Ομπάμα...ο καλύτερος βοηθός του Πούτιν
Από το πρώτο δευτερόλεπτο της κρίσης
στην Κριμαία, είχε διαφανεί η πλεκτάνη που προετοίμαζαν στην σκακιέρα
της Ευρώπης οι κατά περιόδους ... άσπονδοι φίλοι Γερμανοί και
Αμερικανοί.
Ο Ρώσος Πρόεδρος από την πρώτη στιγμή φρόντισε να παρουσιάσει με τον πλέον "εντυπωσιακό" τρόπο την ανυποχώρητη θέση της Ρωσίας αναφορικά με τα συμφέροντά της καθώς και εκείνα των ρωσόφονων στην Ουκρανία.
Για μία ακόμη φορά κατόρθωσε ο Βλαντιμίρ Πόυτιν και απέδειξε την υπεροχή του απέναντι στον Αμερικανό ομόλογο του και πλέον ο τίτλος του "πλανητάρχη" έχει τεθεί υπό άμεση αμφισβήτηση. Ας θυμηθούμε ενδεικτικά την καθοριστική παρέμβαση του Ρώσου Προέδρου στην περίπτωση της Συρίας, όπου οι δικές του ενδεικνυόμενες ενέργειες απέτρεψαν την ύστατη στιγμή την εμπλοκή σε πόλεμο, την ίδια ώρα που οι Αμερικανοί όπλιζαν τα Fandom και τον 6ο Στόλο.
Η Ρωσία τα τελευταία χρόνια μετράει νίκες στο παγκόσμιο γίγνεσθαι, οφειλόμενες στον δυνατό παίκτη – Πρόεδρο που διαθέτει, ο οποίος έχοντας λάβει και συγχρόνως υλοποιήσει γενναίες αποφάσεις, έχει αποσυντονίσει και αποδυναμώσει τα δύο "θεριά" Ομπάμα και Μέρκελ, οι οποίοι εναγωνίως επιχειρούν να εγκλωβίσουν την Ρωσία και παταγωδώς έχουν αποτύχει – βλέπε και περίπτωση Κύπρου.
Οι ευσεβείς πόθοι των Ευρωπαίων, σε συμφωνία πάντα με τους Αμερικάνους - διότι μόνοι τους δεν τολμούν καν ούτε να σκεφτούν πως να αντιμετωπίσουν ένα τόσο ισχυρό παράγοντα του παγκόσμιου γίγνεσθαι- στο να επιχειρήσουν να αποδυναμώσουν τον ισχυρό Πρόεδρο μέσα στην γειτονιά του απέβησαν άκαρπες, αφού το αρχικό σχέδιο παράδοσης της Ουκρανίας στα δυτικά χέρια, τινάχθηκε στον αέρα.
Είναι παροιμιώδεις οι προσπάθειες "πίεσης " προς τον Ρώσο ηγέτη :
Προειδοποίηση ότι θα τεθεί η Ρωσία εκτός της Συνόδου των G8.
Οι ΗΠΑ ανέστειλαν τις στρατιωτικές συνεργασίες με την Ρωσία.
Ο Ομπάμα αναζήτησε εναγωνίως με τους συμβούλους του τρόπους απομόνωσης της Ρωσίας.
Σε κατάσταση πανικού οι ΗΠΑ και η ΕΕ απείλησαν τη Ρωσία με κυρώσεις, προσπαθώντας να "τρομάξουν' τον αγέρωχο Πούτιν.
Το ΝΑΤΟ έθεσε σε ερωτηματικό τη συνεργασία του με την Ρωσία.
Μετά την απόφαση των ΗΠΑ για επιβολή κυρώσεων σε πολίτες της Ρωσίας και της Κριμαίας, που υπονομεύουν τους θεσμούς και τις "δημοκρατικές " διαδικασίες στην Ουκρανία, το Ευρωπαικό Συμβούλιο αποφάσισε τη επιβολή κλιμακωτών πολιτικών κυρώσεων σε βάρος της Ρωσίας.
Προαναγγελθείσες κυρώσεις άνευ σημασίας και ατέρμονοι μεταξύ τους διάλογοι με ένα μόνο αποτέλεσμα: την επίτευξη των απώτερων σκοπών και στόχων του Ρώσου ηγέτη με την "πολύτιμη " βοήθεια του ίδιου του Ομπάμα .
