Ο καθένας έχει τον δικό του Δρόμο μεν, αλλά η Αλήθεια είναι μία και για τους δυο μας...

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Οι προθέσεις της καρδιάς...ω, ναι, είναι όμορφο να τις θέτει η καρδιά και εσύ να τις υπερασπίζεσαι…
Ουσιαστικά, τις προθέσεις της καρδιάς υπερασπίζεται ο Άνθρωπος...΄

Το λάθος είναι ότι παρασύρεται από τα συναισθήματα και αντί να τις υπερασπίζεται, τις πολεμάει...
Η καρδιά δεν γεμίζει με αρνητικά συναισθήματα, είναι το καθαρό και διαμαντένιο μέρος μας. Έχει σαν βάση την θετικότητα, την αθωότητα, την συγχώρεση, την εμπιστοσύνη, την αλήθεια και αν σηκώνει άμυνες δεν το κάνει για να προστατευθεί από τους άλλους, αλλά από τα συναισθήματά μας που ορμάνε επιβλητικά να της επιτεθούν με τις προσδοκίες τους και την αλαζονική αρνητικότητα τους, από το 3ο κέντρο μας.

Η αρνητικότητα που έχει ένας άνθρωπος, δεν είναι από την καρδιά του, αλλά από το στομάχι του.

Και όταν λέμε ότι κάποιος έχει αρνητική ενέργεια και τον φοβόμαστε μήπως μας παρασύρει ή μας γεμίσει με αρνητική ενέργεια, ουσιαστικά σημαίνει ότι δεν έχουμε την καρδιά μας μαζί μας, ούτε τον Εαυτό μας. Κανείς δεν μπορεί να μας γεμίσει με αρνητική ενέργεια, αν η καρδιά μας δεν μας φοβάται...Η απειλή είναι τα δικά μας ασυνείδητα συναισθήματα και όχι οι άλλοι...
Τοξικά συναισθήματα που έχουν παραμείνει μέσα μας, όπως μνησικακία, επίκριση, φθόνος, φόβος, οργή, ντροπή δημιουργούν και την απειλή για την καρδιά μας και εκείνη βάζει προστασίες. Και όταν η καρδιά βάζει προστασίες, τότε ο άνθρωπος έχει χαμηλή δονητική συχνότητα, κινείται δηλαδή στην Ύλη, ζει με ψευδαισθήσεις, παρασύρεται εύκολα από την μαζική νοοτροπία, δεν έχει καμία επαφή με τον Εαυτό του, δεν έχει Λογική και διάκριση και έτσι δεν έχει επαφή με την ουσιώδη αλήθεια της Αγάπης και τους Νόμους του Σύμπαντος.
Όλα τα τοξικά συναισθήματα μας (κάποια μπορεί να είναι συνειδητά, κάποια είναι ασυνείδητα) δημιουργούν ψευδαισθήσεις για τον εαυτό μας και τους άλλους και αλλοιώνουν, πάλι ασυνείδητα, τις προθέσεις μας.
Ετσι μπορεί να έχουμε καλές προθέσεις, αλλά ο σκιώδης εαυτός μας, επειδή ακριβώς δεν είναι συνειδητός σε εμάς, δημιουργεί αντιπερισπασμούς ώστε να μπλοκάρει την κάθε καλοπροαίρετη διάθεσή μας…Και τότε άλλα σκεφτόμαστε, άλλα θέλουμε και άλλα πράττουμε…
Ο Ουσιώδης Εαυτός μας είναι Φως, Αγάπη και Σοφία, μα η πλατφόρμα επαφής μας είναι η καρδιά μας…Εκεί μόνο μπορούμε να επιστρέψουμε ξανά στην Αθωότητα
Για αιώνες ο άνθρωπος επιβίωνε στον Φυσικό Κόσμο…Η Θεία Πρόνοια δίνει πάντα αυτό που χρειαζόμαστε, αλλά ποτέ δεν δίνει αυτό που νομίζουμε ότι χρειαζόμαστε…

Ο Εαυτός μας έχει Δύναμη να μας καθοδηγήσει στο πιο αποτελεσματικό για την εξέλιξή μας Δρόμο…Την Θέληση όμως την βάζω «εγώ ο ίδιος»
Όταν μπορούμε να υπερασπιζόμαστε τις προθέσεις της καρδιάς μας, τότε μπορούμε και να τις "υπηρετούμε" με πειθαρχία, που καμία σχέση δεν έχει με κανόνες και δογματισμούς...
Όμως ας σκεφτούμε...Ένας άνθρωπος αρχίζει και μαθαίνει ποιός είναι, ξεκινώντας από τους "εχθρούς" μέσα του, αναπτύσσει την Θέληση και την επαφή με την Σοφία και την Αγάπη του Εαυτού του, παίρνει όπλα για να πολεμήσει τους φόβους και τις φοβίες του, τις ανασφάλειές του και τις λανθασμένες πεποιθήσεις του και αφού πάρει όλη την Γνώση που του χρειάζεται για να εκφράσει τις ποιότητες του Πνεύματος, εξακολουθεί και είναι ίδια φοβισμένος...

Τότε τι θα γίνει ο άλλος άνθρωπος που δεν είχε ακόμα την ευκαιρία να το μάθει? Πως ο διπλανός μας θα επηρεαστεί από την θετικότητα μας, αν τελικά η αρνητικότητα προσβάλλει την ουσιώδη Φύση μας, παρ' όλο που γνωρίζουμε που ακριβώς βρίσκονται οι αληθινές απειλές?

Αν ο αληθινός Εαυτός μας δεν παραμείνει μια ιδέα, αλλά γίνει η Ουσία μας, τότε θα "υπηρετούμε" αυτό ακριβώς που Είμαστε...τίποτα λιγότερο, τίποτα περισσότερο...
Και αν εγώ θέλω να "μιλάω" με τους Αγγέλους και εσύ δεν το πιστεύεις, σε παρακαλώ κράτησε το αυτό για εσένα, μην με επικρίνεις, προσπάθησε να νιώσεις ότι δεν μας χωρίζει μια άποψη, αλλά μια Πίστη...

Η επίκριση δεν βλάπτει εμένα, αλλά εσένα…

Ο καθένας έχει τον δικό του Δρόμο μεν, αλλά η Αλήθεια είναι μία και για τους δυο μας...

Βάσω Νικολοπούλου

ΠΗΓΗ