Ο "αρπαχτρας" του "αρπαχτρα"....

Σοφία Τζιτζίκου. Υποψήφια του ΣΥΡΙΖΑ στην Α' Αθηνών. Στα 52 της χρόνια πήρε σύνταξη. Χρόνια αντιπρόεδρος και μετά πρόεδρος της Unicef. Κατηγορείται πως έφαγε τα λεφτά της Unicef. Από εκεί έχει περάσει και ο Κατρούγκαλος.

Όπως χαρακτηριστικά λένε οι εργαζόμενοι «Όταν μας επισκέφτηκε η υπεύθυνη από τη Γενεύη μας είπε ότι η κατασπατάληση συμβαίνει χρόνια και πως στην ιστορία της καριέρας της δεν έχει ξαναδεί τόσα ποσά να έχουν διασπαθιστεί σε τόσο βάθος χρόνου.

Ούτε στην Αφρική λέει δεν το ζήσαμε αυτό».

Το ίδιο στέλεχος της Γενεύης ομολόγησε στους εργαζόμενους πως σταμάτησαν στα δεκαπέντε χρόνια τον αναδρομικό έλεγχο γιατί …«όσο προχωρούσαμε μπαίναμε πιο βαθιά στην τρύπα του λαγού και δεν θα τελείωνε ποτέ». Αναζητώντας τα πρόσωπα στα οποία θα πέσει ο φακός του εισαγγελέα, πέφτουμε σε πρωτοκλασάτα στελέχη του ΠΑΣΟΚ.

Η κυρία Τζιτζίκου ανέλαβε την προεδρία στην εταιρεία  όταν απεβίωσε ο επί 40 έτη πρόεδρος της Λάμπρος Κανελλόπουλος πρώην πρόεδρος της ΓΣΕΕ και ιδρυτικό στέλεχος του ΠΑΣΟΚ.

Διετέλεσε μάλιστα και υφυπουργός Εργασίας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων την δεκαετία του 90.

Η σύζυγος του υπήρξε επίσης μέλος του ΔΣ της εταιρείας.

Ο Λ. Κανελλόπουλος διορίστηκε πρόεδρος το 2000 και έκανε δεξί του χέρι τον Γιώργο Σακελλαρίου ο οποίος ήταν ήδη στην εταιρεία 40 χρόνια, από την εποχή που ήταν υπό κρατικό έλεγχο πριν μετατραπεί το 2002 σε σωματείο.
Τον έκανε οικονομικό διευθυντή με μισθό 7000 ευρώ μηνιαίως, και αποχώρησε το 2017 εξαιτίας του ελέγχου. 

Ο αντιπρόεδρος της UNICEF Γρηγόρης Φελώνης, επίσης στέλεχος του ΠΑΣΟΚ μέλος της Επιτροπής Καταστατικού και Πιστοποίησης, θεωρείται άνθρωπος του Βενιζέλου. Το 2013 ένα άλλο στέλεχος του ΠΑΣΟΚ, ο Γιώργος Παναγιωτακόπουλος, είχε αποκαλέσει τον κ. Φελώνη «Κηπουρό του κόμματος» ζητώντας από τον Ευάγγελο Βενιζέλο «να τον μαζέψει».
Υπήρξε επίσης πρόεδρος στο εργατικό κέντρο Αθήνας.

Από τη UNICEF παραιτήθηκε όταν από τα κεντρική διοίκηση της UNICEF στη Γενεύη ζητούσαν την αντικατάσταση του προέδρου στην οποία διαφωνούσε και σύμφωνα με μαρτυρίες εργαζομένων «έκανε κόκκινο πανί τη νέα πρόεδρο που ζητούσε την κάθαρση».

Ο εκτελεστικός γενικός διευθυντής της UNICEF Ηλίας Λυμπέρης με 6000 ευρώ μισθό τον μήνα ήταν υποψήφιος δημοτικός σύμβουλος με το ΠΑΣΟΚ.
Τι έδειξαν τα δύο πορίσματα

Τα ευρήματα από τα πορίσματα Ελλάδας και Γενεύης είναι ενδεικτικά του πάρτι που γινόταν στην Ελληνική UNICEF για πολλά χρόνια.

