Ποιοι ήταν οι "Καθαροί"; Ποιοι και γιατί τους σκότωσαν;

Περίπου τον 12 μ.Χ. αιώνα, εμφανίστηκε στην νότιο-ανατολική Γαλλία, κοντά στην πόλη Τουλούζ, μια χριστιανική αδελφότητα, η οποία έμελλε να αποτελέσει μεγάλο
πρόβλημα για την καθολική εκκλησία. Ονομάζονταν "Καθαροί" και είχαν εντελώς διαφορετικές απόψεις από αυτές της εκκλησίας.

Οι "Καθαροί" δεν αποτελούσαν θρησκεία, αλλά φιλοσοφικό κίνημα, που κυρίως πρέσβευε και διέδιδε, πως ο θεός των Εβραίων δεν είναι ο καλός Θεός που έστειλε τον Ιησού Χριστό στον κόσμο μας, αλλά αντίθετα είναι ο Σατανάς. Μάλιστα έλεγαν, πως ο Σατανάς υπηρετεί κάποια δύναμη που αντιμάχεται τον Δημιουργό των Πάντων, που έστειλε τον Χριστό να μας αφυπνίσει. Δεν δέχονταν όπως η Ορθόδοξη και η Καθολική εκκλησία ως ιερά τα εβραϊκά κείμενα, τα οποία μάλιστα θεωρούσαν στην πλειοψηφία τους μιαρά, αφού μιλούν για τον Γιαχβέ Σατανά. Ονόμαζαν τον θεό των εβραϊκών κειμένων, τον Γιαχβέ, δημιουργό κάθε κακού, αιμοδιψή για πόλεμο, δολοφόνο, κομπλεξικό, φθονερό αλλοπρόσαλλο, ανώμαλο με τη στάση και τα λόγια του, και αντιφατικό, και τον θεωρούσαν υπαίτιο για την παγίδευσή μας στον υλικό αυτό κόσμο, που αποτελεί δική του δημιουργία.

Οι "Καθαροί" αποστρέφονταν τα υλικά πράγματα, γιατί πίστευαν, όπως ο ίδιος ο Χριστός είπε, πως αποτελούν δημιουργήματα του Σατανά Γιαχβέ, την δημιουργία του οποίου περιγράφει πράγματι η εβραϊκή Γένεσις, όπως έλεγαν.

Α Ιωάννου. 2,15 μὴ ἀγαπᾶτε τὸν κόσμον μηδὲ τὰ ἐν τῷ κόσμῳ.
ἐάν τις ἀγαπᾷ τὸν κόσμον, οὐκ ἔστιν ἡ ἀγάπη τοῦ πατρὸς ἐν αὐτῷ.

Έδιναν μεγάλο βάρος στον ασκητισμό, καθώς έτσι έδειχναν την αποστροφή τους στον ρυπαρό υλικό κόσμο του Γιαχβέ ενώ η μοναδική προσευχή που είχαν ήταν η Κυριακή Προσευχή.
Οι περισσότεροι εκ των "Καθαρών" ζούσαν μια φυσιολογική κατά κόσμο ζωή, με τη διαφορά ότ προσπαθούσαν παρά το ότι ήταν στον κόσμο, να μην είναι εκ του κόσμου, να μην δένονται δηλαδή με τον υλικό αυτό κόσμο του Σατανά.

Πίστευαν εν γένει, σε μια λιτή ζωή, σε συνδυασμό με την μετάνοια και τη Γνώση, με σκοπό όταν πεθάνει το σώμα τους στον κόσμο αυτό, να γυρίσουν στον κόσμο του Χριστού. Ορισμένοι "Καθαροί" έπαιρναν την ιδιότητα του κληρικού και αφού χειροτονούνταν, ζούσαν ζωή ασκητική, φέροντας τον τίτλο Perfecti (τέλειοι). Οι "Καθαροί" απέρριπταν, επίσης, τις επίσημες (εβραιο)χριστιανικές τυπικές τελετουργίες, θεωρώντας τες δέσιμο με τον κόσμο της ύλης. Οι επίσκοποί τους, ζούσαν για την πίστη, δίχως ιδιοκτησία, μεγαλεία, εκκλησιαστικά αξιώματα και κτήματα.

