Μαγικός Καθρέπτης, η γοητεία της διόρασης
Από τα αρχαία χρόνια η ανθρωπότητα ως φύση επεκτατική δεν μπορούσε να
σταθεί στην επιφάνεια των πραγμάτων αλλά έχοντας έμφυτη την έλξη του
απόκρυφου και του άγνωστου άρχισε να εφευρίσκει μεθόδους που θα το
βοηθούσαν να δει πέρα από τον γνωστό και καθιερωμένο κόσμο των
αισθήσεων. Ο ανθρώπινος νους θέλοντας να ικανοποιήσει αυτήν την βαθύτερη
του επιθυμία έστρεψε την προσοχή του σε μεθόδους που σήμερα ονομάζουμε
μαντεία. Έτσι πίστεψαν τα θνητά γένη ότι αποκτούσαν κάποια μικρή έστω
κυριαρχία επί της ειμαρμένης…
Λίγα λόγια για την τέχνη της Μαντείας
Οι ιστορικές αναφορές ανάγονται στο απώτατο παρελθόν σε όλα τα γεωγραφικά μήκη και πλάτη της γης, στον ελληνικό μάλιστα κόσμο έχουμε αρκετές αναφορές διαφόρων ειδών μαντείας.
Οι αρχαίοι Έλληνες στήριζαν πολύ τις αποφάσεις τους στις συμβουλές των μαντείων είτε αυτές αφορούσαν κάποιο ιδιωτικό θέμα η θέματα δημοσίου συμφέροντος όπως γινόταν σε περιόδους πολέμου. Συγκεκριμένα ο Ηρόδοτος αναφέρει 18 διαφορετικούς ιερούς χώρους με εσωτερικά μαντεία στα οποία είχαν σταλεί 96 επιστολές βοηθείας από κάποιο μαντείο εκ των οποίων οι 53 απευθύνονταν στο Μαντείο των Δελφών. Κατά τη διάρκεια της κλασικής εποχής όμως πολλά από τα μαντεία έπαψαν να λειτουργούν και κατάφεραν να επιβιώσουν μόνο τα πιο σημαντικά από αυτά.
Αρκετά λοιπόν συστήματα μαντείας εφευρέθηκαν για να βοηθήσουν τον άνθρωπο να αντέξει τις αλγηδόνες του βίου, τους πολέμους τις εκστρατείες και την γενικότερη ανασφάλεια που βίωνε κατά καιρούς ο αρχαίος κόσμος. Έτσι κάθε βασιλιάς είχε ένα μάντη η αστρολόγο στην αυλή του. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί ο πολιτισμός της Βαβυλώνας όπου υπήρχε μια ολόκληρη τάξη αστρολόγων ιερέων γνωστοί με το όνομα Ασσαρού. Στα νεώτερα χρόνια η βασίλισσα Ελισάβετ της Αγγλίας του 16 αιώνα είχε τον Μάγο και αστρολόγο Τζον Ντη, ώστε να την συμβουλεύει προβλέποντας τις κινήσεις των εχθρών της. Έτσι η μαντεία αν και είναι τέχνη αμφιλεγόμενη ήταν πολύ εκτιμητέα τόσο στα χαμηλά όσο και στα ανώτερα κοινωνικά στρώματα..
Ακόμα και στην σύγχρονη εποχή ο κόσμος εμπιστεύεται την μαντική τέχνη παρόλο που η αίγλη της τελευταίας έχει κάπως χαθεί από το δόγμα της Recta Ratio Του Ορθού λόγου. Η Μαντεία ως τέχνη είναι εκείνη που κάνει το νου να εστιάζει πίσω από το χωροχρονικό πέπλο. Είναι ένα από τα πιο θαυμαστά και ανεξήγητα ψυχικά φαινόμενα μιας και η επιστήμη δεν έχει καταφέρει να δώσει ακόμα μία επαρκή εξήγηση για το πως κάποιος μπορεί να προβλέψει το μέλλον και αρκείται συνήθως στην απόρριψη του φαινομένου με την γενικευμένη κατηγορία του τσαρλατανισμού. Σε αυτό το σημείο οφείλουμε να πούμε πως η πρόγνωση του μέλλοντος δεν είναι μόνο ανθρώπινο προνόμιο καθώς παρατηρείτε πως και στο ζωικό βασίλειο πολλά από τα ζώα έχουν αυτήν την ικανότητα ή την ευαισθησία. Σύμφωνα με τις διδασκαλίες και τα πιστεύω του Σωκράτη, κάθε άνθρωπος έχει την δυνατότητα της πρόγνωσης περνώντας πρώτα μέσα από την εμπειρία της αυτογνωσίας. Κάτι τέτοιο είναι ίσως απαραίτητο να συμβεί καθώς ο μάντης για να δει τις σωστές