Η ενέργεια βρίσκεται παντού και σε αφθονία - Η Αιθερική Τεχνολογία Τέσλα

Ο Τέσλα ανακάλυψε και χρησιμοποίησε το θεμελιώδη νόμο που αυξάνει το δυναμικό του Αιθέρα, το νόμο που θα διαρθρώνει τον αρχικά άπειρο, συμπαγή και απολύτως ομοιογενή αιθέρα. Για να το
κατανοήσουμε αυτό θα το απλοποιήσουμε....

«Ο άνθρωπος είναι ένα Aυτόματον Κοσμικών Δυνάμεων»

«Η ενέργεια βρίσκεται παντού και σε αφθονία. Εμείς όμως διψάμε. Μοιάζουμε με κάποιον που βρίσκεται πάνω σε μια βάρκα που πλέει μέσα σ’ ένα ποτάμι, αλλά πεθαίνει από τη δίψα, γιατί δε διαθέτει ένα ποτήρι για να πιει νερό»

«Οφείλουμε να εξασφαλίσουμε έξυπνα την ενέργεια που χρειαζόμαστε χωρίς την κατανάλωση πρώτων υλών» Nikola Tesla, Century Magazine 1890

Χωροχρονική Πύλη ο Πύργος του Τέσλα; Δρ. Βέλιμιρ Αμπράμοβιτς

Ο Πύργος του Τέσλα το 1903 παρήγαγε Ελεύθερη Ενέργεια αλλά δημιουργούσε και Χωροχρονικές Πύλες σε Παράλληλους Κόσμους. Γιατί δεν τον ολοκλήρωσε ποτέ; Ένα σχέδιο πολύ μπροστά από την εποχή του. Η μοναδική δοκιμή του Πύργου Τέσλα. Αιθερική τεχνολογία Τέσλα. Ελεύθερη Ενέργεια και Χωροχρονικές Πύλες. Το μυστήριο εξήγησης του φυσικού βρίσκεται στο μεταφυσικό. Νέα φυσική και Τέσλα. Ο Μυστικός πυρήνας του Σύμπαντος.

Για τον Δρ Βέλιμιρ Αμπράμοβιτς (Dr. Velimir Abramovic) λέγεται πως είναι παγκοσμίως ο μεγαλύτερος γνώστης του έργου και των ιδεών του Νίκολα Τέσλα. Όντως, αν βάλετε το όνομα του στο Google θα εκπλαγείτε σε πόσες σελίδες αναφέρουν το όνομά του. Αυτός ο Σέρβος Φιλόσοφος, Σκηνοθέτης, Φυσικός, καθηγητής της Ιστορίας των Ιδεών και της Έννοιας του Χρόνου, Χώρου και Ύλης στις φυσικές επιστήμες την δεκαετία του 1990 στο κέντρο για διεπιστημονικές σπουδές του Πανεπιστημίου Βελιγραδίου, ιδρυτής του επιστημονικό-φιλοσοφικού περιοδικού Τεσλιάνα (Tesliana), ιδρυτής της ιδιωτικής φιλοσοφικής σχολής «Ινστιτούτο για την Επιστήμη του Χρόνου», που είναι ένα σεμινάριο για την εφαρμοσμένη μεταφυσική.

Το 2004 έγινε μέλος του ρώσικου διεπιστημονικού σεμιναρίου για το Χρόνο στο γνωστό Πανεπιστήμιο Λομονοσοβ στη Μόσχα. Το 2009 γράφει την μονογραφία για τον Νίκολα Τέσλα με τίτλο “Svetlost koja se ne gasi” (Το Φως που δεν Σβήνει). Το 2012, αφού επιβίωσε από το “Τέλος του Κόσμου”, έπειτα από 37 χρόνια ερευνών, ξεκινάει την εργασία πάνω στην θεωρία για τις Αρχές της “Επιστήμης του Χρόνου¨ που έχει ως κύρια υπόθεση ότι το Αιώνιο Τώρα, του οποίου τα μαθηματικά μοντέλα είναι Τελεία και Μηδέν, είναι ο μοναδικός χρόνος της φυσικής πραγματικότητας.

Αυτή η υπόθεση οδηγεί σε αναθεώρηση της ισχύς, μάζας και ενέργειας, και τα πειράματα του έλεγχου των χρονικών ιδιοτήτων του φυσικού και βιολογικού συστήματος εμφανίζεται ως το πιο “απαγορευμένο” αποτέλεσμα σε ολόκληρη την ιστορία της επιστήμης. Το καλοκαίρι του 2014 τον (ξανά)συναντήσαμε στο σπίτι του στο δάσος του Μπαράγιεβο 37 χιλιόμετρα νότια από το Βελιγράδι, όπου εργάζεται πάνω στις Βασικές Αρχές της Επιστήμης για το Χρόνο.

Εκεί μας έδωσε και το τελευταίο του βιβλίο με τίτλο ΤΕΣΛΑ: Η Εξέλιξη της Συνείδησης της Ανθρωπότητας, το οποίο μας προκάλεσε -ειδικά εμάς τους “Τεσλιανούς”- τρομερό ενδιαφέρον και γι αυτό το λόγο αποφασίσαμε να μοιραστούμε μαζί σας ένα από τα πιο δυνατά κεφάλαια του.

