Το μυστικό πίσω από την παρουσίαση του πρώτου iPhone ή πώς ο Στιβ Τζομπς κατάφερε να ξεγελάσει τους πάντες!
Ήταν 9 Ιανουαρίου του 2007, μία μέρα ιστορική για την εταιρεία Apple.
Ήταν η μέρα που ο Στιβ Τζομπς παρουσίασε για πρώτη φορά το
κινητό iPhone. «Σήμερα, η Apple θα επανεφεύρει το τηλέφωνο», είπε μεταξύ άλλων σε εκείνη την παρουσίαση στο Σαν Φρανσίσκο το θρυλικό «κεφάλι» της εταιρείας, και δεν είχε άδικο: το iPhone αποδείχθηκε πράγματι ένα επαναστατικό προϊόν που ανέτρεψε όλα τα δεδομένα. Κι όμως, εκείνη τη μέρα ήταν τόσα πολλά αυτά που μπορούσαν να είχαν πάει στραβά...
κινητό iPhone. «Σήμερα, η Apple θα επανεφεύρει το τηλέφωνο», είπε μεταξύ άλλων σε εκείνη την παρουσίαση στο Σαν Φρανσίσκο το θρυλικό «κεφάλι» της εταιρείας, και δεν είχε άδικο: το iPhone αποδείχθηκε πράγματι ένα επαναστατικό προϊόν που ανέτρεψε όλα τα δεδομένα. Κι όμως, εκείνη τη μέρα ήταν τόσα πολλά αυτά που μπορούσαν να είχαν πάει στραβά...
Είναι προφανές ότι το iPhone δεν ήταν μια απλή υπόθεση. Ήταν το μεγάλο στοίχημα του Τζομπς, που υλοποιήθηκε κάτω από άκρα μυστικότητα και μετά από σκληρή δουλειά πολλών μηνών, τον Ιανουάριο του 2007 ήταν έτοιμο να παρουσιαστεί επιτέλους στο κοινό. Ή μήπως όχι;
Ένα πρωτότυπο γεμάτο προβλήματα
Την αλήθεια πίσω από εκείνη την παρουσίαση την αποκάλυψε πολλά χρόνια αργότερα, το 2013, ο Άντι Γκρινιόν, ένα από τα στελέχη της Apple που εργάστηκαν πυρετωδώς πάνω στο πρώτο iPhone, μιλώντας στους New York Times. Σύμφωνα με τον Γκρινιόν, όταν ο Στιβ Τζομπς παρουσίασε την πρωτοποριακή συσκευή στο κοινό, αυτή ήταν γεμάτη προβλήματα, καθώς η ανάπτυξή της δεν είχε ακόμη ολοκληρωθεί.
Τι ακριβώς πήγαινε στραβά με το iPhone; Τα πάντα! Όπως αναφέρει ο Γκρινιόν: «Το iPhone μπορούσε να παίξει ένα μέρος ενός τραγουδιού ή ενός βίντεο, αλλά δεν μπορούσε να παίξει ένα ολόκληρο βίντεο χωρίς να κρασάρει. Λειτουργούσε καλά αν έστελνες ένα e-mail και μετά έμπαινες στον browser. Αν έκανες όμως αυτά τα πράγματα αντίστροφα, μπορεί να μη λειτουργούσε».
Επιπλέον, το λογισμικό του Wi-Fi ήταν ασταθές, με αποτέλεσμα συχνά το κινητό να μην έχει σήμα, ενώ είχε πολύ περιορισμένη μνήμη και κάθε τόσο έπρεπε να κάνει επανεκκίνηση για να λειτουργήσει και πάλι κανονικά. Επίσης, κάποιες φορές έκλεινε μόνο του ή διέκοπτε ξαφνικά την κλήση. Και προσθέστε σε όλα αυτά τα προβλήματα και το γεγονός ότι τον Ιανουάριο του 2007 είχαν κατασκευαστεί περίπου 100 iPhones, που το καθένα είχε τα δικά του προβλήματα, καθώς επρόκειτο για πρωτότυπα και όχι για τελικά προϊόντα.
