Πληρώνουμε «χρυσό» τον πόλεμο στην Ουκρανία με απόφαση του κ.Μητσοτάκη!

 

Χωρίς να καταβάλλει ιδιαίτερη προσπάθεια,

μιας και η αντιπολίτευση βρίσκεται σε  λήθαργο, ο Κυριάκος Μητσοτάκης έχει αποφύγει κάθε ουσιαστική συζήτηση για τα ιλιγγιώδη ποσά και τον εξοπλισμό που στέλνει στον Ζελένσκι, συμμετέχοντας σε έναν πόλεμο, χωρίς να έχει καμία συμβατική υποχρέωση, μιας και η Ουκρανία δεν είναι μέλος του ΝΑΤΟ ή της ΕΕ. . Η υποταγή του Έλληνα πρωθυπουργού στα πολεμοχαρή σχέδια  των ευρωπαικών χωρών,  υπό το δόγμα “είμαστε σε πόλεμο με την Ρωσία” , στοιχίζει δις στον ελληνικό λαό χωρίς το παραμικρό αντάλλαγμα.
Ενόψει της επίσκεψης Ζελένσκι εντός του μηνός στην Αθήνα, είναι αναγκαία  μια αποτίμηση της στάσης της χώρας, καθώς υπάρχουν ακόμη πολύ σημαντικές εκκρεμότητες. Ταυτόχρονα , παρατηρείται μια όλο και αυξανόμενη τάση του Κυριάκου Μητσοτάκη να αποκρύπτει πολύ σημαντικές πληροφορίες για όσα συμβαίνουν στο ΝΑΤΟ και την ΕΕ και τις αποφάσεις που ο ίδιος στηρίζει, προκειμένου να αποφύγει το πολιτικό κόστος.  Τι έχει κερδίσει η Ελλάδα από την άκριτη ένταξή της στο αντιρωσικό μπλοκ; τίποτα απολύτως και έχει και κόστος, ενώ η Τουρκία απολαμβάνει τα οφέλη της ουδετερότητας.

Η βουλή και τα δις στην Ουκρανία, αλλά όχι για την κοινωνία

Από την έναρξη του πολέμου,  η ΕΕ και τα κράτη μέλη  έχουν διαθέσει 177,5 δισ. ευρώ προς στήριξη της Ουκρανίας, ενώ εκκρεμεί  η εφαρμογή της  PURL (“Προτεραιοποιημένη Λίστα Απαιτήσεων Ουκρανίας”), του ΝΑΤΟ και η ενίσχυση στο πλαίσιο της χρηματοδότησης μέχρι το 2027.
Οι Μητσοτάκης και Ζελένσκι υπέγραψαν τον Οκτώβριο του 2024, διμερή συμφωνία Ασφάλειας, αλλά ο Έλληνας πρωθυπουργός δεν την έχει φέρει ακόμη προς κύρωση στη βουλή, φοβούμενος  ίσως μια νέα κρίση εντός της ΝΔ, αλλά και την σύμπηξη μετώπου της αντιπολίτευσης εναντίον του. Ο Ουκρανός πρόεδρος πιέζει, οι ΗΠΑ πιέζουν αλλά ο Έλληνας πρωθυπουργός φοβάται επίσης, ότι στη βουλή θα αναγκαστεί να κάνει μια πλήρη συζήτηση για την Ουκρανία και θέλει να την αποφύγει. Το ερώτημα είναι τι ακριβώς περιλαμβάνει η συμφωνία και γιατί , αφού ο Μητσοτάκης την υπέγραψε, δεν θέλει να την φέρει στη βουλή. Κατά συνέπεια, αναμένουμε με ενδιαφέρον τι θα περιλαμβάνει η επίσκεψη Ζελένσκι, πέραν του ενθουσιασμού του για τον κάθετο αγωγό που θα τροφοδοτεί τη χώρα του με το αμερικανικό LNG.

Το επόμενο ζήτημα αφορά την ελληνική συνεισφορά  στο πρόγραμμα “ Μέσο διευκόλυνσης για την Ουκρανία” για την περίοδο 2024-2027 που ανέρχεται στα 50 δις και περιλαμβάνει  χρηματοδότηση για ανάκαμψη, ανοικοδόμηση και εκσυγχρονισμό, ενώ επιπλέον, αναστέλλονται ορισμένοι εμπορικοί δασμοί και ποσοστώσεις για την Ουκρανία, ενώ έχει συμφωνηθεί η επανεξέταση της συμφωνίας βαθιάς και ολοκληρωμένης ζώνης ελεύθερων συναλλαγών (DCFTA).  Ο Κυριάκος Μητσοτάκης πρέπει να εγγράψει το ποσό που αντιστοιχεί στην Ελλάδα, γύρω στα 1,5 δις ευρώ και αυτά είναι διαφορετικά από τα όπλα, τους δασμούς κλπ.

Επειδή τον επόμενο μήνα θα έχουμε την συζήτηση για τον προυπολογισμό του επομένου έτους, είναι προφανές ότι ο πρωθυπουργός θα δυσκολευθεί πολύ να πείσει την ελληνική κοινωνία ότι έχει χρήματα για την Ουκρανία , αλλά όχι για το ΕΣΥ, για τους αγρότες και  το κοινωνικό κράτος,  Για όλη αυτή τη βοήθεια , η Ελλάδα δεν παίρνει το παραμικρό αντάλλαγμα. Το αίτημα του Μητσοτάκη να αναλάβουν ελληνικές επιχειρήσεις την ανοικοδόμηση του λιμανιού της Οδησσού δεν φαίνεται να ικανοποιείται, αλλά η επίσκεψη Ζελένσκι ίσως μας κάνει σοφότερους, αν και αυτή η υπόθεση ελάχιστα αφορά τον ελληνικό λαό. Γενικότερα, οι ΗΠΑ, η Αγγλία, η Γερμανία, η Τουρκία και άλλες χώρες θα πάρουν την μερίδα του λέοντος.