Πρώτον, όλοι έχουν προσανατολισθεί, στο ότι ο Ρώσος ηγέτης δεν επιθυμεί την ένταξη της Ουκρανίας στην ΕΕ.
Εάν κάποιος είναι προσεκτικός μελετητής- αναλυτής και μπορεί να αποκωδικοποιήσει τα διαλαμβανόμενα, θα αντιληφθεί, ότι η ένταξη της Ουκρανίας στην Ευρωπαϊκή οικογένεια μεταφράζεται αυτόματα στην επιθυμητή απόκτηση συνόρων της Ρωσίας με την Ευρωπαϊκή Ένωση. Άρα, ένα μεγάλο κομμάτι της ρωσικής επικράτειας στα Δυτικά θα είναι μονίμως ήσυχο από όποιες έκνομες ενέργειες, οι διεθνείς κανόνες υποχρεωτικά θα εφαρμόζονται από την γείτονα, περίπτωση ένοπλης σύρραξης θεωρείται απίθανη από χώρα της ΕΕ και ένα μεγάλο τμήμα των Ρωσικών ενόπλων δυνάμεων θα απαγκιστρωθεί από την περιοχή και θα μεταφερθεί αλλού.
Επιπροσθέτως, τα οποιαδήποτε εσωτερικά προβλήματα της Ουκρανίας και σε σχέση με την Ρωσία, με την ένταξή της γίνονται πλέον προβλήματα της ίδιας της Ευρώπης. Οι μειονότητες, οι τοπικοί νεοναζί, οι ντόπιοι πολέμαρχοι που χρησιμοποιούν και χρησιμοποιούνται, οι ¨αγανακτισμένοι¨ ελεύθεροι σκοπευτές και τόσοι άλλοι που ούτε οι ίδιοι γνωρίζουν τι επιθυμούν και σε κάθε Ευρωπαϊκή χώρα θα χαρακτηρίζονταν σήμερα σαν ανεπιθύμητοι από το πολιτικό σύστημα, αύριο θα είναι ... ισότιμοι Ευρωπαίοι πολίτες, με όλα τα δικαιώματα που αυτό συνεπάγεται π.χ. ελεύθερη διακίνηση, με αποτέλεσμα ο Σκανδιναβός που έβλεπε ατάραχος τις ειδήσεις αυτές, τώρα να πρέπει να τις βιώσει στο σπίτι του, στην εργασία του και στην οικογένειά του.
Επίσης, ο θυμός είναι πάντα κακός σύμβουλος και δυστυχώς, ο Πρόεδρος Ομπάμα το έχει ξεχάσει και είναι πολύ νευριασμένος τον τελευταίο καιρό με τις άστοχες πολιτικές του κινήσεις στα μεγάλα ζητήματα της Συρίας, της Αιγύπτου και τώρα της Ουκρανίας. Στις περιπτώσεις αυτές δεν ήταν και δεν είναι σε θέση να διαβλέψει και να ερμηνεύσει τα σχέδια του Ρώσου ηγέτη, ο οποίος ως ο μέγιστος πλέον παγκόσμιος παράγοντας με ισχύ και επιρροή έχει θέσει ολόκληρη την Ευρώπη και τις ΗΠΑ σε ακούσια υπηρεσία εφαρμογής των δικών του πλάνων. Οι όποιες δικαιολογίες παρουσιάστηκαν από πλευράς ΗΠΑ για δράση ή υποστήριξη σε τρίτες χώρες, τώρα επιστρέφονται και ... τι να δικαιολογήσει ο Πρόεδρος Ομπάμα;
Η ιστορία θα μιλάει γι αυτόν ως έναν ιδιαίτερα ευφυή πολιτικό άνδρα με υψηλότατους στόχους, τους οποίους υλοποιούσε πάντα με την δική του μοναδική συνταγή, η οποία όμως ουδέποτε είχε βρει μιμητές και με χαρακτηριστικό ότι δεν είχε την ευτυχία να έχει απέναντί του έναν ισάξιο αντίπαλο στην διεθνή σκακιέρα, παρά μόνο συνάθροιση ¨μικρών¨ σκιερών φυσιογνωμιών, δεμένων στα συμφέροντά τους.
