Ο θάνατος της αγροτιάς! Οι αγρότες δεν θα καλλιεργούν πλέον με απόφαση Eurogroup

Σε εννέα χρόνια από τώρα θα υπάρχουν μόνο 4 εταιρίες, που θα αναλαμβάνουν να καλλιεργούν, να παράγουν και να επεξεργάζονται αγροτικά προϊόντα. Αυτές με την σειρά τους θα τα δίνουν σε μια εταιρία, η οποία θα τα εξάγει. Με αυτό τον τρόπο θα εξουδετερωθεί κάθε αγρότης παραγωγός.
Όλα αυτά θα συμβούν στην Ελλάδα, μετά από απόφαση του Eurogroup κι αρχιτέκτονες
της συμφωνίας τον πρόεδρο της ΤτΕ κ.Στουρνάρα και τότε υπουργό οικονομικών και τον πρόεδρο της Γερμανικής Τράπεζας ΚfW Βόλφγκανγκ Σόιμπλε.

Το σχέδιο θα υλοποιηθεί με άντληση κεφαλαίων από το ΕΣΠΑ, την Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων και το Ελληνικό Επενδυτικό Ταμείο, στο οποίο θα συμμετάσχει και η γερμανική αναπτυξιακή τράπεζα KfW.

Οι πλανόδιοι πωλητές που υπήρχαν και πουλούσαν προϊόντα έχουν εξαφανιστεί και οι παραγωγοί μιλούν για στοχοποίηση των λαϊκών αγορών από την πολιτεία.

Στο Eurogroup της 5ης Μαΐου ο τότε υπουργός Οικονομικών, Γιάννης Στουρνάρας, πέραν της διαπραγμάτευσης του χρέους, παρουσίασε κι έναν οδηγό ανάπτυξης για την Ελλάδα με άξονα τα επόμενα 10 χρόνια!

Το σχέδιο βασίστηκε σε μια μελέτη της εταιρείας McKinsey (του 2012 με χρηματοδότες τον ΣΕΒ και την Εθνική Τράπεζα) με το όνομα "Greece 2020", καθώς επίσης και σε μελέτη του ΙΟΒΕ.

Τετρασέλιδο οδηγό του σχεδίου αυτού παρουσίασε κατά τη συνεδρίαση του EuroWorking Group στις Βρυξέλλες, ο πρόεδρος του Συμβουλίου Οικονομικών Εμπειρογνωμόνων (ΣΟΕ), Πάνος Τσακλόγλου, ενώ για την υλοποίησή του τα κεφάλαια θα αντληθούν από το ΕΣΠΑ, την Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων (ΕΤΕπ), το Ελληνικό Επενδυτικό Ταμείο, στο οποίο θα συμμετάσχει και η γερμανική αναπτυξιακή τράπεζα KfW.

Η KfW (δια του εκτελεστικού αντιπροέδρου της Λ.Κ. ΦΟΥΝΚΕ) υπέγραψε τη συμμετοχή της στο Ελληνικό Επενδυτικό Ταμείο για τον σκοπό αυτό, μαζί με τον τότε υπουργό Οικονομικών, Γιάννη Στουρνάρα και τον τότε υπουργό Ανάπτυξης, Κωστή Χατζηδάκη στις 23 Απριλίου 2014.
«Στόχος η ενοικίαση κενής-αδρανούς δημόσιας γης σε τέσσερις μεγάλες εταιρείες, προκειμένου να εγκαταστήσουν μονάδες για παραγωγή, επεξεργασία και εξαγωγή προϊόντων, βασισμένες πάντα σε νέες μεθόδους. Έτσι θα επιτευχθεί και η εξασφάλιση νέων θέσεων εργασίας και η Ελλάδα, δίνοντας σημασία στη μαζική παραγωγή προϊόντων, με τη χρήση της εξελιγμένης τεχνολογίας, θα αναδειχθεί σε μεγάλη εξαγωγική δύναμη».

Τα θετικά της πρότασης παρουσιάζονται να είναι: η παροχή κινήτρων στους παραγωγούς, για να εξάγουν τα προϊόντα τους, καλύτερη εκπαίδευση στον τομέα της γεωργίας, αλλά και η θέσπιση βελτιωμένου συστήματος πιστοποίησης των προϊόντων των παραγωγών.