Η εξέλιξη αυτή προκαλεί τα κόμματα της αντιπολίτευσης.  Η κυβέρνηση οδηγεί σε διάλυση το ΕΣΥ, το εκπαιδευτικό σύστημα, το κοινωνικό κράτος και γενικότερα τις κοινωνικές δαπάνες για να χρηματοδοτεί έναν πόλεμο που δεν αφορά την άμυνα και την εθνική ασφάλεια αλλά τα συμφέροντα των ΗΠΑ και ορισμένων δυτικών χωρών. Μετά και την υπογραφή της συμφωνίας με τις ΗΠΑ για την αγορά φυσικού αερίου που μέσω της Αλεξανδρούπολης θα μπορεί να προμηθεύεται και η Ουκρανία, ο Ζελένσκι είναι πολύ ικανοποιημένος.

Οι προσωπικές επιλογές του Μητσοτάκη

Όλη η πολιτική της Ελλάδας στον πόλεμο της Ουκρανίας , δεν βασίστηκε ούτε μια στιγμή σε έναν στρατηγικό σχεδιασμό, προκειμένου να έχει η Ελλάδα μια πολιτική αρχών, αλλά ταυτόχρονα να έχει μια εθνική προσέγγιση, δεδομένου ότι και η χώρα μας δέχεται απειλές πολέμου. Όλη η πολιτική αποτελεί προσωπική επιλογή του Κυριάκου Μητσοτάκη, χωρίς την συμμετοχή της κυβέρνησης και απλά το υπουργείο Εξωτερικών περισσότερο στοιχίζεται με αποφάσεις του ΝΑΤΟ και της ΕΕ, παρά έχει δική του τακτική. Εκ των πραγμάτων, η Ελλάδα είναι η χώρα που δέχεται πιέσεις , δεν έχει φωνή, δεν έχει κανένα σχέδιο και σύρεται από κάθε κατεύθυνση. Αυτή είναι και η  προσωπική εικόνα ενός πρωθυπουργού που δεν έχει κανένα κύρος, σε κανένα τραπέζι.
Ως προς τον πολεμικό εξοπλισμό που θα προσθέσει η Ελλάδα στον πόλεμο οι πληροφορίες διίστανται γιατί είναι δύσκολο να διασταυρωθούν , καθώς το σχέδιο έχει χαρακτηριστεί απόρρητο. Υπάρχουν πιεστικά αιτήματα από ΗΠΑ και Ζελένσκι για αποστολή των S-300 , αποστολή των  Patriot, άλλου πολεμικού υλικού το οποίο η Ελλάδα θα αντικαταστήσει με νέες αγορές όπλων από το Ισραήλ, ενώ έντονα φημολογείται και η αποστολή αεροσκαφών  Mirage 2000-5. Πολλά από αυτά , φυσικά δεν μπορεί να ικανοποιηθούν, αλλά θα ακούσουμε τον Ζελένσκι που ίσως πει και δημόσια τι θέλει. Η επίσκεψη πάντως  περιβάλλεται από μυστικότητα για λόγους ασφαλείας.

Να σημειωθεί πως μετά τις νυχτερινές περιπλανήσεις της  Κίμπερλι Γκίλφοϊλ, και  την αποικιοκρατικού τύπου συμφωνία για το φυσικό αέριο από τις ΗΠΑ, σειρά έχει η Ουκρανία. Ήδη οι ΗΠΑ έχουν κάνει διάβημα προς το ΥΠΕΞ από τον περασμένο Αύγουστο να προχωρήσει η Αθήνα στην υπογραφή και πλήρη αποδοχή της PURL ώστε να καταστεί υποχρεωτική η εφαρμογή της. Πράγμα που σημαίνει ότι η Ελλάδα θα μπει σε μια χωρίς επιστροφή διαδικασία τροφοδότησης της Ουκρανίας με πολεμικό εξοπλισμό, τον οποίο έχει πληρώσει χρυσάφι ο ελληνικός λαός για την δική του άμυνα και ασφάλεια και ο Μητσοτάκης τον διαχειρίζεται με όρους προσωπικής διπλωματίας ή με ιστορικού μεγέθους  ανικανότητα  και ενδοτικότητα, για να είμαστε πιο ρεαλιστές.
Ακόμη και αν υποθέσουμε ότι η Ελλάδα καλώς εξοπλίζει την Ουκρανία και της δίνει και δις ευρώ σε βοήθεια, το ερώτημα που πλανάται στην ατμόσφαιρα, ποια είναι η στρατηγική σημασία αυτής της στάσης. Ωφελεί την Ελλάδα και πως; η απάντηση όσων αντιλαμβάνονται την εξωτερική πολιτική ως δράση για την εξυπηρέτηση των εθνικών συμφερόντων, η απάντηση είναι αρνητική. Οπότε καλό είναι να τεθεί η ερώτηση , επίσημα στον πρωθυπουργό από την αντιπολίτευση και ας δώσει τις απαντήσεις του..

Οι σχέσεις με την Ρωσία είναι προ πολλού παγωμένες. Σήμερα, 10 Νοεμβρίου, μια υψηλόβαθμη αντιπροσωπεία από τη Μόσχα βρίσκεται στο Κάιρο και συζητά θέματα στρατηγικής συνεργασίας και ασφάλειας μεταξύ Αιγύπτου -Ρωσίας. Και φυσικά η Αίγυπτος έχει άριστες σχέσεις με τις ΗΠΑ , αλλά δεν είναι σε πόλεμο με την Ρωσία……

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

ΠΗΓΗ