Το γνωστό «έχω ένα όνειρο» των Αμερικανών, μάλλον δεν έχει εφαρμογή και τώρα και μάλλον τείνει να εξελιχθεί σε «όνειρο θερινής νυκτός».
Ο Ρώσος Πρόεδρος από την πρώτη στιγμή φρόντισε να παρουσιάσει με τον πλέον "εντυπωσιακό" τρόπο την ανυποχώρητη θέση της Ρωσίας αναφορικά με τα συμφέροντά της καθώς και εκείνα των ρωσόφονων στην Ουκρανία.
Για μία ακόμη φορά κατόρθωσε ο Βλαντιμίρ Πόυτιν και απέδειξε την υπεροχή του απέναντι στον Αμερικανό ομόλογο του και πλέον ο τίτλος του "πλανητάρχη" έχει τεθεί υπό άμεση αμφισβήτηση. Ας θυμηθούμε ενδεικτικά την καθοριστική παρέμβαση του Ρώσου Προέδρου στην περίπτωση της Συρίας, όπου οι δικές του ενδεικνυόμενες ενέργειες απέτρεψαν την ύστατη στιγμή την εμπλοκή σε πόλεμο, την ίδια ώρα που οι Αμερικανοί όπλιζαν τα Fandom και τον 6ο Στόλο.
Η Ρωσία τα τελευταία χρόνια μετράει νίκες στο παγκόσμιο γίγνεσθαι, οφειλόμενες στον δυνατό παίκτη – Πρόεδρο που διαθέτει, ο οποίος έχοντας λάβει και συγχρόνως υλοποιήσει γενναίες αποφάσεις, έχει αποσυντονίσει και αποδυναμώσει τα δύο "θεριά" Ομπάμα και Μέρκελ, οι οποίοι εναγωνίως επιχειρούν να εγκλωβίσουν την Ρωσία και παταγωδώς έχουν αποτύχει – βλέπε και περίπτωση Κύπρου.
Οι ευσεβείς πόθοι των Ευρωπαίων, σε συμφωνία πάντα με τους Αμερικάνους - διότι μόνοι τους δεν τολμούν καν ούτε να σκεφτούν πως να αντιμετωπίσουν ένα τόσο ισχυρό παράγοντα του παγκόσμιου γίγνεσθαι- στο να επιχειρήσουν να αποδυναμώσουν τον ισχυρό Πρόεδρο μέσα στην γειτονιά του απέβησαν άκαρπες, αφού το αρχικό σχέδιο παράδοσης της Ουκρανίας στα δυτικά χέρια, τινάχθηκε στον αέρα.
Είναι παροιμιώδεις οι προσπάθειες "πίεσης " προς τον Ρώσο ηγέτη :
Προειδοποίηση ότι θα τεθεί η Ρωσία εκτός της Συνόδου των G8.
Οι ΗΠΑ ανέστειλαν τις στρατιωτικές συνεργασίες με την Ρωσία.
Ο Ομπάμα αναζήτησε εναγωνίως με τους συμβούλους του τρόπους απομόνωσης της Ρωσίας.
Σε κατάσταση πανικού οι ΗΠΑ και η ΕΕ απείλησαν τη Ρωσία με κυρώσεις, προσπαθώντας να "τρομάξουν' τον αγέρωχο Πούτιν.
Το ΝΑΤΟ έθεσε σε ερωτηματικό τη συνεργασία του με την Ρωσία.
Μετά την απόφαση των ΗΠΑ για επιβολή κυρώσεων σε πολίτες της Ρωσίας και της Κριμαίας, που υπονομεύουν τους θεσμούς και τις "δημοκρατικές " διαδικασίες στην Ουκρανία, το Ευρωπαικό Συμβούλιο αποφάσισε τη επιβολή κλιμακωτών πολιτικών κυρώσεων σε βάρος της Ρωσίας.
Προαναγγελθείσες κυρώσεις άνευ σημασίας και ατέρμονοι μεταξύ τους διάλογοι με ένα μόνο αποτέλεσμα: την επίτευξη των απώτερων σκοπών και στόχων του Ρώσου ηγέτη με την "πολύτιμη " βοήθεια του ίδιου του Ομπάμα .
Πρώτον, όλοι έχουν προσανατολισθεί, στο ότι ο Ρώσος ηγέτης δεν επιθυμεί την ένταξη της Ουκρανίας στην ΕΕ.
