Τα 2 συστήματα που εξουσιάζουν τις ΗΠΑ, θέλουν να εξοντώσουν Trump και Putin

  

Αν ο όρος «βαθύ κράτος»

άρχισε να χρησιμοποιείται για πρώτη φορά στην Τουρκία τη δεκαετία του 1990, ενώ στη Δύση άρχισε εμφανίζεται σε ομιλίες δημοσιογράφων, αναλυτών και πολιτικών στις Ηνωμένες Πολιτείες κατά τη διάρκεια της προεδρίας του Donald Trump.
Για άλλη μια φορά, όμως, το ιστορικό πλαίσιο είναι κρίσιμο, σύμφωνα με ανάλυση στο ρωσικό πρακτορείο ειδήσεων RIA Novosti, του Ρώσου πολιτικού φιλόσοφου και αναλυτή Alexander Dugin.
Οι υποστηρικτές του Trump, αρχίζουν να λένε ότι ο Trump, ο οποίος έχει όλα τα δικαιώματα βάσει του Συντάγματος να καθορίζει την πορεία της αμερικανικής πολιτικής.
Αλλά όταν ήταν πρόεδρος συνάντησε απροσδόκητα εμπόδια σε αυτό το θέμα που δεν μπορούν να περιοριστούν μόνο σε αντίθεση στο Δημοκρατικό Κόμμα ή στη γραφειοκρατική αδράνεια.
Σταδιακά, καθώς προχωρά αυτή η αντίσταση, ο Trump και οι υποστηρικτές του αρχίζουν να αναγνωρίζουν τους εαυτούς τους ως φορείς όχι μόνο της ρεπουμπλικανικής ατζέντας, παραδοσιακής για προηγούμενους πολιτικούς και προέδρους αυτού του κόμματος, αλλά κάτι περισσότερο.
Η έμφαση τους στις παραδοσιακές αξίες και η κριτική της παγκοσμιοποίησης άγγιξε το νεύρο όχι μόνο με τους άμεσους πολιτικούς αντιπάλους, τους «προοδευτικούς» και το Δημοκρατικό Κόμμα, αλλά και με κάποια αόρατη και αντισυνταγματική εξουσία, ικανή να επηρεάσει συνεκτικά και σκόπιμα όλες τις κύριες διαδικασίες.
Την αμερικανική πολιτική: στον τομέα των οικονομικών, των μεγάλων επιχειρήσεων, των μέσων ενημέρωσης, των υπηρεσιών πληροφοριών, της δικαιοσύνης, των σημαντικότερων πολιτιστικών ιδρυμάτων, των κύριων εκπαιδευτικών ιδρυμάτων και ούτω καθεξής.
Φαίνεται ότι οι ενέργειες του κρατικού μηχανισμού στο σύνολό τους πρέπει να υπόκεινται στην πορεία και τις αποφάσεις του νόμιμα εκλεγμένου Προέδρου των ΗΠΑ.
Αλλά αποδείχθηκε ότι αυτό δεν ισχύει καθόλου, ότι ανεξέλεγκτες διαδικασίες λαμβάνουν χώρα έξω από τον Πρόεδρο Trump και εντελώς ανεξάρτητα από αυτόν σε κάποιο υψηλότερο επίπεδο «σκιώδους δύναμης».
Έτσι ανακαλύφθηκε το βαθύ κράτος στις ίδιες τις Ηνωμένες Πολιτείες.

