Η απελευθέρωση της Χειμάρρας το 1912

 

 

 Τα ξημερώματα της 5ης Νοεμβρίου το εθελοντικό σώμα του Σπύρου Σπυρομήλιου, περίπου 2.000 ανδρών,

αποτελούμενο από Χειμμαριώτες, Κρήτες και άλλους εθελοντές επιβιβάζεται
στα ατμόπλοια. Στις 7:30 το πρωί τα ελληνικά τμήματα αποβιβάζονται στα Σπήλια της Χειμμάρας.
Ουδεμία αντίσταση άξια λόγου παρατηρείται. Ένα τμήμα κατευθύνεται στον Λογαρά, οι Κρητικοί παραμένουν στο νότιο τμήμα της πόλης ενώ Χειμαρριώτες εθελοντές ετοιμάζονται για επίθεση και κατάληψη του Κάστρου της Χειμμάρας.
Στη σύγκρουση που πραγματοποιείται, οι Τούρκοι εγκλωβίζονται και μέσα σε μία ώρα παραδίνονται στους πολιορκητές. Οι απώλειες ήταν τρεις νεκροί Τούρκοι στρατιώτες και ένας τραυματίας Χειμμαριώτης, ενώ συλλαμβάνονται 32 Τούρκοι και αποστέλλονται στην Κέρκυρα.
Μετά την κατάληψη του Κάστρου, ο Σπυρομήλιος εισέρχεται στο Διοικητήριο της πόλης θριαμβευτής, ενώ η γαλανόλευκη τοποθετείται με πασίδηλη συγκίνηση σε περίοπτο σημείο.
 Η Χειμμάρα κηρύσσεται «ελευθέραν ως αναπόσπαστον τμήμα της μίας και αδιαίρετου μεγάλης Ελληνικής Πατρίδος». Ωστόσο στις 29 Νοεμβρίου ο Σπυρομήλιος λαμβάνει διαταγή να εγκαταλείψει την περιοχή.
Η απόσυρση…

Ο Σπυρομήλιος, πιστός στα κελεύσματα της ελληνικής ψυχής, αρνείται να εκτελέσει τη διαταγή αποχώρησης και ταυτόχρονα οργανώνει αμυντικές θέσεις και σχέδια απόκρουσης των Αλβανών που έχουν αρχίσει να προετοιμάζονται για την κατάληψη της Χειμάρρας.
Στις αρχές του 1913 κατέφθασαν στη Χειμάρρα τμήματα του τακτικού ελληνικού στρατού. Τότε ο Σπυρομήλιος πρότεινε στον Ελευθέριο Βενιζέλο να του επιτρέψει να κινηθεί προς την Αυλώνα όμως ο Έλληνας πρωθυπουργός το απαγόρευσε με τηλεγράφημά του διότι δεν επιθυμούσε όξυνση των σχέσεων με την Ιταλία.
Με το πέρας τον Βαλκανικών Πολέμων η Ελλάδα υποχρεώνεται να αποσύρει τον στρατό της από την περιοχή της Βορείου Ηπείρου.
Για ακόμη μία φορά ο Σπυρομήλιος δεν εκτέλεσε τη διαταγή της αποχώρησης, ανακήρυξε την αυτονομία της περιοχής και οργάνωσε τοπικές ένοπλες ομάδες, τους λεγάμενους «Ιερούς Λόχους» ενώ στις 17 Φεβρουάριου 1914 προσχώρησε στην προσωρινή Κυβέρνηση της Βορείου Ηπείρου που ορίστηκε στο Αργυρόκαστρο.
Όλο αυτό το χρονικό διάστημα απέκρουσε επιτυχώς κάθε προσπάθεια επίθεσης από πλευράς των Αλβανών.
Στις εκλογές του Μαΐου του 1915 ο Σπυρομήλιος εξελέγει βουλευτής Αργυροκάστρου στο Ελληνικό Κοινοβούλιο. Την περίοδο του Εθνικού Διχασμού (1916 – 1917) η περιοχή της Χειμάρρας όπως και το μεγαλύτερο μέρος της Βορείου Ηπείρου κατελήφθη από τον ιταλικό στρατό και ο Σπυρομήλιος κατέφυγε στην Αθήνα. Τον αγώνα στη Χειμάρρα συνέχισε ο αδελφός του Νίκος Σπυρομήλιος.








ΠΗΓΗ