Η θυσία του Υποσμηναγού Νικόλαου Σιαλμά.

 

 

"ΑΛΗΘΕΙΑ, θυμάστε τί κάνατε στις 9:17 π.μ. στις 18 Ιουνίου 1992; Θα μου πείτε: ζητάς πολλά. Έχει περάσει άλλωστε ένας ολόκληρος μήνας. Εξάλλου τί σημασία μπορεί να έχει; Μόνο συγκριτική, μια και ότι και να κάνατε εκείνο το πρωινό του Ιουνίου, αποκλείεται να ήταν σπουδαιότερο απ' ότι έκανε ο υποσμηναγός Νικόλαος A. Σιαλμάς. Γιατί το πρωινό εκείνο, ο Νίκος Σιαλμάς έδωσε τη ζωή του σε έναν άνισο αγώνα, για να μπορούμε όλοι εμείς να θεωρούμε σημαντικά, πολύ πιο πεζά ή και ευτελή πράγματα. H ιδέα εκείνου για το σπουδαίο, ήταν η εκδίωξη με κάθε μέσο του Τούρκου εισβολέα από τον εθνικό εναέριο χώρο. Έκοψε το νήμα της ζωής του στα γαλανά νερά του Αιγαίου που τάχθηκε να υπερασπίζει με κάθε τρόπο."

  Έτσι ξεκινούσε ένα εξαιρετικό άρθρο στο μηνιαίο περιοδικό " ΠΤΗΣΗ", που αναφερόταν στο συμβάν της πτώσης του μαχητικού Mirage F-1 και το θάνατο του κυβερνήτη Υποσμηναγού Νικόλαου Σιαλμά κατά τη διάρκεια εμπλοκής του με τουρκικά μαχητικά.
Το πρωί εκείνης της ημέρας, δυο Mirage F-1 της 342 ΜΠΚ (Μοίρα Παντός Καιρού) "Σπάρτη", απογειώθηκαν από την Τανάγρα προς αναγνώριση και αναχαίτιση ισάριθμων τουρκικών αεροσκαφών που είχαν παραβιάσει τον εναέριο εθνικό χώρο. Η αναγνώριση κατέληξε σε αερομαχία στο βόρειο Αιγαίο, κοντά στον Άγιο Ευστράτιο. Παρά το γεγονός οτι ο αντίπαλος διέθετε τα νέα του αποκτήματα, ανώτερα τεχνολογικά, F-16 (αεροσκάφη τρίτης γενιάς, ενώ το Mirage F-1 δεύτερης). Αυτό δεν πτόησε τους έλληνες πιλότους να εμπλακούν.
Το Mirage F-1 ήταν ένα καθαρόαιμο αναχαιτιστικό αεροπλάνο, εξαιρετικό για το ρόλο που σχεδιάστηκε και που αποτέλεσε την αιχμή του δόρατος της πολεμικής αεροπορίας, σε ότι αφορούσε την αναχαίτιση κατά τη δεκαετία του ΄80, αλλά ήταν υποδεέστερο των  F-16, ιδίως σε ηλεκτρονικό εξοπλισμό.
Ήταν η εποχή που οι εξ ανατολών "σύμμαχοι" άρχιζαν να αποκτούν τεχνολογική υπεροχή και να πολλαπλασιάζουν, αλλά και να εμπλουτίζουν ποιοτικά τις προκλήσεις τους, δοκιμάζοντας "μέχρι πού τους παίρνει".
Κατά τη διάρκεια της σκληρής εμπλοκής τα αεροσκάφη κατέβηκαν χαμηλά....ο έλληνας πιλότος  δεν κατάφερε να βγάλει το αεροσκάφος του από τη βύθιση, ενώ αυτό που έσωσε τον τούρκο πιλότο ήταν η τεχνολογική ανωτερότητα του δικού του αεροσκάφους, (ηλεκτρονικό σύστημα πτήσης - fly by wire) κι αυτό οριακά...

(τμήμα της φόρμας πτήσης που περισυνελλέγη από τα επιπλέοντα συντρίμμια)
 
Ο Νικόλαος Σιαλμάς έδωσε τη ζωή του υπερασπίζοντας την πατρίδα του στα 27 του χρόνια, προσθέτοντας το όνομά του στον ατελείωτο κατάλογο των ηρώων αυτού του έθνους.
Οι έλληνες πιλότοι συνεχίζουν να εκτελούν το καθήκον τους άσχετα με την αριθμητική ή  τεχνολογική υπεροπλία του αντιπάλου....άλλωστε πάντα οι έλληνες ολιγάριθμοι ήμασταν.... αλλά αυτό ποτέ δε μας εμπόδισε να υπερασπιστούμε τα ιερά και όσια της φυλής.Κοντά στο σημείο της συντριβής του αεροσκάφους του Νικόλαου Σιαλμά, στο νότιο άκρο της νήσου του Αγίου Ευστρατίου, που μετονομάστηκε από ακρωτήριο Τρυπητή, σε ακρωτήριο Σιαλμά, η πολεμική αεροπορία λίγα χρόνια αργότερα κατασκεύασε ένα μνημείο... το έμβλημα της 342 ΜΠΚ: την ασπίδα με το κράνος, το δόρυ και το ρητό "ΜΟΛΩΝ ΛΑΒΕ".
Είναι κάτι που μπορείτε να δείτε και στο google maps. Επίσης υπάρχουν και φωτογραφίες με διελεύσεις, μαχητικών κυρίως, αεροσκαφών από το σημείο.


 

 Βρίσκεται εκεί για να θυμίζει σε φίλους, συμμάχους αλλά και όσους το επιβουλεύονται, και γενικά σε όποιον... "ενδιαφερόμενο" πως το Αιγαίο δεν ανήκει στα ψάρια του, όπως φωνάζουν διάφοροι εθνομηδενιστές, αλλά σε αυτούς που το υπερασπίζονται.
Και πως θα τους βρίσκουν συνεχώς μπροστά τους, αλλά -κυρίως- στην "ώρα 6" τους....

ΠΗΓΗ