Η αφανής εξουσία

Οι Ηνωμένες Πολιτείες, όπως και η Τουρκία, έχουν αναμφίβολα μια φιλελεύθερη Δημοκρατία.
Αλλά η παρουσία μιας μη εκλεγμένης στρατιωτικοπολιτικής αρχής, επηρεασμένης από μια πολύ συγκεκριμένη ιδεολογία (ανεξάρτητη από τη νίκη του ενός ή του άλλου κόμματος) και μέρος κάποιου είδους μυστικής κοινωνίας (για παράδειγμα, μασονικού τύπου), ήταν εντελώς αφανής για τους Αμερικανούς.
Επομένως, ο λόγος για το βαθύ κράτος εκείνη την περίοδο έγινε αποκάλυψη για πολλούς, μετατρέποντας από «θεωρία συνωμοσίας» σε προφανή πολιτική πραγματικότητα, σύμφωνα με τον Dugin.
Φυσικά, η ανεξιχνίαστη δολοφονία του John Kennedy και η πιθανή εξάλειψη άλλων μελών αυτής της φυλής, πολλές ασυνέπειες στα τραγικά γεγονότα της 11ης Σεπτεμβρίου 2001, καθώς και ορισμένα άλλα άλυτα μυστικά της αμερικανικής πολιτικής ανάγκασαν τους Αμερικανούς να υποψιάζονται ότι υπάρχει κάποιο είδος «μυστικής δύναμης» στην Αμερική.
Οι ευρέως διαδεδομένες «θεωρίες συνωμοσίας» πρότειναν τους πιο απίστευτους υποψηφίους για αυτόν τον ρόλο - από κρυπτοκομμουνιστές έως ερπετοειδείς.
Αλλά η ιστορία της προεδρίας του Trump και, όχι λιγότερο, η δίωξή του μετά την ήττα από τον Biden, και ήδη δύο απόπειρες δολοφονίας κατά την προεκλογική εκστρατεία του 2024, μας αναγκάζουν να αντιμετωπίσουμε το θέμα του βαθέος κράτους στις Ηνωμένες Πολιτείες με απόλυτη σοβαρότητα.
Σίγουρα υπάρχει, δρα, είναι ενεργό, και... κυβερνά.

Η εξήγηση

Αναζητώντας μια εξήγηση για αυτό το φαινόμενο, αξίζει πρώτα απ' όλα να στραφούμε σε εκείνες τις πολιτικές οργανώσεις στις Ηνωμένες Πολιτείες του εικοστού αιώνα που ήταν οι πιο ιδεολογικές και προσπάθησαν να δράσουν σε έναν υπερκομματικό χώρο, σύμφωνα με τον Dugin.
Αν αναζητήσουμε τον πυρήνα του βαθέως κράτους μεταξύ του στρατού, των υπηρεσιών πληροφοριών, των στελεχών της Wall Street, των μεγιστάνων υψηλής τεχνολογίας και ούτω καθεξής, είναι απίθανο να έχουμε ένα ικανοποιητικό αποτέλεσμα.
Όλα εκεί είναι πολύ εξατομικευμένα και ασαφή.
Πρώτα από όλα, πρέπει να δώσουμε προσοχή στην ιδεολογία.
Αν αφήσουμε κατά μέρος τις θεωρίες συνωμοσίας, δύο φορείς είναι πιο κατάλληλοι για αυτόν τον ρόλο: το CFR (Council on Foreign Relations - Council on Foreign Relations), που ιδρύθηκε στη δεκαετία του 20 του εικοστού αιώνα από ομοϊδεάτες του Προέδρου Woodrow Wilson, ένθερμος υποστηρικτής της δημοκρατικής παγκοσμιοποίησης και πολύ αργότερα ενός κινήματος Αμερικανών νεοσυντηρητικών που αναδύθηκαν από τους (κάποτε περιθωριακούς) τροτσκιστές και σταδιακά απέκτησαν σημαντική επιρροή στις Ηνωμένες Πολιτείες.
Τόσο το CFR όσο και οι Neocons είναι ανεξάρτητες από οποιοδήποτε μέρος.
Έθεσαν ως στόχο να κατευθύνουν τη στρατηγική πορεία της αμερικανικής πολιτικής στο σύνολό της, ανεξάρτητα από το ποιο κόμμα επικρατεί αυτή τη στιγμή.
Επιπλέον, και οι δύο αυτές αρχές έχουν μια καλά δομημένη και ξεκάθαρη ιδεολογία: αριστερή-φιλελεύθερη παγκοσμιοποίηση στην περίπτωση του CFR και επίθεση στην αμερικανική ηγεμονία στην περίπτωση των νεοσυντηρητικών.
Το CFR μπορεί να θεωρηθεί ως αριστεροί παγκοσμιοποιητές υπό όρους, και οι νεοσυντηρητικοί - δεξιοί παγκοσμιοποιητές.