Στο έργο συναντάμε όλη την παθογένεια της Ελλάδας που περιλαμβάνει κατασπατάληση, οικογενειοκρατία σε μια εταιρεία μάλιστα που προασπίζεται τα ανθρώπινα δικαιώματα.

Πιο αναλυτικά ο έλεγχος εντοπίζει: Τεράστια ποσά που έχουν χαθεί από προμήθειες που δινόντουσαν με ανάθεση και όχι με διαγωνισμούς.
• Έσοδα τα οποία δεν φαίνονται από πωλήσεις ούτε στα ταμεία της επιτροπής.
• Πάγια της επιτροπής τεραστίου ύψους που δεν ξέρουμε πως χάθηκαν καθώς στο ΔΣ δεν συζητήθηκαν ποτέ τα οικονομικά θέματα ως έπρεπε. 

• Οι μισθοί υπερβαίναν το 1.100.000 ευρώ για 30 άτομα. 

• Πλαστογράφηση υπογραφών.

• Έχουν βρεθεί ποσά 50 χιλιάδες του προηγούμενου προέδρου χωρίς καμιά δικαιολογία.

• Δινόντουσαν μπόνους χωρίς καμιά δικαιολογία σε υψηλόβαθμους.

• Τα 2/3 των εργαζομένων είχαν οικογενειακές σχέσεις μεταξύ τους.

• Χρήματα που ξοδεύονταν για σέρβις των προσωπικών αυτοκινήτων και άλλες ανεξήγητες σπατάλες. Χαρακτηριστικά η εταιρεία φαίνεται να ξόδευε χρήματα για 25 κιλά το μήνα σε ζάχαρη! Αναρωτιέται κανείς πόσους καφέδες έπιναν οι 30 εργαζόμενοι. 

• Ζητείται η διερεύνηση της σκοτεινής πλευράς των τηλεμαραθωνίων.
Εργαζόμενος στη UNICEF που έχει δει το πόρισμα μας εξηγεί επίσης την αδιαφάνεια στις προσλήψεις και τη μισθοδοσία.

«Είχαμε καθαρίστρια που έπαιρνε 2000 ευρώ γιατί ήταν της κλίκας και συνάδελφό της που αμειβόταν με 900 ευρώ».«Τα προηγούμενα που υπήρχε το καθεστώς της ανάθεσης, είχαμε σύμβαση για τα κομπιούτερ χρέωνε την εταιρεία με 35 χιλιάδες ευρώ το έτος.

Ο ίδιος ο συνεργάτης έδωσε προσφορά για 9 χιλιάδες ευρώ ετησίως όταν η Κα Τζιτζίκου ξεκίνησε τους διαγωνισμούς. Που πήγαιναν τα υπόλοιπα χρήματα;».

Όπως έγινε γνωστό, στο ελληνικό τμήμα της UNICEF το μεγαλύτερο ποσοστό των χρημάτων που συγκεντρώνονταν πήγαινε τελικά στις τσέπες μερίδας προϊσταμένων, οι οποίοι για δεκαετίες απομυζούσαν τα χρήματα της οργάνωσης για να πλουτίζουν οι ίδιοι και οι στενοί συγγενείς τους. 

 Υπάλληλος που είχε σημαίνοντα ρόλο στην ανάδειξη του σκανδάλου με την υφαρπαγή τουλάχιστον 2.000. 000 ευρώ κάθε χρόνο από τα ταμεία του φιλανθρωπικού οργανισμού εξηγεί: 

 «Μέχρι και για ξέφρενη διασκέδαση σε νυκτερινό κέντρο στην Ιταλία, δίνονταν οι εισφορές των φιλάνθρωπων πολιτών προς την Unicef. Τα χρήματα που προορίζονταν για εμβόλια και τροφή σε παιδιά που τα είχαν απόλυτη ανάγκη, κατέληγαν μέχρι και για να αγορασθούν 35 ασημένια κηροπήγια, που έκαναν ως δώρα σημαντικά στελέχη της ελληνικής οργάνωσης σε γάμους». 

 Αλλα χρήματα πήγαιναν σε πολυτελή ταξίδια, εξόδους σε ταβέρνες και αγορές οικιακού εξοπλισμού για τα σπίτια υπαλλήλων του ελληνικού γραφείου της Unicef. Τεράστια ποσά φέρεται να δίνονταν για να αγοραστούν πλακάκια μπάνιου και άλλα είδη ανακαίνισης, που αφορούσαν βεβαίως κατοικίες υπηρεσιακών παραγόντων. 