-Από ποιόν θα αγοράζουν οι τέσσερις μεγάλες εταιρείες που θα ασχοληθούν και με την πιστοποίηση; Ποιος θα τις ελέγχει; Ποιοί θα είναι οι ιδιοκτήτες αυτών των εταιρειών;

- Σε τι τιμές θα αγοράζουν και θα πουλούν τα προϊόντα των αγροτών αυτές οι εταιρίες και ποιός θα προστατεύει τον παραγωγό και τον καταναλωτή, αν διαμορφώνουν τις τιμές μεταξύ τους δημιουργώντας συνθήκες μονοπωλίου;

Αυτά είναι σημαντικά ερωτήματα που προκύπτουν από αυτές τις αποφάσεις κι εάν επιτρέπεται μόνο σε τέσσερις εταιρείες η εξαγωγή των προϊόντων, ένας παραγωγός, που καλλιεργεί και εξάγει τα τρόφιμα μόνος του, δε θα έχει άλλη επιλογή, παρά να αποτανθεί σε αυτές.
Οι εν λόγω εταιρείες θα μπορούσαν να αναλάβουν αποκλειστικά την παραγωγή προϊόντων, εξαλείφοντας έτσι και τη γεωργία, εκτός κι αν αυτή πραγματοποιείται μόνο στο πλαίσιο των δικών τους παραγωγικών αναγκών.

Επίσης στον τομέα της εκπαίδευσης, θα εκπαιδεύονται οι γεωργοί να χρησιμοποιούν μεταλλαγμένα, επειδή κοστίζουν λιγότερο και παράλληλα έτσι να επιτυγχάνεται μαζικότερη παραγωγή; Με τον τρόπο αυτό θα θυσιάζεται η ποιότητα και η θρεπτική αξία των τροφίμων στον βωμό του κέρδους.

Το χειρότερο όμως είναι ο λόγος που γίνεται, για μια μόνο, δημόσια ή ιδιωτική εταιρεία (και εδώ γεννάται βέβαια το ερώτημα σε ποιον θα ανήκει), την Εταιρεία Ελληνικών Τροφίμων (Greek Food Company), που μεταξύ άλλων:
- Θα καθορίζει το δίκτυο των παραγωγικών μονάδων και θα αποτελεί δεξαμενή τροφίμων προς εξαγωγή και
- Θα διαχειρίζεται τη διανομή και αποθήκευση των προϊόντων εντός της χώρας. Δηλαδή αυτά που θα παράγουν οι τέσσερις μόνο εταιρείες παραγωγής και επεξεργασίας τροφίμων, θα πηγαίνουν στη μία μόνο εταιρεία, από όπου θα προγραμματίζεται η διανομή.

Με τον τρόπο αυτό κανείς δεν διασφαλίζει ότι αυτή η μια εταιρία δεν θα κρατά μέρος της παραγωγής για εξαγωγές, επιδιώκοντας κέρδη και δημιουργώντας ελλείψεις στην τοπική αγορά σε βασικά αγαθά που τώρα τα θεωρούμε δεδομένα στο τραπέζι μας.

Κάτι αντίστοιχο είχαν κατά νου και με το παράλληλο εμπόριο φαρμάκων, αλλά οι μεγάλες φαρμακοβιομηχανίες εξάγουν το μεγαλύτερο ποσοστό, με αποτέλεσμα να λείπουν από τα ράφια των φαρμακείων πολλά φάρμακα, όπως καταγγέλουν οι φαρμακοποιοί, που ζητούν να σταματήσει το παράλληλο εμπόριο.

Δυστυχώς όμως, έχουν μπει οι υπογραφές και τα προγράμματα θα υλοποιηθούν πάνω στον άξονα της μελέτης που παρουσιάσαμε παραπάνω.
Δεν πρόκειται πλέον για συνωμοσιολογικό σενάριο, αλλά για ζοφερή πραγματικότητα. Ο συγκεντρωτισμός όλων των παραγωγικών δραστηριοτήτων σε μια εταιρία, που στο τέλος, ως Mητρική εταιρία, θα απορροφήσει τα πάντα. Όποιος δεν δουλεύει για αυτήν θα είναι εναντίον της και καταδικασμένος με εξαφάνιση.





 ΠΗΓΗ