πληροφορίες που χρειάζεται θα πρέπει να έχει αφήσει απέξω κάθε “εγώ” και να συγκεντρωθεί στον στόχο του. Προκειμένου να φθάσουμε στην επίτευξη μιας τέτοιας πράξης είναι απαραίτητο η ψυχή να ελευθερωθεί από κάθε δεσμό του χώρου και του χρόνου έτσι ώστε να φτάσουμε στο σημείο όπου καλούμε “έκσταση” για να αυξηθούν στο μέγιστο οι ικανότητες της μαντείας μας. Στον αρχαίο κόσμο η μαντεία συνδεόταν άμεσα με κάποια επικαλούμενη θεότητα που ερχόταν σε επαφή με το διάμεσο και εκείνη τον πληροφορούσε για τα μελλούμενα. Πέραν όμως από τους επικλιτικούς τρόπους υπήρχαν και οι τεχνητοί. Όπου ο μάντης ανάγκαζε στον εαυτό του την αλλαγή συνειδητότητας μέσο ουσιών ή βοτάνων, όπως ακριβώς συνέβαινε στην αρχαία Ελλάδα στο Μαντείο των Δελφών με την Πυθία και τα φύλλα δάφνης. Μια πολύ ενδιαφέρουσα πληροφορία και εξήγηση για το θέμα της μαντικής τέχνης συναντάμε στον Πλούταρχο, ο οποίος πίστευε πως η μαντεία είναι αποτέλεσμα συντονισμού της ψυχής με τον κόσμο του Αστρικού ο οποίος φωτίζετε από τις ακτίνες του Θεού Απόλλωνα και τίποτα δεν μπορεί να μείνει κρυμμένο στο σκοτάδι.
Όλα τα είδη μαντείας έχουν σχεδόν το ίδιο αποτέλεσμα, μια γρήγορη ματιά στο μέλλον και στα δεδομένα που ίσως δεν έχουμε προσέξει. Με την Διορατικότητα μπορούμε να κοιτάμε τα μέχρι τώρα δεδομένα βάζοντας τα σε μία σειρά έτσι ώστε να πετυχαίνουμε την βαθύτερη κατανόηση ενώ με την Ενόραση έχουμε την δυνατότητα να μπούμε στα άδυτα του συμπαντικού υποσυνειδήτου παίρνοντας κάποια προφητεία ή κάποια προσωπική διδασκαλία. Η σύλληψη και η συλλογή μεμιάς των δεδομένων είναι αυτή που οδηγεί στην ενόραση του μέλλοντος ή καλύτερα του πιθανού μέλλοντος και μας κάνει να φτάσουμε στο επιθυμητό αποτέλεσμα. Είναι ίσως ένα από τα πιο μυστηριακά κομμάτια στον κόσμο της μαγείας με ποικίλες πρακτικές και εμπειρίες γιατί ο άνθρωπος όχι μόνο αδυνατεί να κατανοήσει συνολικά τα δεδομένα αλλά και αν τα κατανοήσει, επειδή ο θνητός εγκέφαλος δεν είναι πλασμένος για αυτό, συνήθως κυλά στην ανισορροπία πρώτο σημάδι της οποίας είναι ο ίλιγγος και η τάση προς έμετο.
Scrying
Το “scrying” είναι η μαγική και γοητευτική τέχνη της διόρασης μία μέθοδος ενεργοποίησης της είναι η χρήση ενός συμβόλου ή μιας εικόνας π.χ. μίας κάρτα ταρό ή μια σφαίρας από κρύσταλλο χαλαζία ή ακόμα και ενός μαύρου καθρέπτη, ως μέσο εστίασης του βλέμματος . Είναι ίσως ο πιο βατός τρόπος για να περάσουμε συνειδητά στο Αστρικό Πεδίο μέσω συμβόλων ή σχημάτων έχοντας σχετικό έλεγχο στο τι κάνουμε. Αυτό στην απόκρυφη ορολογία ονομάζεται ολίσθηση συνειδητότητας και είναι μέρος της βασικής εκπαίδευσης ενός υποψηφίου μάγου η ενός διάμεσου (Medium) προκειμένου να αποκτήσει πρόσβαση στον αόρατο κόσμο..Πηγαίνοντας ακόμα παραπέρα συναντάμε την ίδια ακριβώς τεχνική με μία βασική διαφορά, δεν χρειαζόμαστε σύμβολα, εικόνες και γενικά οτιδήποτε μπορεί να μας βοηθήσει στην ολίσθηση. Με αυτόν τον τρόπο μπορούμε να κάνουμε scrying στον ίδιο τον αέρα που μας περιβάλει ή στους ήχους που ακούμε, κάτι τέτοιο βέβαια χρειάζεται αρκετό χρόνο εξάσκησης και υπομονής ανάλογα φυσικά τον εκπαιδευόμενο.