Τι είναι το CFR

Από την αρχή του CFR, αυτό το δίκτυο πολιτικών, ειδικών, διανοουμένων και εκπροσώπων διεθνικών εταιρειών χάραξε μια πορεία για τη μετάβαση από τις Ηνωμένες Πολιτείες ως εθνικό κράτος σε μια παγκόσμια δημοκρατική «αυτοκρατορία».
Ενάντια στους απομονωτιστές, το CFR προέβαλε τη θέση ότι το πεπρωμένο των Ηνωμένων Πολιτειών είναι να κάνουν ολόκληρο τον κόσμο φιλελεύθερο και δημοκρατικό.
Τα ιδανικά και οι αξίες της φιλελεύθερης δημοκρατίας, του καπιταλισμού και του ατομικισμού τοποθετήθηκαν εδώ πάνω από τα εθνικά συμφέροντα.
Αυτή ήταν η δομή που καθ' όλη τη διάρκεια του εικοστού αιώνα -με κάποια διακοπή για τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο- ασχολήθηκε με την ιστορική δημιουργία υπερεθνικών οργανώσεων: πρώτα η Κοινωνία των Εθνών , μετά ο ΟΗΕ , η Λέσχη Bilderberg , η Τριμερής Επιτροπή κ.ο.κ.
Το καθήκον ήταν να δημιουργηθεί μια ενοποιημένη παγκόσμια φιλελεύθερη ελίτ που θα μοιράζεται την ιδεολογία της παγκοσμιοποίησης σε όλα: φιλοσοφία, πολιτισμό, επιστήμη, οικονομία, πολιτική κ.λπ.
Όλες οι δραστηριότητες των παγκοσμιοποιητών από το CFR στόχευαν στο σχηματισμό μιας ενιαίας παγκόσμιας κυβέρνησης, η οποία συνεπαγόταν τη σταδιακή αποσύνθεση των εθνικών κρατών και τη μεταφορά της εξουσίας από πρώην κυρίαρχες οντότητες στα χέρια μιας παγκόσμιας ολιγαρχίας που αποτελείται από τους φιλελεύθερους του κόσμου, ελίτ, που ανατράφηκαν σύμφωνα με τα πρότυπα της Δύσης.
Το CFR, μέσω των ευρωπαϊκών του δικτύων, συμμετείχε ενεργά στη δημιουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ένα συγκεκριμένο βήμα προς την παγκόσμια διακυβέρνηση).
Οι εκπρόσωποί της - κυρίως ο Henry Kissinger , ο μόνιμος πνευματικός ηγέτης αυτής της οργάνωσης - έπαιξαν καθοριστικό ρόλο στην ενσωμάτωση της Κίνας στην παγκόσμια αγορά.
Αυτή ήταν μια αποτελεσματική κίνηση για την αποδυνάμωση του σοσιαλιστικού στρατοπέδου.
Η ίδια αρχή συνέβαλε ενεργά στην προώθηση της θεωρίας της σύγκλισης και κατάφερε να αποκτήσει επιρροή στην ύστερη σοβιετική ηγεσία - μέχρι τον Γκορμπατσόφ.
«Η παγκόσμια κοινότητα ελέγχεται» - έτσι έγραψαν οι αείμνηστοι Σοβιετικοί ιδεολόγοι που έπεσαν στα ξόρκια των γεωπολιτικών υπνωτιστών από το CFR υπό την υπαγόρευση των παγκοσμιοποιητών από το CFR.
Το CFR στις ΗΠΑ είναι μια αυστηρά μη κομματική δομή και ενώνει τόσο τους Δημοκρατικούς, στους οποίους είναι κάπως πιο κοντά, όσο και τους Ρεπουμπλικάνους.
Στην πραγματικότητα, αυτό είναι το γενικό στρατηγείο της παγκοσμιοποίησης και παρόμοιες ευρωπαϊκές πρωτοβουλίες, όπως το Φόρουμ του Νταβός του Klaus Schwab, είναι μόνο τα υποκαταστήματά του.
Την παραμονή της κατάρρευσης της ΕΣΣΔ, το CFR ίδρυσε το τμήμα του στη Μόσχα - στο Ινστιτούτο Συστημικής Έρευνας του Ακαδημαϊκού Gvishiani, από όπου προέκυψε τόσο ο πυρήνας των Ρώσων φιλελεύθερων της δεκαετίας του '90 όσο και το πρώτο κύμα ιδεολογικά υποκινούμενων ολιγαρχών.