Αφού αποφάσισε να ξεκινήσει την κατασκευή του τεράστιου ραδιομεταδότη στο Γουόρντενκλιφ (Wardenclyffe) του Long Island, ο Νίκολα Τέσλα ζήτησε την οικονομική βοήθεια από τον πανίσχυρο βιομήχανο και μεγαλοτραπεζίτη Τζ. Π. Μόργκαν, που ήταν γνωστός ως μεγάλη ιδιοφυΐα στις επιχειρηματικές δραστηριότητες της εποχής του αλλά και ως μέλος πολλών μυστικών στοών. Πρέπει να έχουμε υπ’ όψιν μας πως ο Μόργκαν ήδη έπασχε από καρκίνο και ότι έτρεφε ενδόμυχα την ελπίδα ότι η επιστήμη του Τέσλα θα τον βοηθούσε να επιζήσει. Ανέμενε δηλαδή πως με τη βοήθεια του Τέσλα θα μπορούσε με κάποιο τρόπο να συνδεθεί με την κοσμική ενέργεια και όχι μόνο να ξαναγίνει υγιής αλλά και νέος για πάντα! O Τέσλα όμως ήταν πολύ μακριά από το να υπολογίζει τις αδυναμίες του Μόργκαν.

Αντίθετα τα γεγονότα καταδεικνύουν ότι η επιμονή του Τέσλα να είναι ο Μόργκαν αυτός που θα στηρίξει το σύνολο της επιχείρησης στο Long Island είχε σχέση με τη γενική αντίληψη του Τέσλα περί της ζωής. Πίστευε λοιπόν ότι ορισμένοι άνθρωποι είναι προκαθορισμένοι να κάνουν συγκεκριμένα έργα στην ζωή τους. Οι διαπραγματεύσεις για το Γουόρντενκλιφ ανάμεσα σε παλιούς φίλους ήταν δύσκολες και μυστικές. Κανείς δεν γνωρίζει με βεβαιότητα, ακόμη και σήμερα πότε ο Τέσλα αποφάσισε να ξεκινήσει με την κατασκευή του πύργου, ούτε τι ακριβώς ο Μόργκαν, ως ένας έμπειρος επιχειρηματίας, περίμενε από αυτό.

ΕΝΑ ΣΧΕΔΙΟ ΜΠΡΟΣΤΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΠΟΧΗ ΤΟΥ

Δύο φορές ο Τέσλα άλλαξε δημόσια τις δηλώσεις του σχετικά με το ποιος ήταν ο σκοπός του πύργου του στο Long Island. Πρώτα ισχυριζόταν ότι πρόκειται για το Παγκόσμιο Ασύρματο Τηλεφωνικό και Τηλεγραφικό Σύστημα και έπειτα το άλλαξε και έλεγε ότι πρόκειται για Παγκόσμιο Σύστημα Ασύρματης Μεταφοράς Ενέργειας μέσα από την Γη. Όμως τα τεχνικά χαρακτηριστικά του Γουόρντενκλιφ δεν επιβεβαιώνουν κανένα απ τα δύο. Ένα ίχνος της αλήθειας βρίσκεται ίσως σε ένα γράμμα που έστειλε στον Μόργκαν:

«Αυτό που οραματίστηκα κύριε Μόργκαν δεν είναι μόνο η μεταφορά μηνυμάτων σε μεγάλες αποστάσεις χωρίς καλώδια, αλλά περισσότερο ένα μετασχηματισμό ολόκληρου του πλανήτη σε αισθανόμενο ον, κάτι που ο πλανήτης μας είναι ούτως ή άλως, που μπορεί να αισθάνεται με όλα τα μέρη του και μέσα από το οποίο η σκέψη αστράπτει, όπως μέσα στον εγκέφαλο …» (Microfilm letter, Tesla to J.P. Morgan, September 13, 1901. Library of Congress)

Πολλοί ήταν οι συγγραφείς, ιδίως οι βιογράφοι του Τέσλα, οι οποίοι κατηγορούσαν τον Μοργκαν ότι αρνήθηκε την οικονομική βοήθεια στον Τέσλα ακριβώς τη στιγμή που εκείνος ήταν στα πρόθυρα της μεγαλύτερες επιστημονικής ανακάλυψή του, όταν δηλαδή έπρεπε να ολοκληρωθεί και να τεθεί σε λειτουργία το μεγαλύτερο αριστούργημά του: ο πύργος στο Γουόρντενκλιφ.

Έχω ασχοληθεί και ο ίδιος με το θέμα αυτό και κατέληξα στο εξής συμπέρασμα:

Πρώτον, η επιτυχία του σχεδίου του μεταδότη (transmiter) στο Long Island δεν εξαρτιόταν μόνο από τις επιδοτήσεις του Μόργκαν, γιατί χρήματα είχαν τότε προσφέρει και οι άλλοι βιομήχανοι της εποχής. Άλλωστε και ο Τέσλα μπορούσε από μόνος του να εξασφαλίσει αρκετά χρήματα πουλώντας τα ιατρικά του μηχανήματα, που βασίζονταν στα ρεύματα υψηλών συχνοτήτων, για να εξασφαλίσει το απαραίτητο ποσό.

Δεύτερον, ο πύργος στο Γουόρντενκλιφ είχε ολοκληρωθεί και δοκιμάστηκε και τα επιπλέον χρήματα που αναζητούσε προορίζονταν για την κατασκευή μιας μονάδας παραγωγής ενέργειας για την τροφοδοσία του μεταπομπού.