Καθρεπτομαντεία
Ένας από τους αρχαιότερους αλλά και γοητευτικότερους μεθόδους της μαντικής τέχνης είναι η καθρεπομαντεία. Όλοι λίγο πολύ έχουμε ακούσει ιστορίες για τους καθρέπτες και για τις μαγικές ιδιότητες τους ως πύλες όπου τα όντα του αστρικού πεδίου βρίσκουν ως δίοδο για να περάσουν στον κόσμο της ύλης. Ποιος δεν θυμάται τον μαγικό καθρέπτη της κακιάς μητριάς μάγισσας της χιονάτης και τόσες άλλες παραμυθένιες ιστορίες γύρω από τους καθρέπτες; Η πρακτική αυτού του τρόπου μαντείας είναι ευρέως διαδεδομένη όχι μόνο χάρη στις μαγευτικές ιστορίες όπου έχουν πλαστεί αλλά και γιατί πολλοί πολιτισμοί την άσκησαν κατά την ρωμαϊκή και ελληνική αρχαιότητα καθώς οι άνθρωποι αποζητούσαν εικόνες και οράματα για το μέλλον μέσα από τους μαγικούς καθρέπτες και άλλες λείες επιφάνειες. Στην Θεσσαλία οι αρχαίες μάγισσες λέγεται πως πάνω στους μαγικούς καθρέπτες έγραφαν τους χρησμούς τους χρησιμοποιώντας ανθρώπινο αίμα! επίσης ήταν αυτές όπου δίδαξαν στον Πυθαγόρα την τέχνη της μαντείας κρατώντας έναν καθρέπτη στραμμένο προς την σελήνη. Αναφορές για τους καθρέπτες όμως υπάρχουν και σε άλλους πολιτισμούς όπως έχουν εμφανιστεί σε γραπτά χρονικογράφων του Βυζαντίου και των Αράβων από την εποχή του Μεσαίωνα. Στην επιφάνεια του καθρέπτη και εφόσον ο τελετουργός ή ο μάντης είχαν τελέσει το ανάλογο μυστήριο οι εικόνες εμφανιζόντουσαν στα μάτια του μέσω του καθρέπτη ή της σφαίρας όπου και έδιναν τις απαντήσεις στις ερωτήσεις του κόσμου για το μέλλον, τα Μεσαιωνικά γρημμόρια άλλωστε βρίθουν πρακτικών δημιουργίας μαγικών καθρεπτών.
Ο Βυθός του Καθρέπτη
Το βύθισμα στον κόσμο του κατόπτρου μπορεί να πραγματοποιηθεί πάνω σε οποιαδήποτε λεία επιφάνεια που δημιουργεί αντανάκλαση, χαλκό, ασήμι, κρύσταλλα κ.α. Στις μέρες μας το συνηθέστερο υλικό είναι ο μαύρος οψιδιανός και ο λευκός χαλαζίας. Στην επεξεργασμένη τους μορφή χρησιμοποιούνται ως κάτοπτρα για την τέλεση της μαντείας, είτε σε σχήμα καθρέπτη είτε σε σχήμα σφαίρας. Ο μάντης εστιάζει στην εικόνα και αφήνει ελεύθερη την συνείδησή του να περιπλανηθεί στο όραμα και τις εικόνες που θα του φέρει.
Ο καθρέπτης και η σφαίρα είναι από τα βασικά και ίσως τα πιο επικίνδυνα εργαλεία ενός αποκρυφιστή, ο βυθός του καθρέπτη είναι βυθός της ύπαρξης μας, η οποία συνδέεται παράλληλα με όλες τις άλλες υπάρξεις του σύμπαντος, αυτό από μόνο του μπορεί να κάνει την διαδικασία μη διαχειρίσιμη. Η τεχνική του scrying και της καθρεπτομαντείας προβάλουν την συνείδησή μας στο αστρικό πεδίο όπου όλοι μας οι φόβοι, οι αδυναμίες, οι απωθημένες επιθυμίες υπάρχουν εκεί. Έτσι λοιπόν πολλές φορές ο νους μπορεί να τα βλέπει αυτά ως τρομακτικές σκεπτομορφές και να τρομοκρατείται με αποτέλεσμα να χαθεί η επικοινωνία ή ακόμα χειρότερα να χαθεί ο εξασκούμενος στο λαβύρινθο του υποσυνείδητου νου. Αυτό το τελευταίο είναι άλλη μία επικίνδυνη περίπτωση στην οποία λαμβάνει χώρα αυτό που ρομαντικά λένε κάποιοι εγκλωβισμό της συνειδητότητας στον κόσμο των ονείρων. Αν συμβεί κάτι τέτοιο τότε στην ψυχή μας και στην ζωή μας την ίδια στον φυσικό κόσμο θα επέλθει η πλήρης ανισορροπία όπου οδηγεί πολλές φορές σε ακραίες καταστάσεις όπως τρέλα, τάσεις αυτοκτονίας κ.α. .Όμως φυσικά ο κίνδυνος μπορεί να μετριαστεί αν ο τελετουργός φροντίσει να τελέσει την μαντική πράξη με κάθε απαιτούμενη προστασία για εκείνον και τους γύρω του ώστε να καταφέρει να φτάσει στο επιθυμητό αποτέλεσμα της ενατένισης στο μέλλον ή της λήψης της προφητείας.
