100 εκατομμύρια χριστιανοί διώκονται για την πίστη τους. Ένα εκατομμύριο από αυτούς είναι παιδιά. Η Ευρώπη αδιαφορεί...
Εσείς όμως συνεχώς θα ακούτε μόνο για ισλαμοφοβία και αντισημιτισμό…
Από την ομιλία του Μητροπολίτη Βολοκολάμσκ Ιλαρίωνα, στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο Θρησκευτικών Ηγετών, μιλώντας για τις θρησκευτικές διώξεις
Σας καλωσορίζω στο καθεδρικό ναό του Χριστού Σωτήρος, ο οποίος είναι ένα σύμβολο αναγέννησης της Ρωσικής Ορθόδοξης Εκκλησίας. Πάνω από χίλια χρόνια πριν, ο λαός μας ήταν φωτισμένος με το φως της Ορθοδοξίας, που τέθηκε σε κάθε σφαίρα της κοινωνικής ζωής. Στο πέρασμα των αιώνων, οι πρόγονοί μας, που πέρασαν μερικές φορές μέσα από σοβαρές δοκιμασίες, έμαθαν να ζουν έχοντας φιλικές σχέσεις με τους ανθρώπους άλλων θρησκειών, πρώτα απ 'όλα, με τους Εβραίους, τους Μουσουλμάνους και τους Βουδιστές. Η Ρωσία έχει συσσωρεύσει μια μοναδική εμπειρία ειρηνικής συνύπαρξης των θρησκειών που επρόκειτο να γίνει παραδοσιακή για τη χώρα μας, μια εμπειρία του διαθρησκειακού διαλόγου και της συνεργασίας προς όφελος ολόκληρης της κοινωνίας.
Η Ευρώπη έχει χριστιανικές ρίζες και η βασισμένη σε αυτές παράδοση της εξασφάλισης και προάσπισης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και ελευθεριών, αποτελεί βασική έννοια του ευρωπαϊκού πολιτισμού. Έχουμε μιλήσει για το απαράδεκτο των διώξεων και της παραβίασης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων για θρησκευτικούς λόγους: του αντισημιτισμού, της ισλαμοφοβίας, και της χριστιανοφοβίας. Θα ήθελα να σταθώ σε αυτό το θέμα λεπτομερώς.
Οι Χριστιανοί είναι τις περισσότερες φορές θύματα των διώξεων
Όπως αναλυτικές μελέτες έχουν δείξει, είναι οι Χριστιανοί, που τις περισσότερες φορές έχουν γίνει θύματα θρησκευτικών διώξεων στο σημερινό κόσμο. Σύμφωνα με τα πρόσφατα δημοσιευμένα στοιχεία, είναι τουλάχιστον εκατό εκατομμύρια Χριστιανοί που υφίστανται διώξεις και διακρίσεις στον κόσμο, με τουλάχιστον ένα εκατομμύριο από αυτούς να είναι παιδιά. Επί του παρόντος, βιώνουμε μια εποχή μεγάλης κλίμακας διωγμών κατά των χριστιανών.Λίγοι άνθρωποι σε χώρες χωρίς προβλήματα στην Ευρώπη το γνωρίζουν αυτό, και όσοι το γνωρίζουν, προτιμούν να μην αντιδρούν. Διεθνή ευρωπαϊκά θεσμικά όργανα καθώς και δημόσιοι οργανισμοί και οργανώσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων προσπαθούν να επιστήσουν την προσοχή του κοινού σε αυτήν την τραγωδία. Είμαστε ευγνώμονες σεαυτούς που δεν αδιαφορούν.
Έτσι, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ενέκρινε στις 20 Ιανουαρίου του 2011 ένα ψήφισμα για την κατάσταση των Χριστιανών στο πλαίσιο της θρησκευτικής ελευθερίας, στοοποίο οι ευρωπαίοι πολιτικοί καλούν «να αναπτυχθεί ως επειγόντως μια στρατηγική της ΕΕ σχετικά με την επιβολή του ανθρώπινου δικαιώματος της ελευθερίας της θρησκείας συμπεριλαμβανομένου ενός καταλόγου μέτρων κατά των κρατών που εν γνώσει τους δεν μπορούν να προστατεύσουν τα θρησκευτικά δόγματα». Λίγο αργότερα ένα παρόμοιο ψήφισμα εγκρίθηκε από το Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Κοινοβουλευτικής Συνέλευσης. Το ψήφισμα καλεί «να αυξηθεί η ευαισθητοποίηση για την ανάγκη να καταπολεμηθούν όλες οι μορφές του θρησκευτικού φονταμενταλισμού και της χειραγώγησης των θρησκευτικών πεποιθήσεων για πολιτικούς λόγους, που είναι τόσο συχνά η αιτία της σημερινής τρομοκρατίας» και συνιστά «να αναπτυχθεί μια στρατηγική του Συμβουλίου της Ευρώπης για την εξασφάλιση του σεβασμού της ελευθερίας της θρησκείας ως ανθρώπινο δικαίωμα».