Στην αυτοβιογραφία του ο Τέσλα για όλα αυτά είναι πολύ σαφής:

«Παρά τα όσα λέει ο κόσμος, ο Μόργκαν εκπλήρωσε όλες τις υποχρεώσεις του που είχε απέναντί μου. Το έργο μου καθυστέρησε εξαιτίας των φυσικών νόμων. Ο κόσμος για αυτό ακόμα δεν ήταν έτοιμος. Ήταν πολύ μπροστά από την εποχή στην οποία δημιουργήθηκε. Αλλά στο τέλος, οι ίδιοι αυτοί οι νόμοι θα επικρατήσουν και το έργο θα επαναληφθεί με θριαμβευτική επιτυχία»

[Μy inventions, Nikola Tesla, Electrical Experimenter, New York, 1919, Κυκλοφόρησε στα ελληνικά από τις εκδόσεις Άγνωστο κι έχει εξαντληθεί. Για παραγγελίες απευθυνθείτε στο mail: tesla.plate.gr@gmail.com]

Την πλήρη ισχύ του περιβόητου Μεταδότη στο Long Island ο κόσμος είχε την ευκαιρία να βιώσει στις 15 Ιουλίου του 1903 ακριβώς τα μεσάνυχτα. Οι πολίτες της Νέας Υόρκης, παρακολούθησαν εκείνο το βράδυ ένα συμβάν που σαν να ήρθε από το μακρινό μέλλον της επιστήμης.

Η ΜΟΝΑΔΙΚΗ ΔΟΚΙΜΗ ΤΟΥ ΠΥΡΓΟΥ ΤΟΥ ΤΕΣΛΑ

Εκτυφλωτικές και εκθαμβωτικές αστραπές ηλεκτρικού φάσματος, διαμέτρου μέχρι και εκατό μίλια, ένωσαν το σφαιρικό θόλο του Γουόρντενκλιφ με τον ουρανό. Η εφημερίδα Τhe New York Sun έγραφε την επόμενη μέρα άρθρο τίτλο “Οι Φωτοβολίδες του Τέσλα Εκφοβίζουν” και με υπότιτλο “Αλλά δεν θέλει να μας πει τι προσπαθεί να κάνει με τον πύργο”. Σύμφωνα με το εν λόγω άρθρο:

«Οι γείτονες που ζουν στο Long Island κοντά στο εργαστήριο του Τέσλα ενδιαφέρονται παρά πολύ για τη φύση των πειραμάτων που κάνει σχετικά με την ασύρματη μετάδοση ενέργειας. Χθες το βράδυ ήμασταν μάρτυρες παράξενων φαινομένων, όπως ήταν οι αστραπές διάφορων χρωμάτων με τις οποίες ο Τέσλα έπαιζε κυριολεκτικά εκκενώνοντας τες ελεύθερες στην ατμόσφαιρα και έπειτα έκαιγε τα στρώματα της ατμόσφαιρας σε διάφορα ύψη.

Όλα αυτά λάμβαναν χώρα σε μία μεγάλη επιφάνεια, πράγμα που κυριολεκτικά μετέτρεπε τη νύχτα στην ημέρα! (…) Για μερικά λεπτά όλος ο χώρος άναψε και γέμισε με απαστράπτουσα ηλεκτρική ενέργεια, η οποία επικεντρώνονταν στις παρυφές του ανθρώπινου σώματος, και όλοι οι παρόντες έλαμπαν με ένα γαλάζιο απόκοσμο φως. Κοιτάζαμε ένας τον άλλον με ανοιχτό στόμα γιατί μοιάζαμε με φαντάσματα»

Το αρχικό σχέδιο του Τέσλα ήταν να κατασκευάσει πέντε πύργους, ολόιδιους με εκείνον στο Γουόρντενκλιφ. Ο δεύτερος θα ήταν στο Άμστερνταμ, ο τρίτος στην Κίνα, τέταρτος και πέμπτος στο Βόρειο και Νότιο πόλο. Αυτό το σχέδιο έχει αναβληθεί για λόγους που δεν έχουν ακόμη διερευνηθεί. Αλλά τι θα γινόταν αν είχε επιτευχθεί ό,τι είχε σχεδιαστεί;

Ο πλανήτης Γη θα γινόταν ένα ομοιογενές σύστημα συντονισμού που θα μπορούσε να διαχειρίζεται εύκολα, με τηλεφωνική υποστήριξη και εντολές θέτοντας σε λειτουργία ορισμένες ταλαντώσεις, οι οποίες με τη σειρά τους θα παρήγαγαν και θα μετέδιδαν διάφορες συχνότητες ηλεκτρομαγνητικών ακτινοβολιών. Αυτό το ηλεκτρομαγνητικό ταλαντευόμενο σύστημα συμπληρωνόταν ακόμη με το σύστημα του μηχανικού συντονισμού (αντήχησης) με τη γη που υπήρχε κάτω από το εργαστήριο και αποτελούταν από τα τούνελ γεμάτα με λάδι και νερό, αλλά και υδραυλικές αντλίες που χρησιμοποιούνταν ως ταλαντωτές.