Υδρομαντεία
Η υδρομαντεία ή αλλιώς υδροσκοπία ή και υγρομαντεία από τα αρχαία κιόλας χρόνια συγκαταλέγεται στις πιο σημαντικές μαντικές τέχνες και είναι διαδεδομένη ιδιαίτερα στην λεκάνη της μεσογείου. Αυτού του είδους η μαντεία βασίζεται στην εξέταση των κυματισμών, του χρώματος του νερού της διαφάνειας του και φυσικά στην βύθιση του βλέμματος στον βυθό των υδάτων όπως και στην κατοπτρομαντεία. Αναφορές για τεχνικές υδρομαντείας έχουμε ακόμα και στην Καινή Διαθήκη με τον Ιωσήφ να αναφέρει ότι το κύπελλο που βρέθηκε στα πράγματα του Βενιαμίν, ήταν εκείνο από το οποίο ο κύριος του έπινε και έβλεπε τα μελλούμενα, “τούτο εστί εν ω πίνει ο κυριός μου, αυτός δε οιωνισμώ οιωνίζεται εν αυτώ”. Στην αρχαία Ελλάδα αναφέρεται πως η πρακτική εφαρμογή της υδρομαντείας προήλθε από τους Πέρσες τον καιρό της εκστρατείας του Ξέρξη, ενώ από τον Βυζαντινό Ιωάννη Τζέτζη αναγράφεται πως και ο Οδυσσέας χρησιμοποιούσε την υδροσκοπία ως μέσο για την επικοινωνία του με τους νεκρούς. Άλλες αναφορές για υδρομαντεία συναντάμε και στην Αίγυπτο όπου οι μάντεις χρησιμοποιούσαν την βοήθεια ενός ανήλικου παιδιού και ακολουθώντας ένα συγκεκριμένο τυπικό προχωρούσαν στην μαντεία. Το κύριο όμως πρόσωπο του μυστηρίου ήταν ο μυσταγωγός πράγμα που έδινε την δυνατότητα να παραλείψουν την παρουσία του παιδιού και η ενατένιση να έλθει εις πέρας από τον ίδιο τον μυσταγωγό. Στην Ελλάδα η πρακτική της υδροσκοπίας συνέχισε να έχει μεγάλη επιρροή στον κόσμο μέχρι και τα μέσα του 20ου αιώνα όπου την παραμονή της γιορτής του Αγίου Ιωάννη παρατηρούσαν το νερό του ποταμού, κυρίως μικρές κοπέλες, έτσι ώστε να δουν τον μελλοντικό τους σύζυγο.
Η Θάλασσα των συναισθημάτων
Σε σχέση με άλλα συστήματα μαντείας η υδρομαντεία είναι ίσως από τα πιο ισχυρά. Το ύδωρ είναι άμεσα συνδεδεμένο με τα συναισθήματα, είναι η θάλασσα των συναισθημάτων, ο καθρέπτης του υποσυνειδήτου ένα στοιχείο που κάνει την εργασία τόσο ανταποδοτική όσο και επικίνδυνη. Η συγκεκριμένη τεχνική κάνει την ολίσθηση συνειδητότητας ακόμα πιο εύκολη από άλλες τεχνικές όπως της καθρεπτομαντείας. Αυτό συμβαίνει διότι το Αστρικό Πεδίο είναι επίσης συνδεδεμένο με το ύδωρ και γιαυτό τον λόγο μια πύλη μέσω του νερού είναι πολύ πιο προσβάσιμο από οποιοδήποτε άλλο μέσον. Αυτό βέβαια κρύβει μία μεγάλη παγίδα γιατί όπως προείπαμε ο ονειρόκοσμος είναι συνδεδεμένος με το νερό, κάτι το οποίο καθιστά άκρως επικίνδυνο τόσο για τον αρχάριο όσο και για τον έμπειρο υδρομάντη. Η ιστορία του Ναρκίσσου είναι ένα πολύ καλό παράδειγμα για το πόσο επικίνδυνα μοιραία μπορεί να γίνει μια τέτοιου είδους πρακτική, σε μαγεύει με την ομορφιά της και τους κόσμους που έχεις δημιουργήσει και τη στιγμή που δεν το περιμένεις το “εγώ” σου πνίγεται στη μαύρη λίμνη μαζί με εσένα. Η Τεχνική της υδρομαντείας ακολουθεί τις ίδιες επιταγές την καθρεπτομαντείας, μέσω δηλαδή της εστίασης στην επιφάνεια με σκοπό να επιτευχθεί η απαραίτητη ολίσθηση της συνείδησης στα άυλα πεδία της ύπαρξης…
Οι πρακτικές της υδρομαντείας και της ονειρομαντείας θα αναλυθούν σε επόμενο σχετικό άρθρο που θα έλθει ως δεύτερο μέρος του άρθρου που διαβάσατε…καλό ταξίδι στην αστρική θάλασσα…
Λίγα λόγια για την τέχνη της Μαντείας
Οι ιστορικές αναφορές ανάγονται στο απώτατο παρελθόν σε όλα τα γεωγραφικά μήκη και πλάτη της γης, στον ελληνικό μάλιστα κόσμο έχουμε αρκετές αναφορές διαφόρων ειδών μαντείας.
