Περί αρνιών και Πάσχα

 Πληροφορίες κυρίως για όσους μικροαστούς -ξεκομμένους από την Φύση- νομίζουν πως η σφαγή των αιγοπροβάτων είναι μια αχρείαστη, βάρβαρη και απάνθρωπη πρακτική.

Κατά κανόνα οι προβατίνες γεννούν 1 φορά τον χρόνο, τον χειμώνα, συνήθως 1-2 αρνιά μετά από 5μηνη εγκυμοσύνη.
Τα αρνάκια σε γενικές γραμμές  είναι σχεδόν ίσα μοιρασμένα ως προς το φύλο, αρσενικά και θηλυκά.
Πρακτικά όμως δύσκολο, αντιπαραγωγικό και επικίνδυνο  να διατηρηθεί κοπάδι με περισσότερα από 1 κριάρι για κάθε 50 προβατίνες .
Οπότε και αναγκαστικά πρέπει να ρυθμιστεί ο πληθυσμός τους, διαφορετικά θα πεθάνουν όλα τους (τα πρόβατα δεν μπορούν να επιβιώσουν μόνα τους στη φύση, καθότι είναι ένα είδος που ο άνθρωπος δημιούργησε).

Η "ρύθμιση" αυτή γίνεται κατά την άνοιξη (αλλά και τον Δεκαπενταύγουστο ως β' δόση) με την σφαγή των αρσενικών αρνιών και των στέρφων (στείρων) θηλυκών.
Θα μπορούσε ένας ψυχοπονιάρης της πόλης να προτείνει "ας τα αφήσουν ελεύθερα!".
Δεν θα άλλαζε κάτι όμως ως προς την τύχη τους. Θα πέθαιναν και πάλι και μάλλον πιό βασανιστικά... Άρα αυτή η προτροπή θα ήταν μάλλον βλακώδης.

Πάμε στην αριθμητική:
Ας πούμε πως έχουμε ένα κοπάδι με 100 προβατίνες παραγωγικές (όπως πχ αυτό της φωτογραφίας). Αυτές γεννάνε τον Γενάρη ας πούμε 70 θηλυκά και 60 αρσενικά.
Οπότε θα πρέπει να σφαχτούν τα 58 αρσενικά για να μην τεθεί σε κίνδυνο η ύπαρξη του κοπαδιού.
Τα έσοδα από την πώληση αυτής της ποσότητας κρέατος δεν είναι πολλά για τον κτηνοτρόφο (γύρω στα 6.000 €, δηλαδή 500€ τον μήνα) αλλά χωρίς αυτά τα λεφτά το υπόλοιπο κοπάδι θα καταστρεφόταν καθότι τα υπόλοιπα έσοδα από γάλα, μαλλί, δέρμα, κοπριά δεν αρκούν για να καλύψουν τα έξοδα (τροφές, εγκαταστάσεις, εργατικά, κτηνιατρικά, εισφορές, κλπ) και τις για διάφορους λόγους απώλειες.

Συμπερασματικά, η κτηνοτροφία -και ιδιαίτερα των προβάτων, που θέλουν πολύ περπάτημα αλλιώς δεν πολλαπλασιάζονται- είναι μια πολύ δύσκολη και σκληρή δουλειά και αν οι κτηνοτρόφοι είχαν τα... μυαλά γατομάνας, τα πρόβατα θα είχαν εκλείψει ως είδος!
Σουβλίστε λοιπόν το αρνάκι σας χωρίς τύψεις και με την συναίσθηση πως έτσι βοηθάτε πολλά περισσότερα πρόβατα να επιβιώσουν.

Τα συγκεκριμένα έθιμα, όπως πχ του Πάσχα ή της Παναγίας, δεν είναι τυχαία..

 

 

 

 

 

Δ. Βουναρας