Σύμφωνα με ακριβείς μαθηματικούς νόμους η συγχρονισμένη λειτουργία των δύο συστημάτων θα μπορούσε ξαφνικά να κάνει την αραιωμένη στρατόσφαιρα, ιονόσφαιρα και ατμόσφαιρα να δονηθούν καθώς και η υγρή και στερεά δομή ολόκληρου του πλανήτη μας. Στην συνέντευξη που έδωσε για την New York Sun στις 17.07.1903 ο Νίκολα Τέσλα μεγαλώνει ακόμα περισσότερο το μυστήριο γύρω από το Γουόρντενκλιφ λέγοντας: «Οι άνθρωποι που μένουν γύρω από το Γουόρντεκλιφ, που τόσο έμειναν έκπληκτοι με τα πειράματα μου πριν από δύο μέρες, αν τα τελευταία δύο χρόνια ήταν ξύπνιοι αντί να κοιμόταν, θα μπορούσαν να βιώσουν πραγματικά εκπληκτικά πράγματα. Μια φορά, αλλά όχι τώρα, θα δημοσιεύσω στοιχεία για κάτι που δεν περιγράφεται ούτε στα παραμύθια»

Δύο χρόνια έπειτα από εκείνη την παράξενη νύχτα μέσα στην οποία με τις εφευρέσεις του έκαψε όχι μόνο τον ουρανό πάνω από την Νέα Υόρκη, αλλά και πάνω από τον Ατλαντικό, ο Τέσλα άφησε ξαφνικά το εργαστήριο του. Το 1905. λοιπόν χωρίς σαφή λόγο, εγκαταλείπει το εργαστήριό του από το οποίο όσο είναι γνωστό, δεν πήρε απολύτως τίποτα, ούτε μία καρφίτσα, κανένα σχέδιο, κανένα έγγραφο, και δεν ξαναπάτησε ποτέ εκεί. Ήταν αυτό το πιο κρίσιμο σημείο του δημόσιου επιστημονικού έργου του. Έζησε άλλα σαράντα χρόνια και εργαζόταν συνεχώς, αλλά καταγράφοντας μόνο τις εφευρέσεις στον τομέα της μηχανικής και δημοσιεύοντας άρθρα.

ΑΙΘΕΡΙΚΗ ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑ ΤΕΣΛΑ

Ο Τέσλα ανακάλυψε και χρησιμοποίησε το θεμελιώδη νόμο που αυξάνει το δυναμικό του Αιθέρα, το νόμο που θα διαρθρώνει τον αρχικά άπειρο, συμπαγή και απολύτως ομοιογενή αιθέρα. Για να το κατανοήσουμε αυτό θα το απλοποιήσουμε. Πρόκειται για μία αρχή της ανεξαρτητοποίησης των μερών ενός άπειρου συνόλου μιας ενιαίας φυσικής συνέχειας. Αυτή η συνέχεια του ίδιου φυσικού φαινομένου στη σημερινή επιστημονική ορολογία ονομάζεται στα λατινικά Continuum, αλλά και μηδέν, άπειρο, σύνολο, Ελεατικό Ον (Το Ον είναι ένα, αιώνιο και αδιαίρετο), Ευκλείδειο σημείο, κενό κλπ.

Τα μέρη μιας συνέχειας δημιουργούνται σύμφωνα με ένα ειδικό αλγόριθμο που τα ξεχωρίζει έτσι ώστε ταυτόχρονα να παραμένουν στο σύνολο, δηλαδή στο άπειρο και είναι αυτό που ονομάζουμε ηλεκτρομαγνητικές οντότητες ή φως.

Ο αιθέρας είναι ένα συνεχές και πρωτογενές μέσο του σύμπαντος, ακολουθώντας το κέντρο του σύμπαντος δεν υπάρχει, αλλά είναι παντού και αόριστο! Κι όχι μόνο αλλά και ότι ο νόμος της δόμησης του σύμπαντος αναλογεί, δηλαδή αντιστοιχεί στο νόμο που καθορίζει τη σχέση όλων των σημείων των ομοκεντρικών σφαιρών του.

Εδώ δεν είναι δυνατόν να πάμε σε μια βαθύτερη ανάλυση αυτού του νόμου που η ουσία του απαιτεί χρήση της γλώσσας φιλοσοφικής οντολογίας και μαθηματικών. Δεν είναι γνωστό αν ο Τέσλα έχει εκφράσει τη θεωρία του σε αυτή τη μορφή, αλλά άφησε μερικά μηχανήματα που λειτουργούν, τουλάχιστον για τη σύγχρονη Φυσική, με εντελώς ανεξιχνίαστες αρχές.

Πρόκειται για την αιθέρια γεννήτρια, δηλαδή την ηλεκτρομαγνητική σφαίρα με ένα πάντα το ίδιο ηλεκτρικό δυναμικό, ανεξάρτητα από την έξοδο, δηλαδή την εκροή της ενέργειας. Επίσης για τον ασύγχρονο κινητήρα που λειτουργεί με τα κύματα βαρύτητας των πλανητών του ηλιακού μας συστήματος: ο κινητήρας ξεκινάει μόνος του σε ορισμένες εποχές του έτους, αντιδρώντας σε ένα συγκεκριμένο αστερισμό των πλανητών και επίσης σταματά να λειτουργεί όταν τελειώνει το συντονισμένο χρονικό διάστημα. Έχει κατασκευάσει και τη γνωστή *πορφυρή Πλακέτα Τέσλα της οποίας οι θεραπευτικές ιδιότητες έχουν δοκιμαστεί από εκατομμύρια ανθρώπους. Επιπλέον έχει αφήσει το φλοτέρ, ένα μεταλλικό δίσκο με αντι–βαρυτικές ιδιότητες που μετεωρίζεται στο ύψος που εξαρτάται από τη βαρύτητα του συγκεκριμένου πεδίου.