Ο πόλεμος στον Trump

Είναι προφανές ότι ο Trump συνάντησε ακριβώς αυτή την εξουσία, η οποία στις ίδιες τις Ηνωμένες Πολιτείες και στον κόσμο παρουσιάστηκε ως μια ακίνδυνη και έγκυρη πλατφόρμα ανταλλαγής απόψεων «ανεξάρτητων» ειδικών.
Στην πραγματικότητα όμως πρόκειται για ένα πραγματικό ιδεολογικό στρατηγείο.
Και ο Trump, με την παλιά συντηρητική ατζέντα του, την έμφαση στα αμερικανικά συμφέροντα και την κριτική της παγκοσμιοποίησης, ήρθε σε σαφή και μετωπική αντίφαση μαζί του.
Ο Trump είναι μόνο ένας βραχυπρόθεσμος πρόεδρος των ΗΠΑ και το CFR έχει μια ιστορία αιώνων στον καθορισμό της πορείας της αμερικανικής εξωτερικής πολιτικής.
Και φυσικά, στα εκατό χρόνια της ύπαρξής του στην εξουσία και στην εξουσία, το CFR σχημάτισε ένα εκτεταμένο δίκτυο επιρροής, διαδίδοντας τις ιδέες του σε στρατιωτικούς, αξιωματούχους, ανθρώπους του πολιτισμού και της τέχνης, αλλά κυρίως στα αμερικανικά πανεπιστήμια, τα οποία σταδιακά γινόταν όλο και πιο ιδεολογικά.
Τυπικά, οι Ηνωμένες Πολιτείες δεν αναγνωρίζουν καμία ιδεολογική κυριαρχία.
Αλλά το δίκτυο CFR, αντίθετα, είναι εξαιρετικά ιδεολογικό.
Η πλανητική νίκη της δημοκρατίας, η εγκαθίδρυση της παγκόσμιας διακυβέρνησης, ο πλήρης θρίαμβος του ατομικισμού και της πολιτικής των φύλων είναι οι υψηλότεροι στόχοι που δεν μπορούν να αλλάξουν ή να παρεκκλίνουν.
Εθνικισμός και το «Πρώτα η Αμερική» του Trump, απειλές για «αποστράγγιση του βάλτου της Ουάσιγκτον» - αυτή ήταν μια πραγματική πρόκληση για αυτήν την εξουσία, τον φύλακα των κωδίκων του ολοκληρωτικού (όπως κάθε ιδεολογία) φιλελευθερισμού.

Είναι μυστική εταιρεία το CFR;

Μπορεί το CFR να θεωρηθεί μυστική εταιρεία; Ναι.
Προτιμώντας τη διακριτικότητα, ενεργεί γενικά ανοιχτά.
Έτσι, οι ηγέτες του CFR ( Richard Haas , Fiona Hill , Silisha Wallander) συζήτησαν απευθείας τη σκοπιμότητα της δολοφονίας του Προέδρου της Ρωσίας (τα πρακτικά της συζήτησης δημοσιεύτηκαν στον επίσημο ιστότοπο του CFR).
Το αμερικανικό βαθύ κράτος, σε αντίθεση με το τουρκικό, σκέφτεται τον εαυτό του σε παγκόσμιο επίπεδο, οπότε αυτό που συμβαίνει στη Ρωσία ή την Κίνα φαίνεται σε όσους θεωρούν ότι είναι η παγκόσμια κυβέρνηση, μια «εσωτερική υπόθεση».
Λοιπόν, το να σκοτώσεις τον Trump είναι γενικά παιχνιδάκι αν αποτύχεις να τον φυλακίσεις ή να τον απομακρύνεις από τις εκλογές.
Αξίζει να ληφθεί υπόψη ότι οι μασονικές στοές έπαιξαν ζωτικό ρόλο στο αμερικανικό πολιτικό σύστημα από τον Επαναστατικό Πόλεμο στις Ηνωμένες Πολιτείες.
Επομένως, τα μασονικά δίκτυα είναι συνυφασμένα με το CFR και χρησιμεύουν ως αρχή στρατολόγησης για αυτά.
Σήμερα οι φιλελεύθεροι παγκοσμιοποιητές δεν χρειάζεται να κρύβονται.
Τα προγράμματά τους είναι πλήρως αποδεκτά από τις Ηνωμένες Πολιτείες και τη συλλογική Δύση.
Καθώς η «μυστική δύναμη» ενισχύεται, σταδιακά παύει να είναι μυστικό.
Αυτό που προηγουμένως έπρεπε να προστατευθεί από την πειθαρχία της μασονικής μυστικότητας γίνεται μια ανοιχτή παγκόσμια ατζέντα.
Οι Μασόνοι δεν περιφρόνησαν τη φυσική καταστροφή των εχθρών τους, αλλά, φυσικά, δεν μίλησαν για αυτό ευθέως.
Τώρα μιλάνε. Η μόνη διαφορά είναι αυτή, καταλήγει ο Dugin.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

ΠΗΓΗ