Η Εκκλησία μας εξέφρασε την ανησυχία της για τις αυξανόμενες διώξεις των χριστιανών ανά τον κόσμο σε μια ειδική ανακοίνωση της Ιεράς Συνόδου στις 30 Μαΐου, 2011, η οποία είναι διαθέσιμη στην αγγλική γλώσσα σε κάθε συμμετέχοντα στη σύνοδο κορυφής μας. Διευκρινίζεται, μεταξύ άλλων, ότι οι «χριστιανοί υφίστανται διώξεις και γίνονται θύματα μισαλλοδοξίας και διακρίσεων σε διάφορες μορφές. Τα πρόσφατα τραγικά γεγονότα στις 7 και 8 Μαΐου στην Γκίζα της Αιγύπτου, όταν χριστιανικές εκκλησίες πυρπολήθηκαν κατά τη διάρκεια μαζικών ταραχών και ενορίτες της Κοπτικής Εκκλησίας σκοτώθηκαν, είναι μόνο ένας κρίκος στην αλυσίδα των εξελίξεων αυτών. Αδελφοί και αδελφές μας σκοτώθηκαν, εκδιώχθηκαν από τα σπίτια τους, χωρίστηκαν από τις οικογένειές και τους φίλους τους, στερήθηκαν του δικαιώματος να ομολογήσουν τις θρησκευτικές τους πεποιθήσεις και να αναθρέψουν τα παιδιά τους σύμφωνα με την πίστη τους. Δυστυχώς, οι εκδηλώσεις χριστιανοφοβίας δεν μπορούν πλέον να αντιμετωπίζονται ως μεμονωμένα περιστατικά, καθώς έχουν γίνει μια σταθερή τάση σε ορισμένα μέρη του κόσμου. Τα γεγονότα στην Αίγυπτο που αναφέρονται στην ανακοίνωση της Ιεράς Συνόδου είναι μόνο ένα μέρος μιας παγκόσμιας διαδικασίας που επηρεάζει τη ζωή των χριστιανών σε διάφορες χώρες, για παράδειγμα, σε χώρες όπως το Ιράκ και το Πακιστάν.
Θα ήθελα να τονίσω ότι ο εξτρεμισμός που ασκείται κάτω από Ισλαμικά συνθήματα σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να ταυτίζεται με το Ισλάμ το οποίο ομολογεί την ανοχή μεταξύ των ανθρώπων διαφορετικών θρησκειών. Είχα μια πρόσθετη ευκαιρία να το δω πριν από μία εβδομάδα κατά τη διάρκεια της συνάντησής μου με τον πρόεδρο, τους καθηγητές και τους μαθητές του Al-Azhar, του μεγαλύτερου παγκοσμίως ισλαμικού πανεπιστημίου. Αυτό το πανεπιστήμιο που είναι στην Αίγυπτο, έθεσε ως ένα από τα καθήκοντά του, να εκπαιδεύσει τους νέους μουσουλμάνους στο πνεύμα της ανοχής. Ήμουν, επίσης, βαθιά συγκινημένος, με την επιστολή του προέδρου του Συμβουλίου των Μουφτήδων των Ulemas στη Ρωσία, Farid Salman, που έστειλε στον πρόεδρο του Al-Azhar, εκφράζοντας την ειλικρινή ανησυχία του για την αναγκαστική φυγή χριστιανών από μουσουλμανικές χώρες.
Θα πρέπει επίσης να προβληματιστούμε σχετικά με τους τρόπους με τους οποίους το σύστημα προστασίας των χριστιανών κατά της δίωξης μπορεί να δημιουργηθεί. Η δημιουργία αυτού του συστήματος θα μπορούσε να περιλαμβάνει πολιτικούς ηγέτες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, καθώς και αρχηγούς κρατών στην Ευρώπη, τη Ρωσία και άλλες χώρες της ΚΑΚ, χριστιανικές ομολογίες και εκπροσώπους άλλων θρησκειών, ιδιαίτερα μουσουλμάνους. Μόνο μέσα από κοινές προσπάθειες μπορούμε να σταματήσουμε το κύμα του εξτρεμισμού που έχει περιβάλει τη Μέση Ανατολή και απειλεί την ίδια την επιβίωση του χριστιανισμού σε ορισμένες χώρες της περιοχής.
