Η αληθινή δραματική ιστορία του «Pretty Woman»

Ηταν μια σκοτεινή, δραματική ιστορία, για την κυριαρχία των υλικών αγαθών, για την απάνθρωπη Αμερική της Wall Street, για τα χαμένα όνειρα με ένα θλιβερό τέλος, που θα έβρισκε τους...
κεντρικούς ήρωες να τραβούν χωριστούς δρόμους με άδειο βλέμμα. Εγινε το αγαπημένο παραμύθι των '90s, μια ταινία ύμνος στον έρωτα και στα όνειρα που βγαίνουν αληθινά, μια ταινία την οποία αγάπησαν γενιές θεατών ανά την υφήλιο. Το «Pretty Woman» γιορτάζει την
επέτειο των 25 χρόνων του (γι' αυτό και το Today Show παρουσίασε πρόσφατα το reunion των συντελεστών του). Στο πλαίσιο αυτής της επετείου, το «Vanity Fair» παρουσιάζει σήμερα όλη την αλήθεια σχετικά με την εξέλιξη μιας ταινίας που στηρίχθηκε -σε πρώτη φάση- σε ένα δραματικό σενάριο.

Το μέγα ζητούμενο, όμως, στο Χόλιγουντ είναι να γίνονται ταινίες που θα αγαπηθούν και θα φέρουν χρήματα. Το «Pretty Woman» χρειάστηκε να περάσει από... χίλια χέρια και να αλλάξει προσανατολισμούς μέχρι να καταλήξει να γίνει μια εμβληματική ιστορία αγάπης, που έκανε εκατομμύρια τηλεθεατές να γελάσουν, να συγκινηθούν, να ονειρευτούν μαζί του.


Το δραματικό τέλος

Η ιστορία που διηγείται το «Vanity Fair» έχει ως εξής: ο JF Lawton ήταν ένας άνεργος σεναριογράφος που έγραφε ιστορίες με ήρωες Νίντζα και έψαχνε απεγνωσμένα να βρει δουλειά. Στο τέλος της δεκαετίας του '80, ο Λόουτον έγραψε το «3.000», σενάριο μιας θλιβερής ιστορίας χαμένων ονείρων -στα πρότυπα του «Wall Street»- με πρωταγωνίστρια μια πόρνη και έναν επιχειρηματία. Το αρχικό σενάριο του Λόουτον περιλαμβάνει πολλές από τις σκηνές που συνέθεσαν τελικά την ταινία, όπως για παράδειγμα η επίσκεψη της ηρωίδας σε ακριβή μπουτίκ, όπου της συμπεριφέρθηκαν σαν σκουπίδι.

Μόνο που στο αρχικό σενάριο, το χάσμα μεταξύ των διαφορετικών κόσμων που εκπροσωπούν οι ήρωες είναι αγεφύρωτο, και το τέλος διαφορετικό: η Βίβιαν και ο Εντουαρντ τραβούν χωριστούς δρόμους, στην τελευταία σκηνή βλέπουμε εκείνη μαζί με τη φίλη της να παίρνουν το λεωφορείο για μια βόλτα στη Disneyland, όπου σκοπεύουν να περάσουν μια μέρα διασκέδασης με τα λεφτά που έβγαλε η Βίβιαν από την εβδομάδα της με τον πλούσιο επιχειρηματία. Στο τελευταίο πλάνο, θα βλέπαμε εκείνη να ατενίζει το παράθυρο με άδειο βλέμμα και... The end! Κάπου εδώ, λογικά, πρέπει να παρενέβη η καλή νεράιδα του σινεμά...


Η καλύβα που έγινε ουρανοξύστης

Η Disney αγόρασε το σενάριο για να το κάνει ταινία με την σκηνοθετική οδηγία του Γκάρι Μάρσαλ. Η προοπτική ήταν να κρατηθεί θλιβερό, στην πορεία όμως ζητήθηκε από τον σεναριογράφο να το κάνει λίγο πιο χαρούμενο. Το έκανε, όμως μετά το βρήκαν πολύ χαρούμενο και το ήθελαν λίγο πιο δραματικό.

Το σενάριο άλλαξε πολλά χέρια και δέχτηκε τις παρεμβάσεις άλλων τριών σεναριογράφων. Οχι ο Λόουτον δεν είχε πρόβλημα: «Ημουν άνεργος, έγραφα σενάρια για ninja και ξαφνικά είχα την ευκαιρία να κάνω ταινία με την Disney και τον Γκάρι Μάρσαλ. Οχι, δεν ήμουν σαν τον Ντα Βίντσι που δεχόταν παρεμβάσεις στο έργο του, αλλά σαν ένα αρχιτέκτονα μιας καλύβας στο βουνό, που ήρθαν και του είπαν ότι θέλουν να την πάρουν να την κάνουν ουρανοξύστη...».

Η πιο καθοριστική ματιά στο σενάριο του Λόουτον, βέβαια, ήταν αυτή του σκηνοθέτη Γκάρι Μάρσαλ, ο οποίος είχε στο μυαλό του κάτι από παραμύθι. «Οραμά μου» έχει πει ο ίδιος «ήταν ένας συνδυασμός από παραμύθια. Η Τζούλια (Ρόμπερτς) θα ήταν η Ραπουνζέλ, ο Ρίτσαρντ ο πρίγκηπας και ο Εκτορ, η νονά της Σταχτοπούτας...».


Τον σώζει κι εκείνη

Ο δεύτερος και καθοριστικός παράγοντας που έκανε τη δραματική ιστορία να αποκτήσει παραμυθένια χροιά και χαρούμενο φινάλε ήταν η χημεία μεταξύ των δύο πρωταγωνιστών. Για τους δύο πρώτους ρόλους της ταινίας είχαν δοκιμαστεί ο Αλ Πατσίνο και η Μισέλ Πφάιφερ. «Αν είχαν επιλεγεί, πιθανότατα η ταινία θα ήταν διαφορετική, θα ήταν πολύ πιο κοντά στο αρχικό σενάριο» δηλώνει ο Λόουτον. «Ομως η χημεία μεταξύ του Ρίτσαρντ Γκιρ και της Τζούλια Ρόμπερτς ήταν τόσο έντονη, από τις πρώτες κιόλας οντισιόν, που ουδείς ήθελε να τους δει να καταλήγουν σε ένα δραματικό φινάλε...».

Το τελικό αποτέλεσμα ήταν μια συλλογική δουλειά που καθορίστηκε από τυχαίους παράγοντες -συν το ραβδάκι της νεράιδας του σινεμά- με την παραγωγό Λόρα Ζίσκιν να βάζει την τελική καθοριστική νότα, τη διάσημη τελευταία φράση της πρωταγωνίστριας «she saves him right back». Ο Εντουαρντ, ως πρίγκηπας -από τη Wall Street- αν και φοβάται τα ύψη, ανεβαίνει στη σκάλα που οδηγεί στην Βίβιαν και της λέει: «Και τι γίνεται όταν ο πρίγκιπας σκαρφαλώνει στον πύργο και σώζει την πριγκίπισσα». «Τον σώζει κι εκείνη».



ΠΗΓΗ