 «Εξαφανίστηκαν χορηγίες της τάξης των 340.000 ευρώ από το υπουργείο Εξωτερικών και υπέκρυπταν την απάτη με την βοήθεια συνεννοημένων λογιστών. Όταν ξεκίνησε ο έλεγχος και ήταν προφανές ότι τίποτα δεν μπορούσε να αποκρύβει, άρχισαν απειλές κατά της οικονομικής ελέγκτριας που αποτέλεσε την αρχή για την αποκάλυψη του σκανδάλου. Μάλιστα υπήρξε επίθεση και ξυλοδαρμός της σε μία σύσκεψη. Στη συνέχεια επιχείρησαν να αμφισβητήσουν το πτυχίο της και άρχισαν, υποτίθεται, να ρωτούν πανεπιστημιακά ιδρύματα και φορείς του δημοσίου για να επαληθεύσουν, χωρίς επιτυχία, την πλαστότητά του» σημειώνει ο συγκεκριμένος υπάλληλος στο Βήμα. 

 Σε κάθε περίπτωση οι ατασθαλίες προέκυψαν και από πόρισμα της εταιρείας Deloitte που διενήργησε τον έλεγχο για λογαριασμό της ελληνικής πλευράς και ύστερα από εντολή των κεντρικών γραφείων της Γενεύης. Η άκρη του νήματος βρέθηκε με την προκήρυξη της θέσης του οικονομικού διευθυντή, το καλοκαίρι του 2016. Η γυναίκα που επελέγη για τη θέση ανάμεσα σε 90 υποψηφίους και μετά από πολλές συνεντεύξεις που έγιναν και στα κεντρικά γραφεία της Οργάνωσης στη Γενεύη, ξεκίνησε να ερευνά τα οικονομικά του ελληνικού τμήματος. 

 Η Unicef στην Ελλάδα συγκέντρωνε περίπου 4.5-5 εκατ. ευρώ ετησίως, τα περισσότερα από δωρεές. Κύρια διαπίστωση ήταν ότι ενώ όλες οι εθνικές επιτροπές είχαν την υποχρέωση να αποδίδουν το 70% στη Γενεύη και στην βοήθεια για εκατομμύρια παιδιά και το 30% να πηγαίνει στα λειτουργικά τους έξοδα, στην Ελλάδα συνέβαινε ακριβώς το αντίθετο. 

 «Όταν άρχισα να εργάζομαι δέχθηκα προσκλήσεις από παλαιούς υπαλλήλους της εταιρείας για να φάμε μαζί και να γνωρισθούμε. Στην πορεία, μου έκαναν διάφορες προτάσεις για παράνομα οικονομικά οφέλη ή να μου δώσουν και ποσό της τάξης των 200.000 ευρώ για να κατοχυρώσω την οικογένειά μου. Όμως οι έλεγχοι που άρχισαν να γίνονται αποδείκνυαν το εύρος των απατών. 

Όλοι ήταν υψηλόμισθοί ενώ υπήρχαν άτομα στις οικονομικές υπηρεσίες που έπαιρναν επίδομα ανθυγιεινού επαγγέλματος και ειδικών συνθηκών. Μας είχε εντυπωσιάσει ότι παντού εμφανίζονταν να τοποθετούνται μεγάλες ποσότητες με πλακάκια, δείγμα ότι και εκεί υπήρχε κόλπο διασπάθισης χρημάτων. 

 Επιπλέον, δεν φαίνεται να είχαν καταχωρισθεί χρήματα παλιότερης χορηγίας του υπουργείου Εξωτερικών, τα οποία παρελάμβαναν, τμηματικά, υπάλληλοι της ελληνικής Επιτροπής. Ακόμη έκλεβαν χρήματα από τα ποσά που δίνονταν για τα καύσιμα των ΙΧ. 

Όταν έμαθαν οι υπεύθυνοι των κεντρικών γραφείων στην Γενεύη, τι συνέβαινε στην Ελλάδα,  έλεγαν ότι αυτά δεν είχαν συμβεί ούτε στην Αφρική».

ΠΗΓΗ