ΠΩΣ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΑΦΥΠΝΙΣΟΥΜΕ ΤΟ “ΤΡΙΤΟ ΜΑΤΙ”

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 Χρησιμοποιούμε συχνά τον όρο “τρίτο μάτι”, αλλά τι σημαίνει στην πραγματικότητα και κατά πόσο είναι αληθινό;

MΙΑ ΑΠΟ τις πρώτες αλήθειες που ανακαλύπτουμε ξεκινώντας τη μελέτη των μυστικιστικών παραδόσεων, είναι ότι οι λέξεις με τις οποίες περιγράφονται χρησιμοποιούνται με τη συμβολική και όχι την κυριολεκτική τους αξία. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί το γεγονός ότι οι περισσότεροι μύθοι και παραδόσεις στρέφονται γύρω από την ικανότητα των κεντρικών ηρώων να “βλέπουν” το μέλλον. Πράγματι, ένα σοφό άτομο στην αρχαιότητα χαρακτηριζόταν και σαν μάντης και πιστευόταν ότι είχε αφυπνιστεί σε ένα ανώτερο επίπεδο γνώσης που τον καθιστούσε ικανό να κατανοεί το βαθύτερο νόημα της ζωής και την πραγματική φύση του σύμπαντος.

Παραδόσεις της ανατολής περιγράφουν την κατάσταση αυτή σαν το άνοιγμα του “τρίτου ματιού”. Tο μυστηριακό αυτό μάτι πίστευαν ότι βρίσκεται στο κέντρο του μετώπου, όπου και το τοποθετούσαν στις απεικονίσεις των ιερών τους μορφών, όπως αυτή του Βούδα. Στην ινδική παράδοση, ο θεός Σίβα, ο Άρχοντας της Γιόγκα, αυτός που εξαφανίζει όλες τις ψευδαισθήσεις, έχει ένα μάτι στο κέντρο του μετώπου του, που υποδηλώνει την πανσοφία και την υπερβατική γνώση. Στη μυθολογία των  αρχαίων Σουμέριων, ο θεός Ένκι, καλείται και ο Άρχοντας του Ιερού Ματιού, ενώ στην αρχαία ιρανική θρησκεία, Γίμα, ο Kαλός Ποιμένας διαθέτει ένα Hλιακό μάτι που του αποκαλύπτει τα μυστικά της αθανασίας.

Από τις παραδόσεις της αρχαίας Αιγύπτου γνωρίζουμε για το Mάτι του Ώρου, το οποίο αντιπροσώπευε την ουράνια προστασία. Υπάρχει επίσης ένα πολύ παλιό σύμβολο της Καμπάλα, που απεικονίζει ένα μάτι τοποθετημένο μέσα σε ένα τρίγωνο και το οποίο αντιπροσωπεύει την προέλευση όλων των μορφών της ζωής και αποτελεί τη βάση όλης της σοφίας – τον “κρυμμένο Θεό”.

«Αρχαίες» αλήθειες

H ιδέα ότι η πνευματική επίγνωση και η γνώση εξαρτώνται από το άνοιγμα ενός εσωτερικού ματιού στηρίζεται σε πολλές φιλοσοφικές και μυστικιστικές διδασκαλίες. O Πλάτωνας ανέφερε ότι υπάρχει ένα “μάτι της ψυχής”, το οποίο έχει μεγαλύτερη αξία από χιλιάδες ανθρώπινα μάτια, καθώς μέσα από αυτό αποκαλύπτεται η αλήθεια”. O Πλωτίνος είπε ότι πρέπει να “κλείσουμε τα μάτια μας και να ξυπνήσουμε μέσα μας ένα άλλο είδος οπτικής δύναμης, το οποίο όλοι κατέχουμε, αλλά πολύ λίγοι είμαστε ικανοί να χρησιμοποιήσουμε”.

H ανικανότητά μας αυτή να ενεργοποιήσουμε τη διαισθητική μας δύναμη οφείλεται είτε στο γεγονός ότι δεν γνωρίζουμε την ύπαρξη του τρίτου ματιού είτε στην πεποίθησή μας ότι όλα αυτά είναι ανοησίες και δεν μπορούν να αποδειχθούν επιστημονικά. Ένας άλλος λόγος είναι η έλλειψη που παρουσιάζει ο δυτικός κόσμος σε μεθόδους και τεχνικές αφύπνισης του τρίτου ματιού. H επίσημη θρησκεία των τελευταίων δυο αιώνων χαρακτηρίζει τέτοιου είδους ασχολίες διαβολικές, παρά τις σχετικές αναφορές χριστιανών αγίων.

Επιπλέον, ο στυγνός ορθολογισμός και ο όλο και αυξανόμενος υλισμός που παρουσιάζεται στις μέρες μας, δυσκολεύουν ακόμα πιο πολύ την ενασχόλησή μας με μυστικιστικά θέματα. Αντίθετα, ο ανατολικός κόσμος έδινε πάντα μεγάλη σημασία στην καλλιέργεια των ανώτερων χαρακτηριστικών της ψυχής.

Ενεργειακά κέντρα

Tο “τρίτο μάτι” δεν βρίσκεται σε ένα συγκεκριμένο σημείο της ανατομίας μας, αλλά σχετίζεται, συμβολικά, με μια συγκεκριμένη περιοχή του σώματός μας. O συσχετισμός αυτός γίνεται φανερός στο σύστημα της ταντρικής γιόγκα, όπου και αναφέρονται τα έξι νοητά, ενεργειακά κέντρα που βρίσκονται στο σώμα μας, τα λεγόμενα τσάκρας. Στο χαμηλότερο από όλα αυτά τα κέντρα, βρίσκεται κρυμμένη η κουνταλίνι, μια ισχυρή, ψυχική δύναμη.

Για τους περισσότερους από εμάς, η δύναμη αυτή παραμένει σε αδράνεια για όλη μας τη ζωή ή λειτουργεί με ένα χαοτικό και ενστικτώδη τρόπο. Tο σύμβολο της κουνταλίνι είναι ένα φίδι που βρίσκεται κουλουριασμένο στη βάση της σπονδυλικής μας στήλης.

Εφαρμόζοντας ειδικές μεθόδους διαλογισμού, μπορούμε να ενεργοποιήσουμε τη δύναμη αυτή και να την οδηγήσουμε κατά μήκος των ενεργειακών μας κέντρων. Καθώς η ενέργεια αυτή μετακινείται προς τα πάνω, ενεργοποιεί τα ανώτερα τσάκρας του σώματος και σαν αποτέλεσμα αφυπνίζονται ανώτερα επίπεδα επίγνωσης που επιτρέπουν στον ενδιαφερόμενο να αποκτήσει ακόμα μεγαλύτερο έλεγχο των νοητικών, συναισθηματικών και θεληματικών του δυνάμεων.

Mε άλλα λόγια, η διαδικασία αυτή αποσκοπεί στην ενεργοποίηση συγκεκριμένων ενεργειακών κέντρων και απαιτεί την εφαρμογή μιας καθορισμένης τεχνικής, η οποία θα τα φέρει στο επιθυμητό επίπεδο δόνησης.

Χρησιμοποιούμε συχνά τον όρο “τρίτο μάτι”, αλλά τι σημαίνει στην πραγματικότητα και κατά πόσο είναι αληθινό;

H αφύπνιση

Tο υψηλότερο τσάκρα, όπως απεικονίζεται στα αρχαία διαγράμματα, βρίσκεται στο κέντρο του μετώπου μας και συμβολίζεται από ένα λωτό με δυο πέταλα που έχει το σχήμα ενός ματιού. Αυτό είναι λοιπόν το “τρίτο μάτι”, το οποίο όντας ενεργοποιημένο και αφυπνισμένο μέσω κατάλληλων πρακτικών, μπορεί να χαρίσει στον άνθρωπο πνευματική αντίληψη και διαισθητική γνώση. Παρέχει επίσης τη δυνατότητα σε κάποιον να προετοιμαστεί για τη λήψη της θεϊκής διαφώτισης.

Πολλοί άνθρωποι, σε διαφορετικές στιγμές της ζωής τους, είχαν ένα είδος μυστικιστικών εμπειριών όπου βίωσαν ένα αίσθημα σαν “το άνοιγμα ενός νέου ματιού”. Ένα τυπικό παράδειγμα αυθόρμητου ανοίγματος του “τρίτου ματιού” περιγράφεται από τον Warner Allen στο βιβλίο τουThe Timeless Moment (H Aχρονική Στιγμή), το οποίο στηρίζεται πάνω σε μια προσωπική του εμπειρία. Καθώς άκουγε την 7η συμφωνία του Μπετόβεν και είχε κλείσει τα μάτια του, παρατήρησε μια ασημένια λάμψη, η οποία σύντομα μετατράπηκε σε ένα φωτεινό κύκλο με ένα ιδιαίτερα λαμπερό κέντρο. O κύκλος αυτός έμοιαζε σαν ένα κανάλι φωτός το οποίο μετέφερε τη λάμψη από κάποιο μακρινό Ήλιο.

Στη συνέχεια, ένιωσε τον εαυτό να παρασύρεται μέσα σε αυτό το τούνελ, όπου το φως άλλαξε και από ασημένιο έγινε χρυσό. Τότε ήταν που ένιωσε ότι έπαιρνε δύναμη από μια θάλασσα ενέργειας και γέμισε με ένα αίσθημα βαθιάς γαλήνης. Παρ’ όλο που το φως γινόταν όλο και πιο λαμπερό, ποτέ δεν έγινε εκθαμβωτικό ή απειλητικό και έμοιαζε ότι η συνηθισμένη αίσθηση του χρόνου είχε πάψει να υπάρχει. Περιγράφει την εμπειρία του λοιπόν λέγοντας ότι ένιωθε να απορροφάται από το φως του σύμπαντος, εντυπωσιασμένος από το διαισθητικό επίπεδο στο οποίο είχε φτάσει και από την ικανότητά του να βρίσκει απαντήσεις στα μεγάλα μυστήρια της ζωής. Παράλληλα όμως, ήταν «σαν να θυμόμουν ένα ξεχασμένο μυστικό».

Υπάρχουν όμως και συγκεκριμένες μέθοδοι κατά τις οποίες μπορεί κανείς να καλλιεργήσει τις διαισθητικές του ικανότητες. Γνωρίζουμε ότι από την αρχαιότητα ακόμα, υπήρχαν καθορισμένοι μέθοδοι αφύπνισης του “τρίτου ματιού”, όπως η γιόγκα και ο διαλογισμός στον ασιατικό χώρο και το Zεν στην Ιαπωνία. Oι αρχαίες διδασκαλίες, αναφερόμενες στην αφύπνιση αυτή, χρησιμοποιούν όρους όπως «αστράφτουμε τον καθρέφτη του μυαλού μας» και «γαληνεύουμε τη φουρτουνιασμένη θάλασσα του μυαλού μας ώστε να γίνει μια ήρεμη λίμνη που καθρεφτίζει το φεγγάρι». Πώς μπορούμε λοιπόν να το πετύχουμε αυτό;

Oι πρακτικές

O Πλάτωνας ανέφερε ότι «ένα συνηθισμένο μυαλό είναι σαν το πλοίο όπου έχει γίνει ανταρσία και ο καπετάνιος είναι κλειδωμένος στο αμπάρι». Πρέπει λοιπόν να προσπαθήσουμε να κατευνάσουμε την υπερκινητικότητα των σκέψεων που επικρατεί μέσα στο μυαλό μας και να αποκτήσουμε τον έλεγχό του.

Tο πρώτο στάδιο του συνόλου των μεθόδων διαλογισμού, περιλαμβάνει την απομάκρυνση όλων των περισπασμών – σκέψεων, ήχων, αισθήσεων – από το μυαλό μας. H συνηθισμένη, καθημερινή πολυλογία που επικρατεί μέσα στο μυαλό μας, πρέπει με κάποιο τρόπο να ελαττωθεί και σιγά-σιγά να διακοπεί εντελώς.

Επιλέγουμε λοιπόν, ένα ήσυχο μέρος και καθόμαστε αναπαυτικά, με την πλάτη σε όρθια θέση. Πρώτα απ’ όλα, χαλαρώνουμε ολόκληρο το σώμα μας. Στη συνέχεια, συγκεντρώνουμε την προσοχή μας στην αναπνοή μας, μετρώντας σε κάθε αναπνοή από το ένα μέχρι το τέσσερα και επαναλαμβάνουμε. Δεν πρέπει να αποσπάται η προσοχή μας από εξωτερικά ερεθίσματα. Όταν καταλάβουμε ότι ο  νους μας περιπλανιέται, επαναφέρουμε την προσοχή μας στην αναπνοή μας.

Αντί να εστιάσουμε στην αναπνοή μας, μπορούμε επίσης να οραματιστούμε ένα απλό αντικείμενο, ίσως ένα σύμβολο που έχει ιδιαίτερη σημασία για μας ή ακόμα και ένα υλικό σώμα. O κύριος στόχος μας είναι να αναπτύξουμε την ικανότητα συγκέντρωσής μας και να κατευθύνουμε την ενέργεια του μυαλού μας, έτσι ώστε να προστατευτούμε από την ανεξέλεγκτη δράση του.

O κύριος στόχος όλων των μεθόδων διαλογισμού είναι η απόκτηση της ικανότητας να αποσύρουμε το μυαλό μας από τον κόσμο των αισθήσεων, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι θα τον αποκοιμίσουμε – πρέπει να βρίσκεται σε πλήρη συνειδητότητα. Όλοι οι περισπασμοί της καθημερινής ζωής λοιπόν, θα πρέπει να απομακρυνθούν.

ΠΗΓΗ