Προειδοποίηση για τον Επιθετικό Σεκουλαρισμό (κοσμικισμός ή εκκοσμίκευση της κοινωνίας)
Ένα άλλο πρόβλημα το οποίο γίνεται όλο και πιο επίκαιρο σήμερα είναι η επιθετική εκκοσμίκευση. Οι άνθρωποι αυτής της κοσμοθεωρίας πιστεύουν ότι η θρησκεία πρέπει να διαχωριστεί πλήρως όχι μόνο από το κράτος, αλλά και από την κοινωνία. Πιστεύουν ότι δεν πρέπει να επηρεάσει τις δημόσιες διαδικασίες ή να συμμετέχει σε κοινωνικές και εκπαιδευτικές διαδικασίες.
Στην Ευρώπη υπάρχουν εκατοντάδες εκατομμύρια πιστών. Επίσημες πληροφορίες δείχνουν ότι η πλειοψηφία του πληθυσμού στην Ευρωπαϊκή ήπειρο ανήκει στην χριστιανική πίστη. Η δεύτερη μεγαλύτερη θρησκεία στην Ευρώπη είναι το Ισλάμ και ο αριθμός των οπαδών του, αυξάνεται σταθερά. Οι μη-θρησκευόμενοι άνθρωποι, άθεοι και αγνωστικιστές, αποτελούν μια μειοψηφία σε κάθε χώρα στην Ευρώπη.Αυτή η πληροφορία αντικρούει τον επίμονα πολλαπλασιαζόμενο μύθο ότι η ευρωπαϊκή κοινωνία είναι κοσμικού χαρακτήρα και ότι οι περισσότεροι άνθρωποι στην ήπειρό μας δεν ενδιαφέρονται για τη θρησκεία. Ωστόσο, για όλα αυτά, πολλοί πολιτικοί αρνούνται στην θρησκεία το δικαίωμα στη δημόσια έκφραση. Η θρησκεία θεωρείται ως ιδιωτική υπόθεση των ατόμων που δεν έχει καμία σχέση με το δημόσιο τομέα. Επιδιώκουν να οδηγήσουν τη θρησκεία σε ένα γκέτο και να την υποβαθμίσουν σε «ιδιωτικές αφοσίωση» η οποία θα ρυθμίζεται από μη-θρησκευτικές αρχές.
ΚΟΚΚΙΝΟΣ ΟΥΡΑΝΟΣ / Πηγή
Από την ομιλία του Μητροπολίτη Βολοκολάμσκ Ιλαρίωνα, στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο Θρησκευτικών Ηγετών, μιλώντας για τις θρησκευτικές διώξεις
Σας καλωσορίζω στο καθεδρικό ναό του Χριστού Σωτήρος, ο οποίος είναι ένα σύμβολο αναγέννησης της Ρωσικής Ορθόδοξης Εκκλησίας. Πάνω από χίλια χρόνια πριν, ο λαός μας ήταν φωτισμένος με το φως της Ορθοδοξίας, που τέθηκε σε κάθε σφαίρα της κοινωνικής ζωής. Στο πέρασμα των αιώνων, οι πρόγονοί μας, που πέρασαν μερικές φορές μέσα από σοβαρές δοκιμασίες, έμαθαν να ζουν έχοντας φιλικές σχέσεις με τους ανθρώπους άλλων θρησκειών, πρώτα απ 'όλα, με τους Εβραίους, τους Μουσουλμάνους και τους Βουδιστές. Η Ρωσία έχει συσσωρεύσει μια μοναδική εμπειρία ειρηνικής συνύπαρξης των θρησκειών που επρόκειτο να γίνει παραδοσιακή για τη χώρα μας, μια εμπειρία του διαθρησκειακού διαλόγου και της συνεργασίας προς όφελος ολόκληρης της κοινωνίας.
Η Ευρώπη έχει χριστιανικές ρίζες και η βασισμένη σε αυτές παράδοση της εξασφάλισης και προάσπισης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και ελευθεριών, αποτελεί βασική έννοια του ευρωπαϊκού πολιτισμού. Έχουμε μιλήσει για το απαράδεκτο των διώξεων και της παραβίασης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων για θρησκευτικούς λόγους: του αντισημιτισμού, της ισλαμοφοβίας, και της χριστιανοφοβίας. Θα ήθελα να σταθώ σε αυτό το θέμα λεπτομερώς.
