Η σχολική βία έγινε με το ζόρι μπούλινγκ ...!!!

Η υπερπροβολή της "μάστιγας του μπούλινγκ" από διάφορες ΜΚΟ και τους σχολικούς συλλόγους γονέων, δυστυχώς δεν φέρνει τα επιθυμητά αποτελέσματα...
Μόνο και μόνο η εμμονή στην χρήση του αγγλικού όρου μπούλινγκ (bullying) αντί του ορθού όρου "εκφοβισμού", ωραιοποιεί την ενδοσχολική βία και την μεταμορφώνει σε μόδα ή και νέα σχολική τάση. Κάτι ανάλογο με το γκέϊμινγκ, το ζάπινγκ ή το σόπινγκ. Όσο για τις σχολές πολεμικών τεχνών το αντι-μπούλινγκ είναι το μάνα εξ’ ουρανού για να αυξήσουν τις
εγγραφές από τους φοβισμένους γονείς που έτσι πιστεύουν πως θα "θωρακίσουν τα παιδιά τους από τους μανιακούς συμμαθητές τους". Σίγουρα το πολύ κύριε ελέησον του σχολικού εκφοβισμού λειτουργεί αντίστροφα σε πολλά παιδιά που τα ωθεί να δραστηριοποιηθούν σε άτυπες συμμορίες μέσα και έξω από τα σχολεία, είτε για να είναι μέσα στα πράγματα, είτε για να προστατευθούν από αντίπαλες συμμορίες που τα απειλούν.


Ο σχολικός εκφοβισμός ή αλλιώς τα φαινόμενα βίας υπήρχαν ανέκαθεν στα ελληνικά σχολεία σε μεμονωμένα περιστατικά. Ποιος δεν θυμάται τις μπουνιές και το μαλλιοτράβηγμα, μία ή περισσότερες φορές, όταν ήταν μαθητής ή μαθήτρια; Η ομαδοποίηση όμως της σχολικής βίας πηγάζει κυρίως από τα πρότυπα του αμερικάνικου κινηματογράφου και των πολυπολιτισμικών κοινωνιών, όπως σταδιακά μεταμορφώνεται και η ελληνική κοινωνία με τις εθνοτικές ομάδες να σχηματίζονται πλέον καθαρά μέσα στα σχολεία μας. Το αντίδοτο στην σχολική βία μπορεί να είναι η εντατικοποίηση του σχολικού αθλητισμού και η μετατόπιση του ωραρίου τουλάχιστον κατά 30 λεπτά νωρίτερα, στα πρότυπα της Κύπρου. Έτσι τα παιδιά θα διοχετεύουν την ενέργειά τους σε ωφέλιμες δραστηριότητες και θα κοιμούνται νωρίτερα, εις βάρος της ανούσιας απασχόλησής τους μπροστά από τα παιχνίδια στο τάμπλετ και την χαζολογία των κόμικς της τηλεόρασης. Δηλαδή την "οθονοπληξία" που κρατά δέσμια τα ελληνόπαιδα επί πολλές ώρες την ημέρα και καταστρέφει τα εγκεφαλικά τους κύτταρα. Φυσικά ο επαναπατρισμός των οικογενειών των μεταναστών που επένδυσαν στην Ελλάδα για την ευημερία τους θα μειώσει σημαντικά τα φαινόμενα της σχολικής βίας ανάμεσα σε διαφορετικές ομάδες διαφορετικής καταγωγής.

Ας μην φθάσουμε στο άλλο άκρο της υπερβολικής αστυνόμευσης των παιδιών μας από δασκάλους και γονείς μέσα στο σχολείο. Δεν χρειάζεται η ποινικοποίηση του παιχνιδιού και του φυσικού ανταγωνισμού μεταξύ των παιδιών που κάποιες φορές μπορεί να αποβεί βίαιο, δίχως όμως να ξεφεύγει από τα όρια της άμιλλας. Μόνο στην περίπτωση που η επιθετική συμπεριφορά ενός παιδιού επαναλαμβάνεται καταντώντας αδικαιολόγητη πρέπει να επεμβαίνουμε, χωρίς όμως να μεγαλοποιούμε το πρόβλημα. Με την υπερπροστασία και την αστυνόμευση στο σχολείο αποκλείουμε τον "παραβάτη-μαθητή" από το σχολικό περιβάλλον του και τον ωθούμε στην αναζήτηση άλλης εξωσχολικής στήριξης που συνήθως την βρίσκει σε μεγαλύτερα παιδιά με επίσης παραβατική συμπεριφορά. Ας μην λησμονούμε πως το παράνομο και το παραβατικό είναι πάντοτε πιο γλυκό και αυτό ισχύει περισσότερο στις νεαρές ηλικίες. Ως ένα ακόμη αντίδοτο του μπούλινγκ προτείνω λοιπόν να είναι το κούλινγκ (cooling) ή αλλιώς η ψυχραιμία.

  Νίκος Β.



ΠΗΓΗ