Ο αιθέριος χώρος είναι άπειρος σε όλες τις κατευθύνσεις

Έχει μόνο ένα χαρακτηριστικό r (radius – ακτίνα) που σύμφωνα με το σφαιρικό νόμο ενσωματώνει τα σφαιρικά τμήματα της συνέχειας, τμήματα της οποίας είναι αποσπασματικά και ακριβή. Τα μέρη του δομημένου αιθέρα μπορούν να είναι συγχρονισμένα και ασυγχρόνιστα. Στην πρώτη περίπτωση, υπάρχει μια συμπύκνωση των υποατομικών σωματιδίων, όπως όπως ηλεκτρόνια, πρωτόνια και νετρόνια. Αυτά τα σωματίδια σχηματίζονται από την συντονισμένη σύνθεση φωτονίων με τις ίδιες αρχές με τις οποίες τα φωτόνια ανεξαρτητοπούνται ως ξεχωριστές οντότητες στον αιθέρα. Ασυγχρόνιστα δηλαδή ασυντόνιστα μέρη του αιθέρα δεν είναι τίποτα άλλο παρά ο χώρος στον οποίο τα συντονισμένα φωτόνια δημιουργού την ύλη.

Ο Πύργος του Τέσλα στο Γουόρντεκλιφ ήταν ένας Πυθαγόρειος ταλαντωτής! Τα Μαθηματικά της μετάδοσης των συμπλεγματικών ηλεκτρομαγνητικών κυμάτων με ιδιαίτερα χαρακτηριστικά, ήταν ταυτόσημα με τα μυστικά δημιουργικά Μαθηματικά των Πυθαγορείων. Τα σύμβολα που έγραφε ο Τέσλα στις εξισώσεις του είχαν ξεκάθαρη φυσική ερμηνεία.

Η Αιθερική Τεχνολογία του Τέσλα έχει τις αρχές που βασίζονται στο επίπεδο της συμπαντικής ύπαρξης. Από αυτό το επίπεδο προάγεται και η διαχείριση του χώρου και του χρόνου. Δεν είναι ο ίδιος ο Πύργος, όσο οι αρχές του συντονισμού και της αρμονικής ταλάντωσης του Αιθέρα που είναι τόσο ισχυρές ώστε με την κατανόησή και την εφαρμογή τους μπορούν να λυθούν, χωρίς αμφιβολία όλα τα βασικά προβλήματα της σύγχρονης Φυσικής όπως για παράδειγμα η μετατροπή της ενέργειας.

Με το δικό του vacuum tube ο Τέσλα παρήγαγε ηλεκτρόνια, πρωτόνια και νετρόνια, απευθείας από την φυσική συνέχεια, δημιουργώντας τους σε οποιαδήποτε απόσταση. Αντί να αφήσει τη δέσμη πρωτονίων να ταξιδεύει μέσα στο χώρο προς ένα συγκεκριμένο τόπο, δημιούργησε τις προϋποθέσεις για στιγμιαία δημιουργία αυθαίρετου αριθμού σωματιδίων σε οποιαδήποτε απόσταση. Το μέγεθος ηλεκτρονίων, πρωτονίων και νετρονίων επίσης με τίποτα δεν ήταν περιορισμένο. Ακριβώς το διαφορετικό τους μέγεθος, επειδή είναι δομικά στοιχεία του κάθε κόσμου στο σύμπαν, είναι η αιτία για την μετατόπιση του χρόνου μεταξύ των παράλληλων κόσμων, οι οποίοι όλοι ανήκουν στην ίδια βασική συνέχεια (continuum).


TEΣΛΑ, ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΕΝΕΡΓΕΙΑ ΚΑΙ ΧΩΡΟΧΡΟΝΙΚΕΣ ΠΥΛΕΣ

Στηριζόμενοι στην υπόθεση ότι ο Τέσλα είχε καταπληκτικές γνώσεις για τους νόμους της Φύσης, που οι περισσότεροι ήταν ακόμα άγνωστοι για την συμβατική επιστήμη, θα πρέπει για λίγο να στοχαστούμε στο είδος των τεχνικών σκοπών και των πιθανών συνεπειών τους, που έπρεπε να εκτελεί ο Πύργος στο Γουόρντενκλιφ. Ποιοι ήταν οι στόχοι του;

1) Η Δόνηση της Ιονόσφαιρας

Δεδομένου ότι η διαφορά τάσεως μεταξύ της ιονόσφαιρας και της επιφάνειας της γης είναι περίπου δύο εκατομμύρια βολτ, ο Πύργος, λόγω των συνεχών διακυμάνσεων μεταξύ ανώτερων και κατώτερων συχνοτήτων της ιονόσφαιρας, θα έμπαινε τελικά σε φάση (αντήχηση) με την ιονόσφαιρα, και θα την εκκένωνε, όπως εκκενώνονται οι κοινοί ηλεκτρικοί πυκνωτές. Επειδή μια τέτοια εκκένωση θα ήταν στιγμιαία, υπήρχε σοβαρός κίνδυνος για την καταστροφή της Νέας Υόρκης!

