Όταν η ελληνική σημαία κυμάτιζε δίχως φόβο στην Β.Ήπειρο

 

 

Στις 22 Νοεμβρίου του 1940, ο ελληνικός στρατός μετά θριάμβου μπαίνει στην Κορυτσά των Ελλήνων. 

Αφότου ο Ελληνικός Στρατός απέκρουσε με επιτυχία την ιταλική εισβολή, που
άρχισε στις 28 Οκτωβρίου, στις 14 Νοεμβρίου άρχισε τη μεγαλειώδη του εξόρμηση στο Αλβανικό Μέτωπο.
Το Γ΄ Σώμα Στρατού, με διοικητή τον Αντιστράτηγο Γεώργιο Τσολάκογλου, επιτέθηκεγια να εκπορθήσει την ισχυρή τοποθεσία Μόροβας – Ιβάν και να καταλάβει τον συγκοινωνιακό κόμβο της Κορυτσάς.
Οι μάχες υπήρξαν σκληρότατες και διεξήχθησαν σε κορυφές που το υψόμετρο τους πέρναγε ακόμη και τα χίλια οχτακόσια μέτρα, πολλές φορές κάτω από σφοδρή χιονοθύελλα.
Από το πρωί της 18ης Νοεμβρίου το πυροβολικό της ΙΧ Μεραρχίας Πεζικού έθεσε υπό τα πυρά του την οδό Ερσέκας – Κορυτσάς και τους στρατώνες και το αεροδρόμιο της Κορυτσάς.
Από τη στιγμή που τα περίχωρα της Κορυτσάς τέθηκαν υπό τα πυρά του ελληνικού πυροβολικού οι ιταλικές δυνάμεις άρχισαν να αποσύρονται από την περιοχή. Το Γ΄ ΣΣ αν και είχε τη δυνατότητα να κινηθεί προς κατάληψη της Κορυτσάς δεν το έπραξε άμεσα λόγω του φόβου των ιταλικών τεθωρακισμένων που υπήρχαν σε κοντινή απόσταση. Έτσι προτίμησε να ολοκληρώσει πρώτα τον αγώνα για την εξάλειψη των ιταλικών δυνάμεων που υπήρχαν στο ορεινό συγκρότημα Μόροβας – Ιβάν.
Η ολοκλήρωση της κατάληψης του ορεινού όγκου της Μόροβας κατέστησε αδύνατη την παραμονή των Ιταλών στην Κορυτσά γιατί αυτό δημιουργούσε τον κίνδυνο να αποκοπεί η οδός διαφυγής τους προς Πόγραδετς. Στις 21 Νοεμβρίου περιήλθε στην ελληνική πλευρά πληροφορία ότι οι Ιταλοί εκκένωναν την Κορυτσά και μεγάλη ιταλική φάλαγγα κινούνταν ήδη προς Πόγραδετς.
Το Γ΄ ΣΣ και η Ομάδα Μεραρχιών «Κ» διέταξαν τις μονάδες τους να καταδιώξουν τους Ιταλούς, αυτές δεν κατάφεραν να λάβουν επαφή μαζί τους κι έτσι μπόρεσαν να φύγουν ανενόχλητοι από την περιοχή της Κορυτσάς.
Σε κάθε περίπτωση όμως τα ελληνικά στρατεύματα από το πρωί της 22ας Νοεμβρίου συνέχισαν την επιθετική τους ενέργεια. Στις 7:45 το 1ο Τάγμα του 33ου Συντάγματος και λόχος του 1ου Τάγματος του 27ου Συντάγματος ήταν οι πρώτες Μονάδες του Ελληνικού Στρατού που εισήλθαν στην Κορυτσά μέσα σε ατμόσφαιρα ενθουσιασμού από τους κατοίκους που είχαν βγει για να τις υποδεχτούν.
Οι Ιταλοί φεύγοντας από την Κορυτσά άφησαν τεράστιες ποσότητες πυρομαχικών, ειδών επιμελητείας και υγειονομικού υλικού.
Μετά την επιτυχία στην Κορυτσά το Γενικό Στρατηγείο διέταξε το Τμήμα Στρατιάς Δυτικής Μακεδονίας να συνεχίσει τις επιθετικές του ενέργειες ώστε να εξασφαλίσει ευρέως την Κορυτσά αλλά και να απασχολήσει ιταλικές μονάδες μακριά από τον τομέα του Α΄ ΣΣ το οποίο θα επιτίθονταν προς Αυλώνα, ενέργεια που θα αποτελούσε την κύρια προσπάθεια του στρατού μας.
Η κατάληψη της Κορυτσάς προκάλεσε θύελλα ενθουσιασμού στην Αθήνα και εγκωμιάστηκε από τον διεθνή τύπο, καθώς αποτελούσε την πρώτη νίκη των Συμμάχων στην Ευρώπη από την έναρξη του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου. Ο Βρετανός πρωθυπουργός Ουίνστον Τσώρτσιλ με τηλεγράφημα του στην ελληνική κυβέρνηση ανέφερε: «Εγκάρδια συγχαρητήρια για τις νίκες στο Αλβανικό Μέτωπο, που σφραγίστηκαν με την κατάληψη της Κορυτσάς. Μεγάλο ενθουσιασμό εμπνέει σε όλους μας το κατόρθωμα αυτό της ελληνικής ανδρείας εναντίον εχθρού υπέρτερου σε αριθμό και εξοπλισμό».
Και θα κλείσουμε με του Τάιμς της Νέας Υόρκης που έγραψαν:
«…Οι Έλληνες κατάφεραν την πρώτη πραγματική ήττα στις κατά ξηράν δυνάμεις του Άξονα… θα είναι δόξα της Νεώτερης Ελλάδος, ότι διέλυσε το αήττητο του Άξονα…».








ΠΗΓΗ