Οι αρχαίοι Έλληνες στήριζαν πολύ τις αποφάσεις τους στις συμβουλές των μαντείων είτε αυτές αφορούσαν κάποιο ιδιωτικό θέμα η θέματα δημοσίου συμφέροντος όπως γινόταν σε περιόδους πολέμου. Συγκεκριμένα ο Ηρόδοτος αναφέρει 18 διαφορετικούς ιερούς χώρους με εσωτερικά μαντεία στα οποία είχαν σταλεί 96 επιστολές βοηθείας από κάποιο μαντείο εκ των οποίων οι 53 απευθύνονταν στο Μαντείο των Δελφών. Κατά τη διάρκεια της κλασικής εποχής όμως πολλά από τα μαντεία έπαψαν να λειτουργούν και κατάφεραν να επιβιώσουν μόνο τα πιο σημαντικά από αυτά.
Αρκετά λοιπόν συστήματα μαντείας εφευρέθηκαν για να βοηθήσουν τον άνθρωπο να αντέξει τις αλγηδόνες του βίου, τους πολέμους τις εκστρατείες και την γενικότερη ανασφάλεια που βίωνε κατά καιρούς ο αρχαίος κόσμος. Έτσι κάθε βασιλιάς είχε ένα μάντη η αστρολόγο στην αυλή του. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί ο πολιτισμός της Βαβυλώνας όπου υπήρχε μια ολόκληρη τάξη αστρολόγων ιερέων γνωστοί με το όνομα Ασσαρού. Στα νεώτερα χρόνια η βασίλισσα Ελισάβετ της Αγγλίας του 16 αιώνα είχε τον Μάγο και αστρολόγο Τζον Ντη, ώστε να την συμβουλεύει προβλέποντας τις κινήσεις των εχθρών της. Έτσι η μαντεία αν και είναι τέχνη αμφιλεγόμενη ήταν πολύ εκτιμητέα τόσο στα χαμηλά όσο και στα ανώτερα κοινωνικά στρώματα..
Ακόμα και στην σύγχρονη εποχή ο κόσμος εμπιστεύεται την μαντική τέχνη παρόλο που η αίγλη της τελευταίας έχει κάπως χαθεί από το δόγμα της Recta Ratio Του Ορθού λόγου. Η Μαντεία ως τέχνη είναι εκείνη που κάνει το νου να εστιάζει πίσω από το χωροχρονικό πέπλο. Είναι ένα από τα πιο θαυμαστά και ανεξήγητα ψυχικά φαινόμενα μιας και η επιστήμη δεν έχει καταφέρει να δώσει ακόμα μία επαρκή εξήγηση για το πως κάποιος μπορεί να προβλέψει το μέλλον και αρκείται συνήθως στην απόρριψη του φαινομένου με την γενικευμένη κατηγορία του τσαρλατανισμού. Σε αυτό το σημείο οφείλουμε να πούμε πως η πρόγνωση του μέλλοντος δεν είναι μόνο ανθρώπινο προνόμιο καθώς παρατηρείτε πως και στο ζωικό βασίλειο πολλά από τα ζώα έχουν αυτήν την ικανότητα ή την ευαισθησία. Σύμφωνα με τις διδασκαλίες και τα πιστεύω του Σωκράτη, κάθε άνθρωπος έχει την δυνατότητα της πρόγνωσης περνώντας πρώτα μέσα από την εμπειρία της αυτογνωσίας. Κάτι τέτοιο είναι ίσως απαραίτητο να συμβεί καθώς ο μάντης για να δει τις σωστές πληροφορίες που χρειάζεται θα πρέπει να έχει αφήσει απέξω κάθε “εγώ” και να συγκεντρωθεί στον στόχο του. Προκειμένου να φθάσουμε στην επίτευξη μιας τέτοιας πράξης είναι απαραίτητο η ψυχή να ελευθερωθεί από κάθε δεσμό του χώρου και του χρόνου έτσι ώστε να φτάσουμε στο σημείο όπου καλούμε “έκσταση” για να αυξηθούν στο μέγιστο οι ικανότητες της μαντείας μας. Στον αρχαίο κόσμο η μαντεία συνδεόταν άμεσα με κάποια επικαλούμενη θεότητα που ερχόταν σε επαφή με το διάμεσο και εκείνη τον πληροφορούσε για τα μελλούμενα. Πέραν όμως από τους επικλιτικούς τρόπους υπήρχαν και οι τεχνητοί. Όπου ο μάντης ανάγκαζε στον εαυτό του την αλλαγή συνειδητότητας μέσο ουσιών ή βοτάνων, όπως ακριβώς συνέβαινε στην αρχαία Ελλάδα στο Μαντείο των Δελφών με την Πυθία και τα φύλλα δάφνης. Μια πολύ ενδιαφέρουσα πληροφορία και εξήγηση για το θέμα της μαντικής τέχνης συναντάμε στον Πλούταρχο, ο οποίος πίστευε πως η μαντεία είναι αποτέλεσμα συντονισμού της ψυχής με τον κόσμο του Αστρικού ο οποίος φωτίζετε από τις ακτίνες του Θεού Απόλλωνα και τίποτα δεν μπορεί να μείνει κρυμμένο στο σκοτάδι.