Επειδή η εκκένωση θα φαινόταν ως εξής, από την ιονόσφαιρα ξαφνικά θα εκτινάσσονταν μια στήλη πλάσματος υψηλής ενέργειας τεράστιου διαμέτρου, ίσως και μερικές εκατοντάδες χιλιόμετρα και τα πάντα σε αυτόν τον τόπο θα εξαϋλώνονταν, θα καιγόνταν με έναν τρόπο όπως περιγράφεται η βιβλική καταστροφή των Σοδόμων και Γομόρρων.

Φυσικά ο Τέσλα δεν ήθελε να καταστρέψει τη Νέα Υόρκη, αλλά με τις ταλαντώσεις ανά τακτά χρονικά διαστήματα να αντλεί την ενέργεια από την ιονόσφαιρα για την κίνηση του μεγάλου Ταλαντωτή, που απαιτούσε μία ελάχιστη τάση των εκατό εκατομμυρίων βολτ. Ως μηχάνημα για πολύ σύντομες ταλαντώσεις χρησιμοποιούσε ένα μεγάλο αριθμό των υπεριωδών λαμπτήρων απλωμένων πάνω στην κορυφή του θόλου.

2) Να παίρνει ενέργεια από τον Αιθέρα

Με τις ταλαντώσεις των ασυντόνιστων ηλεκτρομαγνητικών πεδίων είναι εφικτή η κίνηση της χρονικής συντεταγμένης και η ανακύκλωση ενέργειας από το παρελθόν και το μέλλον, χωρίς να επηρεάζεται η σταθερότητα του ηλεκτρομαγνητικού περιβάλλοντος. Σίγουρα αυτό πρέπει να γίνεται με αυστηρά αιτιώδη μαθηματικό νόμο που προσδιορίζει με ακρίβεια τις σχέσεις των συχνοτήτων, αλλιώς τα αποτελέσματα ξεφεύγουν από τον έλεγχο και έτσι συμβαίνουν απροσδόκητες αποσυνθέσεις των υλικών αντικειμένων ακόμα και ο στιγμιαίος αποκλεισμός τους από το τμήμα της δικής μας πραγματικότητας, όπως έχει γίνει για παράδειγμα το 1943 στο περίφημο Πείραμα της Φιλαδέλφειας.

3) Να ανοίγει παράθυρα του χρόνου μέσα στους παράλληλους κόσμους

Αφού οι παράλληλοι κόσμοι έχουν ηλεκτρομαγνητική δομή με μήκος κυμάτων και συχνότητες πολύ διαφορετικές απ ό,τι είναι στον κόσμο μας, είναι εφικτή με σύνθετο-αρμονικές ηλεκτρομαγνητικές ταλαντώσεις η δημιουργία μερικής σχέσης μεταξύ της συχνότητας του κόσμου μας, και της συχνότητας αυτών των άλλων κόσμων, έτσι ώστε ορισμένες σκηνές από εκεί να γίνονται ορατές στις δίκες μας συνθήκες στη Γη και το αντίστροφο.

4) Για να επιταχύνει την πνευματική εξέλιξη της ανθρωπότητας

Με τη δημιουργία ενός σταθερού πεδίου ανώτερης συχνότητας που είναι αρμονικό με το συλλογικό ηλεκτρομαγνητικό πεδίο των ανθρώπων, σταδιακά γίνεται η αύξηση της δύναμης της αντίληψης, όπως και η επέκταση της νοητικής ικανότητας υποδοχής των ιδεών. Η ακτινοβολία αυτών των συχνοτήτων μπορεί να είναι και επιβλαβής, αν είναι μη ακριβής. Κάθε δυσαρμονία του πεδίου (ασυγχρονισμός) προκαλεί στον άνθρωπο μερικό διαχωρισμό του νοητικού και φυσικού πεδίου (ψυχικού και σωματικού) πράγμα που σε μια ηπιότερη μορφή εκδηλώνεται ως καρκίνος, ψύχωση και άλλες διαταραχές.

Ο πλήρης διαχωρισμός φυσικά προκαλεί το θάνατο ενός ατόμου. Με την ίδια αρχή λειτουργούν και ιοί και τα βακτήρια, καθώς και οι αλλαγές στο σύμπαν γενικότερα. Είναι αξιοσημείωτο ότι αυτές οι διαδικασίες είναι συνήθως χρονομετρημένες, δηλαδή με καθυστερημένες επιπτώσεις. Λόγω έλλειψης της σωστής γνώσης για το ηλεκτρομαγνητικό περιβάλλον, οι άνθρωποι όλο και περισσότερο το ρυπαίνουν με ραδιοκύματα, με ακτινοβολίες μικροκυμάτων και του ραντάρ (τα ραντάρ προκαλούν καρκίνο και είναι πλέον πειραματικά αποδεδειγμένο) και με άλλες αρνητικές παρεμβολές ηλεκτρομαγνητικών ακτινοβολιών που είναι σε δυσαρμονία με τις συχνότητες των έμβιων όντων, και με το πληροφοριακό πεδίο του ηλιακού μας συστήματος.