Η Εκκλησία ανησύχησε, καθώς έβλεπε, πως η κατ αυτούς "αίρεση" των "Καθαρών" κέρδιζε όλο και περισσότερους ανθρώπους. Και πως να μην κέρδιζαν με την απλή, καθόλου ξύλινη φωνή τους ; Από το 1119 μ.Χ. ο πάπας Κάλλιστος Β΄ την είχε αποκηρύξει. Το 1177, ο κόμης Ραϊμόνδος Ε΄ της Τουλούζης είχε ζητήσει την βοήθεια του Αββαείου του Σιτώ, για την καταπολέμηση αυτής της "αίρεσης" που κέρδιζε συνεχώς έδαφος. Το 1179, ο πάπας Αλέξανδρος ο Γ αναθεμάτισε τους "Καθαρούς" και όρισε, πως όποιος σκότωνε έναν "Καθαρό", έπαιρνε απαλλαγή ποινής για δύο χρόνια και ετίθετο υπό την προστασία της Εκκλησίας, σαν να ήταν σταυροφόρος και να είχε πολεμήσει στους "άγιους τόπους".

Με αφορμή μια (δήθεν ;) δολοφονία ενός παπικού απεσταλμένου από κάποιων εκ των "Καθαρών", ο πάπας κηρύττει σταυροφορία (!!!) κατά των "Καθαρών". Η πρώτη μεγάλη επιχείρηση της σταυροφορίας είναι η πολιορκία της Μπεζιέ τον Ιούλιο του 1209 μ.Χ, επικεφαλής της οποίας ήταν ο άββας του Σιτώ, Αρνώ-Αμωρί. Όταν κάποια στιγμή ρωτήθηκε ο αββάς απ τους στρατιώτες του, πως θα ξεχώριζαν τους καθολικούς από τους αιρετικούς μέσα στην πόλη για να τους σκοτώσουν, τους απάντησε : "Εσείς σκοτώστε τους όλους και ο Θεός θα αναγνωρίσει τους δικούς του"(!).

Έτσι και έγινε, η πόλη ισοπεδώθηκε, οι σταυροφόροι εισέβαλαν στην εκκλησία της Αγίας Μαγδαληνής και εκτέλεσαν τους πάντες. Όλοι οι κάτοικοι της πόλης τυφλώθηκαν, ακρωτηριάστηκαν και σφαγιάσθηκαν. Δολοφονήθηκαν σύμφωνα με το νόμο του Γιαχβέ, περίπου είκοσι χιλιάδες άνθρωποι εκεί. Ακολούθησαν κι άλλες σφαγές "αιρετικών" σε άλλες πόλεις, ώσπου το 1229 έληξε η σταυροφορία με τη συνθήκη των Παρισίων. Παρ΄όλα αυτά, η εκκλησία συνέχισε να κυνηγά τους εναπομείναντες "Καθαρούς", κυρίως μέσω της Ιεράς Εξέτασης.

Το 1243 μ.Χ πολιορκείται το Μονσεγκύρ, το οποίο ήταν το οχυρό των "Καθαρών". Οι αρχηγοί τους καταδικάζονται σε θάνατο στην πυρά και παραδίδονται άνευ μάχης. Τα επόμενα χρόνια οι "Καθαροί", μοναχοί και χωρικοί, κυνηγήθηκαν και όσοι δεν μετανοούσαν, καίγονταν στην πυρά. Το 1321 μ.Χ., σύμφωνα με τους ιστορικούς της εποχής, εξοντώθηκε και ο τελευταίος των "Καθαρών".
Συνολικά περίπου 12 εκατομμύρια "Καθαροί" σκοτώθηκαν για τα πιστεύω τους.

Συμπέρασμα : Όπως η εκκλησία της Ανατολής, έτσι και αυτή της Δύσης, πολέμησε και εξόντωσε με κάθε κόστος, εκείνους που είχαν την Γνώση και ήθελαν να τη μεταδώσουν. Όλους τους έβγαλαν (δήθεν) αιρετικούς και έκαψαν όλα τους τα κείμενα. Όποιος έλεγε την αλήθεια, ότι δηλαδή ο κόσμος αυτός της ύλης ανήκει στο Γιαχβέ Σατανά των θεό των Εβραίων και πως ο Ιησούς Χριστός δεν έχει καμία σχέση μαζί του, η εκκλησία των υπηρετών του σκότους τον κυνηγούσε και τον σκότωνε με συνοπτικές διαδικασίες. Ως πότε όμως, νομίζουν οι σκοταδιστές ότι θα μπορούν να κρύβουν την Αλήθεια, να σκοτώνουν εκείνους που έχουν την Γνώση και να καίνε τα βιλία τους για να μείνει η ανθρωπότητα σε αιώνια λήθη ;

Ο χρόνος τους τελειώνει.








ΠΗΓΗ