Όλα τα είδη μαντείας έχουν σχεδόν το ίδιο αποτέλεσμα, μια γρήγορη ματιά στο μέλλον και στα δεδομένα που ίσως δεν έχουμε προσέξει. Με την Διορατικότητα μπορούμε να κοιτάμε τα μέχρι τώρα δεδομένα βάζοντας τα σε μία σειρά έτσι ώστε να πετυχαίνουμε την βαθύτερη κατανόηση ενώ με την Ενόραση έχουμε την δυνατότητα να μπούμε στα άδυτα του συμπαντικού υποσυνειδήτου παίρνοντας κάποια προφητεία ή κάποια προσωπική διδασκαλία. Η σύλληψη και η συλλογή μεμιάς των δεδομένων είναι αυτή που οδηγεί στην ενόραση του μέλλοντος ή καλύτερα του πιθανού μέλλοντος και μας κάνει να φτάσουμε στο επιθυμητό αποτέλεσμα. Είναι ίσως ένα από τα πιο μυστηριακά κομμάτια στον κόσμο της μαγείας με ποικίλες πρακτικές και εμπειρίες γιατί ο άνθρωπος όχι μόνο αδυνατεί να κατανοήσει συνολικά τα δεδομένα αλλά και αν τα κατανοήσει, επειδή ο θνητός εγκέφαλος δεν είναι πλασμένος για αυτό, συνήθως κυλά στην ανισορροπία πρώτο σημάδι της οποίας είναι ο ίλιγγος και η τάση προς έμετο.
Scrying
Το “scrying” είναι η μαγική και γοητευτική τέχνη της διόρασης μία μέθοδος ενεργοποίησης της είναι η χρήση ενός συμβόλου ή μιας εικόνας π.χ. μίας κάρτα ταρό ή μια σφαίρας από κρύσταλλο χαλαζία ή ακόμα και ενός μαύρου καθρέπτη, ως μέσο εστίασης του βλέμματος . Είναι ίσως ο πιο βατός τρόπος για να περάσουμε συνειδητά στο Αστρικό Πεδίο μέσω συμβόλων ή σχημάτων έχοντας σχετικό έλεγχο στο τι κάνουμε. Αυτό στην απόκρυφη ορολογία ονομάζεται ολίσθηση συνειδητότητας και είναι μέρος της βασικής εκπαίδευσης ενός υποψηφίου μάγου η ενός διάμεσου (Medium) προκειμένου να αποκτήσει πρόσβαση στον αόρατο κόσμο..Πηγαίνοντας ακόμα παραπέρα συναντάμε την ίδια ακριβώς τεχνική με μία βασική διαφορά, δεν χρειαζόμαστε σύμβολα, εικόνες και γενικά οτιδήποτε μπορεί να μας βοηθήσει στην ολίσθηση. Με αυτόν τον τρόπο μπορούμε να κάνουμε scrying στον ίδιο τον αέρα που μας περιβάλει ή στους ήχους που ακούμε, κάτι τέτοιο βέβαια χρειάζεται αρκετό χρόνο εξάσκησης και υπομονής ανάλογα φυσικά τον εκπαιδευόμενο.