5) Να μεταβιβάζει τον πλανήτη Γη σε άλλες παράλληλες πραγματικότητες

Αν είχε ολοκληρώσει το σύστημα με τους πέντε μεταδότες και αν τους είχε θέσει σε λειτουργία ο Τέσλα θα μπορούσε να καλύψει όλη τη Γη, ως ένα ενιαίο σύστημα συντονισμού και με αυτό τον τρόπο να τη φέρει σε μία κατάσταση ταλάντωσης χαρακτηριστική για κάποιο άλλο τμήμα πραγματικότητας και έτσι να μας μεταφέρει και φυσικά σε έναν παράλληλο κόσμο! Με αυτή την πράξη, πιθανώς ήθελε να κάνει μια μετάλλαξη του ανθρώπινου είδους, να επιταχύνει το ταξίδι του πολιτισμού μέσα στο χρόνο και ως εκ τούτου ο πολιτισμός να βελτιωθεί ραγδαία με τεχνικά μέσα.

Αλλά δεδομένου του γενικού συντονισμού των συχνοτήτων στο Σύμπαν, αυτό θα ήταν πολύ επικίνδυνο. Η είσοδος της Γης στη φάση της ταλάντωσης και του συντονισμού με παράλληλους κόσμους, θα έπαιρνε παρά πολύ καιρό και θα συνέβαιναν καταστροφές, όπως εκείνη τη θρυλική της Ατλαντίδας.

ΤΟ ΜΥΣΤΙΚΟ ΤΗΣ ΕΞΗΓΗΣΗΣ ΤΟΥ ΦΥΣΙΚΟΥ ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ ΣΤΟ ΜΕΤΑΦΥΣΙΚΟ

Φεύγοντας από το φυσικό πεδίο ο Τέσλα μας άφησε την πολύτιμη επιστημονική του καθοδήγησή. Το έργο του δείχνει ξεκάθαρα ότι από τις διάφορες πτυχές, γωνίες και ερμηνείες η αλήθεια ποτέ δεν μπορεί να ειδωθεί ολοκληρωτικά, όπως και η συνέχεια (continuum) δεν μπορεί να κατασκευαστεί από διακριτά μέρη. Η φύση της αλήθειας είναι τέτοια ώστε η αναγνώρισή της πρέπει να είναι άμεση, ολοκληρωτική, μέχρι το τέλος ή καθόλου.

Επιτρέψτε μου να σας υπενθυμίσω την ανακάλυψη του Καρτέσιου ότι «το άπειρο προηγείται του πεπερασμένου» και την άπειρη ουσία του Σπινόζα, η οποία ενώνει τη φύση με τον θεό. Σύγχρονοι πειραματιστές πρέπει να έχουν στο νου τους ότι το μυστικό της εξήγησης του φυσικού κρύβεται στο μεταφυσικό. Και όσο η επιστήμη μας παραμένει τυφλωμένη με την εξερεύνηση της ύλης αποκλειστικά, τόσο θα βρισκόμαστε και εμείς σε αυτή την απαράδεκτη κατάσταση της απατηλής, διχασμένης και ατελής συνειδητότητας.

Το βασικό επίτευγμα της σύγχρονης ανθρώπινης γνώσης πρέπει να γίνει και θα γίνει στη Φυσική. Επειδή τη δομή της ύλης, τους νόμους της δημιουργίας της και το ρόλο της στη Φύση πρέπει πρώτα απόλυτα να διευκρινίσουμε για να μπορέσει ο ανθρώπινος νους να απελευθερωθεί και να εκπαιδευτεί για ουσιαστικές και βαθιές κοσμολογικές έρευνες. Οι συμμετέχοντες στο *Πείραμα της Φιλαδέλφειας, όποιοι κι αν ήταν, μας αποκάλυψαν την ύπαρξη μέχρι σήμερα άγνωστων επιστημονικών προβλημάτων.

ΝΕΑ ΦΥΣΙΚΗ ΚΑΙ ΤΕΣΛΑ

Στη σύγχρονη επιστήμη ο Τέσλα αναφέρεται πλέον όλο και περισσότερο. Άρχισαν να τον μελετούν και οι επιστήμονες, οι οποίοι ως τώρα δεν κατάλαβαν τις δυσκολίες της ηλεκτρομαγνητικής θεωρίας, που βασίζεται αποκλειστικά και μόνο σε Maxwell. Ειδικά εκείνοι που ασχολούνται με την ενοποίηση του ηλεκτρομαγνητισμού, της βαρύτητας και των ισχυρών και των ασθενών πυρηνικών δυνάμεων. Είναι η ύλη απείρως διαιρετέα ή όχι; Είναι ο χώρος απείρως διαιρετέος; Τέλος, ποιος είναι ο ρόλος του χρόνου στις φυσικές διαδικασίες;

Φυσικά, χωρίς τον ορισμό του χρόνου δεν μπορεί να δοθεί καμία υπόθεση σχετικά με το χρόνο ως ενεργό παράγοντα της φυσικής πραγματικότητας. Ή μήπως ο χρόνος είναι απλώς ένα μέτρο, ένα είδος ανθρώπινης φαντασίας, μία απλή συντεταγμένη, όπως σήμερα σιωπηλά λαμβάνεται υπόψη στις φυσικές θεωρίες που βασίζονται πάνω στο σχετικισμό και στην κβαντική μηχανική.

Η ανθρώπινη άγνοια είναι τεράστια και η απόρριψη των ιδεών του Τέσλα σχετικά με τον αιθέρα ως το πρωταρχικό μέσο που ενώνει δομικά το χώρο και την ύλη, έχει οδηγήσει στο να σταματήσει η σκέψη στη Φυσική, στην ανακύκλωση των ιδεών, και μια μόνιμη επιστροφή στις παλιές, ήδη δοκιμασμένες και ξεπερασμένες ιδέες.

