊκών κοινοτήτων», αλλά παραγκώνιζε τα πολιτικά δικαιώματα των Παλαιστινίων.

Κύριοι παράγοντες
 

  Ο τότε Βρετανός υπουργός Εξωτερικών Άρθουρ Μπάλφουρ, εξέχων πολιτικός υποστηρικτής των σιωνιστικών φιλοδοξιών στη Βρετανία, ο οποίος συνέταξε την επιστολή.
 

  Ο Χαΐμ Βάιζμαν, σιωνιστής ηγέτης που βοήθησε στη σύνταξη του κειμένου της διακήρυξης.
 

  Ο Λάιονελ Γουόλτερ Ρότσιλντ, 2ος βαρόνος Ρότσιλντ, ο Βρετανός εβραίος ηγέτης στον οποίο απευθυνόταν η ιστορική επιστολή. 

Γιατί οι Ρότσιλντ;
 

 Μέχρι το 1800, η τραπεζική δυναστεία των Ρότσιλντ έλεγχε μεγάλες τράπεζες στο Λονδίνο, το Παρίσι, τη Βιέννη, τη Νάπολη και αλλού, χρηματοδοτώντας κυβερνήσεις και πολέμους.
 

 Μέχρι τον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο, ο πλούτος και οι ελίτ συνδέσεις τους τους είχαν δώσει πρόσβαση σε σημαντικούς Βρετανούς ηγέτες, όπως τον πρωθυπουργό Λόιντ Τζορτζ και τον υπουργό Εξωτερικών Άρθουρ Μπάλφουρ.
 

 Προεξέχοντα μέλη της οικογένειας, ειδικά ο βαρόνος Έντμοντ ντε Ρότσιλντ, χρηματοδότησαν μερικές από τις πρώτες εβραϊκές αποικίες στην Οθωμανική Παλαιστίνη στα τέλη του 1800. Με τα χρήματά του αγόρασε γη (συχνά από απόντες γαιοκτήμονες) και εκτόπισε τους ντόπιους Παλαιστίνιους αγρότες, θέτοντας τα θεμέλια για ένα μελλοντικό σιωνιστικό κράτος.
 

 Ο Λάιονελ Γουόλτερ Ρότσιλντ ήταν μια σημαντική σιωνιστική φωνή στο Ηνωμένο Βασίλειο, που ασκούσε πιέσεις για την εβραϊκή αποίκιση στην Πα

Υπολογισμένα στρατηγικά κίνητρα 
 

  Η Βρετανία ήλπιζε ότι η σιωνιστική υποστήριξη θα βοηθούσε να επηρεάσει την εβραϊκή επιρροή σε όλο τον κόσμο, ειδικά στις ΗΠΑ, και θα βοηθούσε οικονομικά στις πολεμικές προσπάθειες.
 

  Ήθελε να εξασφαλίσει επιρροή στη Μέση Ανατολή εν μέσω του Α' Παγκοσμίου Πολέμου και της παρακμής της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας.
 

  Οι σιωνιστές ηγέτες είδαν μια ευκαιρία να αποκτήσουν μια πατρίδα – με την υποστήριξη ελίτ όπως οι Rothschild να τους ανοίγουν τον δρόμο.

Τι συνέβη μετά;

Μέχρι το 1923, η Βρετανία είχε επίσημο έλεγχο (το Μανδάτο), επιτρέποντας τη μαζική μετανάστευση Εβραίων – μερικοί από τους οποίους έφευγαν από τον ναζισμό – ενώ οι Παλαιστίνιοι αντιμετώπιζαν κατασχέσεις γης και μια δημογραφική αλλαγή που άλλαξε τα πάντα.

Εν ολίγοις, οι Rothschild άναψαν το φυτίλι για μια διαρκή σύγκρουση.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

ΠΗΓΗ