Καθρεπτομαντεία
Ένας από τους αρχαιότερους αλλά και γοητευτικότερους μεθόδους της μαντικής τέχνης είναι η καθρεπομαντεία. Όλοι λίγο πολύ έχουμε ακούσει ιστορίες για τους καθρέπτες και για τις μαγικές ιδιότητες τους ως πύλες όπου τα όντα του αστρικού πεδίου βρίσκουν ως δίοδο για να περάσουν στον κόσμο της ύλης. Ποιος δεν θυμάται τον μαγικό καθρέπτη της κακιάς μητριάς μάγισσας της χιονάτης και τόσες άλλες παραμυθένιες ιστορίες γύρω από τους καθρέπτες; Η πρακτική αυτού του τρόπου μαντείας είναι ευρέως διαδεδομένη όχι μόνο χάρη στις μαγευτικές ιστορίες όπου έχουν πλαστεί αλλά και γιατί πολλοί πολιτισμοί την άσκησαν κατά την ρωμαϊκή και ελληνική αρχαιότητα καθώς οι άνθρωποι αποζητούσαν εικόνες και οράματα για το μέλλον μέσα από τους μαγικούς καθρέπτες και άλλες λείες επιφάνειες. Στην Θεσσαλία οι αρχαίες μάγισσες λέγεται πως πάνω στους μαγικούς καθρέπτες έγραφαν τους χρησμούς τους χρησιμοποιώντας ανθρώπινο αίμα! επίσης ήταν αυτές όπου δίδαξαν στον Πυθαγόρα την τέχνη της μαντείας κρατώντας έναν καθρέπτη στραμμένο προς την σελήνη. Αναφορές για τους καθρέπτες όμως υπάρχουν και σε άλλους πολιτισμούς όπως έχουν εμφανιστεί σε γραπτά χρονικογράφων του Βυζαντίου και των Αράβων από την εποχή του Μεσαίωνα. Στην επιφάνεια του καθρέπτη και εφόσον ο τελετουργός ή ο μάντης είχαν τελέσει το ανάλογο μυστήριο οι εικόνες εμφανιζόντουσαν στα μάτια του μέσω του καθρέπτη ή της σφαίρας όπου και έδιναν τις απαντήσεις στις ερωτήσεις του κόσμου για το μέλλον, τα Μεσαιωνικά γρημμόρια άλλωστε βρίθουν πρακτικών δημιουργίας μαγικών καθρεπτών.
Ο Βυθός του Καθρέπτη
Το βύθισμα στον κόσμο του κατόπτρου μπορεί να πραγματοποιηθεί πάνω σε οποιαδήποτε λεία επιφάνεια που δημιουργεί αντανάκλαση, χαλκό, ασήμι, κρύσταλλα κ.α. Στις μέρες μας το συνηθέστερο υλικό είναι ο μαύρος οψιδιανός και ο λευκός χαλαζίας. Στην επεξεργασμένη τους μορφή χρησιμοποιούνται ως κάτοπτρα για την τέλεση της μαντείας, είτε σε σχήμα καθρέπτη είτε σε σχήμα σφαίρας. Ο μάντης εστιάζει στην εικόνα και αφήνει ελεύθερη την συνείδησή του να περιπλανηθεί στο όραμα και τις εικόνες που θα του φέρει.
Ο καθρέπτης και η σφαίρα είναι από τα βασικά και ίσως τα πιο επικίνδυνα εργαλεία ενός αποκρυφιστή, ο βυθός του καθρέπτη είναι βυθός της ύπαρξης μας, η οποία συνδέεται παράλληλα με όλες τις άλλες υπάρξεις του σύμπαντος, αυτό από μόνο του μπορεί να κάνει την διαδικασία μη διαχειρίσιμη. Η τεχνική του scrying και της καθρεπτομαντείας προβάλουν την συνείδησή μας στο αστρικό πεδίο όπου όλοι μας οι φόβοι, οι αδυναμίες, οι απωθημένες επιθυμίες υπάρχουν εκεί. Έτσι λοιπόν πολλές φορές ο νους μπορεί να τα βλέπει αυτά ως τρομακτικές σκεπτομορφές και να τρομοκρατείται με αποτέλεσμα να χαθεί η επικοινωνία ή ακόμα χειρότερα να χαθεί ο εξασκούμενος στο λαβύρινθο του υποσυνείδητου νου. Αυτό το τελευταίο είναι άλλη μία επικίνδυνη περίπτωση στην οποία λαμβάνει χώρα αυτό που ρομαντικά λένε κάποιοι εγκλωβισμό της συνειδητότητας στον κόσμο των ονείρων. Αν συμβεί κάτι τέτοιο τότε στην ψυχή μας και στην ζωή μας την ίδια στον φυσικό κόσμο θα επέλθει η πλήρης ανισορροπία όπου οδηγεί πολλές φορές σε ακραίες καταστάσεις όπως τρέλα, τάσεις αυτοκτονίας κ.α. .Όμως φυσικά ο κίνδυνος μπορεί να μετριαστεί αν ο τελετουργός φροντίσει να τελέσει την μαντική πράξη με κάθε απαιτούμενη προστασία για εκείνον και τους γύρω του ώστε να καταφέρει να φτάσει στο επιθυμητό αποτέλεσμα της ενατένισης στο μέλλον ή της λήψης της προφητείας.
