Ποιος είναι ο Σαββαώθ που υμνούμε μέσα στις εκκλησίες ;

 

 

Όλοι έχουν ακούσει μέσα στις εκκλησίες το "Άγιος, Άγιος, Άγιος Κύριος Σαβαώθ· πλήρης ο ουρανός και η γη της δόξης σου."

Πόσοι αναρωτήθηκαν όμως ποιος
είναι ο Σαβαώθ ;
Σύμφωνα με την επίσημη εκκλησία όπως ορίστηκε τον 4ο μ.Χ. αιώνα, σημαίνει «δυνάμεων», επομένως το Κύριος Σαβαώθ μεταφράζεται, ως «Κύριος των δυνάμεων». Αυτή η άποψη προέρχεται κυρίως από τη μελέτη του Αγίου Επιφάνειου, για τα ονόματα του Θεού. Ο Επιφάνειος σαν Εβραίος που ήταν, ήξερε Εβραϊκά και κάθε λάθος μόνο επίτηδες θα μπορούσε να το κάνει. Όταν έγινε Χριστιανός και επίσκοπος, ψήφισε όλα όσα το παλάτι έφερε μπροστά του. Ψήφισε φυσικά και αυτός την ένωση Χριστιανισμού και Ιουδαϊσμού. Για το όνομα Σαβαώθ, γράφει στο έργο του «περί αιρέσεων», πως ο όρος «Σαβαώθ» δεν είναι όνομα, αλλά επιθετικός προσδιορισμός και σημαίνει «των δυνάμεων».
Ελληνική πατρολογία Migne, Τόμος 41 σελίδες 684-685 έργο «περί αιρέσεων» :


Κείμενο : Και το Ελλιών ύψιστος (σημαίνει) και το Σαβαώθ «δυνάμεων» ερμηνεύεται. Κύριος λοιπόν Σαβαώθ, Κύριος των δυνάμεων. Διότι παντού μαζί με κάτι άλλο είναι γραμμένο το όνομα Σαβαώθ στη Γραφή. Δεν το γράφει μόνο του, όταν λέγει, πες μου Σαβαώθ ή είπε ο Σαβαώθ, αλλά λέγει Κύριος Σαβαώθ. Διότι έτσι μιλούν οι Εβραίοι. Αδωνάϊ Σαβαώθ που ερμηνεύεται κύριος των δυνάμεων.
Στα εβραϊκά, «τσεβά» σημαίνει στράτευμα και «τσεβαότ» στρατεύματα. Αντονάϊ Τσεβαότ σημαίνει κύριος των στρατευμάτων. Λέει ο άγιος Επιφάνιος οτι πουθενά δεν αναφέρεται το όνομα Σαβαώθ μόνο του. Ωστόσο δεν έκανε τον κόπο να ψάξει τις γραφές ή επίτηδες έκανε την δήλωση αυτή, διότι για κακή του τύχη, υπάρχει το όνομα Σαβαώθ με κεφαλαίο Σ, ως όνομα δηλαδή και όχι ως επιθετικός προσδιορισμός σε πολλά σημεία στην "Αγία Γραφή".
Ησαϊας κεφ 13.13 ο γὰρ οὐρανὸς θυμωθήσεται καὶ ἡ γῆ σεισθήσεται ἐκ τῶν θεμελίων Σαβαὼθ ἐν τῇ ἡμέρᾳ, ᾗ ἂν ἐπέλθῃ ὁ θυμὸς αὐτοῦ. (Κείμενο απο myriobiblos)
Μετάφραση : Διότι ο ουρανός θα θυμώσει και η γή θα σεισθεί από τα θεμέλια του Σαβαώθ την ημέρα που θα έλθει ο θυμός του.
Εδώ είναι κύριο όνομα και γράφεται μέσα στο κείμενο με κεφαλαίο και όχι με μικρό σίγμα, ενώ δίπλα δεν υπάρχει το «κύριος». Αλλού μέσα στη Γραφή τον γράφουν με μικρό.
Ησαϊας 6,3 καὶ ἐκέκραγεν ἕτερος πρὸς τὸν ἕτερον καὶ ἔλεγον· ἅγιος, ἅγιος, ἅγιος Κύριος σαβαώθ, πλήρης πᾶσα ἡ γῆ τῆς δόξης αὐτοῦ.
Το όνομα Σαβαώθ δεν υπάρχει μέσα στα εβραϊκά κείμενα από τα οποία προήλθε η ελληνική μετάφραση της "Παλαιάς διαθήκης". Η εβραϊκή έχει το όνομα Τσεβαότ. Στην ελληνική Αγία γραφή, υπάρχει 67 φορές όμως. Που βρήκαν το όνομα αυτό, που δεν είναι εβραϊκό, το έβαλαν μέσα στην Γραφή και εμείς το λέμε στις εκκλησίες σήμερα; Υπάρχουν κάποια κείμενα που βρέθηκαν στο Νάγκ Χαμμάντι, τα οποία είναι τα μόνα που περιέχουν αναφορές στον Σαβαώθ και αυτά που αναφέρουν δεν είναι ευχάριστα.
Σύμφωνα με τα κείμενα του Νάγκ Χαμμάντι, Ο Σαμαέλ Σατανάς - Γιαχβέ, που φέρει και το όνομα Γιαλνταμπαόθ, μετά την αποστασία του από τον Δημιουργό των Πάντων, τον Θεό, γέννησε 6 πνευματικά πλάσματα που κατά κάποιο τρόπο ήταν γιοί του.

