Ας πούμε αλήθειες για τους αιχμαλώτους μας – Είναι ζήτημα τιμής…

Αιχμάλωτος σημαινεί αλωθείς υπό της αιχμής της λόγχης. Διαφωνεί κανείς ότι συνελήφθησαν υπό την απειλή όπλων;
Να μην πούμε για την υπερασπιστική
γραμμή και τις κυβερνητικές δηλώσεις και δη του ΥΠΕΘΑ και του ΓΕΣ που δέχονται χωρίς να έχουν εκδώσει καν πόρισμα ότι διήλθαν (ή φέρεται να) σε τουρκικό έδαφος, δεχόμενοι ενοχή , αποκλείοντας το τεκμήριο αθωότητας ή πλάνης των στρατιωτών μας ή δεχόμενης απειλής και χρήσης βίας και σύροντάς τους στο έλεος των γειτόνων;!

Τρομακτικά πράγματα οι σχετικές δηλώσεις προοιωνίζουν χειρότερες καταστάσεις.

Να μην πούμε για τον Στρατό γενικότερα (ΠΝ, ΕΣ, ΠΑ) ότι δεν είναι να παίζει με τις μπάντες του το Despacito κ.α. & να μαζεύονται στις καλύβες στον Έβρο και να παίζουν ακορντεόν και να τραγουδάνε τρωγοπίνοντας, δίνοντας χαιρετούρες σε όλη την όριο γραμμή (νησιωτική και χερσαία ) και να γράφουν τα φύλλα πορείας ημερηπορείες;! Επαρκεί μόνο μία δημόσια εικόνα;

Περιμέναμε από βατραχάνθρωπο Αρχηγό να τους έχει πάρει πίσω από την πρώτη στιγμή και να δείξει τα δόντια του για ένα απλό καθημερινό στρατιωτικό θέμα, που έχει μετατραπεί σε μείζον δικονομικό και διεθνές πολιτικό ζήτημα και θυμίζει την περίπτωση Οτσαλάν.

Κι αν ήθελε υποτεθεί ότι παραβίασαν εξ αμελείας, τότε οι Τούρκοι που παραβιάζουν εκ προθέσεως καθημερινά τον αέρα μας και τα θαλάσσια σύνορά μας, που εμβόλισαν το ΠΑΘ 090, που δεν επιτρέπουν στην Κύπρο τα δικαιώματά της, που δέσμευσαν με NAVTEX μέχρι και το Καστελλόριζο, γιατί δεν αιχμαλωτίζονται με το αντίστοιχο πολεμικό υλικό; Γιατί την 23.05.2006 όταν ο σκοτώθηκε ο σμηναγός Ηλιάκης από διεμβολισμό σε αερομαχία ο αντίστοιχος Τούρκος πιλότος περισυνελλέχθηκε από τις δυνάμεις μας και παραδώθηκε χωρίς δίκη την ίδια ημέρα στην Τουρκία;
Σχετικά με την φημολογούμενη ανταλλαγή την έχουμε ακούσει μόνο στο Αφγανιστάν με τους Ταλιμπάν και στην μακρά μας ιστορία στο Σούλι το 1792.

Αυτές ήταν οι ανταλλαγές μεταξύ Ελλήνων και Τούρκων με τις συνέπειές τους.

Για αυτό περιμένουμε ξεκάθαρους και επικαιροποιημένους κανόνες εμπλοκής με σχετική διανομή πρωτοκολλημένης, αρχειοθετημένης, υπογεγραμμένης και σφραγισμένης διαταγής που να ορίζει τα αυτονόητα.

Ειδάλλως τίποτα δεν είναι αυτονόητο σε μία χώρα που υποτιμά τον εαυτό της, λες και την κατατρέχει σύνδρομο χαμηλής αυτοεκτίμησης και συμπεριφέρεται ως χώρος σε λαίμαργες διαθέσεις από την ονομασία, τους τσάμηδες, το μειονοτικό έως την Κύπρο μας και ανοίγουμε την κερκόπορτα ενός καινοφανούς υβριδικού πολέμου.

Μπορεί να ήλθαμε σε οικονομική κρίση και οικονομική στενωπό, αλλά δεν χάσαμε την πίστη μας & ενθυμούμενος τον Μακρυγιάννη, ότι κι αν η τύχη μας έχει τους Έλληνες πάντοτε ολίγους, ότι αρχή και τέλος, παλαιόθεν και ως τώρα, όλα τα θερία πολεμούν να μας φάνε και δεν μπορούνε· τρώνε από μας και μένει και μαγιά. Και οι ολίγοι αποφασίζουν να πεθάνουν κι όταν κάνουν αυτήν την απόφασιν, λίγες φορές χάνουν και πολλές κερδαίνουν.

Φέρτε πίσω τους στρατιώτες μας σώους και αβλαβείς χθες.

Φέρτε μας πίσω την εθνική μας υπερηφάνεια και το ηθικό μας.

Είναι ζήτημα τιμής.







ΠΗΓΗ