Εάν κάποιος είναι προσεκτικός μελετητής- αναλυτής και μπορεί να αποκωδικοποιήσει τα διαλαμβανόμενα, θα αντιληφθεί, ότι η ένταξη της Ουκρανίας στην Ευρωπαϊκή οικογένεια μεταφράζεται αυτόματα στην επιθυμητή απόκτηση συνόρων της Ρωσίας με την Ευρωπαϊκή Ένωση. Άρα, ένα μεγάλο κομμάτι της ρωσικής επικράτειας στα Δυτικά θα είναι μονίμως ήσυχο από όποιες έκνομες ενέργειες, οι διεθνείς κανόνες υποχρεωτικά θα εφαρμόζονται από την γείτονα, περίπτωση ένοπλης σύρραξης θεωρείται απίθανη από χώρα της ΕΕ και ένα μεγάλο τμήμα των Ρωσικών ενόπλων δυνάμεων θα απαγκιστρωθεί από την περιοχή και θα μεταφερθεί αλλού.
Επιπροσθέτως, τα οποιαδήποτε εσωτερικά προβλήματα της Ουκρανίας και σε σχέση με την Ρωσία, με την ένταξή της γίνονται πλέον προβλήματα της ίδιας της Ευρώπης. Οι μειονότητες, οι τοπικοί νεοναζί, οι ντόπιοι πολέμαρχοι που χρησιμοποιούν και χρησιμοποιούνται, οι ¨αγανακτισμένοι¨ ελεύθεροι σκοπευτές και τόσοι άλλοι που ούτε οι ίδιοι γνωρίζουν τι επιθυμούν και σε κάθε Ευρωπαϊκή χώρα θα χαρακτηρίζονταν σήμερα σαν ανεπιθύμητοι από το πολιτικό σύστημα, αύριο θα είναι ... ισότιμοι Ευρωπαίοι πολίτες, με όλα τα δικαιώματα που αυτό συνεπάγεται π.χ. ελεύθερη διακίνηση, με αποτέλεσμα ο Σκανδιναβός που έβλεπε ατάραχος τις ειδήσεις αυτές, τώρα να πρέπει να τις βιώσει στο σπίτι του, στην εργασία του και στην οικογένειά του.
Επίσης, ο θυμός είναι πάντα κακός σύμβουλος και δυστυχώς, ο Πρόεδρος Ομπάμα το έχει ξεχάσει και είναι πολύ νευριασμένος τον τελευταίο καιρό με τις άστοχες πολιτικές του κινήσεις στα μεγάλα ζητήματα της Συρίας, της Αιγύπτου και τώρα της Ουκρανίας. Στις περιπτώσεις αυτές δεν ήταν και δεν είναι σε θέση να διαβλέψει και να ερμηνεύσει τα σχέδια του Ρώσου ηγέτη, ο οποίος ως ο μέγιστος πλέον παγκόσμιος παράγοντας με ισχύ και επιρροή έχει θέσει ολόκληρη την Ευρώπη και τις ΗΠΑ σε ακούσια υπηρεσία εφαρμογής των δικών του πλάνων. Οι όποιες δικαιολογίες παρουσιάστηκαν από πλευράς ΗΠΑ για δράση ή υποστήριξη σε τρίτες χώρες, τώρα επιστρέφονται και ... τι να δικαιολογήσει ο Πρόεδρος Ομπάμα;
Η ιστορία θα μιλάει γι αυτόν ως έναν ιδιαίτερα ευφυή πολιτικό άνδρα με υψηλότατους στόχους, τους οποίους υλοποιούσε πάντα με την δική του μοναδική συνταγή, η οποία όμως ουδέποτε είχε βρει μιμητές και με χαρακτηριστικό ότι δεν είχε την ευτυχία να έχει απέναντί του έναν ισάξιο αντίπαλο στην διεθνή σκακιέρα, παρά μόνο συνάθροιση ¨μικρών¨ σκιερών φυσιογνωμιών, δεμένων στα συμφέροντά τους.
Το γνωστό «έχω ένα όνειρο» των Αμερικανών, μάλλον δεν έχει εφαρμογή και τώρα και μάλλον τείνει να εξελιχθεί σε «όνειρο θερινής νυκτός».
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου