« Aγόρασα σχοινί, μάνα φεύγω, να μού προσέχεις την γάτα…»

Διαβαζοντας στο patrablog ενα σημειωμα για μια καινουρια αυτοκτονια ενος συνανθρωπου μας μονο μελαγχολια μπορει να μου προκαλεσει...
Προσφατα ειχα δημοσιευσει μια αναρτηση
μου που ειχε να κανει με αυτο το θεμα.Ηξερα οτι θα συνεχιστει αυτο κι απλα εκανα μια προσπαθεια ν αφυπνισω λιγο παραπανω το κοσμο...
Ποτε δεν ξερεις ποιος θα ειναι ο επομενος...μπορει να ειναι ο γειτονας σου,ο φιλος σου,ενα συγγενικο η αγαπημενο σου προσωπο.
Δωστε ρε παιδια λιγο σημασια στους γυρω σας!!!.Ανθρωποι που πασχουν απο καταθλιψη και ειναι γεματοι απελπισια δειχνουν σημαδια...αρκει να θελεις να τα δεις.
Μη λετε...."σιγα μη συμβει σε μενα...".Κανεις δεν ξερει τι κρυβει ο καθενας μεσα του.Κανεις δεν ξερει τι σταυρο κουβαλαει ο αλλος.
Το να δωσετε συμπαρασταση σε καποιον η να τον κανετε να νιωσει λιγο σημαντικος περαν οτι θα εχετε κανει κατι καταπληκτικο...θα εχετε κανει καλο και στον εαυτο σας.Ειναι απιστευτο το ποσο καλα θα νιωσει το μεσα σας.Ειναι και δικη σας αυτοθεραπεια.Εισπραξτε κι εσεις το καλοσυνη που θα προσφερετε γυρω σας....
Μη γινεστε αυτο που εσεις βριζετε καθημερινα.Μην αφηνετε τη ζωη να σας προσπερνα.Δεν ηρθατε σε αυτη ζωη μονο για να δουλευετε,να πληρωνετε δανεια και εφορια....
Πως περιμενετε να συμβει κατι καλο στη ζωη σας οταν εσεις οι ιδιοι βλεπετε το κακο και το πρσπερνατε αδιαφορα???

SINOMOSIOLOGOS