Οι Χριστιανοί είναι τις περισσότερες φορές θύματα των διώξεων
Όπως αναλυτικές μελέτες έχουν δείξει, είναι οι Χριστιανοί, που τις περισσότερες φορές έχουν γίνει θύματα θρησκευτικών διώξεων στο σημερινό κόσμο. Σύμφωνα με τα πρόσφατα δημοσιευμένα στοιχεία, είναι τουλάχιστον εκατό εκατομμύρια Χριστιανοί που υφίστανται διώξεις και διακρίσεις στον κόσμο, με τουλάχιστον ένα εκατομμύριο από αυτούς να είναι παιδιά. Επί του παρόντος, βιώνουμε μια εποχή μεγάλης κλίμακας διωγμών κατά των χριστιανών.Λίγοι άνθρωποι σε χώρες χωρίς προβλήματα στην Ευρώπη το γνωρίζουν αυτό, και όσοι το γνωρίζουν, προτιμούν να μην αντιδρούν. Διεθνή ευρωπαϊκά θεσμικά όργανα καθώς και δημόσιοι οργανισμοί και οργανώσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων προσπαθούν να επιστήσουν την προσοχή του κοινού σε αυτήν την τραγωδία. Είμαστε ευγνώμονες σεαυτούς που δεν αδιαφορούν.
Έτσι, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ενέκρινε στις 20 Ιανουαρίου του 2011 ένα ψήφισμα για την κατάσταση των Χριστιανών στο πλαίσιο της θρησκευτικής ελευθερίας, στοοποίο οι ευρωπαίοι πολιτικοί καλούν «να αναπτυχθεί ως επειγόντως μια στρατηγική της ΕΕ σχετικά με την επιβολή του ανθρώπινου δικαιώματος της ελευθερίας της θρησκείας συμπεριλαμβανομένου ενός καταλόγου μέτρων κατά των κρατών που εν γνώσει τους δεν μπορούν να προστατεύσουν τα θρησκευτικά δόγματα». Λίγο αργότερα ένα παρόμοιο ψήφισμα εγκρίθηκε από το Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Κοινοβουλευτικής Συνέλευσης. Το ψήφισμα καλεί «να αυξηθεί η ευαισθητοποίηση για την ανάγκη να καταπολεμηθούν όλες οι μορφές του θρησκευτικού φονταμενταλισμού και της χειραγώγησης των θρησκευτικών πεποιθήσεων για πολιτικούς λόγους, που είναι τόσο συχνά η αιτία της σημερινής τρομοκρατίας» και συνιστά «να αναπτυχθεί μια στρατηγική του Συμβουλίου της Ευρώπης για την εξασφάλιση του σεβασμού της ελευθερίας της θρησκείας ως ανθρώπινο δικαίωμα».
Η Εκκλησία μας εξέφρασε την ανησυχία της για τις αυξανόμενες διώξεις των χριστιανών ανά τον κόσμο σε μια ειδική ανακοίνωση της Ιεράς Συνόδου στις 30 Μαΐου, 2011, η οποία είναι διαθέσιμη στην αγγλική γλώσσα σε κάθε συμμετέχοντα στη σύνοδο κορυφής μας. Διευκρινίζεται, μεταξύ άλλων, ότι οι «χριστιανοί υφίστανται διώξεις και γίνονται θύματα μισαλλοδοξίας και διακρίσεων σε διάφορες μορφές. Τα πρόσφατα τραγικά γεγονότα στις 7 και 8 Μαΐου στην Γκίζα της Αιγύπτου, όταν χριστιανικές εκκλησίες πυρπολήθηκαν κατά τη διάρκεια μαζικών ταραχών και ενορίτες της Κοπτικής Εκκλησίας σκοτώθηκαν, είναι μόνο ένας κρίκος στην αλυσίδα των εξελίξεων αυτών. Αδελφοί και αδελφές μας σκοτώθηκαν, εκδιώχθηκαν από τα σπίτια τους, χωρίστηκαν από τις οικογένειές και τους φίλους τους, στερήθηκαν του δικαιώματος να ομολογήσουν τις θρησκευτικές τους πεποιθήσεις και να αναθρέψουν τα παιδιά τους σύμφωνα με την πίστη τους. Δυστυχώς, οι εκδηλώσεις χριστιανοφοβίας δεν μπορούν πλέον να αντιμετωπίζονται ως μεμονωμένα περιστατικά, καθώς έχουν γίνει μια σταθερή τάση σε ορισμένα μέρη του κόσμου. Τα γεγονότα στην Αίγυπτο που αναφέρονται στην ανακοίνωση της Ιεράς Συνόδου είναι μόνο ένα μέρος μιας παγκόσμιας διαδικασίας που επηρεάζει τη ζωή των χριστιανών σε διάφορες χώρες, για παράδειγμα, σε χώρες όπως το Ιράκ και το Πακιστάν.