Ο Κώδικας ΧΙΙ 101,24-103,2, μας πληροφορεί οτι στο χάος εμφανίστηκαν 7 πλάσματα, εκ των οποίων, ένας είναι ο Σαβαώθ.

Ο Κώδικας Ι 10,19-13,13, αναφέρει πως ο Σαβαώθ έχει πρόσωπο φιδιού.

Ο Κώδικας ΧΙΙ 103,32 -105,20, ονομάζει επίσης τον Σαβαώθ, γιό του Γιαλνταμπαώθ. Υπάρχουν πολλές περισσότερες αναφορές μέσα στα κείμενα αυτά.

Το Σαβαώθ προέρχεται από την σανσκριτική ρίζα της αραβικής λέξης «σάμπ» που σημαίνει σκοτάδι, και «μπαούτ» που είναι το χάος. Επομένως Σαμπαότ ή Σαβαώθ είναι το σκότος του χάους.
Σαμπαόθ ή Σαβαώθ είναι ένα όνομα με εντελώς διαφορετικό νόημα από το εβραϊκό Τσεβαότ, που σημαίνει των δυνάμεων. Κείμενα παρόμοια με αυτά που βρέθηκαν στο Νάγκ Χαμμάντι, μας δείχνουν ποια ήταν η διωκόμενη γνώση που έπρεπε να καεί, ώστε οι άνθρωποι μεταξύ των άλλων να μην γνωρίζουν ότι υμνούν το γιο του Σατανά(;). Όλα δείχνουν πως δυστυχώς αυτό συμβαίνει, υμνούμε τον γιό του Σατανά, δίχως να το γνωρίζουμε, επειδή οι υπηρέτες της Μαύρης Μασονίας, έκαψαν όλα τα αρχαία κείμενα και έβαλαν τον Σαβαώθ ως τιμώμενο πρόσωπο, στα τελετουργικά κείμενα της νέας -τότε- (Εβραίο)χριστιανικής θρησκείας, αφού σκότωσαν κάθε πραγματικό Χριστιανό που δεν ήθελε τον εβραιοχριστιανισμό.
Ο Χρυσόστομος στη θεία λειτουργία έγραψε: "Άγιος, Άγιος, Άγιος Κύριος Σαβαώθ· πλήρης ο ουρανός και η γη της δόξης σου." Κατά πάσα πιθανότητα, θέλησε να ελληνοποιήσει τον εβραϊκό όρο «Τσεβαότ», και γι'αυτό έγραψε το «Σαβαώθ». Επομένως μιλάμε για κάτι ασήμαντο, για μία απλή παραποίηση ενός όρου ή με τον τρόπο αυτό υμνούμε τον γιό του Σατανά; Τα κείμενα του Νάγκ Χαμμάντι λένε, πως μέσα στο περιορισμένο υλικό βασίλειο του Γιαχβέ Σατανά, ο Σαβαώθ έχει δικό του ουρανό (σύμπαν). Αυτόν λοιπόν και το σύμπαν του υμνούμε όταν λέμε: " πλήρης ο ουρανός και η γη της δόξης σου";
Επίκληση του Σαβαώθ έχουμε και στο μυστήριο της βαπτίσεως :
Αφορκισμός Γ'
«Τοῦ Κυρίου δεηθῶμεν. Κύριε Σαβαώθ, ὁ Θεὸς τοῦ Ἰσραήλ, ὁ ἰώμενος πᾶσαν νόσον καὶ πᾶσαν μαλακίαν, ἐπίβλεψον ἐπὶ τὸν δοῦλον (δούλην) σου, ἐκζήτησον, ἐξερεύνησον, καὶ ἀπέλασον ἀπ’ αὐτοῦ (αὐτῆς) πάντα τὰ ἐνεργήματα τοῦ Διαβόλου»
Επομένως ζητάμε από τον Σαβαώθ, από το σκότος του χάους, να μας φυλάει από τον Σατανά που είναι ο πατέρας του; Δεν πάμε καλά δυστυχώς.
Αν λοιπόν, πράγματι, υμνούμε, έστω και εν αγνοία μας, τον γιό του Σατανά, πως γίνεται και ο Χριστός μας στηρίζει στην προσωπική μας ζωή και βιώνουμε θαύματα όταν Τον επικαλούμαστε ; Η απάντηση είναι απλή.
Ο Χριστός ποτέ δεν αγάπησε την τυπολατρία και τους τυπολάτρες. Έτσι όταν συγκεντρωνόμαστε στο όνομά Του, μας δίνει αυτό που Του ζητάμε, ακόμη και αν αναφερόμαστε το όνομα του Σαβαώθ που δεν ξέρουμε καν τι σημαίνει. Οπότε εν τέλει, άσχετα με τα όσα οι μεγαλοθεολόγοι της Μαύρης Μασονίας, έβαλαν μέσα στο τυπικό της εκκλησίας, ο Χριστός εισακούει όσους από εμάς Τον εμπιστευόμαστε και Τον επικαλούμαστε ακόμη και μέσα σε ένα απόλυτα νοθευμένο ιδεολογικό περιβάλλον.
Όταν είμαστε μέσα στην εκκλησία και ακούγεται το "Άγιος, Άγιος, Άγιος Κύριος Σαβαώθ", εμείς ας λέμε και να ακούγεται "Άγιος Άγιος Άγιος Κύριος Ιησούς Χριστός".









ΠΗΓΗ