Πρόκειται κατά κύριο λόγο για τα ακατάλληλα Μαθηματικά του Αϊνστάιν. Δηλαδή ο πολλαπλασιασμός των αρνητικών εκτενών στην Ειδική Θεωρία της Σχετικότητας, που δημιουργεί την ασυνεπή αντίληψη του χρόνου των συστημάτων μετατόπισης και τη μείωση της διάρκειας του σώματος προς την κατεύθυνση της διάδοσης. Έπειτα ο πολλαπλασιασμός με το μηδέν στη Γενική Θεωρία της Σχετικότητας από την διόρθωση της οποίας προέκυψε η μεγαλύτερη ανοησία της σύγχρονης κοσμολογίας: η θεωρία big bang, δηλαδή του αλλεπάλληλου κύκλου έκρηξης και συρρίκνωσης του σύμπαντος.

Σε σοβαρούς επιστημονικούς κύκλους, που συνειδητά παίρνουν πάνω τους το ρίσκο της δημιουργίας μιας «Νέας Φυσικής», οι ιδέες του Τέσλα λαμβάνονται πολύ σοβαρά υπόψιν.

Ο ΜΥΣΤΙΚΟΣ ΠΥΡΗΝΑΣ ΤΟΥ ΣΥΜΠΑΝΤΟΣ

Σε περισσότερα μυστικά μέρη του κόσμου εδώ και αρκετό καιρό γίνονται πειράματα με πολύ χαμηλές ή με πολύ υψηλές συχνότητες, ειδικής διαμόρφωσης με τις οποίες ακτινοβολείται η ιονόσφαιρα. (βλέπε HAARP). Όλες οι επιπτώσεις αυτών των πειραμάτων είναι ακόμη άγνωστες. Ανάμεσά τους είναι και έλεγχος των καιρικών φαινομένων, ειδικά των τυφώνων και της ατμοσφαιρικής πίεσης, όπως και η αποτύπωση των σκέψεων και των συναισθημάτων στα υποκείμενα απέξω, με ηλεκτρομαγνητικά μέσα, δηλαδή μέσω του συντονισμού με ηλεκτρομαγνητικούς μεταδότες.

Τεχνολογικά αποδείχθηκε ότι είναι εντελώς εφικτή η απομίμηση ηλεκτρομαγνητικής βάσης των ανθρώπινων νοητικών δραστηριοτήτων, ώστε το υποκείμενο να έχει την εντύπωση ότι η σκέψη ήταν αρχικά δική του, ή ότι μία απόφαση είναι αποτέλεσμα δικής του ελεύθερης βούλησης. Αυτή είναι και η βασική αρχή της Κυβερνητικής (Cybernetics) του Νίκολα Τέσλα: «Ο άνθρωπος είναι ένα Aυτόματον Κοσμικών Δυνάμεων» επισημάνει σε πολλά άρθρα και διαλέξεις.

Είναι ακόμα πιο εύκολο, όπως λένε οι πειραματιστές, να προκαλέσουν μαζικά συναισθήματα ή να ενσωματώσουν μία πρόθεση σε ένα μεγάλο αριθμό ανθρώπων με κατάλληλη ταλάντωση της ιονόσφαιρας, η οποία είναι ένα πολύπλοκο δίκτυο των κάτω χορδών του συλλογικού ασυνείδητου όλης της ανθρωπότητας. Η Ιονόσφαιρα είναι το κλειδί για τον έλεγχο μαζικών συναισθημάτων και σκέψεων. Και ο Τέσλα όλα αυτά τα ήξερε το μακρινό έτος 1899 στο Κολοράντο Σπρίνγκς. Ο Τέσλα ως κοσμολόγος είχε την δική του φιλοσοφική και θρησκευτική άποψη:

«Ο Αριστοτέλης δίδασκε ότι στο σύμπαν υπάρχει μια ακίνητη ενδελέχεια που κινεί τα πάντα και η σκέψη είναι το βασικό της στοιχείο. Έτσι και εγώ είμαι πεπεισμένος ότι ολόκληρο το σύμπαν είναι ενωμένο τόσο με υλική όσο και με πνευματική έννοια. Υπάρχει στο σύμπαν ένας πυρήνας από τον οποίο παίρνουμε όλη τη δύναμη, όλη την έμπνευση και αυτός μας προσελκύει αιώνια. Νιώθω τη δύναμη του και τις αξίες που μεταδίδει σε ολόκληρο το σύμπαν και με αυτό τον τρόπο το κρατάει σε αρμονία. Δεν έχω διεισδύσει στο μυστικό αυτού του πυρήνα, αλλά ξέρω ότι είναι εκεί και όταν θέλω να του δώσω μία υλική υπόσταση τότε νομίζω πως είναι ΦΩΣ, και όταν προσπαθώ να το καταλάβω πνευματικά, τότε είναι ΟΜΟΡΦΙΑ και ΣΥΜΠΟΝΙΑ. Εκείνος που μέσα του έχει τέτοια πεποίθηση αισθάνεται δυνατός, η εργασία του φέρνει χαρά επειδή ο ίδιος νιώθει ως ένας τόνος στην παγκόσμια αρμονία». Nikola Tesla

@ Δρ Βέλιμιρ Αμπράμοβιτς [Dr. Velimir Abramovic]














ΠΗΓΗ