Λαός πανηγυριτζήδων, «δήθεν» και ποζεράδων

 


Κι εκεί που όλοι ασχολιόμασταν με την πεζή και μίζερη καθημερινότητα που βιώνουμε, (το προσφυγικό, την αξιολόγηση, το αγροτικό, τα τύμπανα παγκόσμιας πολεμικής σύρραξης κα) ξαφνικά ήρθε ο τραγικός θάνατος του λαϊκού τραγουδιστή Παντελή Παντελίδη...
για να αποδείξει το πόσο σάπια και κενή περιεχομένου είναι η κοινωνία που οικοδομήθηκε τις δεκαετίες του ’90 και ’00…. Καταρχήν θα πρέπει να ξεκαθαρίσω πως
ο υποφαινόμενος δεν γνωρίζει ούτε μια νότα από τα τραγούδια του εκλιπόντος λαϊκού τραγουδιστή, αφού ανήκει σε μια άλλη γενιά, που μεγάλωσε με Θεοδωράκη, Μπιθικώτση, Led Zeppelin, Deep Purple, Lemmy και David Bowie…

  Ωστόσο αναγνωρίζω, όπως αποδεικνύεται – εκ των υστέρων – πως ο συγκεκριμένος καλλιτέχνης , είχε πιάσει τον παλμό της νεολαίας και μιλούσε στην ψυχή της… Δεν το παίζω ούτε κουλτουριάρης, ούτε ποιοτικός, ούτε αντικομφορμιστής… Ούτε με ενοχλεί η τέχνη του Παντελίδη… Έτσι κι αλλιώς υπάρχουν τόσες επιλογές εκεί έξω, ώστε ο καθένας να βρίσκει τον τρόπο που εκφράζεται και ψυχαγωγείται…

  Αυτό που με ενοχλεί είναι άλλο… Μέχρι προχθές οι περισσότεροι στα social media «έκραζαν» τον Παντελίδη επειδή τραγούδησε ένα τραγούδι με στίχο «είσαι μια γκόμενα που περπατάει στα κατεχόμενα»… Πριν εβδομάδες είχα δει κάτι φωτογραφίες με κακεντρεχή σχόλια εναντίον του, επειδή στο κέντρο που τραγουδούσε παλιότερα ένα βουνό από λουλούδια μπορούσε να κρύψει την θέα ακόμα και σε έναν μπασκετμπολίστα… Λες και έφταιγε το παλληκάρι, επειδή οι Έλληνες ακόμα και σ’ αυτά τα δύσκολα χρόνια του μνημονίου εξακολουθούν να διασκεδάζουν πετώντας λουλούδια και πιάτα…

  Φτάνοντας στο δια ταύτα της σκέψης μου, που αποτέλεσε και αφορμή του συγκεκριμένου άρθρου, με μεγάλη αηδία διακρίνω πως χτες και σήμερα, όλοι αυτοί που τον έκραζαν πριν λίγες ημέρες, θρηνούν τον χαμό του!!! Αλήθεια, πόσο πανηγυριτζήδες, δήθεν και ποζεράδες είμαστε τελικά σαν λαός και πόσο μας αξίζουν όλ’ αυτά που παθαίνουμε τα τελευταία έξι χρόνια; Ας είναι ελαφρύ το χώμα που θα σκεπάσει αυτό το τόσο νέο παλληκάρι…





ΠΗΓΗ