Ένας οποιοσδήποτε επιχειρηματίας θα το έβαζε κάτω και θα παραδεχόταν ότι αυτό που ήθελε να κάνει ήταν απλώς αδύνατο. Όχι όμως ο Στιβ Τζομπς! Οι προσδοκίες από την παρουσίασή του ήταν πολύ μεγάλες, με το κοινό να περιμένει με αγωνία αυτό το μυστικό project της Apple (που όλοι ήλπιζαν ότι θα ήταν ένα κινητό τηλέφωνο). Ο Τζομπς δεν ήθελε με τίποτα να απογοητεύσει τους Apple fans. Και έκανε τα πάντα γι’ αυτό.
Οι ανορθόδοξες λύσεις για όλα τα προβλήματα
Οι πέντε μέρες πριν την παρουσίαση του iPhone ήταν εφιαλτικές. Κάτω από άκρα μυστικότητα, ο Τζομπς έκανε τη μία πρόβα μετά την άλλη, θέλοντας να είναι όλα τέλεια όταν θα ερχόταν η μεγάλη στιγμή. Όμως οι πρόβες δεν πήγαιναν καθόλου καλά. «Πολύ σπάνια τον έβλεπα να είναι ήρεμος – συνέβαινε, αλλά συνήθως απλά σε κοίταζε και σου έλεγε με πολύ δυνατή και αυστηρή φωνή “μου γ...ς την εταιρεία” ή “αν αποτύχουμε θα είναι εξαιτίας σου”», διηγείται ο Γκρινιόν. «Έμοιαζε σαν να έχουμε κάνει την πρόβα εκατό φορές και κάθε φορά κάτι πήγαινε στραβά».
Και το χειρότερο είναι ότι ο Τζομπς δεν ήθελε καν να ακούσει για μία παρουσίαση-«κονσέρβα», όπου απλώς θα έδειχνε σε βίντεο τις δυνατότητες του iPhone, έστω κι αν αυτό θα έλυνε πολλά προβλήματα. Ήθελε να είναι όλα ζωντανά, να γίνονται όλα σε πραγματικό χρόνο, ώστε να θέλουν όλοι να το αποκτήσουν – έστω κι αν δεν θα κυκλοφορούσε για αρκετούς μήνες ακόμα. Και έστω κι αν υπήρχε ο κίνδυνος στη μέση της παρουσίασης να «κολλήσει» το κινητό και να υποστεί ένα τεράστιο πατατράκ.
Για να περάσει λοιπόν το δικό του, ο Τζομπς και το επιτελείο του σκέφτηκαν μία σειρά από «κόλπα» που θα έκαναν το κοινό να πιστέψει ότι η συσκευή που είχε στα χέρια του μπορούσε να κάνει θαύματα, κρύβοντας επιμελώς τα αμέτρητα προβλήματά της. Πρώτα απ’ όλα, βρήκαν τη σωστή αλληλουχία ενεργειών που το ημιτελές iPhone μπορούσε να φέρει σε πέρας χωρίς να κρασάρει. Αυτό ήταν το εύκολο. Το πρόβλημα της μνήμης ήταν πιο σύνθετο, αλλά και αυτό λύθηκε με... μπακαλίστικο τρόπο: ο Τζομπς χρησιμοποίησε πολλές διαφορετικές συσκευές, ώστε όταν η μία υπερφορτωνόταν από έλλειψη μνήμης να περνά (χωρίς να το καταλάβει το κοινό) σε μία άλλη, την ώρα που η προηγούμενη έκανε επανεκκίνηση.
Το πρόβλημα με το σήμα του κινητού λύθηκε επίσης «πλαγίως», καθώς το επιτελείο του Τζομπς απλώς... πείραξε την ένδειξη των συσκευών ώστε αυτές να δείχνουν πάντα ότι αυτές είχαν φουλ σήμα!