Υδρομαντεία
Η υδρομαντεία ή αλλιώς υδροσκοπία ή και υγρομαντεία από τα αρχαία κιόλας χρόνια συγκαταλέγεται στις πιο σημαντικές μαντικές τέχνες και είναι διαδεδομένη ιδιαίτερα στην λεκάνη της μεσογείου. Αυτού του είδους η μαντεία βασίζεται στην εξέταση των κυματισμών, του χρώματος του νερού της διαφάνειας του και φυσικά στην βύθιση του βλέμματος στον βυθό των υδάτων όπως και στην κατοπτρομαντεία. Αναφορές για τεχνικές υδρομαντείας έχουμε ακόμα και στην Καινή Διαθήκη με τον Ιωσήφ να αναφέρει ότι το κύπελλο που βρέθηκε στα πράγματα του Βενιαμίν, ήταν εκείνο από το οποίο ο κύριος του έπινε και έβλεπε τα μελλούμενα, “τούτο εστί εν ω πίνει ο κυριός μου, αυτός δε οιωνισμώ οιωνίζεται εν αυτώ”. Στην αρχαία Ελλάδα αναφέρεται πως η πρακτική εφαρμογή της υδρομαντείας προήλθε από τους Πέρσες τον καιρό της εκστρατείας του Ξέρξη, ενώ από τον Βυζαντινό Ιωάννη Τζέτζη αναγράφεται πως και ο Οδυσσέας χρησιμοποιούσε την υδροσκοπία ως μέσο για την επικοινωνία του με τους νεκρούς. Άλλες αναφορές για υδρομαντεία συναντάμε και στην Αίγυπτο όπου οι μάντεις χρησιμοποιούσαν την βοήθεια ενός ανήλικου παιδιού και ακολουθώντας ένα συγκεκριμένο τυπικό προχωρούσαν στην μαντεία. Το κύριο όμως πρόσωπο του μυστηρίου ήταν ο μυσταγωγός πράγμα που έδινε την δυνατότητα να παραλείψουν την παρουσία του παιδιού και η ενατένιση να έλθει εις πέρας από τον ίδιο τον μυσταγωγό. Στην Ελλάδα η πρακτική της υδροσκοπίας συνέχισε να έχει μεγάλη επιρροή στον κόσμο μέχρι και τα μέσα του 20ου αιώνα όπου την παραμονή της γιορτής του Αγίου Ιωάννη παρατηρούσαν το νερό του ποταμού, κυρίως μικρές κοπέλες, έτσι ώστε να δουν τον μελλοντικό τους σύζυγο.
Η Θάλασσα των συναισθημάτων
Σε σχέση με άλλα συστήματα μαντείας η υδρομαντεία είναι ίσως από τα πιο ισχυρά. Το ύδωρ είναι άμεσα συνδεδεμένο με τα συναισθήματα, είναι η θάλασσα των συναισθημάτων, ο καθρέπτης του υποσυνειδήτου ένα στοιχείο που κάνει την εργασία τόσο ανταποδοτική όσο και επικίνδυνη. Η συγκεκριμένη τεχνική κάνει την ολίσθηση συνειδητότητας ακόμα πιο εύκολη από άλλες τεχνικές όπως της καθρεπτομαντείας. Αυτό συμβαίνει διότι το Αστρικό Πεδίο είναι επίσης συνδεδεμένο με το ύδωρ και γιαυτό τον λόγο μια πύλη μέσω του νερού είναι πολύ πιο προσβάσιμο από οποιοδήποτε άλλο μέσον. Αυτό βέβαια κρύβει μία μεγάλη παγίδα γιατί όπως προείπαμε ο ονειρόκοσμος είναι συνδεδεμένος με το νερό, κάτι το οποίο καθιστά άκρως επικίνδυνο τόσο για τον αρχάριο όσο και για τον έμπειρο υδρομάντη. Η ιστορία του Ναρκίσσου είναι ένα πολύ καλό παράδειγμα για το πόσο επικίνδυνα μοιραία μπορεί να γίνει μια τέτοιου είδους πρακτική, σε μαγεύει με την ομορφιά της και τους κόσμους που έχεις δημιουργήσει και τη στιγμή που δεν το περιμένεις το “εγώ” σου πνίγεται στη μαύρη λίμνη μαζί με εσένα. Η Τεχνική της υδρομαντείας ακολουθεί τις ίδιες επιταγές την καθρεπτομαντείας, μέσω δηλαδή της εστίασης στην επιφάνεια με σκοπό να επιτευχθεί η απαραίτητη ολίσθηση της συνείδησης στα άυλα πεδία της ύπαρξης…
Οι πρακτικές της υδρομαντείας και της ονειρομαντείας θα αναλυθούν σε επόμενο σχετικό άρθρο που θα έλθει ως δεύτερο μέρος του άρθρου που διαβάσατε…καλό ταξίδι στην αστρική θάλασσα…
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου