Όταν ο Στάλιν λεγόταν "Κόμπα" και ήτανε ληστής

 

Τέτοιες μέρες

του Ιουνίου, του 1907, έγινε η μεγάλη ληστεία της Τιφλίδας. Ήταν το αποκορύφωμα της ληστρικής δράσης του Στάλιν! Αλλά, ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή... Το 1902, ο Λένιν έγραψε το βιβλίο "Τι να κάνουμε;", για την τακτική που όφειλε να ακολουθήσει το επαναστατικό κίνημα. Το βιβλίο απευθυνόταν στα στελέχη, κι όχι στο κοινό. Ένα βασικό σημείο του, αφορούσε τους "επαγγελματίες επαναστάτες".

 Ιδού τα καθήκοντα των "επαγγελματιών κομμουνιστών": «Θέλουμε ανθρώπους που ν' αφιερώνουν στην επανάσταση όλη τους τη ζωή, κι όχι μόνο τα ελεύθερα βράδια τους. Η σπονδυλική στήλη του κόμματος συγκροτείται από πρόσωπα τα οποία (α) δεν έχουν καμία άλλη βιοποριστική απασχόληση, αλλά επάγγελμά τους είναι η επανάσταση, (β) ζουν δαπάναις του κόμματος και οφείλουν τυφλή υποταγή σ' αυτό»

 Πώς όμως θα πλήρωνε το κόμμα τους "επαγγελματίες κομμουνιστές" και συνάμα θα διέθετε χρήματα για τις εκδηλώσεις, τις εκδόσεις και την προπαγάνδα του; Το κόμμα χρειάζεται δύο παράλληλους μηχανισμούς, λέει ο Λένιν: έναν νόμιμο κι έναν παράνομο. Ο παράνομος μηχανισμός, θα ασκεί βία και τρομοκρατία στους πολιτικούς αντιπάλους, αλλά θα φροντίζει και για την "αυτοχρηματοδότηση". Ένας από τους τρόπους "αυτοχρηματοδότησης", ήταν οι ένοπλες ληστείες - "απαλλοτριώσεις", στην λενινιστική γλώσσα!

 ια να εξασφαλιστεί η μυστικότητα, ο Λένιν έφτιαξε μια "τριάδα" ηγετικών στελεχών, που ήταν υπεύθυνοι για τον παράνομο μηχανισμό: «Ο μπολσεβίκος Αλεξίνσκι, που εκείνα τα χρόνια ήταν πολύ κοντά στον Λένιν, διηγόταν: "Μέσα στην Κεντρική Επιτροπή σχηματίστηκε μια τριάδα, η ύπαρξη της οποίας ήταν κρυφή όχι μόνο για την αστυνομία αλλά και για τα μέλη του κόμματος. Η σύσταση αυτής της τριάδας: Λένιν, Μπογκντάνοφ και Κράσιν"

 (Πηγή: το βιβλίο "Στάλιν", του Έντβαρντ Ρατζίνσκι, κορυφαίου Ρώσσου βιογράφου, ιστορικού και θεατρικού συγγραφέα)

 Επιχειρησιακός αρχηγός του παράνομου μηχανισμού, ορίστηκε ο Στάλιν, γνωστός τότε με το κομματικό ψευδώνυμο"Κόμπα". Βοηθός του, ο Σιμόν Τερ - Πετροσιάν, γνωστός με το ψευδώνυμο"Καμό".

 Ακολουθεί η περιγραφή της πιο προσοδοφόρας και πιο αιματηρής όλων, ληστείας της Τιφλίδας (40 νεκροί κι άλλοι τόσοι τραυματίες), από τον Ρατζίνσκι: «Ήταν 11 το πρωί. Η πλατεία Ερεβάν στην Τιφλίδα ήταν όπως πάντα γεμάτη κόσμο. Δύο άμαξες συνοδευόμενες από έφιππους κοζάκους μπήκαν στην πλατεία: μετέφεραν μεγάλο ποσό χρημάτων της Κρατικής Τράπεζας. Σχεδόν ταυτόχρονα, στην πλατεία μπήκαν δύο μόνιππα. Στο ένα κάθεται ένας άνδρας με στολή αξιωματικού και στο άλλο δύο κυρίες. Κατόπιν παραγγέλματος του "αξιωματικού", εμφανίζεται μια ομάδα πενήντα ανθρώπων. Πάνω στους κοζάκους και τους περαστικούς πέφτουν χειροβομβίδες. Μέσα στη φασαρία και τον καπνό οι ληστές ορμάνε στην άμαξα, αρπάζουν το σάκο με τα χρήματα και εξαφανίζονται. Στην πλατεία απέμειναν οι σκοτωμένοι κοζάκοι και φαντάροι και οι σακατεμένοι περαστικοί που βογκούσαν, ανάμεσα στα συντρίμμια των αμαξών. Η προσωπική συμμετοχή του Κόμπα σ' αυτή την αιματηρή επιχείρηση θεωρείται αναμφισβήτητη. Αίμα, πολύ αίμα παντού όπου εμφανίζεται ο κοντός μαύρος άνθρωπος»

 Τα χρόνια πέρασαν, οι μπολσεβίκοι ανήλθαν στην εξουσία και ο "κοντός μαύρος άνθρωπος" έγινε αρχηγός του κράτους. Έπρεπε, λοιπόν, να εξαφανίσει το ληστρικό του παρελθόν. Και βέβαια, το έκανε με τον γνωστό σταλινικό τρόπο: "εξαφάνισε" όλους τους μάρτυρες. Πρώτο θύμα του, ο βοηθός του, "Καμό": «Στις 15 Ιουλίου 1922 ο Καμό ποδηλατούσε στην Τιφλίδα. Σε έναν έρημο δρόμο έπεσε πάνω του ένα αυτοκίνητο, τόσο σπάνιο πράγμα τότε στην πόλη. Τελικά πέθανε»

 Κλείνοντας, να τονίσω ότι οι διδαχές του Λένιν για τους "επαγγελματίες κομμουνιστές", εφαρμόζονται πιστά, όχι μόνο απ' το ΚΚΕ, αλλά κι απ' τα υπόλοιπα κόμματα της αριστεράς. Απλώς, στην εποχή μας, τα έσοδα δεν προέρχονται από "απαλλοτριώσεις", αλλά από κομματικές επιχειρήσεις! Μόνο οι τρομοκρατικές οργανώσεις της αριστεράς, ακολουθούν κατά γράμμα την λενινιστική-σταλινική πρακτική των ληστειών, με πιο κλασσικό παράδειγμα την 17 Νοέμβρη!~

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

ΠΗΓΗ