Θα ήθελα να τονίσω ότι ο εξτρεμισμός που ασκείται κάτω από Ισλαμικά συνθήματα σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να ταυτίζεται με το Ισλάμ το οποίο ομολογεί την ανοχή μεταξύ των ανθρώπων διαφορετικών θρησκειών. Είχα μια πρόσθετη ευκαιρία να το δω πριν από μία εβδομάδα κατά τη διάρκεια της συνάντησής μου με τον πρόεδρο, τους καθηγητές και τους μαθητές του Al-Azhar, του μεγαλύτερου παγκοσμίως ισλαμικού πανεπιστημίου. Αυτό το πανεπιστήμιο που είναι στην Αίγυπτο, έθεσε ως ένα από τα καθήκοντά του, να εκπαιδεύσει τους νέους μουσουλμάνους στο πνεύμα της ανοχής. Ήμουν, επίσης, βαθιά συγκινημένος, με την επιστολή του προέδρου του Συμβουλίου των Μουφτήδων των Ulemas στη Ρωσία, Farid Salman, που έστειλε στον πρόεδρο του Al-Azhar, εκφράζοντας την ειλικρινή ανησυχία του για την αναγκαστική φυγή χριστιανών από μουσουλμανικές χώρες.
Θα πρέπει επίσης να προβληματιστούμε σχετικά με τους τρόπους με τους οποίους το σύστημα προστασίας των χριστιανών κατά της δίωξης μπορεί να δημιουργηθεί. Η δημιουργία αυτού του συστήματος θα μπορούσε να περιλαμβάνει πολιτικούς ηγέτες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, καθώς και αρχηγούς κρατών στην Ευρώπη, τη Ρωσία και άλλες χώρες της ΚΑΚ, χριστιανικές ομολογίες και εκπροσώπους άλλων θρησκειών, ιδιαίτερα μουσουλμάνους. Μόνο μέσα από κοινές προσπάθειες μπορούμε να σταματήσουμε το κύμα του εξτρεμισμού που έχει περιβάλει τη Μέση Ανατολή και απειλεί την ίδια την επιβίωση του χριστιανισμού σε ορισμένες χώρες της περιοχής.
Προειδοποίηση για τον Επιθετικό Σεκουλαρισμό (κοσμικισμός ή εκκοσμίκευση της κοινωνίας)
Ένα άλλο πρόβλημα το οποίο γίνεται όλο και πιο επίκαιρο σήμερα είναι η επιθετική εκκοσμίκευση. Οι άνθρωποι αυτής της κοσμοθεωρίας πιστεύουν ότι η θρησκεία πρέπει να διαχωριστεί πλήρως όχι μόνο από το κράτος, αλλά και από την κοινωνία. Πιστεύουν ότι δεν πρέπει να επηρεάσει τις δημόσιες διαδικασίες ή να συμμετέχει σε κοινωνικές και εκπαιδευτικές διαδικασίες.
Στην Ευρώπη υπάρχουν εκατοντάδες εκατομμύρια πιστών. Επίσημες πληροφορίες δείχνουν ότι η πλειοψηφία του πληθυσμού στην Ευρωπαϊκή ήπειρο ανήκει στην χριστιανική πίστη. Η δεύτερη μεγαλύτερη θρησκεία στην Ευρώπη είναι το Ισλάμ και ο αριθμός των οπαδών του, αυξάνεται σταθερά. Οι μη-θρησκευόμενοι άνθρωποι, άθεοι και αγνωστικιστές, αποτελούν μια μειοψηφία σε κάθε χώρα στην Ευρώπη.Αυτή η πληροφορία αντικρούει τον επίμονα πολλαπλασιαζόμενο μύθο ότι η ευρωπαϊκή κοινωνία είναι κοσμικού χαρακτήρα και ότι οι περισσότεροι άνθρωποι στην ήπειρό μας δεν ενδιαφέρονται για τη θρησκεία. Ωστόσο, για όλα αυτά, πολλοί πολιτικοί αρνούνται στην θρησκεία το δικαίωμα στη δημόσια έκφραση. Η θρησκεία θεωρείται ως ιδιωτική υπόθεση των ατόμων που δεν έχει καμία σχέση με το δημόσιο τομέα. Επιδιώκουν να οδηγήσουν τη θρησκεία σε ένα γκέτο και να την υποβαθμίσουν σε «ιδιωτικές αφοσίωση» η οποία θα ρυθμίζεται από μη-θρησκευτικές αρχές.
ΚΟΚΚΙΝΟΣ ΟΥΡΑΝΟΣ / Πηγή
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου