Ο εχθρός εντός των πυλών. Ζήτημα χρόνου η απογείωση των ελικοπτέρων από την ταράτσα της Βουλής

Μπορεί κανείς να σε βρίζει. Μπορεί κανείς να βρίζει την οικογένειά σου. Μπορεί κανείς να σε πλησιάζει απειλητικά. Μπορεί κανείς αφού σε πλησιάζει, να σε γυροφέρνει.

του Στρατή Μαζίδη

Το πρόβλημα αρχίζει όταν αρχίζει να σε ακουμπάει. Όταν πια αρχίζει να βάζει το χέρι του και να σε πασπατεύει, τώρα χτυπούν κόκκινοι συναγερμοί.

Αυτό συμβαίνει και με τα νέα πρόστιμα της εφορίας τα οποία έχουν καθαρά εισπρακτικό χαρακτήρα και φυσικά εξοντωτικό.

Εκπληκτικά πανωτόκια και κατασχέσεις ακινήτων εξπρές.

Βέβαια όποιος θέλει μπορεί να πάει να γονατίσει μπροστά στο Διοκλητιανό του ελληνικού λαού, Χάρη Θεοχάρη και να ζητήσει έλεος. Είναι σίγουρο ότι θα έχει τόση τύχη, όση είχαν και οι πρώτοι χριστιανοί στην αρένα με τα λιοντάρια.

Φυσικά η σκέψη να πληρώσουν επιτέλους οι εφοπλιστές, αυτοί που κέρδισαν 175 δις δολάρια και δεν έδωσαν στην πατρίδα τίποτε, δεν υπάρχει. Η σκέψη να ξεφορτωθούμε άχρηστες δημόσιες επιχειρήσεις, λαδιάρηδες, επίορκους, ψευδο-πτυχιούχους ούτε. Να πιάσουμε τους φακελάκηδες στα νοσοκομεία όχι.

Ο κος Θεοχάρης ανοίγει τις πύλες της κολάσεως. Προφανώς του αρέσει. Δεν το κάνει τυχαία. Πιθανολογώ ότι έχει ήδη μια έτοιμη τσάντα με καμιά δυο αλλαξιές μέσα, διότι το ελικόπτερο δε θα μπορεί να παραμείνει για πολύ στην ταράτσα της Βουλής και μερικών κυβερνητικών κτιρίων.

Εγώ μετά από αυτό το ποδοβολητό να άρχεται. Όπως ακούω τους δεσμοφύλακες να λαδώνουν τις κλειδαριές σε κάτι ξεχασμένα μπουντρούμια σε περίπτωση που κάποιος δεν προλάβει την πτήση του.

freepen