Υπήρχε όμως και ένα άλλο δυσεπίλυτο πρόβλημα: πώς θα μπορούσε ο Τζομπς να δείξει ζωντανά τις δυνατότητες του iPhone όταν συνδέεται στο Διαδίκτυο, σε ένα χώρο γεμάτο από θεατές που θα «έτρωγαν» με τα δικά τους κινητά το διαθέσιμο bandwidth (εύρος ζώνης); Αναπόφευκτα, η σύνδεση της συσκευής στο Διαδίκτυο θα ήταν αργή και αυτό θα φαινόταν άσχημο. Όμως και σε αυτό το πρόβλημα βρέθηκε η λύση: ο Τζομπς συμφώνησε με την εταιρεία τηλεπικοινωνιών AT&T για την παροχή ενός φορητού τηλεπικοινωνιακού πύργου που θα εξυπηρετούσε με αποκλειστικό δίκτυο τις συσκευές που βρίσκονταν επί σκηνής, επιτρέποντάς τους να έχουν γρήγορο Internet.
Η μέρα της κρίσης
Τη μέρα της παρουσίασης, ο Γκρινιόν παραδέχεται πως ήταν τρομοκρατημένος στη σκέψη ότι κάτι μπορούσε να πάει στραβά και να «χαντακώσει» την παρουσίαση του iPhone. Όμως όλα λειτούργησαν βάσει σχεδίου: ο Στιβ Τζομπς έδωσε μία από τις γνωστές του παραστάσεις επί σκηνής, χωρίς να ξεφύγει από το αυστηρό «χρυσό μονοπάτι» (όπως το έλεγαν) των συγκεκριμένων ενεργειών που έπρεπε να κάνει με τη σωστή σειρά για να μην κρασάρουν τα κινητά και χωρίς κανείς να καταλάβει την «κομπίνα» του.
Οι θεατές είδαν τον Τζομπς να παίζει μουσική και βίντεο από την όμορφη οθόνη του iPhone. Τον είδαν να κάνει ένα τηλεφώνημα, επιδεικνύοντας τον τηλεφωνικό κατάλογο και την υπηρεσία φωνητικών μηνυμάτων. Έστειλε ένα SMS και ένα e-mail, δείχνοντας πόσο εύκολο ήταν να πληκτρολογεί ο χρήστης στην touch screen οθόνη. Έδειξε φωτογραφίες, μεγεθύνοντας και σμικρύνοντάς τις κουνώντας τον αντίχειρα και το δείκτη του. Μπήκε στην ιστοσελίδα των New York Times και του Amazon για να δείξει πόσο βολικός ήταν ο browser. Βρήκε ένα κατάστημα Starbucks μέσω του Google Maps και κάλεσε το τηλέφωνό του επιτόπου, δείχνοντας ότι είναι αδύνατο να χαθεί κανείς όταν έχει το iPhone μαζί του. Όλα αυτά, με προβληματικές, ημιτελείς συσκευές. Κι όμως, όλα είχαν πάει άψογα.
Λίγους μήνες αργότερα, στις 29 Ιουνίου του 2007, το πρώτο iPhone κυκλοφόρησε στις Ηνωμένες Πολιτείες. Ακολούθησε ένα χρόνο αργότερα το iPhone 3G, μετά το iPhone 3GS, μετά το iPhone 4 και ούτω καθεξής μέχρι το νέο iPhone X, που κυκλοφόρησε πρόσφατα. Κανείς δεν ξέρει αν όλα αυτά θα είχαν συμβεί, αν κάτι πήγαινε στραβά επί σκηνής σε εκείνη την αγωνιώδη παρουσίαση του Ιανουαρίου του 2007...
Στο παρακάτω βίντεο μπορείτε να δείτε ολόκληρη την παρουσίαση του πρώτου iPhone:
ΠΗΓΗ
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου