Η αρχή της πτώσης του Τσίπρα

1 Ιουνίου 2016. Να τη θυμάστε αυτήν την ημέρα. Είναι η αρχή της πτώσης του Τσίπρα και της εθνικολαϊκιστικής παρέας που έφεραν χρόνια πίσω τη χώρα.
Κάθε κυβέρνηση έχει μια ημερομηνία από την οποία ξεκινά το κοντέρ να γράφει ανάποδα. Για παράδειγμα η κυβέρνηση Καραμανλή άρχισε
να μετράει μέρες μετά τη συνέντευξη του πρωθυπουργού στη ΔΕΘ όταν μαζί με τον Θ. Ρουσόπουλο κάλυψαν απροκάλυπτα τον Γ. Βουλγαράκη με το «νόμιμο και ηθικό.
Για τον Γ. Παπανδρέου η αντίστροφη μέτρηση ξεκίνησε όταν το καλοκαίρι του 2011 πρότεινε στην αξιωματική αντιπολίτευση, τη ΝΔ δηλαδή, να συγκυβερνήσουν. Έδειξε αδυναμία να κυβερνήσει παρά την ευρεία κυβερνητική πλειοψηφία που διέθετε.
Για τον Αντώνη Σαμαρά η αντίστροφη μέτρηση άρχισε όταν στα τέλη του 2014 του τράβηξαν το χαλί οι ξένοι, συνεπικουρούμενοι από την διαπλοκή και τον Τσίπρα. Γνώριζαν βλέπεται ότι η Ελλάδα βρισκόταν μια ανάσα για να λυτρωθεί από τα Μνημόνια και έκαναν τα πάντα για να τον ρίξουν. Οι μεν ξένοι τον άδειασαν καθώς δεν ήθελαν να βγει η Ελλάδα από τα μνημόνια για να την έχουν υπόδουλη πράγμα που αποδείχτηκε με τα μετρά – λαιμητόμο που έφεραν οι ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ, η δε διαπλοκή με τον Τσίπρα γιατί γνωρίζαν ότι αν τα κατάφερνε ο Σαμαράς δεν θα έβλεπαν ποτέ εξουσία.
Η αντίστροφη μέτρηση για τον Τσίπρα ξεκίνησε προχθές με την εφαρμογή του πρώτου κύματος φορολογικών μέτρων τα οποία αισθάνεται ήδη ο Έλληνας. Είναι τα πρώτα σκληρά μέτρα που φέρουν την υπογραφή της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ, είναι η απόλυτη επιβεβαίωση της ολοκληρωτικής στροφής της «ριζοσπαστικής αριστεράς» σε ένα κόμμα παλαιό, φθαρμένο και χωρίς ιδέες.
Η επιλογή των φόρων, όσο κι αν «πουλιέται» ως δίκαιη αναδιανομή ή ως «ταξική επιλογή» για να βοηθηθούν οι ασθενέστεροι δεν είναι τίποτε παραπάνω από τη συνηθισμένη επιλογή που κάνουν όλες οι κυβερνήσεις. Και γι’ αυτό πέφτουν βεβαίως.
Όμως οι έμμεσοι φόροι και η περικοπή στα εισοδήματα, είτε μισθωτών μέσω της αυξημένης παρακράτησης είτε συνταξιούχων λόγω του ΕΚΑΣ, δεν είναι σε καμιά περίπτωση αναδιανομή. Από προχθές που ο κόσμος πάει στα σούπερ μάρκετ έχοντας λιγότερα χρήματα στην τσέπη του και πρέπει να πληρώσει περισσότερα, αντιλαμβάνεται τι ακριβώς έχει συμβεί.
Όσο περνούν οι μήνες, και μέχρι το τέλος του έτους, θα καταλάβει καλύτερα στο πετσί του ο Έλληνας ότι η επιλογή του Τσίπρα ήταν καταστροφική. Διότι τώρα πληρώνει όχι μόνο τα… σπασμένα των προηγούμενων μνημονιακών κυβερνήσεων. Αλλά πληρώνει και τα εγκληματικά λάθη που έγιναν από τις 25 Ιανουαρίου 2015 και μετά. Και ο λογαριασμός είναι πολύ βαρύτερος καθώς ο Τσίπρας και η παρέα του επέλεξαν την εύκολη λύση του «φορτώματος» όλων των βαρών στους μισθωτούς και τους συνταξιούχους. Έχασαν την ευκαιρία για μια αναπτυξιακή πολιτική που θα έφερνε νέο χρήμα και θέσεις εργασίας, ξέχασαν τις προεκλογικές δεσμεύσεις τους για πάταξη της φοροδιαφυγής και φοροαποφυγής, άφησαν τα «μεγάλα ψάρια» και πιάνουν όσους χρωστούν 30 ευρώ στην εφορία.
Το τέλος τους είναι προδιαγεγραμμένο, σίγουρα ο Τσίπρας και ο Καμμένος έχουν ένα χρονόμετρο στο κομοδίνο τους και μετράνε μέρες. Ό,τι κι αν κάνουν από εδώ και στο εξής, όποια κόλπα επικοινωνιακά κι αν χρησιμοποιήσουν στο βάθος (όχι πολύ βάθος μάλιστα) υπάρχει η ένδειξη «The End». Ή όπως θα έλεγε ο σοφός πλην παραπλανημένος λαός: «Στα τσακίδια».





ΠΗΓΗ